คนเราเจอกันอยู่ที่บุญเคยทำกันมาจริง ๆ

มีชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมาก คบกันมา 3 ปี ทั้ง 2 ตกลงจะแต่งงานกัน
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ฝ่ายชายเองก็รอคอยวันที่จะแต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่า คู่รักของตน แต่งงานกับคนอื่นอย่างกะทันหัน
โดยฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับแต่อย่างใด
เมื่อได้ทราบข่าว เขาทั้ง งง และ เสียใจ มาก
ร้องไห้ไม่กินไม่นอน ไม่นานก็ป่วยหนักเพราะตรอมใจ

เวลาผ่านไป ฝ่ายชายป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆไปหาหมอเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น
ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้านนั้น มีหลวงตาแก่ๆผ่านมา
เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน แล้วมองเข้าไปในบ้านจึงเคาะประตู
เด็กรับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่า เป็นพระ จึ งบอกว่า ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า
หลวงตายิ้มอย่างมีเมตตาแล้วพูดว่า อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาต
ในบ้านมีคนป่วยใช่มั้ย อาตมาพอมีความรู้ทางด้านการแพทย์นิดหน่อย
ไม่รู้จะพอช่วยได้รึปล่าว เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็บอกว่าตัดสินใจเองไม่ได้
ต้องขอไปถามเจ้านายก่อน เด็กรับใช้เดินเข้าไปในบ้านถามเจ้านาย
เจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่าอยากเข้ามา ก็เข้ามา!

เมื่อหลวงตาเข้าไปพบที่ห้องนอนพบว่า
ชายคนดังกล่าวนอนอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเตียง
สีหน้าซีดเซียว ร่างกายซูบผอมประหนึ่งครึ่งคนครึ่งศพ
เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างๆเตียงของชายคนนั้น
หลวงตายิ้มแล้วพูดว่าอาการหนักเลยนะ
ชายคนนั้น นิ่งเงียบไม่สนใจในสิ่งที่หลวงตาพูด
หลวงตาตรวจอาการพอเป็นพิธี จึงกล่าวว่า โทรมมากเลยนะ
ชายคนนั้นไม่สนใจ หลวงตาบอกว่าไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกสิ
ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน
เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานภาพของคนรักก็ค่อยๆจางหายไป
กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล.... ที่ชายทะเลแห่งนั้นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมา
ขณะที่ชายคนที่ป่วยนั้น มองภาพในกระจกด้วยความสนใจนั้น
เขาพบว่า มีศพหญิงสาวนอนเปลือยกาย อยู่ที่ชายหาด
เวลาผ่านไปสักครู่ มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมา
เขามองเห็นศพหญิงคนนั้นด้วยความรังเกียจ แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ต่อมาพักใหญ่มีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมา เขามองเห็นศพนั้น
เขาสงสารจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วเดินจากไป
พักใหญ่ๆอีกเช่นกัน มีชายอีกคนเดินผ่านมา
เขาพบคนนอนมีผ้าคลุมอยู่ จึงเปิดออกดู เมื่อพบว่า เป็นศพ
ด้วยใจสงสาร จึงจะฝังให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด
เขาจึงตัดสินใจใช้มือทั ้ง 2 ข้างๆ ค่อยๆกอบทรายขึ้นมา
เขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเย็น พอได้หลุมใหญ่พอสมควร
จึงได้ฝังศพผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อยแล้วจากไป

จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของศพหญิงคนนั้น
และก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาได้เห็นก็ตกใจ
พอสักพัก ก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2
แล้วก็ค่อยๆจางหายไป เหลือแต่เงาของตัวเองในกระจก

ทันใดนั้นหลวงตาพูดว่า ทีนี้เข้าใจรึยัง ศพนั้นคือคู่รักของโยม
ชายคนที่ช่วยฝังศพเธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ
ชาตินี้เธอเลยแต่งงานกับเขา ส่วนโยมช่วยคลุมศพเธอ
จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจากกัน

เมื่อชายคนนั้นฟังจบก็กระอักเลือดออกมา เด็กรับใช้ตกใจมาก
หลวงตายิ้มแล้วบอกว่า โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยมกระอักเลือดเอาเลือดเสียออกมาแล้ว
ต่อมาไม่นานชายคนนั้นก็ได้ออกบวชในที่สุด .....

คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ความสัมพันธ์ พ่อ , แม่ , พี่ , น้อง ,
ญาติ , เพื่อน , ศัตรู , คนรัก ฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย



เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน
เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่


ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้ คุณทำได้ทำดีต่อคนของคุณหรือยัง เพราะถึงเวลาที่ต้องจากกัน ไม่ว่าคุณจะมีเงินหรืออำนาจล้นฟ้า
ก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้ ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า เพราะไม่มีใครรู้ว่า เราจะต้องจากกันเมื่อไหร่


Fwdder.com - คนเราเจอกันอยู่ที่บุญเคยทำกันมาจริง ๆ - โพสเมื่อ 2010-01-20 16:03:44

 

กรรมแท้ๆหนอ

 

เคยอ่านล่ะ เป็น FW -mail

อย่างว่า คำว่าบังเอิญในศาสนาพุทธ

 

ขออนุโมทนาบุญ ด้วยคะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยคะ กับธรรมะ หรือคติธรรมที่นำมาเผยแพร่คะ สาูธุ

 

ความเป็นที่สุดของธรรมชาติ

 

อนุโมทนาค่ะ

แล้วเราควรทำอย่างไรกับคนที่เรารัก หรือคนที่รักเรา
ขึ้นอยู่กับเราค่ะ

 

เราก็ควรจะชวนคนที่เราไม่ได้รักไปทำบุญหรือไม่คับ

เราก็ควรจะชวนคนที่เราไม่ได้รักไปทำบุญหรือไม่คับ

 

ขึ้นอยู่กับว่าเราต้องการจะผูกพันหรือไม่ การที่คนเรามาอยู่ร่วมกัน มาทำงานร่วมกัน มาเรียนร่วมกัน เกิดจากผลแห่งกรรม ซึ่งอาจจะเป็นทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว

กรณีคนที่เราไม่รัก หากเราไม่ได้สานต่อกรรม ทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ก็เท่ากับว่า ณ ปัจจุบันนี้เรากำลังใช้ผลแห่งกรรมที่เคยก่ออยู่ เมื่อผลแห่งกรรมสิ้นสุด และจิตของเราและของอีกคนไม่ได้ผูกพันกัน โอกาสที่จะเจอกันในอีกภพชาติหนึ่งก็จะมีอยู่น้อย

คำตอบที่สำคัญของคำถามนี้ ไม่ได้อยู่ที่เราจะชวนคนที่เราไม่รักไปทำบุญหรือไม่ ที่อยู่ที่ใจของเรา จะ "ให้อภัย" เค้าหรือไม่ต่างหาก

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ....บทความนี้ได้ข้อคิดเตือนใจแล้วทำให้ตาสว่างมากขึ้นกว่าเดิม...ขอให้เจริญในธรรมนะครับ

 

ขออนุโมทนาครับ เหมือนผมตอนนี้เลยยังอยากผูกเธอไว้ แต่คงเพราะวาสนาเราหมดกันเธอเลยจากผมไป ขอนำไปเป็นกำลังใจให้กับตัวเองบ้างนะครับจะขอสู้ต่อไปครับ สาธุ

 

เป็นเรื่องที่ดีและซึ้งมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วได้ข้อคิด เป็นกำลังใจให้กับตัวเอง จะนำเรื่องนี้ไปเล่าต่อ เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ทุกอย่างอยู่ที่กรรมกำหนดครับ เราทำอะไรไว้ย่อมได้รับการตอบแทน ความรักความผูกพัน เนื้อคู่ต้องร่วมทำกันมา ทำมาเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้นอยู่ที่ว่าเราจะยิดติดกับมันมากน้อยแค่ไหน สมหวังแล้วยึดติดมากจนถอนไม่ได้ ผิดหวังแล้วยึดติดมากย่อมทุกข์ทรมานมากเป็นธรรมดา สมหวังแล้วยึดติดน้อยย่อมมีกังวลน้อย ผิดหวังแล้วยังคิดไม่ได้ปลงไม่ตกยังไขว่คว้าไม่สิ้นสุด แล้วเมื่อใดจะพบทางสว่าง เราไม่อาจปฏิเสธความรักได้เราไม่อาจตัดเรื่องคู่ครองได้ แต่เราใช้สติกับความรักได้เราใช้สติกับคู่ครองได้