คำถามโลกแตก

อยากคุยเรื่องปัญหา ความสงสัยต่างๆ จะได้ไว้แชร์ความคิดเห็นของกันและกัน เผื่อให้ได้กลับไปคิด พัฒนาตัวเองได้น่ะค่ะ
ตอนนี้นันท์เป็นแค่หนังสือเดินได้ ปฏิบัติเหลวเป๋ว แต่ชอบคุยเรื่องปรัชญาพวกนี้พอควร ถ้าได้คุยกับผู้รู้ คงจะสนุกดีนะคะ

ถ้าใครมีคำถามอะไร หรือมีคำพูดอยากเล่าให้ฟังอะไร ก็ลองๆ มาคุยดูกันนะคะ

 

แอบอ่านของคุณ ob1 บอกพระพุทธเจ้าตรัสรู้เกี่ยวกับธรรมะ แต่พระศรีอารย์(จะ)ตรัสรู้เกี่ยวกับสรรพสิ่ง
เหอๆ... หนูว่า ธรรมะ -->ธรรมชาติ --> สรรพสิ่ง

หนูว่า มันก็น่าจะอันเดียวกันเนาะ

ความจริง เรื่องราวของคุณob1 แกก็มีส่วนถูกส่วนผิดนะ เหมือนพี่แกได้สารมาจริง แต่โดนคลื่นแทรก แทรกมาเรื่อยๆ จนเริ่มจับทางไม่ถูก

หลักธรรมใหม่ ที่ว่า ก็มีส่วนที่หนูสงสัยอยากถามผู้รู้เหมือนกัน (ความจริงจะถามตัวเองก็พอได้ แต่ยัง... ยังขี้เกียจอยู่) เอาไว้เลิกงานแล้ว ค่อยตั้งประเด็นถามอีกที เดี๋ยวยาว...

 

พระพุทธเจ้าทุกๆๆ พระองค์จะทรงตรัสรู้เรื่องเดียวกันหมด ทุกๆๆพระองค์ ทั้งในอดีตนานแสนนาน และในอนาคตนานแสนนาน

 

ถูกค่ะ คุณต้นละ ก็ความจริงมันมีอยู่เรื่องเดียวนี่นะ เรื่องเดียวที่อธิบายได้ทุกอย่างในโลก

ตามที่บอกไว้ค่ะ ว่าจะมาถามเรื่องที่สงสัย

1.นิพพาน คือ อะไรกันแน่

2.ทางสายกลางคืออะไร ในความคิดของท่านๆ

เอาแค่นี้ก่อน ยังมีที่สงสัยอีกเยอะ แต่เดี๋ยวค่อยถามต่อ หลังจากมีคนมาตอบค่ะ...

 

...ที่แรก ดีใจ นึกว่า เจอ ก๊วนโลกแตก เพิ่มอีกหนึ่งคน....แต่ คำถามข้างบนนี้ มัน เกี่ยวอะไร กับหัวข้อ กระทู้หรือ ครับ...

 

คุณ old man หนูว่า คำถามพวกนี้ ก็เป็นคำถามโลกแตกนะ เพราะหาคำตอบจริงๆ ไม่ได้ซักที ต่างคนต่างตอบ แต่กระทู้นี้ ไม่ได้จำกัดเรื่องต้องทฤษฏีธรรมะนะคะ อะไรก็ได้น่ะแหล่ะ เพราะธรรมะก็คือ ธรรมชาติอยู่แล้ว

ไอ้เราก็สงสัยว่า จะมีคำถามแรก แบบว่า ไก่กะไข่ อะไรเกิดก่อนกัน ด้วยซ้ำ เหอๆ...

 

1.นิพพาน คือ อะไรกันแน่
น่าจะเป็นการหยุดการเกิดอย่างสนิท
เพราะการเกิด เป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งต่าง ๆ
ก่อให้เกิดความอยากทั้งปวง รวมทั้งความอยากดับด้วย
เพราะฉนั้น ถ้ามีคนอวยพรให้ ขอให้อย่าได้ไปผุดไปเกิดเลย
ก็อย่าไปโกรธเขานา เขาอยากให้ท่านบรรลุนิพพานโดยเร็ววัน

2.ทางสายกลางคืออะไร ในความคิดของท่านๆ
ทางสายกลาง คือการรักษาสมดุลของชีวิต และจิต
ให้ดำรงอยู่อย่างปกติสุขตามอัตภาพ ไม่มากไป ไม่น้อยไป
ทางสายกลางของคน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่สำหรับทุก ๆ คน
เหมือนปริมาณการกินข้าวจนอิ่ม หรือการวิ่งจนเหนื่อย ของแต่ละคนไม่เท่ากัน มั่งครับ

ปล.ตอบมั่ว ๆ ทั้งสองข้อเลยครับ เพราะจริง ๆ เป็นอย่างไรไม่ทราบ เพราะไม่ใช่คนแถวนี้

 

ขึ้นอยู่กับความศรัทธา

 

อ่านคำตอบแรกของคุณถังไม้ แล้วขำ เหะๆ
ก็ว่าเนอะ ถ้ามีคนขออย่าได้ไปผุดไปเกิด ก็อาจจะดีก็ได้นะ

แต่นันท์ว่า ถ้าเป็นนันท์ไม่เอาดีกว่า เพราะสถานภาพสุดท้ายตอนที่หยุดการเกิด ที่มีคนขอให้อย่าได้ไปผุดไปเกิดเนี่ย ไม่รู้ว่าจะอยู่สภาพเลวร้ายแค่ไหนนี่สิ

นันท์ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่า นิพพาน เป็นยังไงกันแน่ แต่ถ้านั่นคือ สภาพที่นิ่งสุด สุขสุดโดยที่ไม่จำเป็นต้องเกิด เพื่อเกิดทุกข์อีก นันท์ก็ไม่แน่ใจว่า นั่นจะเป็นสิ่งที่ดีจริง

คนเราต้องเจอความทุกข์มาก่อน ถึงได้เข้าใจความสุขใช่มั้ยคะ ถ้าอย่างนั้น นิพพานจริงๆ เป็นยังไงกันแน่ ทำไมถึงได้มีคนอยากเข้าถึงนัก

ในสมมุติฐานที่ว่า การนิพพาน คือ ความสุขสูงสุด ไม่มีทุกข์อีก เพราะตัดขาดจากวัฏจักร และมีคนที่อยากได้ความสุขนี้ จะเป็นไปได้มั้ยว่า จะมีคนที่สนใจ ตั้งใจวนเวียนอยู่ในวัฏจักรเกิด แก่ เจ็บ ตาย เพราะยินดีในความทุกข์และสุขที่ผ่านพ้น???

สำหรับข้อสอง นันท์คิดเหมือนคุณถ้งไม้นะคะ ไม่มากไป ไม่น้อยไป แล้วแต่คน

แต่สำหรับบางอย่าง นันท์ก็ไม่เข้าใจคนที่บอกว่า ตัวเองเดินสายกลาง โดยเป็นคนทานเจ ไม่ทานเนื้อสัตว์ ไอ้ที่ไม่เข้าใจคือ การทานเจเป็นการเดินสายกลางได้ยังไง? ในเมื่อพืช ผัก ผลไม้ ก็มีชีวิต ถึงจิตวิญญาณอาจจะน้อยกว่าของสัตว์ แต่มันก็มีชีวิต เหมือนแมลงตัวเล็กๆ ที่เล็กกว่า ต้นไม้ก็มีจิตวิญญาณเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้น การทานเจ ทานแต่ผัก ผลไม้ ไม่ทานเนื้อสัตว์ คือการเดินสายกลางได้ยังไง??

อยากได้ผู้รู้มาช่วยแสดงความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ นันท์ก็ไม่ใช่คนแถวนี้น่ะ เพิ่งเข้ามาหาความรู้

สำหรับคำตอบของคุณ tabo99 ก็ตอบได้ครอบคลุมดีมากค่ะ เป็นสิ่งที่นันท์เชื่อเหมือนกัน แต่ถ้าช่วยอธิบายในเรื่องรายละเอียดในความเชื่อของคุณ นันท์จะดีใจมากเลยค่ะ อย่างน้อยเราก็ได้แชร์ความเชื่อความครัทธาที่มี ได้เรียนรู้กันมากขึ้นก็ดีนะคะ

 

"การนิพพาน คือ ความสุขสูงสุด ไม่มีทุกข์อีก เพราะตัดขาดจากวัฏจักร และมีคนที่อยากได้ความสุขนี้ จะเป็นไปได้มั้ยว่า จะมีคนที่สนใจ ตั้งใจวนเวียนอยู่ในวัฏจักรเกิด แก่ เจ็บ ตาย เพราะยินดีในความทุกข์และสุขที่ผ่านพ้น???"

เป็นคำถามที่น่าสนใจดีครับ

แต่ผมว่านิพพาน ไม่น่าจะเป็นความสุขสุดยอด
เพราะถ้ามีสุข ยอมก่อให้เกิดทุกข์ ด้วยการกลัวว่าความสุขที่ได้รับจะหายไป
จึงต้องดิ้นรนหาวิธีรักษาความสุขนั้นอีก ไม่จบไม่สิ้น

ถ้านิพพาน เป็นสภาวะ สงบนิ่ง ไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องใด ๆ ไม่มีการอยากใด ๆ
ไม่มีการเกิดการดับ คงอยู่สภาพนั้นตลอดไป
ก็จะเกิดคำถามใหม่ว่า เราจะคงอยู่แบบนั้นเพื่อสิ่งใด?? เมื่อเราไม่ทำอะไร ไม่รู้สึกอะไรอีก
แล้วเราเริ่มวงล้อของวัฏจักรการเกิดได้อย่างไร
เพราะการนิพพานคือการหยุด แสดงว่าต้องมีการเริ่มต้น
เป็นไปได้ไหมว่าพวกเราอาจเคยนิพพานกันมาก่อน แล้วเกิดรู้สึกอยากเกิดเอง??

พิมพ์ ๆ แล้วก็งงนิ

 

ทุกขัง...อนิจจัง...อนัตตา

 

อ่านๆดูๆแล้วรู้ธรรม

นิพพาน,เหตุทำให้เกิดทุกข์,ทางสายกลาง,หนทางรู้ทุกข์

 

คำถาม ในสมมุติฐานที่ว่า การนิพพาน คือ ความสุขสูงสุด ไม่มีทุกข์อีก เพราะตัดขาดจากวัฏจักร และมีคนที่อยากได้ความสุขนี้ จะเป็นไปได้มั้ยว่า จะมีคนที่สนใจ ตั้งใจวนเวียนอยู่ในวัฏจักรเกิด แก่ เจ็บ ตาย เพราะยินดีในความทุกข์และสุขที่ผ่านพ้น???
คำตอบ มี และมีเหตุ

คำตอบของเธอผู้ตั้งกระทู้ เราตอบให้หมดแล้ว

เมื่อละโลกแล้วดับสูญ กายดับจิตสูญ ธรรมอยู่ค้นเจอ.

 

ฝ่ายสุคติเบื้องบนเมื่อลงมา

 

ฝ่ายทุคติเบื้องล่างเมื่อขึ้นมา (รวมดิรัจฉานภพ)

 

ฝ่ายมนุษย์ที่อยู่กลางเบื้องนี้

 

ผู้ตั้งกระทู้เธอไม่อยู่แล้วหรือ!

ห้ามอนุโมทนาให้เพราะบุญเรามากเกินจนต้องโยนทิ้ง!
เบญจศีลเป็นเครื่องรักษาใจมนุษย์

 

ห้ามอนุโมทนาให้เรา

ให้อนุโมทนาให้ผู้ตั้งกระทู้ "คำถามโลกแตก"
ส่วนอ่านแล้วเห็นว่าไม่ดี กดไม่เห็นด้วยในกระทู้ตอบของเรา
โชคดีแค่ไหนที่ได้เป็นมนุษย์

 

นิพพาน

เป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยมันสมอง........

จบ

 

เหตุนี้จึงทำให้เกิดทุกข์

**เพราะมัวแสวงหาแต่นิพพาน แต่มนุษย์เข้าใจได้ด้วยปัญญาและความรู้สึก
เบญจศีลเป็นเครื่องรักษาใจมนุษย์