แจกแผ่นยันต์หนุนดวงชะตาฟรี

รับทราบครับผม

 

เล่าเรื่องกันต่อดีกว่าครับ เรื่องอุปาทานเป็นเหตุ
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเองและมีคนที่มีอาการอย่างผมถามผมเข้ามามากๆครับก็เลยจะเล่าให้ฟังครับ
ตอนพรรษาที่สอง หลังจากผมบ้านั่งกรรมฐานแบบเอาเป้นเอาตายตั้งแต่พรรษาแรก ที่ ผมบวชสิ่งที่ผมสงสัยคือวิญญาณมีจริงไหมเทวดาเทพพรหมมีจริงไหม นรกสวรรค์มีจริงไหมไสยศาสตร์ สิ่งลี้ลับมีจริงไหม หลังจากที่อ่านพระไตรปิฏก แล้วเกิดความสงสัย ว่าสิ่งที่เขียนไว้ต้องมีจริงต้องพิสูจน์ได้ ตอนนั้นที่ผมบวชยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย รู้งูๆปลา แม้แต่ทุกวันนี้ก้รู้งูๆปลาๆอยู่เหมือนเดิม ผมตัดสินใจเห้นเขาบอกว่าจะเห็นสิ่งเหล่านี้ได้เพราะการนั่งสมาธิ ผมก้เริ่มนั่งเลยนั่งทุกวันจิตเป้นสมาธิบ้างไม่เป็นบ้างไปเรื่อยๆ บางวันนั่งทั้งวันเป้นสมาธิแค่สองสามนาทีก้เอา พอจิตมันเริ่มติดการนั่งแล้วผมเกิดความคิดบ้าๆคือนั่งในกุฏิบางครั้งมันก็สงบบางครั้งมันก้ไม่ได้เรื่อง เอเราจะไปหานั่งที่ไหนดีหนอ คิดไปคิดมา เออมีอยู่ที่นึงน่าจะเงียบสงบร่มเย็นดีห่างบ้านคน ที่นั่นคือ ในป่า แล้วเราจะไปหาที่ในป่าได้อย่างไร จะมีก็มีแต่ป่าช้าอยู่ห่างจากวัดไปอีก ผมก้เลยคิดในใจก้กลัวผี ในใจนึงก้อยากจะรู้ว่าผีมีจริงหรือไม่ คิดไปคิดมาตัดสินใจได้ก็ลองเข้าไปนั่งในป่าช้าอยู่ที่นั่นครั้งแรกสามวัน ไม่กล้านอนเพราะกลัวว่าจะมีผีมานอนเป็นเพื่อน ความกลัวนี่มีมากเมื่อกลัวมากก็เลยนึกท่องพุทโธอยู่ในใจตลอดเพราะกลัวผี เมื่อจิตมันนึกมันเกาะถึงพุทโธมากๆเข้าจิตมันก้รวมเดียวได้เร็วก้เลยยกคุณงามความดีของการกลัวผีว่าเป็นหนทางที่ทำให้เราจิตมีพุทโธอยู่ในใจ หลังจากนั้นผมก้ปฏิบัติอย่างนี้มาเรื่อยๆจนกระทั่งพรรษาที่สอง ตอนนั้นผมเหมือนพระบ้ามองเห้นนั่นเห็นนี่ไปหมดตอนแรกจะไม่บอกใครกลัวเขาจะไม่เชื่อแม้แต่ตัวเองก้ยังไม่อยากจะเชื่อแต่พอเผลอปากบอกออกไปว่าคนนั้นจะเป้นอย่างโน้นนี้ดันเป็นจริงๆ ช่วงนั้นเลยยิ่งบ้าทำกรรมฐานไปใหญ๋ แล้วแอบปลื้มใจว่าเรารู้จริงๆด้วย ตอนนั้นเริ่มหลงตัวเองแล้วว่าข้ารู้ข้าเห็นแต่ยังไม่มาก แอบคิดมักใหญ๋ใฝ่สูงว่าซักวันนึงเราต้องเป็นพระเกจิระดับแนวหน้า ว่าเข้าไปโน่น ยิ่งตอนพรรษาที่สองเริ่มมีคนเข้ามาหาโดยมิได้ป่าวประกาศว่าตัวเองทำอย่างนั้นได้อย่างนี้ได้ ก้เริ่มหลงตัวเองมากขึ้นทุกวัน
มีอยู่วันนึงนั่งสมาธิอยู่ในกุฏิตอนกลางคืน อยู่ดีๆมีแสงส่วางจ้ามาให้เห็นเห็นเทวดาเทพพรหมเต็มไปหมด เราก็ยิ่งหลงตัวเองอยู่แล้วก็เลยคิดว่าเราคุยกับเทวดาได้ไหมก้เลยลองคุยดู เทวดาก้บอกว่าท่านสำเร็จแล้วท่านจะทำอะไรก็ทำได้จะเห็นอะไรก้เห็นได้จะรู้อะไรก้รู้ได
ได้ฟังดังนั้น ผมยิ่งเกิดความหลงตัวเองมากขึ้นเริ่มแสดงอำนาจต่อคนรอบข้างว่ากูคือผู้วิเศษนะ เริ่มหลงใครทำอะไรไม่ถูกใจก็ว่าเขาไปทั่ว
ตอนนั้นมองด้วยตาเปล่าก้เห็นเทวดามั้งเห้นผีบ้างเห็นสารพัดเห็นก็เลยยิ่งบ้าเข้าไปอีกหลงตัวเองเข้าไปอีก เป้นอย่างนี้อยู่ถึงสามเดือน
จนมาในวันนึง อยู่ดีๆนั่งสมาธิอยู่ก็มีเสียงบอกมาจากข้างหูว่า ถูกเขาหลอกๆๆ ออกจากสมาธิมาก้ได้ยินคำนี้ดังก้องในหูอยู่ตลอดทั้งกลางวันกลางคืน จนเกิดความรำคาญไม่รู้จะทำอย่างไร ทำไปทำมา ผมได้เดินทางไปร่วมทำพิธีบางอย่างที่วัดแห่งหนึ่ง ตอนนั้นตัวเองมีความหลงมากๆ ถือตัวถือตนมาก คิดว่าตัวเองเก่งอะไรประมาณนี้ หลังทำพิธีเสร็จแล้ว มาสามเณรองค์นึงเดินมาจากทางไหนไม่ทราบบอกว่าสิ่งที่เราเห็นไม่ใช่ของจริงมันเป็นของปลอม มันเป็นกิเลสมารมาลองใจ เป้นเทวปุตมารมาลองใจ อย่าไปหลงไหลอย่าไปทะนงตัวเอง หาสติให้เจอ สามเณรองค์นั้นพูดกับผมอย่างนี้และแปลกมากตอนที่สามเณรพูดผมรู้สึกเชื่อฟังมีความเคารพมากแต่ไม่รู้ว่าตอนนั้นตัวเองทำไมถึงเป้นอย่างนั้นได้ พอสามเณรพุดจบ สามเณรก็เดินหายไปเลยผมมองหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
เสียงที่สามเณรพูดนั้นฝังอยู่ในสมองตลอด
ผมตั้งสติได้กลับมานั่งสมาธิใหม่จนรู้ว่าเราถูกหลอกเสียแล้วพลาดแล้วกิเลสตัวใหญ่มันเล่นงานเราแล้ว ต่อไปนี้เราจะไม่นั่งสมาธิซักระยะนึงเราจะทำสติของตัวเราให้ดี ผมก็เริ่มทำสติปัฏฐานสี่ที่ละขั้น
แต่เชื่อไหมครับขนาดเรารู้ทันแล้วว่าถูกมารหลอกเอาผมก้ยังคงมองเห็นนั่นเห็นนี้อยู่อีก
กิเลสมารยังกลับมาเล่นงานผมอีก ทำให้ผมไม่สนใจในสิ่งที่เห็นเหมาว่ามันเป็นของปลอมทั้งหมด ไม่ใช่ของจริง จนในที่สุดการรู้เห็นบ้าๆบอๆของผมก้ไม่มีเกิดขึ้นอีกเลย
เห็นไหมครับอุปาทานมันตัวร้ายดังนั้นถ้าใครถามผมว่าผมมองเห้นเหรอผมไม่เห้นไม่รู้อะไรหรอกครับ แต่ที่ตอบตอบตามที่จิตเขาบอกความรู้สึกนึกคิดเขาบอกก้เท่านั้น
อย่าไปหลงกันเด้อว่านั่งแล้วเห็นนั่นเห็นนี่จะเป็นความจริงไปทั้งหมด ผมพลาดมาก่อนแล้ว
ไอ้ที่เห็นนะไม่ใช่ของจริง มันของปลอม แต่สิ่งรู้ได้ตอนที่จิตเราสว่างสงบนั่นแหละน่าจะจริงได้ไม่มากก็น้อย

 

เดี๋ยวมาต่อเรื่องหลงสาวสวยเนื้อหอมครับ 55

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=3 border=0><TBODY><TR><TD class=vbmenu_control style="FONT-WEIGHT: normal">หน้าที่ 55 จากทั้งหมด 55 หน้า</TD><TD class=alt1 noWrap>&laquo; แรก</TD><TD class=alt1><</TD><TD class=alt1><!---50-->5</TD><TD class=alt1>41</TD><TD class=alt1>42</TD><TD class=alt1>43</TD><TD class=alt1>44</TD><TD class=alt1>45</TD><TD class=alt1>46</TD><TD class=alt1>47</TD><TD class=alt1>48</TD><TD class=alt1>49</TD><TD class=alt1>50</TD><TD class=alt1>51</TD><TD class=alt1>52</TD><TD class=alt1>53</TD><TD class=alt1>54</TD><TD class=alt2>55</TD><TD class=vbmenu_control id=pagenav.197 title="" style="CURSOR: hand" state="false" unselectable="true"></TD></TR></TBODY></TABLE>​

เอ ทำไมมีแต่เลข 55 ล่ะครับ แหะ ๆ

 

การที่คนสองคนมาอยู่ด้วยกันแล้วไม่สามารถมีลูกได้นี่ มีกรรมเกิดจากอะไรครับ

 

มีเรื่องเล่าให้อ่านสนุกจริงๆครับ

 

เลขห้าเขาดีครับเดินสายกลางว่างั้น55555

 

งวดหน้าหรือเปล่าครับนี้...อาจารย์

 

ในเรื่องนี้ต้องมาดูสาเหตุทั้งทางโลกและทางธรรมเทียบเคียงกันครับ
ผมขอตอบตามหลักง่ายๆแบบไม่ครอบคลุมนะครับเอาแบบคร่าวแล้วกันถ้าให้ร่ายยาวสงสัยคงว่ากันเป้นวันๆครับ
พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสไว้ว่า เมื่อมีองค์ประกอบ 3 ประการมาประชุมพร้อมกัน ย่อมมีการหยั่งลงในครรภ์
องค์ประกอบทั้ง3 ได้แก่
1 มารดาบิดาร่วมกัน
2 ในเวลาขณะนั้นมารดาอยู่ในช่วงเวลาไข่สุก
3 มีวิญญาณเกิดขึ้นเพื่อสืบกรรมจากภพอื่น โดยได้ที่ตั้งอยู่ในครรภ์ของมารดา
นี่คือองค์ประกอบของการตั้งครรภ์
ทีนี้มันเกิดมีคำถามขึ้นมาว่า บางคู่สามีภรรยามีสุขภาพแข็งแรง ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายนึงเลยที่เป้นหมัน และมีความสัมพันธ์ทางกายกันอยู่ทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีลูกซักที
ทั้งที่อยู่กินกันมานานแล้ว แม้ทางการแพทย์จะพยายามหาคำอธิบายว่าเป็นเพราะความไม่สมบรูณ์ต่างนานาประการของแต่ละอย่างแต่ละฝ่ายก็ตาม
บางทีก็ว่าสุขภาพไม่แข็งแรงบ้าง
แต่คุณเชื่อไหมว่าบางคนทั้งที่มีความไม่สมบรูณ์ในด้านต่างๆเขาก็ยังสามารถที่จะมีลูกเกิดขึ้นมาได้
ตามที่ผมสังเกตุดูนะครับพบว่านอกจากปัจจัยข้อที่1 ปัจจัยข้อที่ 2แล้วพบว่าปัจจัยข้อที่3 มีความสำคัญมากที่สุดครับ คือมีจิตวิญญาณหยั่งลงในครรภ์เป็นเหตุหลักครับ ทำไมผมถึงกล่าวไว้อย่างนั้นก้เพราะว่า
ต่อให้แม่มีไข่สุกพ่อและแม่มีสุขภาพที่แข็งแรงเพียงใดและมีการร่วมสัมพันธ์กันเพียงใดก็ตาม แต่ถ้า ไม่มีจิตในภพภูมิอื่นๆไม่ว่าจะเป็นภพภูมิที่อยู่ต่ำกว่าหรือสูงกว่ามนุษย์ เหมาะที่จะมาเกิดในครรภ์ของหญิงคนใดคนหนึ่งได้ ก็ไม่มีทางได้บุตรหรอกครับ ดังนั้นผมจึงถือว่ามีจิตลงในครรภ์นั้นสำคัญมากครับ
อะไรเป็นปัจจัยหลักของการได้มาเกิดก็คือ บุญ เป็นสิ่งสำคัญครับ คือถ้ามีบุญพอและบุญนั้นมีความสัมพันธ์กับผู้เป็นพ่อเป็นแม่ได้ลงตัว ก็ต้องมีการเกิดแน่นอนครับ

 

มาบอกบุญครับวันนี้ไปปล่อยปลามาครับ ปลาช่อน 1 ตัว ปลาดุก 3 ตัวครับ
เเละถวายผ้าป่า 1899 บาทครับ ที่วัดมหาธาตุ ท่าพระจันทร์ งบส่วนหนึ่งมาจากเพื่อนๆกัลยาณมิตรที่เวปนี้ละครับ เเล้วถวายสังฆทานเเละพระพุทธรูปด้วยครับ
ร่วมถึงสวดมนต์ชินบัญชรที่วัดระฆัง ถวายสมเด็จโตครับ ให้อาหารปลาด้วยครับ

 

ถ้าจะถามว่าเป็นเพราะกรรมอันใดที่ทำให้มีบุตรยากนั้นผมก้ไม่สามารถทราบได้มากนักครับแต่เมื่อถามมาผมก้จะตอบตามที่พอรู้ครับ
ตามที่ผมเฝ้าคอยสังเกตุดูนะครับไม่ได้ใช้การดูแบบเข้าญาณอะไรหรือแบบชนิดที่ว่ามองเห้นได้แบบตาทิพย์อะไรผมตอบตามจริงครับเพราะการเห็นแบบผู้ทรงญาณนั้นมีความคลาดเคลื่อนได้สูงครับถ้าไม่ใช่ระดับอริยบุคคล
กรรมที่ทำให้มีลูกยากนะครับ มีอยู่สองข้อหลักๆครับ
1 เคยได้ทำลายเด็กในครรภ์หรือมีส่วนร่วมในการสนับสนุนเพื่อตัดการเกิดของเด็กเอาไว้ครับ เมื่อตัวเราได้เคยทำกรรมชนิดนี้มาในกาลก่อน พอเรามาเกิดในชาตินี้ เราอยากมีลูกก็ไม่สามารถที่จะมีได้หรือมีแล้วบุตรไม่สามารถที่จะได้มีโอกาสคลอดออกมาลืมตาดูโลกได้ตามปกติเหมือนคนอื่นเขา
2 ในอดีตเคยทำหมันสัตว์เลี้ยงเอาไว้มากครับ โดยอาจจะเคยเป้นเจ้าของหมาแมวหรือสัตว์อื่นๆ ไม่ต้องการให้มันมีลูกมากก็เลยจัดการทำหมันเพื่อป้องกันการมีลูกของหมาหรืแมวเพิ่มขึ้น หรือตัวเราเองเคยเป็นแพทย์ที่มีหน้าที่ในการทำหมันเอาไว้ก็มีโอกาสที่จะทำให้ในชาตินี้มีลูกยากได้ครับ แต่การทำในข้อนี้ต้องเป้นการทำที่บ่อยมากๆเท่านั้นนะครับถึงจะมีผลได้เช่นทำหมันหลายตัวหลายครั้ง แต่ถ้าทำหมันเพียงแค่ตัวเดียวครั้งเดียวหรือตัวเราเองแนะนำให้ญาติพี่น้องเราทำหมันเพื่อป้องกันไม่ให้มีลูกมากจนเกินไป อย่างนี้ไม่เป็นไรครับ
3 เคยไปบังคับขู่เข็ญไม่ให้เขามีลูก ให้เขาทำหมันเพราะเหตุผลโดยส่วนตัวของเรา โดยที่เจ้าตัวเขาไม่สมัครใจเห็นดีด้วย อย่างนี้ก็มีโอกาสที่ทำให้เรามีบุตรยากได้ครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ ขอผลบุญนี้จงส่งผลให้ปัญหาที่คุณเจออยู่หมดไปโดยเร็วด้วยดีครับ อนุโมทนาสาธุ

 

ขอบพระคุณมากครับ ถ้าผมปล่อยวาง ผมก็สบายครับ ผมเพิ่งรู้(เเบบซึ้ง)เองครับวันนี้

 

ถ้าจะถามผมว่าช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมครับว่าอยากมีลูกควรทำอย่างไร
เอาตามที่ทราบนะครับ
1 ให้ทั้งสามีและภรรยาให้รักษาศีลห้าให้บริสุทธิ์ ตั้งมั่นอยู่ในทาน ศีล ภาวนาด้วยกัน
บางรายอาจจะใช้ระยะเวลาไม่นานแต่บางรายอาจเป็นปี แล้วให้ตั้งสัจจะขออำนาจของการปฏิบัตฺธรรมนี้ อธิษฐานขอผลจากการบำเพ็ญศีลบารมีนี้ จงเป็นปัจจัยเปิดทางให้ผู้ที่มีบุญ
ผู้ที่ไม่มีอุปสรรคในการเกิด จงได้มาบำเพ็ญบุญต่อร่วมกันกับตัวเราทั้งคู่
อันนี้อาจเป้นปัจจัยของการได้บุตรด้วยอำนาจของบุญก้เป้นได้นะครับ ถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆจังๆ
2 ให้ทำบุญสงเคราะห็แก่เด็กที่อนาถา เด็กพิการ เด็กเร่ร่อน บ่อยๆครับ
ทั้งสองเหตุนี้อาจเป้นปัจจัยที่ทำให้เกิดผลของการมีบุตรได้ง่ายขึ้นและรวดเร็วขึ้นก็ได้นะครับ
ดีกว่าการไปบนขอลูกแต่อย่างเดียวหรือการไปทำพิธีต่างๆกินยาบำรุงต่างๆมากๆก็ได้ครับลองนำเอาไปปฏิบัติดูนะครับ ขอให้สมหวังสมความตั้งใจทุกท่านนะครับสำหรับผู้ที่ต้องการมีบุตรหรือมีบุตรยาก

 

สาธุครับ

 

ไม่รู้งวดไหน55 เจ้ามือรวยทุกงวดเลย55

 

ผมว่ามีหลายอย่างหนึ่งที่ผมเคยอ่านเจอมาจากชาติก่อนมีลูกเยอะเลยขอว่าชาติไม่อยากมีลูกพอมาชาตินี้พยายามเท่าไหร่ก็ไม่มี แบบว่าเป็นกรรมเก่า

 

เรียน ท่านอาจารย์
ได้รับสีผึ้ง, แผ่นยันต์ และ เหรียญ เรียบร้อยแล้ว ครับ ขอบคุณ ครับ
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วย ครับ

 

สาธุครับอนุโมทนาบุญด้วยครับ ของผมนะครับถ้าตัวผู้ที่ได้รับวัตถุมงคลปฏิบัติธรรมมากๆแล้วมีพลังครับ แต่ถ้าเอาไปจับพลังหรือใช้จิตดูจะไม่เห็นมีพลังอะไรเลยครับทดลองดูได้55

 

อันนี้ก็มีความเป้นไปได้เหมือนกันครับ แต่อย่าลืมว่าถ้าชาติก่อนมีลูกมากความสัมพันธ์ทางสายกรรมก็ยิ่งมากต่อให้อธิษฐานไม่อยากมีเท่าไหร่แต่ผังสัมพันธ์ของกรรมยังผูกมัดกันอยู่ก็มีโอกาสมีลูกมากอีกได้เช่นกันครับแม้จะอธิษฐานไม่อยากมีเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็ตาม