วัดที่ไปแล้วโปรดอย่าไปอีก

เรื่องแน่น เรื่องคนมากก็จริงน่ะนะ แต่มีโอกาสก็จะไปวัดนี้แหละอีกเพราะ
1.หาโอกาสหยุดได้ยากมาก เมื่อมีโอกาสก็อยากปฏิบัติหลายๆรอบเรียกว่าขอคุ้ม
2.คุ้นเคยทำให้ร้สึกปลอดภัย จิตก็สงบได้เร็ว
3.อยู่บ้านสบายมากไปเดี๋ยวแวะตู้เย็น แวะดูทีวี แวะเอนหลังซักแป็บ หมดวันซะแล้ว ไว้พรุ่งนี้ละกัน เป็นง้าน...
4.สรุป บังคับตัวเองไม่ได้เลยต้องมีสถานที่และบรรยากาศช่วย แต่ไม่รบกวนผู้ปฏิบัติท่านอื่นๆ ขอไปอีกละกันนะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สำหรับคนที่ยังไม่เคยไป ลองตั้งจิตอธิษฐานกับหลวงพ่อดูนะคะ

ดิฉันไปครั้งแรกเมื่อ 7 ปีที่แล้ว แล้วก็จะไปช่วงวันเกิด ปีละ 7 วัน อยู่ที่บ้านปฏิบัติธรรม

ตอนเช้า เดิน ครึ่ง ช.ม. นั่ง ครึ่ง ช.ม. กลางคืน ก็อย่างละครึ่ง บางครั้งก็อาจจะมี

เกเรบ้าง แต่พอถึงเดือนเกิดทีไร ต้องไปวัดแล้ว ไม่รู้เป็นไง คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึง

คุณแม่ชีดุ ๆ ขอไปปีละครั้งพอ หลวงพ่อเคยบอกว่า ถ้ามัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง

เราจะไม่ได้อะไร แนะนำว่าอย่าไปช่วงเทศกาลนะคะ ดิฉันเคยไปปฏิบัติช่วงปีใหม่

พ.ศ.2549 หลวงพ่อนำสวดมนต์ ตั้งแต่ เย็น ถึง วันรุ่งขึ้น มีฟังเทศน์ และให้พร

ศาลาหลังใหญ่ ๆ คนล้นออกมาเยอะมาก บางคนต้องกางเต็นท์นอน คนเยอะ เบียดกัน

ไม่พอใจ ก็ต้องตั้งสติ พยายามรู้เท่าทันสติให้ได้ ได้ฝึกความอดทนไปในตัวค่ะ

 

นั่งปฏิบัติเองที่บ้าน เพื่อนชวนไปหลายครั้ง แต่...
สองใจ....
ใจหนึ่ง รู้ว่า ตัวเองเป็นคนเด็ดเดี่ยว มุ่งมั่น ไปแล้วต้องทำได้
อีกใจ.....
กลัวแพ้ใจตัวเอง กลับก่อน นั่นจะทำให้สูญเสียความเชื่อมั่นตัวเอง
ฉะนั้น.....
ยังไม่ได้ไปเลย แต่คิดว่า คงจะปฏิบัติเองที่บ้านให้แข็งแรงก่อน
ยอมรับว่า สภาพร่างกายไม่พร้อม แล้วคนที่บ้านจะเป็นห่วง