ภาวนาสมาธิหลับครับ..งง

ในห้อง 'หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ' ตั้งกระทู้โดย j-adirek, 10 เมษายน 2009.

  1. j-adirek

    j-adirek เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 กรกฎาคม 2008
    โพสต์:
    181
    ค่าพลัง:
    +204
    ขอความกรุณาผู้ที่รู้ช่วยบอกและแนะนำด้วยครับ คือแบบว่าก่อนที่ผมจะนั่งสมาธินะครับ ก็จะสวดมนต์ก่อนประมาณครึ่งชั่วโมงเป็นประจำทุกวัน แล้วก็สมาทานพระกรรมฐานแล้วก็นั่งบริกรรมว่า นะมะ พะทะ ก็ภาวนาได้สักพัก อาการมันเหมือนเรานั่งหลับไปเลยครับหลับแบบเราเผลอหลับไปนะครับ มารู้ตัวก็ตอนตื่นว่าอ้าวนี่เราหลับไปเมื่อไรกัน แต่ว่าก็ยังนั่งอยู่ปกตินะครับ ในความรู้สึกของเราบางครั้งมันก็ว่างเปล่าไม่รู้สึกอะไรเลยครับ แต่บางครั้งมันก็เป็นอะไรที่เราเหมือนกับฝันไปสักประเดี๋ยวนะครับ เหมือนกับเห็นเป็นอุคนิมิตนะครับ ก็จำเรื่องราวได้บ้างไม่ได้บ้าง ในความรู้สึกที่เห็นนะครับมันเป็นภาพสีชัดเจนมากแต่ไม่รู้ว่าที่ไหน บางครั้งเป็นบ่อยๆก็ไม่อยากจะนั่งนะครับ พอสวดมนต์เสร็จได้ไม่กี่ท่อนมันก็อยากจะนอนแล้วครับ แปลกๆๆๆๆมากครับเมื่อก่อนมันก็ไม่เคยเป็นอย่างนี้ จะว่าทำงานหนักก็ไม่ใช่เพราะไม่ค่อยได้ทำงาน หรือจะว่าเราขี้เกียจก็ไม่น่าจะใช่เราตั้งใจสวดมนต์แล้วก็ตั้งใจที่จะนั่งสมาธิมากครับ พยายามต่อสู้กับมันมานานแล้วครับเปลี่ยนหลายอย่างแต่ก็สงสัยมาก ก็เลยอยากฝากถามผู้รู้ช่วยตอบให้หน่อยครับ จะขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ...อดิเรกpig_cryy2
     
  2. silently melody

    silently melody สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 เมษายน 2009
    โพสต์:
    3
    ค่าพลัง:
    +12
    ไม่เป็นไรค่ะ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ อย่ายอมแพ้นะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
     
  3. เมธี อยู่สุข

    เมธี อยู่สุข Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    24 มกราคม 2009
    โพสต์:
    32
    ค่าพลัง:
    +45
    ถ้ารู้สึกว่าง่วงนอน ก็ให้นอนไปเลยอย่าฝืน จับคำภาวนาคู่กับลมหายใจเข้าออก เมื่อจิตถึงฌานจะตัดหลับทันที ทีนี้ก็จะเป็นการหลับในฌานทรงฌานตลอดเวลาที่หลับครับ
     
  4. pongtera24p

    pongtera24p ชมรมศิษย์หลวงปู่เทพโรคอุดร พิจิตร

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ธันวาคม 2007
    โพสต์:
    887
    ค่าพลัง:
    +1,905
    ที่คุณหลับเพราะจิตตก ภวังจิต ต้องพยายามข้ามภวังจิตให้ได้ ถ้าผ่านได้จิคจะตั้งมั่นอยู่ได้ดีและนานครับ ขอให้พยายาม และประคองสติให้ดีครับ ขอให้คุณโชดดีครับ
     
  5. suthipongnuy

    suthipongnuy ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มิถุนายน 2008
    โพสต์:
    661
    ค่าพลัง:
    +1,428
    ผมขอถามต่อเนื่องเลยละกันครับจะได้ไม่ต้องตั้งกระทู้ใหม่
    คือว่า บางที เมื่อเวลาก่อนนอนผมจะกำหนดลมหายใจเข้าออก
    ส่วนมากจะหลับไปเลยครับ แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งมันไม่ยอมหลับครับ
    คือกายต้องการหลับแต่จิตมันไม่ง่วงไม่อะไรเลยครับ มันรู้อยู่แต่กับ
    ลมหายใจเข้าออก ทีนี้ผมก็เริ่มคิดมาก คิดไปว่าถ้านอนไม่หลับ
    พรุ่งนี้จะตื่นไปทำงานไหวหรอ ก็เลยเลิกกำหนดลมหายใจเข้าออก
    เพื่อต้องการหลับ แต่มันก็ไม่หลับ จนเวลาผ่านไปอีกนานครับถึงจะหลับ
    ไม่ทราบว่า อาการแบบนี้มันเป็นอาการหลับแบบเข้าฌานหรือปล่าวครับ
     
  6. chai8383

    chai8383 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    1,032
    ค่าพลัง:
    +6,348
    ลิงค์ธรรมะในเว็บต่างๆของหลวงพ่อ <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:eek:ffice:eek:ffice" /><o:p></o:p>
    <o:p> </o:p>
     
  7. chai8383

    chai8383 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    1,032
    ค่าพลัง:
    +6,348
    ลิงค์ธรรมะในเว็บต่างๆของหลวงพ่อ <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:eek:ffice:eek:ffice" /><o:p></o:p>
    <o:p> </o:p>
     
  8. วิญญาณนิพพาน

    วิญญาณนิพพาน ทีมงานอาสาฯ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 เมษายน 2008
    โพสต์:
    22,306
    กระทู้เรื่องเด่น:
    51
    ค่าพลัง:
    +21,002
    จากที่อ่านจากอาการที่เกิดขึ้นกับคุณ j-adirek นั้น ไม่ใช่ว่าคุณ j-adirek เผลอหลับไปหรอกครับ ( หมายถึงในกรณีที่ไม่ได้เผลอหลับไปจริงๆนะครับ ) ลองอ่านอันนี้ดูเเล้วกันครับ อาการนี้ผมก็เคยเป็นครับ จากอาการของคุณ ผมคิดว่าเป็นอาการของฌานที่สองครับ คือเรานั่งสมาธิอยู่ดีๆเเล้วเหมือนเราวูบไป เเต่พอรู้สึกตัวอีกที เราก็ไม่ได้เผลอหลับไป เพราะเรายังคงนั่งภาวนาอยู่เหมือนเดิม บางครั้งบริกรรมอยู่ก็เหมือนเราหยุดบริกรรมไปเองเฉยๆเหมือนเราลืมบริกรรม เเต่จริงๆไม่ใช่ครับ ลองอ่านจากข้อความข้างล่างเเล้วกันครับ หากสนใจก็เข้าไปอ่านเเบบเต็มๆได้ใน link ที่ให้มาเเล้วกันครับ เจริญในธรรมครับ ขอให้ตั้งใจปฎิบัติต่อไปครับคุณ j-adirek เป็นกําลังใจให้เสมอครับ

    วิธีฝึกฌานที่1ถึง4ครับ

    http://palungjit.org/threads/วิธีฝึกฌานที่1ถึง4ครับ.242634/

    [FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]-พอจิตเข้าถึงฌานที่สอง คำภาวนาหายไปเฉย ๆ หยุดไปเอง เมื่อคำภาวนาหยุดไปเอง เราก็มีใจสบายชุ่มชื่นดีกว่า เพราะว่าไม่มีวิตกวิจาร มีแต่ปีติ พอเริ่มก็มีความชุ่มชื่นสบายแล้วก็สุข เอกัคตารมณ์ทรงตัวดีก่าฌานที่หนึ่ง ตอนนี้เราจะรู้สึกว่าลมหายใจเบาลงไปหน่อยกว่าเดิม กว่าฌานที่หนึ่ง ตอนนี้ก็มีหลาย ๆ ท่าน เมื่อจิตถอยลงมาถึงปฐมฌาน คือ ทรงฌานที่ 2 ได้ไม่นานรู้สึกตัวว่า ตายจริง นี่เราลืมภาวนาไปเสียแล้วรึ หรือเราหลับไป แต่ความจริงนั้นไม่ใช่หลับ มันก็โงก อาการจะโงกไปข้างหน้าหรือข้างหลัง ทั้งนี้ไม่ใช่หลับ คือจิตเข้าถึงปฐมฌาน เราทิ้งภาวนาไปเอง ถ้าเข้าถึงฌานที่ 2 คือ ทุติยฌาน จะทิ้งภาวนาไปเอง[/FONT]
     
  9. gatsby_ut

    gatsby_ut เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มิถุนายน 2009
    โพสต์:
    821
    ค่าพลัง:
    +14,291
    j-adirek-

    ขอความกรุณาผู้ที่รู้ช่วยบอกและแนะนำด้วยครับ คือแบบว่าก่อนที่ผมจะนั่งสมาธินะครับ ก็จะสวดมนต์ก่อนประมาณครึ่งชั่วโมงเป็นประจำทุกวัน แล้วก็สมาทานพระกรรมฐานแล้วก็นั่งบริกรรมว่า นะมะ พะทะ ก็ภาวนาได้สักพัก อาการมันเหมือนเรานั่งหลับไปเลยครับหลับแบบเราเผลอหลับไปนะครับ มารู้ตัวก็ตอนตื่นว่าอ้าวนี่เราหลับไปเมื่อไรกัน แต่ว่าก็ยังนั่งอยู่ปกตินะครับ

    ไม่ได้หลับ ถ้าหลับจะโงกหน้า โงกหลัง เป็นลักษณะ ของจิตที่เข้าถึงฌาณ ตั้งแต่ ฌาณ ๒ ขึ้นไป แต่เป็นอย่างหยาบ คือจิตนิ่งไปเฉย ๆ ไม่รับสัมผัส ภายนอก

    ถ้าเป็นอย่างละเอียด จิตจะรู้ตลอด ไม่รับสัมผัสภายนอกเหมือนกัน แต่เมื่อจิตถอยออกมาแล้ว จะรู้สึกว่า เรานั่งแป๊ปเดียว ทำไมนานจัง ทำนองนี้ นะ

    ในความรู้สึกของเราบางครั้งมันก็ว่างเปล่าไม่รู้สึกอะไรเลยครับ แต่บางครั้งมันก็เป็นอะไรที่เราเหมือนกับฝันไปสักประเดี๋ยวนะครับ เหมือนกับเห็นเป็นอุคนิมิตนะครับ ก็จำเรื่องราวได้บ้างไม่ได้บ้าง ในความรู้สึกที่เห็นนะครับมันเป็นภาพสีชัดเจนมากแต่ไม่รู้ว่าที่ไหน บางครั้งเป็นบ่อยๆก็ไม่อยากจะนั่งนะครับ พอสวดมนต์เสร็จได้ไม่กี่ท่อนมันก็อยากจะนอนแล้วครับ

    เรียกว่านิมิต คือสิ่งที่รู้ด้วยจิต แต่ไม่สามารถบังคับได้

    แปลกๆๆๆๆมากครับเมื่อก่อนมันก็ไม่เคยเป็นอย่างนี้ จะว่าทำงานหนักก็ไม่ใช่เพราะไม่ค่อยได้ทำงาน หรือจะว่าเราขี้เกียจก็ไม่น่าจะใช่เราตั้งใจสวดมนต์แล้วก็ตั้งใจที่จะนั่งสมาธิมากครับ พยายามต่อสู้กับมันมานานแล้วครับเปลี่ยนหลายอย่างแต่ก็สงสัยมาก ก็เลยอยากฝากถามผู้รู้ช่วยตอบให้หน่อยครับ จะขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ...อดิเรก

    อนุโมทนา ครับ .. หมั่น ควบพิจารณา ร่างกายคือ ขันธ์ ๕ ให้เห็นทุกข์ เห็นโทษ ตามความเป็นจริง ตามกฏของ ไตรลักษณ์ และ อริยสัจน์ ๔ เพื่อเข้าถึงแก่น ของพระพุทธศาสนา
     

แชร์หน้านี้

Loading...