หยุดโป๊... หยุดโชว์ห่วย "วันแห่งการแต่งกายในเครื่องแบบ"

หยุดโป๊... หยุดโชว์ห่วย "วันแห่งการแต่งกายในเครื่องแบบ"



<TABLE border=0 cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>เดี๋ยวนี้ เดินไปทางไหนก็เห็นแต่นักศึกษาแต่งกายแปลกๆ ผู้หญิงก็นุ่งสั้น สั้นซะจนไม่กล้าขึ้นสะพานลอย ส่วนนักศึกษาชายก็นุ่งกางเกงหลุดก้นโชว์บ๊อกเซอร์ จนผู้ชายคนนั้นดูเซอร์ยังไงไม่รู้

ทุกครั้งเวลากลับบ้านย่านปทุมธานี เวลาผ่านมหาวิทยาลัยทั้งชื่อดัง ชื่อไม่ดัง กล้าฟันธงเลยว่านักศึกษาร้อยทั้งร้อยไม่มีคนไหนนุ่งเสื้อทับในกระโปรงหรือทับในกางเกงเลย

จริงๆ เรื่องการแต่งกายของนิสิต นักศึกษา เป็นเรื่องที่พูดกันมาหลายต่อหลายรอบแล้ว แต่สุดท้ายก็แก้อะไรไม่ได้...

จนวันนี้ความหวัง หวังที่อยากให้นิสิต นักศึกษาไทยแต่งกายถูกระเบียบกลับเห็นเป็นแสงรำไรอีกครั้ง เมื่อทางจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้ลุกขึ้นมาปฏิวัติการแต่งกายของหนุ่มสาวที่อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย ด้วยการทำโครงการ "อีกนิดนะครับ อีกนิดนะคะ" พร้อมทั้งยังกำหนดวันสำคัญอีกหนึ่งวัน "วันแห่งการแต่งกายในเครื่องแบบ" ซึ่งตรงกับทุกวันอังคาร

การปฏิวัติครั้งนี้ เห็นได้ชัดเจนจากภาพโปสเตอร์ที่แปะไว้โดยรอบมหาวิทยาลัย ไม่ว่าจะเป็น ภาพนิสิตหญิงใส่เสื้อรัดติ้ว จนปริเห็นข้างใน ซึ่งมีข้อความเขียนเตือนว่า "เสื้อเล็กไปหรือเปล่า" หรือภาพนิสิตหญิง ใส่กระโปรงสั้นและสวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ด ข้อความก็เตือนว่า "ก้มก็ไม่ได้ เดินก็ไม่สะดวก" <TABLE border=0 cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ใช่ว่าจะถูกเตือนแต่นิสิตหญิง

นิสิตชายก็มีเตือน โดยเป็นภาพนิสิตชายนุ่งกางเกงเอวต่ำจนเห็นกางเกงชั้นใน มีข้อความเตือนว่า "ยังมีเรื่องดีๆ ที่เราอยากเห็น แต่ไม่ใช่กางเกงชั้นใน" และ ภาพใส่กางเกงขาเดฟและรองเท้าแฟชั่นสุดสุด ก็มีคำเตือนว่า "มาเรียนหนังสือหรือมาเดินแบบ"

รศ.ดร.ธนิต ธงทอง รองอธิการบดีด้านกิจการนิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาจารย์ผู้ริเริ่มโครงการดังกล่าว บอกว่า จริงๆ นิสิตจุฬาฯ ไม่ได้แต่งตัวเลวร้ายอะไร ส่วนใหญ่ยังคงเป็นเด็กดี แต่ด้วยวัย ด้วยแฟชั่นที่เข้ามา ก็อาจทำให้นิสิตบางคนไขว้เขวไปบ้าง

"ต้องยอมรับว่าปัญหาเรื่องการแต่งกายนั้น สังคมไทยพูดกันมาเยอะแล้ว แต่มันเป็นเรื่องที่แก้ยาก เพราะมันเป็นเรื่องของจิตสำนึกของตัวนิสิต นักศึกษา อย่างที่จุฬาฯ เด็กที่เข้ามาเรียนตอนแรก ตอนปี 1 ก็ยังคงแต่งกายกันอย่างเรียบร้อย เพราะความภูมิใจในชุดพระราชทาน แต่อยู่ๆ ไปอาจเบื่อ พอขึ้นปี 3 ปี 4 ก็เริ่มแต่งตัวให้แฟชั่นขึ้น ให้ห้ามก็คงลำบาก เพราะเราก็เข้าใจว่าเป็นวัยของเขา" รศ.ดร.ธนิตบอก เพราะก่อนที่จะมีโครงการนี้ มหาวิทยาลัยเคยใช้มาตรการ "ตัดคะแนน" ความประพฤติของนิสิตที่แต่งกายผิดระเบียบ เป็นวิธีแก้ปัญหา ซึ่งก็ไม่ได้ค่อยผลเท่าไหร่ อาจารย์จึงได้เปลี่ยนมาเป็น "ขอความร่วมมือ" <TABLE border=0 cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
ธนิต ธงทอง

</TD></TR></TBODY></TABLE>

"โครงการนี้เหมือนเป็นการเตือนให้เขาตระหนัก เพราะเราเชื่อในคุณวุฒิและวัยวุฒิของนิสิตที่รู้ว่าอะไรควร-ไม่ควร ที่สำคัญหลักการของมหาวิทยาลัยคือ ผลิตบัณฑิตที่มีคุณภาพออกไปสู่สังคม ทั้งบุคลิกภาพภายนอกต้องดีมีระเบียบวินัย และความรู้ความสามารถภายในที่เปี่ยมไปด้วยศักยภาพ" รศ.ดร.ธนิตย้ำ

ทว่า ทุกครั้งที่มีการรณรงค์เรื่องการแต่งกาย มักจะมีคำถามยอดฮิตตามมาเสมอว่า เกี่ยวอะไรกับการเรียน???

รศ.ดร.ธนิตบอกว่า ไม่เกี่ยวกับผลการเรียนโดยตรง แต่หากนิสิตปฏิบัติตามก็เป็นประโยชน์กับตัวนิสิตเอง

"จุฬาฯ ต้องการสร้างคนที่มีระเบียบวินัยให้กับสังคม เพราะสังคมต้องการคนมีระเบียบวินัย เรื่องการแต่งกายให้เรียบร้อยอาจไม่เกี่ยวกับการเรียน แต่ถ้านิสิตมีระเบียบวินัยแม้กระทั่งการแต่งชุดนิสิต เมื่อออกไปสู่สังคม นิสิตก็จะปรับตัวเข้ากับระเบียบวินัยของสังคมได้ รู้กาละเทศะ รู้บทบาทหน้าที่ว่าต้องปฏิบัติตัวอย่างไร เป็นคนคุณภาพของสังคม ซึ่งการแต่งกายของนิสิตจุฬาฯ ก็ไม่ได้แย่มาก แต่เราก็อยากให้เขาแต่งตัวดีขึ้นมาอีกนิดตามกฎระเบียบของมหาวิทยาลัย เพื่อตัวของนิสิตเอง" รศ.ดร.ธนิตบอก

การลุกขึ้นมาปัดฝุ่นเรื่องการจัดระเบียบการแต่งกายของนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนั้น ถือเป็นโครงการดีๆ ที่หลายๆ สถาบันน่าจะเอาเป็นตัวอย่าง เพราะนิสิต นักศึกษาที่เห็นทุกวันนี้ส่วนมากแต่งกายกันเกินพอดี เกินจนผู้ใหญ่ในวัยทำงานยังอายเลย

ถ้าเป็นไปได้ "วันแห่งการแต่งกายในเครื่องแบบ" ทุกวันอังคารนั้น น่าจะเป็นวันที่นิสิต นักศึกษาทุกมหาวิทยาลัยร่วมใจกันทำ ไม่ใช่แค่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเท่านั้น ลองหลับตาแล้วนึกภาพซิ วันนั้นเราคงได้เห็นวัยรุ่น วัยเรียน หน้าตาน่ารัก ดูสดใสสมวัยมากกว่าทุกวันนี้จริงๆ

˹ѧ

 

ถ้าป็นไปได้ควรจะแต่งกายให้ถูกระเบียบของนิสิต นักศึกษา ทุกวัน....

 

สมัยเริ่มแตกสาว แน่นอนว่า อยากหาจุดเด่นให้ตัวเอง เวลาเขาให้สวมถุงเท้านักเรียนแบบพับมาปิดตาตุ่ม เราก็เอาแบบถ้าไม่ดึงตึงสูงครอบน่อง (ตอนนั้นดูการ์ตูนญี่ปุ่น นักเรียนญี่ปุ่นใส่อย่างนั้น) ก็คิดว่าเท่มาก ดูไม่เหมือนใครนี่นา ทีนี้คนทำตามกันเยอะ เลยเบื่อ มาทำแบบม้วนกลมๆ ลงใต้ตาตุ่ม สุดท้ายคนก็ทำตามอีก ทีนี้เรื่องคอเสื้อ ยายผีป่าก็เอาคอตั้งขึ้น เอาผ้าเช็ดหน้ารองคอหรือพาดบ่า (ตามแบบหนังของศุภษร อรพรรณเป็นนางเอกไงคะ) เรื่องเสื้อเช่นกัน เผลอเป็นไม่ได้ ดึงชายเสื้อออกมาหนึ่งข้างให้รุ่ย อีกข้างอยู่ข้างใน นึกสภาพจิ๊กกี๋นะคะ (ตอนนั้นแฟชั่นผู้หญิงมาดมั่นกำลังแรง ทอมเป็นที่น่าสนใจ เราไม่ใช่ก็อยากเป็นหลอก ๆ )

พอเลิกเรียนก็ดึงชายเสื้อออกนอกเข็มขัด กระเป๋าตามระเบียบไม่ชอบ เอาหนังสือมาหอบ ฝนตกทีเสียหายหมด

เรื่องการแต่งกายรัดติ้วนี่ มันได้จากวัฒนธรรมของการ์ตูนญี่ปุ่น ชุดเครื่องแบบนักเรียนนักศึกษาสมัยนี้หากไม่เด่นโดดตามแฟชั่น โรงเรียนนั้นคนรุ่นใหม่ไม่อยากเข้าเรียน นี่คุยกับลูกสาวว่า ทำไมชอบไปเรียนที่นั่นละลูก "ชุดสวย" นี่คือคำตอบ

..............................................

ดังนั้นต่อไป บังคับเลย

ต้องสวมเช่นนี้เหมือนกันหมด จำได้ไหม ก่อนหน้าแฟชั่นรัดติ้วนั้น มีกระโปรงนักศึกษาแบบยาวกรอมเท้าเลยเชียว เดินไปกวาดพื้นช่วยเรื่องความถนนสะอาดไปในตัว จากยาวบานย้วย ก็มาสอบรัดติ้วที่สะโพกแล้วบานย้วยปลาย แล้วมาสอบติ้วยาวจรดพื้นถนแต่แหวกขึ้นมาเรื่อยๆ เหมือนชุดกี่เพ้าของจีน มันแหวกมากๆ ครั้งหนึ่งนั่งบนรถทัวร์ สองนักศึกษาหน้าตาดีหญิงชาย เอาหนังสือทับหน้าตักสาว ชาวเอามือล้วงตรงรอยแหวกข้างน่องนั่นแหละ แหม... ที่สั้นทุกวันนี้คงง่ายเวลาก้าวขึ้นรถไงคะ เพราะเขาเข็ดกับการที่กระโปรงยาวไป มันเหยียบชายผ้าล้ม นี่ยายผีป่าเคยด้วยตัวเองเลยค่ะ

................................


ชุดนักศึกษาพม่าและลาว น่ารักดีนะคะ แต่ถ้าไม่ควบคุม อีกไม่นานจะเหมือนบ้านเราค่ะ

เอาแบบอินเดียดีกว่าค่ะ ชุดประจำชาติ ใส่กันน่ารักทั้งประเทศ คนก็อยากไปเที่ยวอินเดีย มีข้อเด่นตรงนี้ ประทับใจ

ยายผีป่าเคยไม่สวมรองเท้า ใส่ผ้าซิ่นไหมแบบครึ่งหนึ่งทบจีบข้าง ใส่เสื้อคอกระเซ้า เดินไปตลาด คนมองว่า "บ้า"

 

ผ้าคงแพงเลยตัดน้อยชิ้น ยุคนี้เป็นยุคประหยัด
กระมัง อืม....

 

ไม่รู้จะโชว์ทำไม ลดคุณค่าตัวเองเปล่าๆ หายใจก็ลำบาก ก้มก็ไม่ได้

 

ควรจะแต่งกายให้เรียบร้อยนะคะ
ไม่รู้จะโชว์กันไปทำไม
มันกลายเป็นแฟชั่นไปแล้วหรอคะเนี่ย
การแต่งกายแบบนี้
เหมือนกับไม่ให้เกียรติสถาบันเลย

 

ผ้าแพงค่ะสมัยเนี้ยเลยจะประหยัด แถมตัดเย็บก็ ง่าย เวลาสวมใส่ก็จะได้โชว์นั่นโชว์นี่
ให้ผุ้ชายมองเวลาตกเป็นเป้าสายตาคนอื่นเค้าคงรู้สึกว่าภูมิใจ...แต่เค้าคงคิดไม่ถึงว่าสายตาที่คนอื่นมองคิดกับเค้าอย่างไรบ้าง เห้อ... น่าสมเพชบุคคลประเภทนี้ จังหนอ

 

บางครั้งผู้ใหญ่ ก็ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีด้วย ไม่ใช่ห้ามเด็ก แต่ตัวเองทำเสียเอง เราต้องช่วย ๆ กันครับ

 

ไอ้ตัวเล็กๆผมว่าราคาแพงกว่าที่ถูกระเบียบอีกนะครับ

 

แต่งแบบนั้นไม่ได้ค่ะ อึดอัด ลุกนั่งก็ลำบาก หะหะ

 

การแต่งกายถูกระเบียบไม่จำเป็นต้องเชย
ถ้ารู้จักแต่งให้ดีๆ จะดูดีมาก ส่วนที่แต่งรัดๆฟิตๆนั่นเอ้าท์มากๆค่ะ
เอ้าท์จริงๆ ไม่ต้องพูดเรื่องกฏนะ
พูดถึงความสวย และแฟชั่น ใส่รัดติ้วขนาดนั้นไม่เห็นสวยเลย

เสื้อนิสิตอย่างในรูปนั่นก็ตัวใหญ่ไป บางครั้งใหญ่ไปมันก็ดูเว่ออะค่ะ มันจะดูเนริด์ไป
เอาใส่พอดีๆดีกว่า กระโปรงเอวไม่ต่ำมาก
แต่วัยนี้ก็ต้องให้เค้านิดนึงค่ะ เข้าใจนิดนึง

 

ตอนนี้ใส่ ss กับ s กระโปรงก็ไม่ได้ใส่สอบ-*- แบบ ไม่ชอบกระโปรงสอบมาดื้อๆซะงั้น

ขอพีทเอวต่ำก็พอ.....ไป ม ไม่ค่อยได้ใส่เข็มขัดไปแหะ เอิ้กๆๆๆ

เสื้อออกนอกแล้วแขนยาวทับอีกที แบบโรคจิต เรียนในห้องแอร์อากาศเย็นยังไงก็ต้องเอาเสื้อมาใส่

เสื้อมันก็ยาวพอดี เออ ปิดเข็มขัดซะ ไม่ต้องใส่ 55555555555555555

-*-

ป ล คงไม่มีใครเอาเป็นตัวอย่างนะTT

 

ตอนปี หนึ่ง ใส่ สองเอส ปีสองเป็นเอสเดียว ปีสามใส่ไซส์เอ็ม ปีสี่ ไม่ใส่ชุดนักศึกษาเรยฉฉ๊อบ ตลอด เพราะใส่ชุดนักศึกษาไม่จุ ตัวมันขยาย


ว่าไปในโพสเตอ ชุดนักศึกษาหญิง ที่แต่งถูกระเบียบ นะ มันมากเกินไปคะ ให้แต่งแบบนั้นจริงๆ ไม่กล้าเดินแน่ๆ ขอแค่พอดีก็พอ เสื้อนักศึกษาเอาแค่ร่องกระดุมไม่ปริเห็นร่องอก หรือมันไม่เล็กจนน่าเกลียดเกินไปก็พอแล้วคะ

โครงการนี้เป็นโรงการที่ดีนะคะ แต่มันจะกลายเป็นโครงการที่ตลกมากๆ นักศึกษาจะเห็นเป็นเรื่องตลกไปเลยนะคะ ถ้าหากให้แต่งแบบนั้นจริงๆ ขอแค่ความพอดี แค่ถูกระเบียบ ถูกกาละเทศะ แต่ไม่ โอน แฟชั่น ขนาดนั้นดีกว่านะคะ

อันที่จริง น่าจะมีเรื่องอื่นให้สนใจมากกว่าเรื่องชุดรัดติ้วนะคะ