รักเขามาก อยากได้เป็นคู่ชีวิตจริงๆ จะมีวิธีทำบุญแบบใดไปดลใจให้เขากลับมาหาเราได้

ถาม

 

อนุโมทนาครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
"จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครไหนมาช่วยเจ้า"
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ขอเชิญบริจาค โครงการสร้างทรัพยากรมนุษย์ผู้ด้อยโอกาส กับ หลวงปู่บุญ วัดทุ่งเหียง
--> http://palungjit.org/showthrea...26#post1546426
ร่วมสร้าง " อุโบสถเงิน" วิหารทานที่ในครั้งนึงในชีวิตไม่ควรพลาดครับ
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=140433
ขอความเมตตา สร้างชีวิตใหม่ ช่วยน้องผ่าตัดใบหน้า ให้สดใสเหมือนเดิม
--> http://palungjit.org/showthrea...17#post1440317
มาลองทำสังฆทานอย่างง่ายๆ ด้วยตนเองกันครับ
--> http://palungjit.org/showthrea...70#post1435870

 

แล้ว ถ้า อธิษฐานก่อน นอนทุกวันว่าให้คนที่เลิกกันไปแล้วถ้า ยังมี บุญต่อกันอยู่ ให้ กลับมาพบกันอีก ถ้าไม่ใช่ให้ ตั้งตนชอบ อยุ่ในศีลในธรรม ไม่ผิดศีล ล่ะคะ จะมีผลยังไงบ้าง

 

การคิดอธิษฐานอย่างเดี่ยวย่อมไม่มีผล ต้องบวกการปฏิบัติด้วย เช่น โทร... หรือ เมล์ ไปหา ถามตรงๆ ไปเลย ว่ายังรักเราอยู่ไหม สัก 3 วาระ หากเขาปฏิเสธ หรือเพิกเฉยก็แสดงว่า หมดบุญกันแล้ว จะจำใจให้เขากลับมารักเราอีกไม่ได้ เพราะสิ้นบุญวาสนากันแล้ว ....ทำใจเสียเถอะน้องหญิง...อันว่า " ภริยาสามีมิต้องเนื้อพึงใจกันแล้ว เขาจะหย่ากันไซร้ตามน้ำใจเขา เหตุว่าเขาสิ้นบุญกันแล้ว จะจำใจให้อยู่ร่วมกันนั้นมิได้ "

 

ช่วงนี้ชักจะใจอ่อน กำลังทำอยู่ค่ะ สาธุ ขอให้ได้ผลด้วยเถิด
อนุโมทนาและ ขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้มากค่ะ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

 

#

 

อาจะเป็นอย่างที่คุณ โพธิญาณ ว่าแหละค่ะ แต่ตอนนี้เหนื่อยแล้ว ไม่อยาก เข้าไปยุ่งกับเรื่องรัก ๆ กับใครแล้ว ตอนนี้ มีคนเข้ามาเยอะแยะ แต่ก้อต้อง วางเฉยอยู่ คิดว่า ต่อไปนี้ จะอยู่ ตัวคนเดียวตลอดไป เพราะ ไม่มีความรู้สึก อยากรักใครอีกแล้ว นอกจากผู้ชายคนนี้ ค่ะ ขอคุณนะคะที่ให้ คำตอบ การยอมรับ ในสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ค่ะ นี่ ก้อ 1 ปีแล้วที่เลิกกันไปคง ไม่มีหวังแล้วค่ะ ;aa19

 

คุณมั่นใจเหรอว่าคุณรักเขาจริง?


รักที่แท้จริงคือรักที่มีแต่ให้ ไม่หวังสิ่งตอบแทนเสมือนมารดารักบุตร ยินดีกับเขายามเขาสุขและพร้อมจะช่วยเหลือเขายามเขาทุกข์ มีความสุขมีเขาเจอคนที่เขารักและรักเขา และพร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้เขายามที่เขาท้อแท้


ถ้าคุณรักเขามากแต่กลับมีเหตุให้ห่างเหินกันไป คุณควรยอมรับความจริงจะดีกว่าไหม

 

ไม่รู้หรอกนะคะ ว่า รักแท้ ที่ผู้หญิงคนหนึ่งมีต่อผู้ชายคนหนึ่ง แบบที่ไม่ใช่แม่กับลูกน่ะ คุณคงเข้าใจ การที่เราได้รู้ข่าวเขา จากญาติพี่น้องเขา ดีใจที่เขามีความสุข ในทางของเขาโดยที่ไม่มีเรา การปล่อยให้เขาเป็นอิสระ โดยที่ไม่ต้องผูกมัดเขาไว้ ได้ ส่งของขวัญวันเกิด ให้ โดยที่ไม่ต้องรอว่าเขา จะให้อะไรกลับมา ถึงวันนี้ถึงแม้เขาจะมีคนอื่น ก้อยังจะ คอยเป็นห่วงอยู่ แต่การที่เราอยู่ใกล้ ยิ่งเจ็บ อาการเฉยชา การบีบบังคับต่างๆ ให้เราเดินจากไป คุณรู้ไหม ว่ามันเป็น ยังไง การที่ ผุ้หญิงคน หนึ่ง เริ่ม ความรัก นั้น จาก 1 จนเต็มร้อย แต่ ตรงกันข้าม ผู้ชาย กลับนับ จาก ร้อย จน เหลือ 0 คุณจะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้ ถึงแม้ ไม่มีเขา เราก้ออยู่คนเดียวได้ โดยที่ไม่มี ใคร การเก็บ ความทรง จำดีๆ ที่เคยมี ร่วมกันไว้ ในใจ เหมือน ว่ามีเขา อยู่ ข้างๆ ก้อพอแล้ว และไม่ต้องการผู้ชายคนไหน มาแทนที่ คุณ จะเข้าใจบ้างไหม

 

ทุกอย่างที่เขาเคยทำไว้ ก้อ อโหสิ ให้เขาทุกอย่าง เพียงแค่ หวังว่า มิตรภาพระหว่าง เราสองคนยังจะคงอยู่ เมื่อ เวลา ผ่าน ไป แม้ มันจะ เป็นฐานะแค่คนรู้จักก้อตาม ทำไมดิฉัน จะไม่อยาก อยู่ข้างๆเขา ในวันที่เขาไม่มีใคร วันที่เขาท้อแท้ แต่ถามเขารึยังว่า อยาก อยู่ ข้างๆรึเปล่า แต่ รักแท้ ที่ พ่อแม่มีให้ นี่สิ ของจิง

 

เรียน คุณเศษธุลีจักวาล
ขออนุโมทนาสาธุค่ะ ดิฉันเข้าใจคุณดีเพราะว่าอยู่ในฐานะเหมือนคุณเช่นกัน ขอให้คุณผ่านพ้นเหตุการณ์นี้ไปได้ เวลาจะช่วยคุณได้ดีค่ะ ขอเอาใจช่วยค่ะ

 

โมทนาด้วยครับ




http://palungjit.org/showthread.php?t=155104

 

ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณเศษธุลีในจักวาลด้วยนะค่ะ ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เหมือนกับคุณ คิดเหมือนกัน

มีคนบอกเราว่า การที่เราได้รักคนคนหนึ่ง ได้ห่วง ได้คิดถึง และแคร์ความรู้สึกของคนๆหนึ่ง ได้เคยเจ็บเพราะคนๆหนึ่งแค่นี้ก็พอแล้ว เก็บสิ่งดีๆเป็นความทรงจำดีๆในช่วงชีวิตของเรา

แต่ชีวิตเราก็ยังต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวเราเอง ......

 

อะจ๊าก อีกแล้วไอ้ความรักปักอก น่าสงสาร รักมาก ก็ลองสวดมนต์ให้มากๆๆๆๆๆมากกว่าความรักที่คุณมีให้เขา กรวดน้ำให้เขา สักหนึ่งเดือนกลับมาแน่ๆๆๆ พนันกัน ตั้งใจสวดนะ และนั่งสมาธิ กลับแน่ ขอให้โชดดี แถมปฏิบัติธรรมะไปด้วย จิตคุณจะสงบ สาธุ

 

ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจ ฉันก้อคิดเหมือนกับคุณค่ะ เก็บวันที่ดีไว้ ให้จดจำ ส่วนที่ไม่ดีก้อปล่อยมันไป คนเรา มีสอง ด้านเสมอ คือขาวกับดำ อยู่ที่ว่า
เราจะจำด้านไหน มากกว่า ต่อไปนี้ก้อเดินตามความฝันของตัวเองใช้ชีวิต ที่เหลือนี้ให้ มีประโยชน์ กับตัวเองและคนรอบข้าง ดีกว่า ส่วนเรื่องความรัก ก้อปล่อยมันไป มันไม่ใช่สิ่งเดียวในชีวิต มี หลายอย่างในโลกใบนี้ ที่ รอให้ เรา ไปค้นหาอยู่ ....เป็นกำลังใจให้ คุณเหมือนกันนะคะ เดินต่อไปข้างหน้า
ด้วยตัวเราเอง ......;aa21

 

รักของพ่อ และแม่คือรักที่ประเสริฐสุดครับ อยากมีรักที่ดีต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ก่อนเป็นอันดับแรก

 

รากแห่งรัก ทุก ๆ รัก เอาเข้าจริง ๆ มันเป็น โมหะ ทุก ๆ รัก แต่ก็รักเถอะครับ ถ้าคุณรู้ทันมัน

 

ถึงหลายๆคนจะพยายามพูดอย่างนั้นอย่างนี้ก็เหอะนะ


แต่ความรัก...ถ้าเจอกับมันแล้วก็ยากนะที่จะตัดใจหรือผ่านมันไปได้


แต่ก็เป็นกำลังใจละกัน

 

อย่าไปคิดอะไรมาก คนเรากว่าจะผ่านช่วงหนึ่งของการเรียนรู้กันมาได้บางครั้งทั้งชีวิต ยังหาคำตอบให้ไม่ได้ว่า เรากับเขา คือเนื้อคู่กันหรือเปล่า หากศีล ...ปัญญา...ไม่เท่าทัดเทียมกัน
ก็จะก่อให้เกิดช่องว่างห่างกันออกไปทุกทียิ่งพูดก็เหมือนกับเป็นเส้นขนาน....เราจึงถือว่าเมื่อหมดบุญต่อกันก็ลาจากก้นไปเองแต่ตราบใดยังรู้สึกถึงความรู้สึกดี ดี ถึงกันอยู่ นั่นคือ...ความคงอยู่....จนวาระสุดท้าย

 

คุณลองคิดดูนะครับว่า เป็นความรัก หรือ ความหลง