ปุจฉา: หากคนที่ได้ลั่นให้สัจจะเอาไว้ วันหนึ่งเกิดมีเหตุทำให้ผิดสัจจะ

หากคนที่ได้ลั่นให้สัจจะเอาไว้ วันหนึ่งเกิดมีเหตุทำให้ผิดสัจจะ อาจเป็นเพราะโดนชักจูง หรือ หลงไปกับความต้องการของตัวเอง หรืออื่นๆ และรู้แล้วว่าตัวเองได้ทำผิดสัจจะไปแล้วจะสามารถกลับมาปฏิบัติใหม่ได้ไหม การกระทำพอจะได้รับการให้อภัยได้ไหม เช่น สมมุติว่าเราจะงดการทานเนื้อสัตว์ แต่มีเหตุต้องไปงานเลี้ยง ซึ่งเราพยายามปฏิเสธเจ้าของงานแล้วแต่สุดท้ายก็ต้องทานเพื่อการไม่ให้เสียน้ำใจของเจ้าของงานเลี้ยงนั้น รบกวนท่านอาจารย์ พระอาจารย์ ตลอดจนผู้มีความรู้ช่วยไขข้อสงสัยของกระผมทีครับ ขอบพระคุณมากๆครับ จริงๆผมมีหลายครั้งที่ผมเคยให้สัจจะ แต่เป็นอันผิดพลาดตลอด ทุกครั้งที่ใกล้สำเร็จจะมีเรื่องมาทำให้เราทำพลาดตลอดเลย จนบัดนี้ทำให้ตัวเองรู้สึกว่า เวลาพูดอะไรไป ไม่ค่อยมีใครให้ความสำคัญ ให้ความสนใจเท่าใดนัก สงสัยเพราะเป็นกรรมที่เกิดจากการพูดเท็จและการผิดสัจจะใช่ไหมครับ

 

เหมือนกันเลยค่ะ แต่ของเรา เราแก้ที่ตัวเองนะ เมื่อเรารับสัจจะมา ทำไม่ได้
เราก็ต้องทำจนกว่ามันจะได้ แบบ อุปสรรคมันมีไว้ให้ฝ่าฟัน ห้าห้า+

 

เราเอาก็เป็นคนนึงที่ลั่นสัจจะวาจาว่าจะงดทานเนื้อหมูและเนื้อวัว
ตอนนี้ผ่านมาได้ 10 ปี แล้ว ช่วงแรกๆก็อาจลำบากอยู่บ้างและประสบปัญหาเหมือนเจ้าของกระทู้
แต่สัจจะก็เหมือนกับศีล หากมีเหตุให้ต้องผิดพลาดก็สามารถตั้งใจใหม่ได้
แต่สิ่งนึงที่อาจต้องระลึกไว้เสมอก็คือบางครั้งมันขึ้นอยู่ที่ความหนักแน่นของใจเรา
หากใจเราหนักแน่นพอก็คงพอที่จะปฏิเสธกับคนที่มาชวนได้
อย่างล่าสุดเราไปปฏิบัติธรรมแล้วอาหารที่ทานเป้นอาหารที่ทางวัดจัดทำให้
ซึ่งตลอดเวลา 3 คืน 4 วัน ที่อยู่อาหารเป็นหมูหมดทุกมื้อ
แต่เราก็ใช้วิธีทานข้าวกับกล้วย+น้ำปลา และก็สามารถรักษาสัจจะนั้นไว้ได้
ผิดสัจจะเพราะไม่มีทางเลือกกับเพราะห้ามใจไม่ได้ก็จะต่างกันนะคะ
ลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ ขอให้สามารถรักษาสัจจะวาจาที่ให้ไว้ได้นานที่สุด

 

ก็ถ้าเรารักษาไม่ได้ก็อย่าให้สัจจะกับใครสิแต่เราก็ตั้งใจรักษาของเราไป เพราะถ้ามันจำเป็นก็ไม่ผิดอะไรเพราะไม่ได้ไปรับปากกับใครไว้ แต่ถ้าอยากให้สัจจะก็น่าจะเป็นสัจจะที่ไม่ขัดแย้งกับวิถีชีวิตและสังคมของเราและเป็นไปตามหลักธรรม เช่น ให้สัจจะจะไม่กินข้าวเย็นแต่มีอาชีพพ่อครัว ยังงี้มันก็รักษากันยากน่ะ หรือเปลี่ยนจากไม่กินเนื้อสัตว์เป็นไม่ฆ่าสัตว์ตลอดชีวิตและจะช่วยชีวิตสัตว์ที่จะต้องตายทุกๆเดือน ผมว่าอย่างนี้มันรักษาง่ายกว่าเพราะคงไม่มีใครมาขยั้นขยอให้เราถือมีดไปฆ่าสัตว์หรือมาว่าเราถ้าเราไม่ตบยุง อุปสรรคก็มีแค่ใจเราเองที่จะบังคบให้ทำตามสัจจะได้หรือเปล่าและมันก็มีผลเหมือนกับเราไม่กินเนื้อสัตว์เช่นกันนุ่ะ