จะมีบ้างมั๊ยนะ??

​

อ่านแล้วก็มาถามตัวเองว่า...ซักวันเราจะเจอคนที่เป็นแบบนี้บ้างมั๊ยน้า ?

ยอมรับ ว่า...ฉันอ่านข้อความนี้แล้ว
' น้ำตาคลอ '.... อยากมีนะ....แบบนี้สักคนในชีวิต
''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''

<ADDRESS>สองสามวันก่อน...แม่ป่วย </ADDRESS><ADDRESS> </ADDRESS><ADDRESS>ผู้หญิงใจแข็งคนนั้น ยืนกรานว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลโดยเด็ดขาด </ADDRESS><ADDRESS>เธอกินยาจีน พักผ่อนอยู่บ้าน </ADDRESS><ADDRESS>เสียงบ่นของแม่...หายไป </ADDRESS><ADDRESS>กลับมีเสียงของใครอีกคนขึ้นมาแทน...เสียงของพ่อ</ADDRESS><ADDRESS>พ่อที่ปกติแล้วลูกๆทุกคนลงมติว่า...ดุ และ เงียบขรึม </ADDRESS><ADDRESS>วันนี้พ่อกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นไปซะแล้ว... พ่อบ่นทั้งวันและทุกวัน </ADDRESS><ADDRESS>เรื่องที่บ่นก็มีอยู่เรื่องเดียว...บ่นแม่ </ADDRESS><ADDRESS>[FONT=Angsana
New]พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอ [/FONT]</ADDRESS><ADDRESS>แต่...คนขี้บ่นนี่แหละ ที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยา </ADDRESS><ADDRESS>ซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียง </ADDRESS><ADDRESS>พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกินเป็นกิจวัตร บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน</ADDRESS><ADDRESS>แต่...พ่อก็สั่งฉันไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากิน ที่บ้าน </ADDRESS><ADDRESS>เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว </ADDRESS><ADDRESS>แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ</ADDRESS><ADDRESS>ทั้งๆที่ฉันก็ว่ากับข้าวอร่อยดี แต่...พ่อกลับว่าวันนี้เชฟฝีมือตก </ADDRESS><ADDRESS>ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่ </ADDRESS><ADDRESS>แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย</ADDRESS><ADDRESS>บ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อน แต่...ของแห้งที่บ้านหมด </ADDRESS><ADDRESS>รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย </ADDRESS><ADDRESS>[FONT=Angsana
New]พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียดการเดิน ซูเปอร์มาเก็ต [/FONT]</ADDRESS><ADDRESS>บอกลูกๆว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ </ADDRESS><ADDRESS>พวกเราอมยิ้ม</ADDRESS><ADDRESS>ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้ </ADDRESS><ADDRESS>ต้องอ้างยังโน้นยังงี้ </ADDRESS><ADDRESS>แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า </ADDRESS><ADDRESS>คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์ </ADDRESS><ADDRESS>เฮ้อ... </ADDRESS><ADDRESS>พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ พ่อต้องเดินช้าๆ </ADDRESS><ADDRESS>เพราะว่าไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป </ADDRESS><ADDRESS>แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้ พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้ </ADDRESS><ADDRESS>เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม </ADDRESS><ADDRESS>ข้าวต้มซองชนิดมีกับพร้อมปรุงถูกพ่อกวาดมาทุกชนิด </ADDRESS><ADDRESS>เครื่องข้าวต้ม...ทั้งผัก! ดอง ผักกระป๋อง </ADDRESS><ADDRESS>[FONT=Angsana
New]พ่อหยิบทุกขวดทุกกระป๋องมาอ่าน..! หายี่ห้อที่แม่ชอบ [/FONT]</ADDRESS><ADDRESS>ความจริงจะสั่งฉันไปหาซื้อน่าจะง่ายกว่านะ! แต่พ่อก็เลือกที่จะทำเอง</ADDRESS><ADDRESS>เพราะพ่อเลือกของเหล่านั้น...ด้วยความรัก </ADDRESS><ADDRESS>ฉันทำได้แค่เข็นรถตาม... แต่แค่นี้ก็ยากแล้วนะ </ADDRESS><ADDRESS>เพราะเข็นตามไม่ทันสักที </ADDRESS><ADDRESS>ถ้าเทียบกับใจที่ไปถึงชั้นวางขวดผักดองเรียบร้อยแล้วของ ผู้ชายตรงหน้า </ADDRESS><ADDRESS>หลังที่เริ่มคุ้มงอตามวัยของพ่อ นำอยู่ข้างหน้าหน้าลิ่วๆ </ADDRESS><ADDRESS>ตาของพ่อ...ที่มีไว้มองผู้หญิงคนเดียวในชีวิต ! </ADDRESS><ADDRESS>มองหาแต่สรรพสิ่งที่เหมาะกับแม่ </ADDRESS><ADDRESS>ณ วินาทีนั้น ฉันอิจฉา...อิจฉาผู้หญิงที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน </ADDRESS><ADDRESS>อิจฉาแม่ตัวเอง เพราะพ่อที่ลูกๆคุ้นเคย </ADDRESS><ADDRESS>คือผู้ชายที่ไม่เคยแคร์ใคร... </ADDRESS><ADDRESS>กับลูกๆ...เรารู้...พ่อรัก เพราะพ่อแสดงออกกับเ ราเสมอ </ADDRESS><ADDRESS>หากกับแม่...พวกเราเพิ่งรู้...พ่อห่วงแม่มากมาย </ADDRESS><ADDRESS>คงเพราะปกติเราเห็นแต่แม่ที่คอยดูแลพ่อโรคประจำตัวพ่อ เยอะแยะนี่นา </ADDRESS><ADDRESS>แม่...ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แข็งแรง อึด...ในสายตาพวกเรา </ADDRESS><ADDRESS>ยามเมื่อได้รับการดูแลจากพ่อ ดูเหมือนจะซึ้งไม่ต่างจากเรา </ADDRESS><ADDRESS>คนซึ่งร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดยี่สิบ ห้าปี </ADDRESS><ADDRESS>ดูแลกันและกันยามป่วยไข้ คงไม่มีอะไรน่าชื่นใจไปกว่านี้แล้วมั้ง</ADDRESS><ADDRESS></ADDRESS><ADDRESS>==================== </ADDRESS><ADDRESS>ฉันหันมามองรอบตัว </ADDRESS><ADDRESS>.... สักวันข้างหน้า...ยามเมื่อชีวิตได้ผ่านวันเวลา </ADDRESS><ADDRESS>ทั้งความสุข ความทุกข์ ความโศก </ADDRESS><ADDRESS>จะมีใครสักคนมั้ย....ที่ยืนข้างๆฉัน ดูแล...ยามที่ฉันป่วยไข้ </ADDRESS><ADDRESS>จะมีใครสักคนมั้ย...ที่จำได้ กับแค่แครกเกอร์ยี่ห้อโปรดของฉัน </ADDRESS><ADDRESS>จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยอมเดินฝ่าฝูงคนพลุกพล่านที่ตัว เองแสนเกลียด</ADDRESS><ADDRESS>เพียงเพื่อเครื่องกระป๋อง... </ADDRESS><ADDRESS>ที่อยากจะเลือกสรรแต่สิ่งดีๆเพื่อคนอันเป็นที่รัก ! </ADDRESS><ADDRESS>จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ส่งยาอมแก้เจ็บคอให้ฉัน พร้อมกับบอกว่า ' คราวก่อนเจ็บคอ กินแล้วหาย นี่ยังเหลือ เอาไปกินสิ ' </ADDRESS><ADDRESS>ทั้งๆที่ยาอมหลอดนั้น มันยังไม่ได้แกะ !!! ................ </ADDRESS><ADDRESS>ขอมอบให้กับทุกคนที่มีความรัก...บูชาในความรัก.... </ADDRESS><ADDRESS>ฉัน...ขออวยพรให้ทุกคนที่มีความรัก มีความสุขนะ </ADDRESS><ADDRESS>ถ้าบังเอิญรักเกิดขึ้นกับใคร....อยากให้รักษาไว้ให้ดีที่ สุด </ADDRESS><ADDRESS>เพราะเราไม่รู้หรอกค่ะว่า...วันไหน..ความรักที่เรามีอยูู่่</ADDRESS><ADDRESS>จะจากเราไป.....เมื่อไหร่......</ADDRESS>

​

fw mail

 

โฮะโฮะโฮะ เข้ามาเจิมเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย........ความจริงคนอย่างนี้อาจอยู่ข้างกายเราแล้วก็ได้ เพียงแต่เขาอาจอยู่ใกล้เกินไป ใกล้จนมองไม่เห็นความหวังดี ความห่วงใย ที่เขามีให้อยู่ทุกวันๆ ก็เป็นได้นะ หุ หุ หุ

 

หูยยยย ก็หล่อมากเกินไปนิคะ จนบดบังความดีหมด ชิมิ ชิมิ

 

โฮะโฮะโฮะ ทั้งความหล่อ ทั้งความดีที่มีอยู่มากมายของเราน่ะ...........เจ๊เริ่มมองเห็นแล้วใช่ม๊า หุ หุ หุ (kiss)(kiss)(kiss)

 

เห็นมานานเเล้วคะ เเต่ไม่กล้าเปิดเผย

เด๋วโดนสื่อจับตามอง

นู๋ กัว ปา ปา รัส ซิ(one-eye)

 

ก็ปล่อยให้จับตามองไปซิ paula เอย rita เอย pancake เอย pinky เอย etc. ยังไม่กลัวเลยจ๊ะ ...ไม่ซิไม่ใช่ไม่กลัว แต่เขาเลือกทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจตะหาก..................... ว้า........ก็เรามันเกินห้ามใจนี่จ๊ะ หุ หุ หุ :VO:VO:VO

 

;k07ก๋า เอาเรื่องของเรามาเล่าหรอเนี่ย อายจังเยย .....................................................................................พิมพ์เล่นน่ะpig_ballet

 

ขอบพระคุณ จขกท มากๆค่ะ และขอบคุณสำหรับคำอวยพรด้วยนะคะ ถ้าบุญกุศลที่ได้กระทำมา คงยังพอมีบุญอยู่บ้าง ขอให้ความรักเช่นนี้อยู่กับเราไปนานแสนนานนะคะ ขอให้ทุกคนมีความรักที่สมปราถนานะคะ สาธุค่ะ

 

ทำดีได้ดี เนาะ