มองลมด้วยตาเปล่า

พอดีอยากจะถามเพือนๆๆในเว็บ เป็นไปได้ไหมที่ สายตาคนเราธรรดานั้น
สามารถมองเห็นลมที่ไม่สามารถจับได้ พอดีผมสงสัยกะตัวเอง
หรืออาจจะเป็นธรรดาสำหรับคนทั่วไปอยู่แล้วแต่ไม่ได้สังเกตุ
เวลามองปกติ อย่างเช่นมองพื้นดูต้นหญ้า ก็จะเห็นลมซึ้งมีขนาดเล็กมากๆๆ
แต่มันมีมวลสารที่เยอะเป็นขาวๆๆลอยไปไม่หยุด แบบมองเห็นการ
เคลือนไหวของลมอ่ะครับ จะเป็นขาวๆๆเล็กๆๆพอดีชอบมองเล่น
มองธรรมชาติของลม ว่างมันเคลื่อนที่ยังไง แล้วไปยังไง
แต่ถึงแม้ลมจะไม่แรงเลยหรือว่าสัมพัสไม่ได้แต่ความเร็วที่มันเคลือนที่
ถือว่าเร็วมากหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลา ง่ายๆๆเหมือนกับคุณมองเห็ยพายุ
แต่ความหนามันเบาจะเป็นเส้นสีขาวๆๆแทนและจะเป็นจุดอ่ะครับ
จุดเล็กๆๆที่เคลือนที่ตลอดเวลา ^^หรือว่าเราจะเพี้ยนคนเดี่ยว
ก็เลยจะถามเล่นๆๆอ่ะครับ เผื่อจะเจอคนเพี้ยนด้วยกัน

 

แล้วมันเคลื่อนที่ในรูปแบบเดิมหรือเปล่า หรือไหลไปมาแบบกำหนดทิศทางไม่ได้

หากเห็นเป็นจุดขาวๆ วิ่งวน แต่มีลักษณะทิศทางเดิม ปรากฏที่เดิม ไหลไปทางเดิม
วนอยู่ที่เดิม แต่ก็วิ่งไปวิ่งมา ไม่ได้มีอันเดียว แต่ๆละอันก็มีทางวนเป็นของตัวเอง

ถ้าเป็นแบบที่ว่ามาข้างบน ก็คือ เอาสายตามจับการเห็นทางเดินของเส้นเลือดฝอย
ที่เรตินา ซึ่งสามารถเห็นได้ ยิ่งถ้ามองผ่านแสงจ้าๆ บ่อยๆ จะเห็นได้มากขึ้น คนที่
ฝึกกสิณ มองดวงอาทิตย์ ก็จะเป็น

บางคนมองจอคอมบ่อยๆ แล้วพักตาไปมองฟ้า มองออกไปยังที่กว้าง ก็จะเห็นได้

แต่บางคนเห็นแบบนี้แล้ว ก็ทำให้เป็นต้อหินก็มี มันอาการเดียวกัน ทีนี้ก็ต้อง
ดูแลสายตาแล้วหละ ถ้าตื่นเช้ามามีมูลตาเยอะก็ต้องหาหมอตรวจหน่อยนะ

 

ถ้าเห็นเป็นเม็ด ไม่ได้เคลื่อนที่ มันแค่ระยิบระยับ แต่ด้วยอาการพล่ามัว หรือการ
ปรับโฟกัสของตา จะทำให้เห็นจุดเล็กๆ สีสรรประมาณสีรุ้งระยิบระยับ อันนี้ก็เห็น
ได้ เป็นการเห็นเม็ดสีแสงเฉยๆ การเห็นแบบนี้เป็นกันได้ทุกคน ไม่ยาก ถ้ามอง
แบบนี้เป็นแล้ว เวลามองแสงไฟ ก็จะเห็นเป็นวงแสงรัศมีแม่เหล็ก ตรงนี้ถ้าน้อม
จิตให้เห็นเป็นประกายพฤกติ ก็พอทำได้ ....แต่ตรงนี้ ปรกตินะ ไม่ได้มีอะไร
วิเศษ เห็นกันได้ทุกคน แต่เขาไม่เคยใส่ใจ

 

เห็นเป็นฝนตกรึยัง

 

คนที่ฝึกกสิณลมก็น่าจะมองเห็นได้นะครับ (แต่คงไม่เห็นทุกคน) ส่วนตัวผมเคยแต่นั่งลืมตาจ้องพื้นอยู่แล้ว ภาพตรงหน้าก็ค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นอีกสถานที่หนึ่งโดยที่เรามีสติสัมปชัญญะชัดเจนครบถ้วนอยู่ด้วยความบังเอิญเท่านั้นเองน่ะครับ (ไม่เคยเห็นสายลม)

 

เท่าที่เห็นมันจะเป็นจุดเล็กๆๆไหลรวมกันเหมือนสายน้ำไม่หยุด
เวลาพัดผ่านต้นหญ้าก็จะชัด เห็นการแยกของลมเวลามันผ่านต้นหญ้า
แต่ก็สามารถดูรอบตัวเองก็ได้ ถ้ากลางคืนก็มองเห็น ถ้ามีแสงไฟหน่อย

 

ดูไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เห็นอะไรดี ๆ

 

...อ้อ..เป็นทางเดินของเส้นเลือดฝอยหรอกหรือครับ..
ผมหลงคิดมาตั้งนานว่าเป็น อณูฝุ่นผง ที่เกาะบนแก้วกระจกตา...บางครั้งนอกจากเป็นจุดขาวๆแล้วยังมีรูปแบบอื่นคือคล้ายๆ
พวกจุลินทรีย์ที่มองด้วยกล้องจุลทรรศด้วยน่ะ เป็นจุดๆเรียงกันเหมือนโซ่บ้าง รูปร่างไม่ได้เป็นวงกลมบ้าง อะไรประมาณเนี๊ยครับ....
..เวลามองท้องฟ้ามองปุยเมฆ..แล้วดูได้ชัดเจนจริงๆ...

 

ลองใช้สติ พิจารณา "ลม" ที่มองเห็นนะครับ คุณน่าจะเป็นคนหนึ่ง ซึ่งมี "ของเก่า" ติดตัวมาพอสมควร

 

วุ้นในลูกนัยน์ตาค่ะ

มีเหมือนกัน เยอะมากด้วย

 

ที่เห็นโซ่นั่น น่าจะเป็นโรควุ้นในตาเสื่อมนะครับ ผมก็เป็น--*

http://www.eye.go.th/retina.html
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1099677

 

เอิ้กๆๆ คุณพายุทะเลทราย จะกล่าวยังไงก็เชิญนะครับตามสะดวก
แล้วแต่กล่าวไปเหอะถ้าคุณคิดว่าทำถูกพอใจจงทำต่อไป
ผมแค่อยากจะรู้ว่ามีใครเป็นบ้างเผื่อจะเป็นเรื่องธรรดาทั่วไป
ผมก็ไม่ได้กล่าวอะไรมาก แค่ต้องการรู้หรือว่าสายตาอาจจะเสือม
ถ้าคุณคิดว่าผม อวด คุณลองอ่านแล้วอ้างอิงมาซัก 2-3คำพอ
ถ้าหาเจอ ผมก็จะยอมรับว่าตัวเอง อวดว่าตัวเองเก่ง เก่งที่วันๆๆไม่
ทำไรมองดูแต่ดู มองไปแล้วไรสาระ ขอแก้ตัวนิดหนึ่งหน่อยนะ^^
ผมก็แค่สังเกตุธรรมชาติของการเกิดของมัน ต้นไม้ ใบหญ้า ท้องฟ้า
ผมก็สังเกตุไปเรื่อย ดูใบสดใส และใบที่แห้งเฉา เพื่ออะไรนะเหรอครับ
ก็แค่อยากรู้ อยากดู ของสิ่งที่เกิดแล้วตายเรื่อยๆๆ ก็แค่นั้นหาจุดเริ่มแล้วเจอจุดดับ
ขอบคุณเพือนๆๆในเว็บนะคำที่ยังแนะนำคำดีๆๆเสมอ
และก็ขอบคุณพายุทะเลทราย คุณคือมิตรแท้
พอดีซื้อหนังสือ ออร่า มองออร่าด้วยตาปล่าวแค่มีคนโพสบนเว็บนี้แล้ว
เด๋วจะไปค้นก่อน แล้วจะมีโม้ให้ฟัง - -จุดเด่นมันอยู่ที่ มองออร่าด้วยสายเปล่า

 

แหม ดูท่าทางจะแจ่มกว่าที่ทักทัดทานเอาไว้

ท่าเห็นได้ประเสริฐอย่างนั้น ขอแนะอีกนิดละกัน ตอนที่เห็นอะไรข้าง
นอกเป็นไปด้วยดี มีกำลังในการเห็นดี ลองทำใจระลึกว่าเห็นอยู่นอกๆ
จิตจับการรู้อยู่นอกๆ มีความพอใจในการเห็นของที่อยู่ข้างนอกกายนอก
ใจ ทำจิตระลึกไปเฉยๆนะ อย่าจงใจมาก เดี๋ยวรบกวนการเห็นที่วิเศษ
เสียก่อน

ถ้าคุณระลึกเห็นว่า จิตมันอยู่นอกๆ จับการรู้อยู่นอก แล้วจิตมันวิ่งกลับมา
รู้ที่กายเราเองโดยไม่จงใจ เห็นอะไร รู้สึกอย่างไร ก็ลองมาถามกันดูต่อ
นะ

พระท่านว่า ฝึกแบบนั้นแล้ว หมั่นกลับมาดูที่กายที่ใจ นี่ก็จะได้ประโยชน์
เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมหลายร้อยเท่าทีเดียว

 

......
........หมายถึงการรู้เท่าทันการรับรู้ของจิตรึเปล่าครับ...หมายถึงการดูการทำงานของวงจรขันธ์ห้าน่ะครับ...

 

เหอะๆ- -เพิ่งรู้ว่ามีเพ่งอากาศมีด้วย ขอบคุณเพือนๆๆทุกคนที่ให้คำแนะนำนะครับ

 

ใกล้เคียงครับ ส่วนที่เห็นจะเรียกวิญญาณขันธ์

ถ้ารู้นตรงนี้ ก็จะไปรู้ตรงอยาตนะ จะเห็นว่า จิตมันเกิดดับทางทวาร6

เกิดยิ๊บๆ ๆ ๆ ๆ ยิก ๆ ๆ ๆ ๆ แต่ถ้าถอยกำลังก็จะเห็นมัน ดิ้นรน สัดส่าย
ไปตามกองวิญญาณขันธ์ ก็ดูไปเรื่อยๆ อย่าสงสัยว่าเห็นอะไรอยู่ ก็จะ
แจ่ม รู้พฤติจิตได้ละเอียด ( ยังไม่ถือว่าเห็นจิต )

 

มีเยอะแยะครับ มากกว่านี้ก็มีกล่าวในคำสอนพุทธศาสนาหมดแล้ว

หลักๆก็มี 40 อย่าง แต่ถ้าเปิดคำสอนดูเรื่อยๆ ก็มีอีกหลายอย่างที่
เอามาเพ่งทำสมาธิ เพื่อการตั้งมั่นของสติ หรือ จิต

แล้วเอา สติ หรือ จิตที่ตั้งมั่นในการดู มาเจริญ สัมมาสมาธิอีกที ใน
ทางพุทธศาสนานะครับ ศาสนาอื่นจะไม่เอามาเจริญสัมมาสมาธิต่อ

 

ที่คุณ KORO เห็น ไม่ใช่ลม

คุณชินที่จะอยู่กับความว่างได้บ่อยๆ

ในความว่างเมื่อละเอียดขึ้นจะเห็นธาตุรู้ ที่ขาวใส และแม้ประจุไฟฟ้า อนุภาคที่ประกอบเป็นสสารต่างๆ และมีมากในอากาศเต็มไปหมด


พอจิตคุณเห็นสิ่งนี้ แล้วเกิดการสั่นสะเทือนภายใน เหมือนจะแยกออกจากร่างได้

เพราะ จิตไปจับธาตุรู้และประจุข้างนอกในอากาศและสสาร กายทิพย์เลยพลอยจะออกจากกายเนื้อไปด้วย


คราวนี้ ลองดู จุดใสๆ ที่มารวมกันคล้ายฝนนั้น ที่มีอยุ่ในช่องว่างในกายบ้าง

อาจตามมากับลมหายใจของคุณเอง เข้ามาในกาย

อาจได้เห็นอวัยวะ และระบบในกายได้แจ่มชัด เหมือนกล้องอิเลคตรอนขยายได้พันๆเท่า

เป็นอรูปฌาณ ที่ไม่ติดกับความว่างนอกกาย

เป็นสติปัฏฐาน อรูปฌาณ

 

ขอบคุณค่า เดี๋ยวไว้ลองทำดูเล่น ๆ ค่ะ