ผมมีแฟนที่หลายคนเรียกเธอว่า "ผู้หญิงหากิน"

​

บทความนี้เป็นบทความที่มีลิขสิทธิ เว็บไซต์ใดนำบทความของคุณพจ ไปเผยแพร่กรุณาให้เครดิตที่มาดังต่อไปนี้ด้วย

- นามปากกาผู้เขียน พจ

- ลิงค์ที่มาของบทความต้นฉบับ ThaiNN (Thai Nation Network) : video clip

 

ซึ้งมากมายยย T^T

 

พี่..โคตรเท่เลยครับ...แมนจริง

 

ไม่จำเป็นต้องแคร์ใคร ถ้าใจยังรัก ความสุขต้องหาด้วยตัวเอง ไม่มีใครเดินมากดกริ่งหน้าบ้านคุณ และบอกว่า เอาความสุขใส่ตระกร้ามาให้ ทำตามใจเราเองเถอะ ขอให้มีความสุข ลืมอดีตของเธอซะ ไม่จำเป็นต้องบอกใคร แค่คน 2 คน ที่มีใจรักกันอย่างมั่นคงก็พอแล้ว ดีใจกับผู้หญิงคนนั้นของคุณด้วย ที่ได้ผู้ชายที่หายากมากๆ สาธุ

 

mee duay leur

 

พาลสฺตฺรีมกฺษิกาตุณฺฑํ ฤษีนาญฺจ กมณฺฑุละ
เศฺราโต มฺพุผลตามฺพูลฺ โนจฺฉิษุฏมุปชายเต
"เด็ก สตรี รวงผึ้ง น้ำเต้าของฤาษี
น้ำที่ไหลอยู่ตามลำธารทั่วไป ผลไม้และหมากพลู ไม่เรียกว่าเป็นเดนใคร"

จากคอลัมท์ ภูมิปัญญาไทย ดร.สุรสิทธิ์ ไทยรัตน์
สาลศานต ราย3เดือน ปีที่4 ฉบับที่13

ได้มาจากแผงหนังสือมือ2 ตลาดนัดแบกะดิน

 

อ่านจบแล้วคิดถึงเพลงนี้เลยครับ


..โปรด อย่าถามว่าฉันเป็นใคร เมื่อในอดีต

.และโปรดอย่าถามว่าอดีต ฉันเคยรักใคร.

รู้ไว้อย่างเดียวเดี๋ยวนี้รักเธอและรักตลอดไป.

.รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน

.อย่าเพียรถามว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใด.

.ฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาลนิรันดร์.

เพราะชีวิตฉัน คงไม่ยืนยาวไปถึงป่านนั้น.

รู้แต่เพียงฉันหมดสิ้นรักเธอเมื่อฉันหมดลมอย่า เพียรถาม

ว่าฉันจะรักเธอนานเท่าใด..ฉันตอบไม่ได้ว่าฉันจะรัก ชั่วกาลนิรันดร์.

เพราะชีวิตฉัน คงไม่ยืนยาวไปถึงป่านนั้น.

รู้แต่เพียงฉันหมดสิ้นรักเธอเมื่อฉันหมดลม

 

นับถือเลยคับน้อยมากที่จะมีผู้ชายดีๆๆแบบนี้

อ่านบทความนี้แล้วรุ้สึกดีจัง

 

เฮ้ิอ ผู้หญิงสมัยนี้เป็นกันแบบนี้กันหมดแล้วหรอออ

ได้ยินแต่เรื่องแบบนี้ทั้งนั้น..ผู้ชายขืนใจผู้หญิงเลวมาก

ไม่เคยออกไปข้างนอกเลยเราตั้งแต่เด็กกกกกกกกกกกกก

จะมีบ้างไหมมที่ผู้หญิงจะบริสุทธิเป็นคนหัวโบราณ

เป็นคนดี เรียบร้อย ไม่คิดที่จะทำงานนนไรแบบนี้



เฮ้ออ......มันก็แค่ร่างกายสิน่ะ....โลกมีแต่ความทุกข์...ไร้สาระแก่นสาร...สกปรก

เบื่อออออ.....


บ้าแล้วววววววววว

 

^^ ไม่มีไรมาก อ่านแล้วสบายใจ ฮุ ฮิ ^-^

 

รู้สึกว่าโลกนี้ยังมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นได้จริง ซึ้งมากๆคะ

 

-cool day- สงสารพ่อแม่ และถ้ามีลูกก็สงสารลูก
ถ้าหากออกสังคมแล้วพบคนที่เคยไปเที่ยว


เข้ามาทักทายภรรยาของชายคนนี้


ช่วงข้าวใหม่ปลามันก็สามารถรู้สึกเหมือนในบทความ


แต่ถ้าวันเวลาผ่านไป มันอาจไม่ใช่


ไม่ได้หัวโบราณนะ แต่เป็นคนไทยไม่ใช่ฝรั่ง


ภูมิใจในวัฒนธรรมของคนไทย และรักพ่อแม่

 

เมื่อก่อนเราก็เคยมีแฟนทำงานอย่างนั้น....หมายถึงที่คบจริงๆน่ะ .....เกินหนึ่งด้วยซ้ำ บางคนสถานการณ์บังคับให้ต้องมาทำจริงๆ พอคบกันเราก็ให้เลิกทำ ให้ไปเรียนอะไรเพิ่มเติม เผื่อวันข้างหน้าต้องจากกัน จะได้อยู่ได้ด้วยตนได้ และ ได้เจอสังคมใหม่ๆ .......... เพียงแต่พอยิ่งอยู่ด้วยกัน ผูกพันกันมากขึ้น ดูเหมือนเธอจะกังวล จะสร้างกำแพงขึ้นมาตลอด ด้วยคิดว่า เธอไม่คู่ควรบ้าง เราอยู่สูงเกินบ้าง ระแวงว่าเราคงไม่คิดจริงจังบ้าง ฯลฯ ...... และเธอจะพยายามไม่ออกสังคมกับเรา ด้วยกลัวว่าเราจะอาย และเธอเองก็วางตัวไม่ถูก รู้สึกด้อยที่จะออกสังคมกับเรา และกลัวว่าเพื่อนเรา อาจเคยเป็นแขกของเธอ....... แต่ก็นะ ในตอนนั้น มันเหมือนมีเส้นบางๆขวางอยู่ เป็นเส้นบางๆที่เธอไม่มีความมั่นใจที่จะก้าวข้ามมาอ่ะ หรืออาจไม่เคยคิดจะข้ามมาเลยด้วยซ้ำ ...คบกันได้เกือบปี ก็เลิกรากันไป .............. เราเห็นว่าเขาก็เหมือนกับผู้หญิงทั่วไป มีอารมณ์อ่อนไหว ห่วง หวง น้อยใจ ฯลฯ เป็นธรรมดา จะมีก็แต่เวลาหึงจะพยายามไม่แสดงออก เมื่อมีโอกาสก็พยายามเรียนรู้เพิ่มเติม จะมีบ้างที่มีความกดดัน เมื่อคนจากคนละสังคมมาอยู่ด้วยกัน หลายๆเรื่องก็พูดกันคนละภาษา เลยทำให้ค่อยๆกลายเป็นคนเก็บกดไปจ๊ะ...

ตอนนั้นถามเธอว่ารู้สึกอย่างไรที่ทำงานอย่างนี้ เธอบอกว่า ไม่มีผู้หญิงที่ไหนเขาชอบหรอก ที่ต้องนอนกับคนที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบ บางคนก็แก่กว่าพ่อตน บางคนก็วิตถารบ้าง เป็นโรคผิวหนังบ้าง เมาอาละวาดบ้าง ฯลฯ หากไม่มีความจำเป็นไม่มีใครเขาอยากทำหรอกจ๊ะ หุ หุ หุ

วันหลังมีอารมณ์จะเล่าถึงอีกหนึ่งตัวอย่างที่ดุเด็ดเผ็ดมันเจ้าค่ะ หุ หุ หุ

 

ดีครับ มีแฟนแบบนี้ ไม่ต้องบอกมาก เพราะเข้าใจดีอยู่แล้ว
หากจะรักกันระวังโรคด้วยครับ แต่รักกันจริงๆ ก็ไปตรวจเลือดดีกว่าครับ
ความรักมันไม่จีรัง นอนด้วยกันอยู๋ด้วยกัน สุดท้ายมันจะมีอารมณ์เบื่อหน่าย
ปากบอกว่ารัก อยากอยู่กินด้วยกัน พออยู่ด้วยกันจริงๆ
ความรักครั้งแรกเหมือนน้ำผึ้งนานๆไปเหมือนบอระเพ็ด หนักเข้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออก
เพราะความรักเป็นสิ่งที่สดใส แต่นานๆไปมันจะเบื่อหน่าย การมีแฟนเป็นแบบนั้น
เราต้องทำใจ เพราะอาจจะไม่รู้ว่าจะอยู่ด้วยกันอีกเมื่อไหร่
หากรักกันที่ใจก็ดี หากรักกันด้วยกายไม่ค่อยดีมากนัก
ไม่ใช่ว่าไม่ให้รัก เพราะความรักแบบนี้เราต้องป้องกันตัว
สักหน่อย

 

เด็กอายุต่ำกว่า 18 ไม่ควรอ่านนะจ๊ะ

อีกคนหนึ่งก็ทำงานอย่างนั้น แต่คนนี้ฐานะปานกลาง เมื่อก่อนก็เคยทำงานออฟฟิส ตอนนั้นเราถามว่า ทำไมถึงออกมาทำงานนี้อ่ะ เธอบอกว่า พ่อแม่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร พอมีเธอแล้วก็ให้ตายายเลี้ยง ตายายก็ฐานะปานกลาง และเธออยากมีความมั่นคง ไว้เลี้ยงตากะยาย
พอคบกันเราก็ให้เธอเลิกทำ ...........แล้วเราก็ค้นพบความจริงที่ว่า ..........เราคิดผิดถนัดแบบไม่น่าให้อภัยตัวเอง.........
ก็เจ๊แกใช้แต่ของแบรด์เนมทั้งนั้น กางเกงตัว แพงกว่าเงินเดือนเด็กจบใหม่อีก ไม่ต้องพูดถึงชุดแสกเอย นาฬิกาเอย รองเท้าเอย ฯลฯ
วันๆเจ๊แก คอยโทรฯตาม ...........เรางี้แทบไม่เป็นอันทำไร...... บางทีไม่รับ พอโทรฯกลับ เจ๊แกงอแงซะ หาว่า ความรักที่มีให้จืดจางไปแล้วบ้าง (น่าน...ดูมัน ว่าไปโน้น), ตัดพ้อว่าให้เลิกทำงาน แล้วไมปล่อยให้อยู่คนเดียว เราก็บอกให้ไปเที่ยวกับเพื่อนดิ๊ แกก็ไม่เอา ไอ้นั่นก็ไม่เอา ไอ้นี่ก็ไม่เอา ฯลฯ ทั้งที่อาทิตย์หนึ่งก็เจอกันอยู่หลายวันอยู่ แล้วก็เป็นอย่างงี้มาตั้งแต่แรก วันดีคืนดี โทรฯมาอยู่ใกล้ออฟฟิสบ้างหล่ะ เดี๋ยวเลิกงานไปเดินเล่นกันบ้าง จะนั่งรอแถวๆนั้นบ้าง ซื้อของมาให้เราบ้าง ฯลฯ หากเราไม่มีธุระอะไรก็ดีอยู่หรอกนะ แต่บางทีมีธุระอ่ะ แล้วเจ๊แกก็ไม่ค่อยโทรฯบอกล่วงหน้าด้วยอ่ะ
มีงานเลี้ยงไม่ให้ไปด้วยก็งอแงชวนทะเลาะ หาว่ารังเกียจไม่ยอมให้คนอื่นเขารับรู้ (จะให้ไปได้ไงอ่ะ เดี๋ยวก็ไปออกงิ้ว ทำงานเขาพังอีก) ไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ให้เธอไป.......เธอก็จะตามไปจ๊ะเอ๋ที่นั่น แบบเซอร์ไพรส์สุดๆยิ่งกว่าฮันโลวีน (เข้าใจว่าคงจะเดาสุ่มและไปตามมาแล้วหลายที่ หรือจะมีสายคอยรายงานก็สุดจะคาดเดาได้) วันดีคืนดี(มีผู้หญิงที่โต๊ะ)ก็ไปวีน ล้มโต๊ะ เขาเฉย (ล้มโต๊ะในที่นี้หมายถึงล้มจริงๆ แบบกวาดเรียบทั้งโต๊ะ แล้วก็ล้มเลยเจ้าค่ะ) แฟนเพื่อนเราคุยกับเราก็หึงอีกตะหาก ................ที่ออฟฟิสโทรฯหาเราก็หึงอีก......วันดีคืนดีจะไปตบน้องผู้หญิงที่รู้จักกันอีกตะหาก........เอาเข้าไป ............กว่าจะเลิกได้ สาหัสสากันเหลือเกิน......แต่ไม่เข็ดหรอกนะ ก็ฉายาดอนฮวนแห่งตะวันออกฯ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยหรอกนะจ๊ะ หุ หุ หุ

ทั้งสองคนเคยทำอาชีพเดียวกัน อาชีพที่หลายๆคนมองดูไร้ศักศรี แต่ทั้งสองคนต่างกันอย่างมาก ...........เราว่า มันอยู่ที่คน ทุกอาชีพก็มีทั้งคนดี คนไม่ดี บางคนทำเพราะความฟุ้งเฟ้อ ความไม่พอของตน ส่วนบางคนทำไปเพราะไม่มีทางเลือกจริงๆ สถานการณ์บังคับ หากมีใครให้โอกาส เธอก็พร้อมที่จะเลิก พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น ..........พวกเธออาจดูไร้ศักศรีในสายตาใครบางคน แต่อย่างน้อยพวกเธอก็เป็นคนโดยสมบูรณ์นะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

เพลง ถึงชั่วก็รัก
ศิลปิน สายัณห์ สัญญา

ถึงเธอจะผ่านผู้ชายร้อยพัน
ไม่ทำให้ฉันคิดว่าเธอนั้นจะต้อยต่ำ
ถึงเธอเป็นหญิงขายร่างให้เขาลูบคลำ
เธอใช่อยากทำชีวิตเหลวไหล
โถเธอหมกอยู่กับความโสมม
ผู้คนทับถมให้เธอจมห้วงเหวความใคร่
เพราะเธอยากไล้ไส้กิ่วเมื่อหิวจำใจ
ให้ชายลูบไล้ร่างกายซูบโทรม
พลีร่างให้ชายชมเพลินหวังเงินยาไส้
เพียงขอใช้จ่ายเมื่อยามอับจน
จิตใจของเธอเพริดพริ้งกว่าหญิงหลายคน
สู้ยอมดิ้นรนพ้นความอดตาย
ฉันขอสมัครรักเธอซักคน
จะเป็นน้ำฝนล้างชโลมคราบคาวความใคร่
ไม่เคยจะคิดหยามหลู่โปรดรู้ดวงใจ
ขอฉุดโฉมฉายให้ไกลโรงแรม
Solo 7 bars...6...7...
พลีร่างให้ชายชมเพลินหวังเงินยาไส้
เพียงขอใช้จ่ายเมื่อยามอับจน
จิตใจของเธอเพลิดพริ้งกว่าหญิงหลายคน
สู้ยอมดิ้นรนพ้นความอดตาย
ฉันขอสมัครรักเธอซักคน
จะเป็นน้ำฝนล้างชโลมคราบคาวความใคร่
ไม่เคยจะคิดหยามหลู่โปรดรู้ดวงใจ
ขอฉุดโฉมฉายให้ไกลโรงแรม

 

ชื่อเพลง/Title : ไถ่เธอคืนมา
อัลบัม/Album :
ศิลปิน/Artist : พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

เนื้อร้อง

ผ่านไปสองปี ที่เธอมาหายจาก
ข่าวคราวว่าพ่อแม่เธอ นั้นพาไปขาย
เจ็บและช้ำต้องจำทน
เพราะความจน บังคับจิตใจ
จากเชียงฮาย ไปขายตัวอยู่สุไหงโกลก

พี่ตั้งตารอ ให้เธอ กลับคืนบ้านนา
ถึงไม่มี ทีวี ตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร
ทิ้งความเชื่อค่านิยม ของคนเก่าล้าสมัย
ช่วยกันทำนา ปลูกข้าว ยังพอได้อยู่

* ผ่านชีวิตได้ชื่นชมโลกสวย ได้เพียงสิบห้าปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบ กับความมืดมน
ผ่านมือชาย เป็นร้อยเป็นพัน
ต้องกล้ำกลืน และอดทน
เพื่อเก็บเงินส่งบ้าน ไถ่ถอนตัวเอง

(*)

ถึงใครใคร รังเกียจ เหยียดหยาม ตัวเธอ
พี่ยังรักเสมอถึงเธอ จะเป็นอย่างไร
อยู่ทางนี้ พี่ทำงาน ทำนา ทำสวน ทำไร่
จะเก็บเงิน ไว้ไปไถ่เธอคืนมา

อยู่ทางนี้ พี่ทำงาน ทำนา ทำสวน ทำไร่
จะเก็บเงิน ไว้ไปไถ่เธอคืนมา

 

เพลง สมศรี1992
ศิลปิน ยิ่งยง ยอดบัวงาม

Abดนตรี 4 Bars..2...3...
4.ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี
นึกว่าไปได้ดี โอ้ศรีน้องมาขายตัว
พ่อแม่อยู่นา ให้พี่มาตามหาจนทั่ว
มาพบสภาพทูลหัว ขายตัวมั่วชายในบาร์
...โอ้เป็นเพียงนี้ เชียวหรือแฟนเรา
ศรีไม่น่ามัวเมา กลิ่นคาวน้ำกามกามา
พี่ต้องตะลึง คาดไม่ถึงว่าศรีจะกล้า
ติดเบอร์เขียนคิ้วเขียนตา
ในตู้ กระจกติดแอร์
..บอก กับพี่ดีดีศรีจ๋า ชายที่เจ้าตามมา
หรือแมงดาฉุดมากันแน่
ที่หลอกทูลหัว มาขายตัวที่ในห้องแอร์
หรือศรีเต็มใจกันแน่
ดูเปลี่ยนแปล เป็นคนละคน
...กลับนาเถิดศรี หนีไปด้วยกัน
แล้วไปสร้างสวรรค์ อยู่บ้านท้องนาน่ามล
อย่าหลงไฟแดง ส่งสีแสงเผาหน้าเหี่ยวย่น
จะพา ไปรดน้ำมนต์ ล้างคาวเป็นดาวบ้านนา
.บอก กับพี่ ดีดี ศรีจ๋า ชายที่เจ้าตามมา
หรือแมงดาฉุดมากันแน่
ที่หลอกทูลหัว มาขายตัวที่ในห้องแอร์
หรือศรีเต็มใจกันแน่
ดูเปลี่ยนแปลเป็นคนละคน
...กลับนาเถิดศรี หนีไปด้วยกัน
แล้วไปสร้างสวรรค์ อยู่บ้านท้องนาน่ามล
อย่าหลงไฟแดง ส่งสีแสงเผาหน้าเหี่ยวย่น
จะพาไปรดน้ำมนต์
ล้างคาวเป็นดาวบ้านนา

 

สำหรับดอนฮวนแห่งตะวันออกฯ ต้องเพลงนี้เลยจ๊ะ (เปิดแล้วสาวๆจะเคลิบเคลิ้ม ซึ้งสุดๆ)

เราจะข้ามเวลามาพบกัน (the only love is real) ก้อย & ปอย

ทุกครั้งที่ชั้นร้องไห้จวบจมทะเลน้ำตา
เหว่ว้าและเคว้งคว้างกลางผู้คนเจ็บจนไม่อยากหายใจ
ถูกรักทำร้ายจนเปราะบางขอบฟ้าความหวังซีดจางเหลือเกิน
แต่บอกกับใจไม่หยุดฝันอธิษฐานในกาลนิรันดร์
อย่าหยุดสักทางสักวันคงได้พบเธอ

* อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณฉันรออยู่
คนเคยรู้ใจคนเคยรู้จัก (จำฉันได้ไหม) เธอไปอยู่ไหน
(รักเคยพลัดพรากกัน) เราคงพลัดพรากกัน

** หากเธอกับฉันสวนทางกันในความฝัน
อยากให้สายตาเราได้จ้องกัน(และ)โปรด
ให้เธอบอกฉันว่าฉันข้ามเวลาเพื่อมาพบเธอ

ฉันใช้ชีวิตมืดมนดั่งคนที่มีแผลใจ
แผ่นดินและผืนฟ้ากว้างไกลแต่กลับไม่เหลือทางให้เดิน
ทอดทิ้งรักแท้ที่ข้างทางปล่อยทิ้งความหวังที่พังยับเยิน
อยากบอกกับใจให้หยุดฝันอธิษฐานในกาลนิรันดร์
เจ็บกับศรัทธากี่วันก้อไม่พบเจอ

 

คุณค่าของคนไม่ได้ขึ้นอยุ่กับว่าเขาเป็นอะไรเธอเป็นอะไร แต่สิ่งที่เขาและเธอทำไปนั้นเพื่ออะไรต่างหาก