การนั่งสมาธิจนหลับไปเองโดยไม่รู้ตัวนี่เรีียกว่า ได้ฌานหรือครับ ?

นั่นสิ ยิ่งถ้าทำสมาธิ แล้วหลับ โดยไม่รู้ตัวว่าหลับ

ตอนที่หลับ สัญญามันกระหายเห็นภาพพระ เหมือนคนวิตกกังวลเรื่องสรรเพเหระ
มันก็เก็บไปฝัน อันนี้เป็นกันทุกคน

แล้วถ้า ภาพพระ เมืองนิพพาน นั้นเกิดจากการวิตกกังวลก่อนหลับแล้วฝัน

พอตื่นขึ้นมา กิเลสมันจะแจ้งแค่ไหนว่า ที่เห็นนะ นิมิต หรือว่า ฝันเอา

ถ้าเห็นนิมิต ก็พอทำเนา ส่วนมากแก้ได้ว่าทีเห็นนั่นไม่จริง เพราะจิตที่เห็น
นั้นอยู่อีกส่วน จิตส่วนที่เป็นผู้เห็นคือตัวจริง(ซึ่งจะไม่ปรากฏในภาพ) ส่วน
ของที่ถูกเห็น(สิ่งต่างๆในภาพ)นั้นตัวปลอมจิตมันจะมีปัญญาแยกได้ ละ
การยึดมั่นถือมั่นยังพอได้

แต่ถ้าเป็นเห็นเพราะฝันเอา นี่ยากจะถอดถอนว่าไม่ใช่เราเห็น มันจะมีทั้ง
ยินดีและกำหนัดที่ละเอียดอ่อนที่ยากจะเชื่อตนเองว่า ที่เห็นนั้นไม่จริง
(ใจมันอยากเห็น อยากเป็น) แบบนี้ก็เสร็จกัน ฝันไปนิพพานเอา จบเห่
กันพอดีหากยึดมั่นถือมั่นว่านั่นใช่

 

สรุปคือ..ยังมีกิเลสอยู่นั่นเอง ทำไมถึงอยากได้ชาน
แทนที่จะปฏิบัติไปเพื่อละกิเลส มีความอยากอยู่เต็มอกอยู่นั่นเอง

จะนั่ง จะนอน จะเดิน จะยืน ก็ต้องมีสติ อย่้าเอาแต่สมาธินำหน้า
อย่าไปยึดติดกับอะไรๆมาก ลองปฏิบัติไปแบบไม่ต้องการผลอะไรเลยซิ มันทำได้ไม๊ล่ะ แบบนี้ ?
นี่เล่นเอาหลับปุ๊ปจ้องๆๆๆๆ....มาสิๆๆๆๆ...มาสิโว้ยยยย....แสงมาเลยเร๊วววว...จะเอาฌาญแล้วๆๆๆๆ...อยากได้ๆๆๆๆ...
ทำไมไม่ดูจิตดูใจตัวเองบ้างล่ะ เอาแค่ความรู้สึกจับอยู่ลมผ่านเข้าผ่านออกที่ปลายจมูกสิ ถ้ามันเผลอหรือปล่อยความรู้สึกออกจากการรับรู้ลมเข้าออกตรงปลายจมูก ก็ตามดูมันสิ ว่ามันไปจับที่ไหน
เรียกมันกลับคือโดยเอาความรู้สึกนั้นกลับมาที่ปลายจมูกเหมือนเดิม แล้วไอ้ที่ความรู้สึกที่มันขาดหายไปตอนนั้นต้องมีสติรู้ว่าหายไปและหายไปไหน
เอาแค่นี้พอ...

เฮ้่อ..ก็ยังมีกิเลสอยู่อีกเหมือนเดิมเนาะ เห็นมาหลายกระทู้แล้ว ยังไม่พอจะพาคนอื่นหลงเข้าไปด้วย
ไม่เป็นไรเอาใหม่..คราวนี้อยู่ปลายจมูกพอ รู้ รู้ เท่านั้นไม่ต้องไปหาอะไรๆในสมาธิ
นี่เราไม่ได้บอกคุณคนเดียวนะ บอกคนที่ยังหลงอยู่ติดอยู่ และยึดติดอยู่กับอะไรปล่อยมันซะ
ปล่อยความคิดเห็นที่ยึดติดอยู่ แค่ปล่อยเท่านั้น ก็ลอยตัว..

ลองใช้สติปัญญาพิจารณาดูนะครับ

 

นั่นแหละ...
ไอ้ที่ถามๆถึงขั้นไหนๆแล้วนั่นแหละ..คือการหวังผลครับ หรือไม่อยากอย่างที่กล่าวมา ?
เอามันออกสิ..แม้แต่พระนิพพาน เอามันออกไปก่อน
เอาแค่ตอนนี้พอ ขณะนี้ ปัจจุบันนี้...เท่านั้น
สติและสมาธิก็เช่นกัน การทำสมาธิก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องถึงเวลานั่งหรือยืนหรือนอนถึงจะทำสมาธิ เท่านั้นก่อนถึงจะกำหนดรู้ เอาขณะนี้เข้าไปด้วย

อยู่กับปัจจุบันหลังจากอ่านจบนี่แหละ
ปฏิบัติอยู่ทุกขณะนี่แหละ
ไม่จำเป็นต้องไปนั่งหลบในที่มืดๆเงียบๆึคนเดียว รู้จักคำว่า" อการิโก" ไม๊ล่ะ ?
ปฏิบัติดีปฏิบัติถูกต้องมันไปไว เห็นผลเดี๋ยวนั้น อย่่ามัวแต่เอาหนังสือเทียบฌาณไปไว้ข้างแล้วนั่งหลับตา พอลืมตาขึ้นมาก็เปิดดูเราถึงตรงนี้ๆแล้วนี่ ! เขาเรียกว่าทึกทักรู้จักไม๊คำนี้ ?

ยกตัวอย่างของ ภิกขุโย ที่กล่าวว่า..
"เหมือนเราทำความสะอาดห้อง ทำเดี๋ยวนั้นก็สะอาดเดี๋ยวนั้น
แต่ไม่ต้องไปหวังว่าจะมีใครเข้ามาห้องเราหรือไปชักชวนใครต่อใครเข้ามาดู เพื่อจะได้คำชม"
เป็นต้น..นี่เป็นแค่อุปมานะ อย่าไปอิงและต่อยอดเพราะถ้าต่อยอดก็เหมือนกับการปรุงแต่งต่อ เอาแค่ว่าเข้าใจแล้วปฏิบัติก็พอ..

เอาล่ะๆ ขอให้เข้าใจไว้อย่างนี้ก็พอ และเริ่มรู้หรือยังว่ากิเลสละเอียดมันปิดตาอยู่ พยายามดูที่จิตที่ใจตัวเองให้มากๆ
ขอให้พิจารณาให้มากๆในจุดนี้

 

ได้แค่ไหน ช่างมันเต๊อะ

 

อันนี้น่ะ ฌาน ครับ ระดับขั้นสภาวะธรรม
แต่ฌานที่คุณคิดว่าตัวเองได้น่ะมันไม่ใช่ ฌาน ที่ว่านั้นมันเป็น ชานเรือน เรือนชานบ้านช่อง..ตั้งสติดีๆคิดหลายๆแง่
มันไม่ใช่สักแต่ว่ามันส์นะที่เรากล่าวไม่ใช่เพราะมันส์และมันจะมันส์ได้ยังไง เห็นๆอยู่นั่นไม่ใช่ นั่นไม่ถูก นั่นสมควรจะต้องให้ความคิดเห็นที่ถูกต้องแล้ว เค้าหลงแล้ว..

ก็คุณเป็นของคุณอย่างนั้นจริงๆนะ เพราะมัวแต่ไปจ้องดูนรกสวรรค์ก็เลยปล่อยตัวจิตปล่อยใจไปกับความอยากของตัวเอง
อันนี้แหละที่ควรจะ..ฮา

นี่ก็ยังไม่รู้เลยใช่ไม๊ว่ากิเลสปิดตาอยู่ เพราะอะไรล่ะน้อ..
ก็เพราะสติไม่ไวพอจะมองเห็นตามทันกิเลส

เฮ้อ..จะว่าไปมันก็เกี่ยวกันนี่เนาะ เราไม่รู้จักกันซะหน่อย
เพียงแต่ไม่อยากให้หลงทาง..ตัวอย่างมีให้เห็นเย๊อะ

อนุโมทนาก็แล้วกันนะ เอาเหอะๆ.. ถ้าไม่อยากรับก็แล้วแต่ อย่าลืมเด้อ สติ สติ สติ..