อารมณ์จิตของผู้ทรงญาน

หลวงพ่อกล่าวถึงอารมณ์จิตของผู้ทรงญานมีดังนี้

คนที่มีจิตทรงฌานเขามีอารมณ์สงบ
ไม่มีความฟุ้งซ่าน
ไม่มีความทะเยอทะยาน
ไม่มีความรักในระหว่างเพศ
ไม่มีความโลภในทรัพย์สิน
ไม่มีการอิจฉาริษยา
ไม่ระแวงบุคคลอื่นใดว่าจะเป็นศัตรูกับเรา
ไม่มีความมัวเมาในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข

 

เหมือนกับตอนที่ผมเข้าสู่สมาธิได้เลยครับ

 

แหะๆ

แล้วคนที่มีอารมณ์ดังว่าจะสรุปได้ว่าเป็นผู้ทรงฌาณได้ทุกคนรึป่าวขอรับ อิอิ
คืองี้นะขอรับกระทู้นำมาผูกเป็นข้อความเชิงตรรกะได้ดังนี้
ถ้าผู้ทรงฌาณแล้วจะมีจิตดังนี้... แต่ถ้าพูดกลับ ถ้าผู้มีจิตดังนี้...แล้วจะถือว่าเป็นผู้ทรงฌาณมั๊ย?
ด้วยความเคารพอย่าถือเป็นโทสะนะขอรับ อยากรู้จริงๆ

 

ไม่ได้ครับ อย่าอนุมานโดยอาศัยตรรกะ เพราะแม้ในกระบวนการวิทยาศาสตร์ การอนุมานเช่นนั้นยังต้องรอการพิสูจน์ด้วยเสมอ เพราะมีโอกาสผิดพลาดสูง

ที่หลวงพ่อท่านกล่าวนั้นหมายถึง จิตในขณะทรงฌาณ ครับ เมื่อออกจากฌาณ ก็กลับเป็นจิตปกติ = โลกียจิต ที่ยังอาจทำชั่วได้อีก (สำหรับปุถุชน) ยกเว้นแต่จะมีสัมมาสติคอยกำกับโลกียจิต คอยประคับประคองมิให้ทำชั่วด้วย กาย วาจา ใจ

ยกตัวอย่าง พระเทวทัต ได้อภิญญา 5 สมาบัติ 8 ต่อมาก็เสื่อมเพราะคิดร้ายต่อพระพุทธเจ้า

ไม่ได้ครับ

 

อืมเหมือนตอนผมนั้งเลยอ่ะ อารมแบบเนี่ย