รีบอ่าน..จดหมายเตือน

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย @^น้ำใส^@, 20 เมษายน 2009.

  1. @^น้ำใส^@

    @^น้ำใส^@ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    2,330
    ค่าพลัง:
    +4,673
    รีบอ่าน..จดหมายเตือน
    <HR style="COLOR: #cccccc" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message --><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=5 width=600 border=0><TBODY><TR><TD align=middle>จดหมายเตือน</TD></TR><TR><TD><TABLE width=590 align=center border=0><TBODY><TR><TD>
    [​IMG]

    ครั้งหนึ่ง ยมบาลขึ้นนั่งบัลลังก์ เจ้าหน้าที่ได้กุมชายชราคนหนึ่ง และชายหนุ่มคนหนึ่งมาคุกเข่าต่อหน้าศาล

    ชายชรา : ใต้เท้าโปรดไว้ชีวิตผมด้วย ยมทูตไปจับผมมาโดยไร้ความผิด ผมถูกปรักปรำ ผมยังไม่ได้แบ่งมรดก ผมยัง......(ยมบาลตบโต๊ะดังปัง!)

    ยมบาล : หุบปาก! เจ้ารู้ไมว่าที่นี่เป็นที่ไหน? ข้าเป็นใคร? บังอาจส่งเสียงดังลั่น

    ชายชรา : ผม......ผม......

    ยมบาล : ตอนมีชีวิตอยู่เจ้าก่อกรรมชั่วไว้มากมาย จะต้องลงโทษเจ้าอย่างหนัก ข้าจะถามเจ้า เจ้าต้องตอบมาตามตรงนะ

    ชายชรา : ผม.....ยอมบอกตามตรง แต่ว่า......เมื่อผมบอกตามตรงแล้ว ใต้เท้าโปรดเมตตาผมด้วยนะครับ

    ยมบาล : ตอนมีชีวิตอยู่ เจ้าโกงเงินบำนาญของหญิงชราข้างบ้านมาตบแต่งสวนดอกไม้ของเจ้ามีไหม?

    ชายชรา : มีครับ

    ยมบาล : ยังมีอีก เจ้าออกทุนให้ไอ้อ้วนค้ายาเสพย์ติด และคนแซ่เกาผลิตยาปลอมมีไหม?

    ชายชรา : มีครับ

    ยมบาล : เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมเจ้ายังว่าถูกปรักปรำอีก ที่ปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่ถึง 76 ปี นับว่าดีเกินไปแล้ว เจ้าหน้าที่! เอาตัวตาแก่นี่ไปลงกระทะทองแดง (ชายชราเมื่อได้ยินจะส่งไปลงกระทะทองแดง ก็กลัวจนหน้าถอดสี)

    ชายชรา : เรียนใต้เท้า ตอนมีชีวิตอยู่ ผมได้ก่อกรรมทำชั่วแม้ว่าสมควรจะต้องรับโทษ แต่ใต้เท้าครับ ทำไมท่านไม่เตือนผมแต่เนิ่น ๆ เพื่อผมจะได้สร้างบุญกุศลมาไถ่บาปบ้าง

    ยมบาล : เหลวไหล! ข้าได้ส่งจดหมายไปเตือนเจ้าถึงสามฉบับแล้วไม่ใช่หรือ?

    ชายชรา : ไม่มีนี่! ใต้เท้าอย่าพูดล้อเล่น ท่านส่งจดหมายสามฉบับมาให้ผมตั้งแต่เมื่อไร?

    ยมบาล : ตาแก่นี่กลัวจนเลอะเลือนใหญ่แล้ว เจ้าตั้งสติให้ดีก่อนแล้วข้าจะถามอย่างละเอียดอีกที......ข้าขอถามเจ้า เจ้าริ่มใส่แว่นตาคนแก่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?

    ชายชรา : ผมคิดดูก่อน....นึกออกแล้ว ตอนที่ผมอายุ 50 ปี วันหนึ่งขณะที่ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ จู่ ๆ ก็รู้สึกตามัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน วันรุ่งขึ้นจึงไปวัดสายตาซื้อแว่นมาอันหนึ่ง

    ยมบาล : ถูกแล้วนั่นก็คือจดหมายฉบับที่หนึ่งที่ข้าส่งไปให้เจ้าซึ่งเป็นการเตือนเจ้าว่ากำหนดเวลาตายใกล้เข้ามาแล้ว

    ชายชรา : นั่นเป็นจดหมายฉบับที่หนึ่งที่ท่านส่งให้ผมหรือ? แล้วจดหมายสองฉบับหลังท่านส่งให้ผมยังไงล่ะ?

    ยมบาล : ในวันที่ลูกสาวของเจ้าจัดงานวันเกิดครบรอบหกสิบปีให้เจ้า เพราะเจ้าโลภแทะกินเนื้อไก่ติดกระดูก จนทำให้ฟันหัก ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฟันของเจ้าก็ค่อย ๆ หลุดร่วง จนปัจจุบันฟันของเจ้าร่วงเกือบหมดปาก นี่ก็คือจดหมายเตือนฉบับที่สองที่ข้าส่งให้เจ้า แล้วอีกหนึ่งปีต่อมา ผมของเจ้าจากดำกลายเป็นขาว จากขาวก็ค่อย ๆ ร่วง ร่วงจนเจ้าเป็นคนแก่ที่เกือบจะหัวล้าน หรือว่าจดหมายฉบับที่สามเจ้าไม่ได้รับ! เจ้านี่เลอะเลือนจริง ๆ เจ้าหน้าที่....เอาตัวไปได้


    ชายหนุ่มเป็นคนต่อไปที่จะถูกตัดสิน

    ยมบาล : ความจริงเจ้าเป็นคนหนุ่ม ที่มีความสามารถเหตุไฉนจึงไม่สร้างสมความดี ให้เป็นเกียรติประวัติแก่ตน แต่กลับต้องมาตกสู่ทุคติภูมิที่นี่?

    ชายหนุ่ม : ใช่ครับ ผมก็รู้สึกว่าตนเองตายอย่างน่าอนาถอย่างไร้คุณค่า แต่ว่าตาผมยังไม่มัว ผมยังไม่ขาว ฟันยังไม่ร่วง และความจริงก็ไม่ได้ทำความชั่วอะไรมากมายนัก โดยเฉพาะไม่ได้รับจดหมายเตือนจากท่านเลย

    ยมบาล : พ่อหนุ่มทำไมเจ้าก็เลอะเลือนเช่นนี้ จดหมายเตือนของข้าจะเหมือนกันทุกฉบับได้อย่างไร?

    ชายหนุ่ม : งั้นจดหมายเตือนที่ใต้เท้าส่งให้เป็นอะไรล่ะ?

    ยมบาล : เจ้าจำชายหนุ่มข้างบ้านที่เกิดปีเดียวกับเจ้าได้ไหม?

    ชายหนุ่ม : จำได้ครับ เขาเป็นลูกของแม่หม้ายจาง เราเป็นเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน

    ยมบาล : แล้วเพื่อนของเจ้าตอนนี้อยู่ที่ไหน?

    ชายหนุ่ม : เขาไม่ใช่ตายด้วยโรคปอดเมื่อสี่ปีก่อนหรอกหรือ?

    ยมบาล : ถูกต้อง วันที่เขาตายก็คือวันที่จดหมายเตือนฉบับแรกของข้าส่งไปถึง

    ชายหนุ่ม : ร่างกายของผมแข็งแรงกว่าเขามาก ไปเปรียบเทียบกับผีวัณโรคได้อย่างไร?

    ยมบาล : ข้าว่าเจ้าเลอะเลือนไม่ผิดแม้แต่น้อย คนจะสามารถไม่เจ็บป่วยตลอดไปได้อย่างไร? แม้ว่าเจ้าจะไม่เคยป่วยด้วยโรคปอด แต่ก็ไม่สามารถรักษาร่างกายให้แข็งแรงคงอยู่ได้ตลอดไป ข้ารู้แต่แรกแล้วว่าเจ้าอ่านไม่เข้าใจความหมายจดหมายฉบับแรกของข้า ดังนั้น หลังจากวัยรุ่นคนนั้นตายไม่นาน จึงได้ส่งจดหมายอีกฉบับไปให้เจ้า

    ชายหนุ่ม : จดหมายฉบับที่สองผมก็ยังไม่ได้รับครับ

    ยมบาล : ก็ลูกพี่ลูกน้องคนที่อยู่ด้วยกันกับเจ้าสามปี วันหนึ่งได้ตายอย่างไร้สาเหตุ นั่นเป็นการเตือนเจ้าว่า วันหนึ่งเจ้าก็ต้องประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับเขา แต่เจ้ากลับไม่รู้ตื่น วัน ๆ เอาแต่เลอะเลือน ไม่รู้จักขัดเกลาบำเพ็ญธรรม หลงใหลอาลัยในกิเลสตัณหา เดือนที่แล้วจึงต้องส่งจดหมายด่วนพิเศษไปให้เจ้า

    ชายหนุ่ม : จดหมายด่วนพิเศษหรือ? ผมไม่เคยได้รับจดหมายด่วนพิเศษอะไรเลย

    ยมบาล : ทำไมเจ้าถึงโง่เช่นนี้ เด็ก 4-5 คน ในหมู่บ้านเจ้า วันนั้นมิใช่ไปเคาะระเบิดมือจนระเบิดหรือ ทำให้ตายคาที่สองคนบาดเจ็บสาหัสสามคน บอกแบบนี้เจ้าคงจะเข้าใจ นั่นเป็นการบอกเจ้าว่า มิใช่มีแต่คนแก่เท่านั้นที่มารายงานตัวที่นี่ คนหนุ่มสาวและเด็กก็ต้องมาเช่นกัน แต่มีคนประเภทหนึ่งที่ยกเว้นไม่ต้องมาที่นี่ นั่นคือคนที่ได้บำเพ็ญธรรม จนรู้แจ้งในธรรมในโลกมนุษย์เพราะเขาเหล่านั้นขณะมีชีวิตอยู่รู้จักสร้างบุญกุศล สร้างสาธารณะประโยชน์ ทำตนเป็นประโยชน์แก่สังคม ดังนั้นจึงสามารถหลุดพ้นจากความเกิด ความตาย จุติสู่แดนสุขาวดี

    ชายหนุ่ม : ใต้เท้า ผมเข้าใจความหมายของท่านแล้วครับ ชาติต่อไปผมจะปฏิบัติตามคำพูดของท่านอย่างแน่นอน

    ยมบาล : เมื่อเจ้าสามารถเข้าใจความหมายของข้า ข้าก็จะให้เจ้ากลับไปเกิดในโลกมนุษย์อีกครั้งหนึ่ง หวังว่าเจ้าคงจำคำพูดของข้าได้ การพิจารณาคดียุติเพียงแค่นี้ เลิกศาล!

    </TD></TR></TBODY></TABLE>ขอบคุณที่มาคะ oishi_http://www.watthummuangna.com/board/showthread.php?p=201347#post201347</TD></TR></TBODY></TABLE>
     
  2. กะละมัง

    กะละมัง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 สิงหาคม 2006
    โพสต์:
    192
    ค่าพลัง:
    +150
    มนุษย์เรามักใช้ชีวิตด้วยความ หลง (โมหะจริต) คิดว่าตัวเองจะต้องอยู่ครบอายุ (75ปี)

    แต่ความเป็นจริง ไม่ได้เป็นเช่นนั้น มนุษย์สามารถตายตอนไหนก็ได้ ซึ่งกรรม ในอดีตชาติมันกำหนดเวลาตายของมนุษย์ไว้แล้ว ว่าจะตาย วัน เวลา สถานที่ไหน ซึ่งอาจเป็น เช้านี้ บ่ายนี้ เย็นนี้ หรือค่ำนี้

    เพราะฉนั้นอะไรที่ยังไม่ได้ทำ จงรีบทำ โดยเฉพาะ (บุญ : ทาน ศีล สมาธิ) ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้แก้ตัวกับท่าน พญายม
     
  3. Farfalle

    Farfalle Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    128
    ค่าพลัง:
    +45
    อนุโมทนาค่ะ

    ต้องทำความดีเข้าไว้ ^^

    เพราะเราไม่รู้นิ ว่าเราจะตายตอนไหน ^^
     
  4. ผีเสื้อโบยบิน

    ผีเสื้อโบยบิน สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    26
    ค่าพลัง:
    +6
    อนุโมทนาค่ะ
    อ่านแล้วเข้าใจในบัด now เลยค่ะว่า แต่ละคนนั้นได้รับจดหมายเตือนลักษณะนี้มาแล้วด้วยกันทั้งนั้น เพราะฉะนั้น เร่งทำความดีกันเถอะค่ะ <!-- google_ad_section_end -->
     
  5. Faithfully

    Faithfully เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 กุมภาพันธ์ 2009
    โพสต์:
    657
    ค่าพลัง:
    +2,459
    เกิดเป็นมนุษย์ได้ถือว่าประเสริฐสุดแล้ว แต่มัวไปหลงในกิเลส ใช้ร่างกายนี้ไปเพียงเพื่อสนองตัณหา กว่าจะหันกลับมามองร่างกายนี้ก็แทบจะเหมือนกับตกนรกไปแล้วทั้งเป็น หมั่นทำบุญ ให้ทาน เจริญภาวนา เพื่อให้เกิดปัญญาดีที่สุดสำหรับมนุษย์แล้วค่ะ สาธุ
     
  6. นู๋แหนม

    นู๋แหนม สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    31
    ค่าพลัง:
    +4
    สุดยอดมากค่ะ
     
  7. เมตตาวิหารี

    เมตตาวิหารี เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 ธันวาคม 2008
    โพสต์:
    671
    ค่าพลัง:
    +437
    งั้นผมเองก้อได้รับหลายฉบับแล้วสินะ

    อนุโมทนาสาธุการครับ
     
  8. ดอกไม้บูรพา

    ดอกไม้บูรพา สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 ธันวาคม 2008
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +6
    อนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตา
     
  9. fjdkj

    fjdkj สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 เมษายน 2009
    โพสต์:
    21
    ค่าพลัง:
    +8
    ดีมากค่ะ เห็นด้วยค่ะ
     
  10. ต้นน้ำธรรม

    ต้นน้ำธรรม เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 มีนาคม 2008
    โพสต์:
    681
    ค่าพลัง:
    +437
    ได้ประโยชน์จริงๆครับ อนุโนทนาบุญครับ
    หมั่นทำบุญกันไว้มากๆ แล้ววันหนึ่งบุญจะช่วยเกื้อหนุนท่านเองครับ
     
  11. มังกรหยก

    มังกรหยก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    80
    ค่าพลัง:
    +195
    ;aa16..ชัดเจน.. แจ่มๆๆๆ.. ได้สติเลย.. pity_pig..ขออนุโมทนาด้วยคนนะ..;aa7 ...
     
  12. หนูแว่น

    หนูแว่น เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 พฤษภาคม 2007
    โพสต์:
    1,189
    ค่าพลัง:
    +3,207
    เห็นด้วย เราได้รับจดหมายเตือนบ่อยมาก เพียงแต่เราจะคิดหรือเปล่า ว่ามันคืออะไร
     

แชร์หน้านี้

Loading...