พลังของจิตมีเพิ่งมากขึ้น จนร่างกายรับไม่ไหว บางท่านเคยเป็นไหมครับ

ผมหลังจากนั่งกรรมฐานได้ญาณ4 แล้ว อย่างหนึงซึ่งผมก็ฝึก ด้วยเช่นกัน ก็คือ อยู่ ทุกสถานที่ ทุกเวลา เมื่อวาน สมาธิผมค่อยๆคลายตัวเพราะ อยู่ข้างนอก คนเยอะแยะมากมาย กิเลสก็เต็มไปหมด แล้ว ผมลอง รวบรวมตั้งสมาธิ จิตก็เริ่มนิ่ง สงบ แต่หลังจากนั้น คล้ายๆกับสภาวะ อาการที่ออกมาทาง หน้าผาก เหวียงไปเหวี่ยงมากล้ามเนื้อ กระตุกแรงมากๆ บางทีถ้าเราคล้อยตามอาการ ตาจะเหลือกเลย แล้วหน้าก็จะเกร็งเหมือนคนอารมณ์โกรธจัดๆ แล้วมันเหมือนกับมีตัวไรที่อยู่ข้างในพยายามที่จะดันออกมา อยากจะออกมา ยังไงยังงั้น แต่ มันยังไม่ถึงเวลาตัวผมเองผมรู้ดี แล้วมันก็ เกร็งบ้าง(เวลาที่จะรวบรวมสมาธิ) เลื่อนไปเลื่อนมาบ้าง ผมก็ สังเกตุ ดูรู้ ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ มันจะเป็นตอนที่รวบรวมสมาธิ ในบรรยากาศที่ผู้คนพลุกพล่าน อาการนี้ก็ยังเป็น ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรก็ปฏิบัติ เหมือนอย่างเคย ร่างกายคล้ายกับ จะรับพลังจิตที่เพิ่มมากขึ้นและสูงๆไม่ไหว(ตอนที่นั่งปฏิบัติไม่เป็นนะครับ เป็นเหมือนปรกติ) เป็นอย่างไร ผู้รู้วิจารหน่อยครับ

 

สภาพอาการทางใจเป็นอย่างไร....

 

ฝึกสติเข้าไว้

 

อนุโมทนา ครับ
การนั่ง ดีทุกที่ ครับ
แผ่ เมตตา ด้วยสิครับ

 

เคยนั่งสมาธิจนคิ้วแตก เพราะขาดสติ พลังงานอย่างอื่นจึงเข้ามา

 

ถ้าอาการทางกายที่เล่ามาเป็นเหมือนกันครับทุกอย่าง แล้วไอ้ตัวอะไรที่มันพยายามดันออกมานั่นตัวหนึ่ง แล้วไอ้ตัวที่มองมันอยู่เป็นตัวอะไรเอ่ย สงสัยจะชอบนะครับอาการทางกายแบบนี้ มนสิการมันเข้าไปเถอะท่านมาโกโต้เดี่ยวมันออโตเมติก เพ่นพ่านออกมาตอนใช้ชีวิตประจำวัน แล้วต้องคอยบิดขี้เกียจกลบเกลื่อนเหมือนผม คริ คริ อ้าว จริง ๆ นะเนี่ย แต่ที่ท่านมาโกโต้บอกมามีแต่อาการทางกายที่เหมือนกัน แต่อาการทางใจอันนี้ผมไม่รู้ ของผมฟันธงการปฏิบัติผมเองไปเลยว่า เป็นมิจฉาสมาธิ จิตมันจะส่งในตลอดในชีวิตประจำวัน มันคงคิดว่าเป็นทางที่สงบ ตั้งแต่ตัวผู้รู้และปั้นสภาวะที่มันชอบออกมาเสพ เหมือนแมววิ่งไล่งับหางตัวเอง ขอแนะนำอะไรอย่างนึง ถ้าในชีวิตประจำวันถ้าเจออารมณ์ที่ไม่ชอบแล้วมันกระตุกจะเข้าไปเดินฌานและหล่ะก็ เตรียมพิจารณาการปฏิบัติได้เลยครับ
------------------------------------------------------------------------------

 

ผมสวดมนต์แผ่เมตตาใหญ่ ชินบัญชร และ อื่นๆ อีกหลายบททุกวันครับ

 

โอ่วขอบคุณมากๆคับ ท่าน radian235 สำหรับคำแนะนำ

 

ปรกติครับ สามารถ กำหนดสมาธิ ได้เร็วขึ้นด้วยครับ แต่ อาการนั้นก็แทรกเข้ามา ตอนที่เข้าสมาธิได้เร็วนั้น ในตอนที่คนเยอะๆนะ ครับ ส่วน ถ้ากลับไปบ้าน ไปนั่งสมาธิไม่เป็นครับ จะ เป็นอาการที่ เหมือนกับ คอหอยเล็กลง หัวโตขึ้น และก็เบา -*-แต่ผมก็ไม่สนใจ ครับ ก็นั่งด้วยความว่างเปล่า บางทีก็นึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แต่ คืนเมื่อวานนี้ คล้ายๆจิตมันกำลังถูกบีบออกมา รู้สึกได้เลยว่า ชาตรงระหว่างคิ้ว ชามากๆ เหมือนโดนฉีดยาชาสัก10กว่าเข็ม -.- หรือมันพยายามจะออกมาหน่ะคับ ผมก็อธิบายไม่ถูก แล้วนั่งนานเกินจนไม่ไหวกะจะนอนสมาธิต่อ ก็นอนไปสักพักก็เผลอหลับครับ ตื่นมาสดชื่นทุกวัน เหมือนเคย ทั้งๆที่นอนดึกมากๆตี2ครึ่งตื่น7โมง -*- เอากะมานสิ

อ่อ อาการอีกอย่างคือ ร่างกายมันเหมือนกับ มันบังงคับของมันเอง ผมบังคับไม่ได้

 

ผมว่า น่าจะใช่อย่างที่ท่าน DarkCentre พูดมานะครับ

 

ปลาติดเบ็ด เปลี่ยนไปใช้วิปัสสนาครับควบได้เลยครับ แล้วจะหลุดเอง

 

วิปัสสนาช่วยได้คับ หยุดคับเพราะจิตไม่สงบยังมีปิติแทรก เปลี่ยนคับอย่าผืนทำไห้เป็นธรรมชาติอาการเหล่านั้นเป็นอาการเครียด ทำใจให้สบายคับทำสมาธิไม่ยึดกับสิ่งที่เกิดปล่อยมันผ่านไปอย่าไปสน กำหนดรู้ ตั้งจิตอยู่กับสิ่งที่เพ่ง ไม่รู้ว่าฝึกอันไหนอ่ะรึว่าแค่ทามสมาทิทามดา ท่าสมาทิทามดาก้จับลมหายใจอาการเหล่านี้เด๋วหายไปเอง

 

!!!!!!!!!!

ครับ อาการเพิ่มเติมเมื่อกี้ผมเดินลงมาจากที่ทำงาน มือสั่น หัวสั่น กล้ามเนื้อเกล็ง ถ้าเกร็งมากตาเหลือก เหมือน คนทรงเลย หัวใจเต้น แบบหวิวๆ ใจสั่น ใจแป๋ว เหมือนคนกินเครื่องดืมบำรุงกำลัง มากกว่า10ขวด รู้สึกอุณหภูมิร่างกายไม่มี ไม่มีเลย ไม่เย็นไม่ร้อนไม่หนาว
สวดมนต์ก็ไม่หายได้แค่คลาย

 

การปฏิบัติที่สุดโต่งเกินไปไม่ดี ควรพักผ่อนให้เต็มที่ หันมาใช้วิปัสสนา ซักวันละ 1-2 ชั่วโมงครับ แล้วทำสมถะต่อซัก 1 ชั่วโมง แล้วนอนทำสมาธิ เพื่อลับปัญญาให้คม ต่อสู้กับกิเลสที่เกิดขึ้นครับ

 

ตั้งสติให้ดีคับ มีสมาธิใช้การเพ่งเข้ามาช่วยก้ดีคับจาได้สงบง่ายๆ อย่าสนใจสิ่งอื่นนอกจากสิ่งที่เรากำหนดมีสติอาการทั้งหมดจาหายไปเอง

 

ผมจับลมหายใจก็พอได้นะครับแต่ผมฝึกจนลมหายใจหายแล้วจะจับอีก เหรอครับ ตอนนี้เหมือนกับ กล้ามเนื้อทุกส่วน มันเต้นเองเลย

อ่อ ผมฝึกมโนมยึทธิ ครับ

 

หัดเป็นคนธรรมดา ก็ดีนะ

 

จากที่คุรเจ้าของกระทู้ดพส...
ผมหลังจากนั่งกรรมฐานได้ญาณ4 แล้ว อย่างหนึงซึ่งผมก็ฝึก ด้วยเช่นกัน ก็คือ อยู่ ทุกสถานที่ ทุกเวลา

ท่าได้แล้วไม่ว่าที่ไหนคนเยอะคนน้อยไม่เกี่ยวคับเลือกระดับอารมมาพิจารนาสิ่งอื่นภายนอนไม่น่ารบกวนได้คับ

 

ขอท่านอย่าลืมทางสายกลาง เราเป็นบุคคลธรรมดา อยู่ใกล้เหล่ากิเลสรอบตัว ไม่ใช่พระสงฆ์ ที่ท่านมีเวลาภาวนาได้นาน ...ไม่อย่างนั้นท่านจะไปธุดงค์ในป่าหรือครับ ......เพราะมีสภาพอากาศที่ดี...สมองปอดโปล่ง .......แต่เราอยู่ในห้องทึบ.......อากาศในห้องไม่บริสุทธิ์เพียงพอ........สรุปคือเดินสายกลางไว้