ทำไมเเผ่เมตตาเเละไม่ยอมไปอ่ะค่ะ

อาจจะเป็นที่ท่านอนหรือเปล่าคะ
เมื่อก่อนเวลานอนหงาย จะรู้สึกว่าโดนผีอำประจำ แต่พอเปลี่ยนเป็นนอนตะแคงก็ไม่เป็นอีกเลย
เข้าใจว่ากล้ามเนื้อของแต่ละคนจะมีการผ่อนคลายที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้น บางคนจึงรู้สึกเหมือนโดนผีอำเวลาที่นอนหงายค่ะ
แต่ก็อยากทราบเหมือนกันนะคะ ว่ามีใครโดนผีอำเวลานอนตะแคงใหม

 

เคยโดนผีอำแบบทั้งคืนไหมค่ะ แบบว่า นอนหงายแล้วเปลี่ยนมานอนตะแคงก็โดน
ตอนแรกก็คิดแบบคุณ ninanina ว่านอนตะแคงไม่โดน แต่ก็โดนไปแล้วค่ะ
คืนนั้นโดนซ้ำซากทั้งคืนเลยค่ะ ไม่อำ ก็ดึงขา
แต่ตอนที่โดนนั้นยังไม่รู้จักสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา จึงโดนซะมากเลย

 

ถ้าแผ่เมตตาไม่ได้ผล ก็ลองสวดมนต์บทพาหุง หรือ ชินบัญชรดูครับ ไม่กี่วันมานี้น้องสาวผมได้ยินเสียงร้องไห้ตอนดึกครับ ทั้งๆที่หอชั้นนั้นไม่มีคนเลย น้องผมโทรมาหาผม ผมบอกไม่ต้องกลัว ให้สวดมนต์ โดยสวดคาถาชินบัญชร ขณะสวดให้ระลึกถึงสมเด็จโตด้วย พอสวดได้ประมาณบทกลางๆเสียงก็ค่อยๆเงียบและหายไปเลยครับ เชื่อมั่นในพุทธคุณครับ

 

ไม่เคยโดนผีอำเลย(ไม่อยากด้วย)
แต่เข้ามาอ่านไว้ค่ะ
เผื่อจะเจอ จะได้มีวิธีรับมือ อิอิ
( เอ่อ วิธีแบบโก๊เนศก้เคยได้ยินนะคะ
มันได้ผลจริง ๆ หรอเนี่ย

 

ผมเป็นคนนึง ที่รู้จักคำว่า ผีอำ ดีมากๆ ครับ เพราะโดนมานับไม่ถ้วน มีทั้งแบบโดนดึงแขนดึงขา มานั่งข้างเตียง มายืนเหยียบบนหน้าอก มาดึงผม เอามือมาลูบหน้า โดยเฉพาะตอนอยู่ต่างประเทศอะครับ จะโดนบ่อยมากๆ อาจจะเพราะวิญญาณเร่ร่อนเยอะรึเปล่าไม่ทราบ

เมื่อก่อนผมก็จะตั้งจิตคุยกับเค้าไปเลย บางครั้งก็รับรู้ได้เองว่าเค้าเป็นใคร ตายยังไง แต่ด้วยความกลัว ผมก็จะดิ้นจนหลุด ส่วนใหญ่ใช้วิธีขยับคอ แล้วส่งเสียงในลำคอ ให้จิตมันกลับมา

ปัจจุบันผมเริ่มปฎิบัติธรรม สวดมนต์ แผ่เมตตา ทุกคืน ช่วงแรกๆ ก็ยังโดนผีอำอยู่บ่อยๆ แต่หลังจากเริ่มตั้งใจแผ่เมตตา เวลาเจอผีอำ ก็ตั้งจิตให้มั่น อย่าไปกลัว อย่าไปรำคาญ พยายามแผ่บุญไปให้เค้า ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่เคยกลัวผีอำ อีกเลย เจอเมื่อไหร่ ก็แผ่เมตตาให้เค้า

ปล. นอนท่าไหนก็เจอนะครับ กลางวันยังเจอเลย นอนตะแคงนี่ดิ้นยากด้วยไม่เวิร์คอย่างแรง

 

เคยเจอผีอำที่โรงแรมในตจว.ครับ ในตอนนั้นยังเป็นวัยรุ่นอยู่ พอรู้ว่าผีอำก็กำหนดจิตเลย ยุบหนอผองหนอ 1 รอบเท่านั้น ได้ยินเสียงร้องและวิญญาณผีหลุดออกทันที แต่ยังลอยมาให้เห็นอีก(ครึ่งหลับครึ่งตื่นครับ ภาพที่เห็นเป็นสีเทาๆ) , พอดีเพื่อนผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา เสียงประตูก็ทำให้ผมสะดุ้งตื่นทันที (ช่วงนั้นเป็นช่วงเช้ามืด น่าจะประมานตีสี่ครับ) , สมัยนี้จะทำได้อย่างนั้นอีกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ เพราะกิเลสเยอะกว่าตอนเป็นเด็กมาก อ้อเกือบลืมบอกไปก่อนนอนคืนนั้นผมสวดคาถาชินบัญชรด้วยครับ เพราะเป็นคนกลัวผีเหมือนกัน

 

เคยโดนครับ..แบบนี้

1.อำลืมตา ของเราเหมือนว่าหลับสนิทแล้วสะดุ้งสุดตัวตื่น ปรากฎว่าร่างกายขยับไม่ได้เลยครับ ตานี่มองไปรอบตัวได้ เห็นและได้ยินสิ่งรอบตัวหมด(บางทีเปิดวิทยุทิ้งไว้) แต่ร่างกายขยับอะไรไม่ได้เลย แน่นหน้าอกหายใจไม่ออก ตอนแรกก็กลัวอ่ะครับ สวดมนต์ผิดถูกๆ คิดได้อย่างเดียวผีอำชัวร์ แต่เป็นระยะสั้นๆแล้วก็ค่อยๆกลับมาปกติเหมือนเดิม
2.อำหลับตา คล้ายๆกันครับ แต่ทรมาณกว่าตรงที่เหมือนร่างกายหมุนวนไปอีกมิติเลย..เควงแบบนั้นไม่สิ้นสุด พยายามลืมตาก็ไม่ได้ หายใจไม่ออกเลย เหมือนเกือบจะตายถึงจะได้สติมา ระยะเวลาไม่นานครับแต่ทรมาณสุด

เป็นบ่อยมากๆจนไม่กลัวแล้ว บางทีระหว่างเป็นก็พยายามมีสติเสมอ แล้วสำรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เป็นอย่างที่บอกไว้ครับ มันเป็นเรื่องสมดุลย์ร่างกายครับ ผมขอใช้ข้อสังเกตุจากตัวเองและหลักวิทยาศาสตร์ที่เคยอ่านมาอ้างอิงครับ

อันแรก..เขาบอกว่าร่างกายเวลาหลับ อวัยวะส่วนอื่นจะปิดสวิทพักผ่อน แต่ด้วยที่เราแปลกที่หรือระแวงกลัวอะไรบางอย่าง(กลัวผีอย่างแรง) จิตสำนึกจะกระทุ้งเตือนภัยอย่างแรงตอนหลับสนิทว่านอนไม่ได้ ด้วยที่คลื่นสมองไวกว่ากล้ามเนื้อครับ ก็เลยทำให้กล้ามเนื้อขยับไม่ได้ ตาก็ปรือๆครึ่งหลับครึ่งตื่น ส่วนรับรู้ต่างๆเปิดหมด แต่กล้ามเนื้อสิยังต้องใช้เวลา หากเราตั้งสติใจเย็น มันก็จะค่อยๆคลายได้เองครับ ช้าไวอยู่ที่การผ่อนคลายครับ

อันที่สอง..ผมเป็นบ่อยสุด คิดว่ามาจากอาการนอนผิดท่าครับ ทำให้ไปกดทับนริเวณที่ระบบทางเดินหายใจ หรือนอนกรนขั้นโคม่า (มีอาการหยุดหายใจร่วมด้วย) ด้วยว่าคนเราหยุดหายใจได้ไม่นานครับ สมองจะรีบเตือนให้สดุ้งตื่นก่อนขาดใจตาย แต่ไม่รุนแรงพอเท่ากับแรงวิตกจริตแบบแรก สมองส่วนการรับรู้ตื่นหมด แต่กล้ามเนื้อทุกส่วนแม้เปลือกตาก็ยังไม่ทำงาน ทำให้ขยับไม่ได้ หายใจไม่ออก (เพราะยังไม่ได้เปลี่ยนท่า) คราวนี้ก็แต่จินตนาการไปแล้วล่ะครับ..ว่าจะเห็นอะไร จะเป็นแบบนี้พอสมควร เด๋วก็จะค่อยๆคลายเอง

**คนนอนกรนแบบรุนแรง (มีอาการหยุดหายใจร่วมด้วย) หมอถึงห้ามทานยานอนหลับอย่างเด็ดขาด เพราะอาจไหลตายเอาง่ายๆครับ