พิธีกรรมลอยหมอนคนตายหาศพจมน้ำ

เรื่องนี้เป็นเรื่องราว ของเพื่อนสมาชิค บอร์ดคนรักรถไฟไทย ที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ เลยขอ นำมาเล่าสู่กันฟังครับ

.......ยังไม่ลืมกันใช่ไหมครับสำหรับกรณีของขบวนรถด่วนที่ 52 (เชียงใหม่ - กรุงเทพ) ซึ่งประสบอุบัติเหตุชนกับกองดินบริเวณแก่งหลวงในคืนวันที่ 31 สิงหาคม 2549 เป็นเหตุให้รถจักรตกลงไปในแม่น้ำยมพร้อมกับชีวิตของพนักงานรถจักรที่จากไป ซึ่งรถจักรที่ตกลงไปในแม่น้ำนั้นคือรถจักร ALSTHOM หมายเลข 4218 .......

เรื่องของเรื่องก็คือ ศพ พขร.หรือพนักงานขับรถไฟ และพนง.ช่าง จมลงไปกับ กระแสน้ำ การกู้ภัย เริ่มขึ้น โดย นักประดาน้ำได้ลงไปกู้ศพ พขร.ที่ติดอยู่ในหัวรถจักร โดนทุบกระจก ดึงศพออกมา แต่ไม่พบ ร่าง ของ พนง.ช่างอีกคน

รวมเวลาหลายสัปดาห์ ก็ยังไม่พบ จึงทำการยุติการค้นหา ญาติพี่น้อง ได้ทำพิธีกรรม ลอยหมอน โดยเอา หมอน ของผู้เสียชีวิต มาเขียนชื่อ จริง นามสกุล ชื่อเล่น วันเดือนปีเกิด แล้ว อธิฐาน แล้วโยนลงไป บริเวณ ที่เกิดเหตุ จากนั้น
ญาติก็พากัน ร้องเรียกชื่อผู้เสียชีวิต


ญาติ ๆ ต่างก็ส่งเสียงร้องเรียกผู้สูญหายว่า "หน่องเว้ย ขึ้นมาได้แล้ว ขึ้นมาซะที กลับบ้านเราดีกว่าเว้ย" พร้อมกับปาหินลงไปเรียกร้อง ต่างก็รู้สึกหดหู่เมื่อได้ยินเสียงเรียกร้องให้ขึ้นมาจากญาติเขา และแล้วญาติ ๆ ก็ได้ทำพิธีอะไรบางอย่าง ผมจึงเข้าไปถาม และได้ความว่า ศพไม่ยอมลอยขึ้นมาซะที ก็เลยลองใช้วิธีไสยศาสตร์เข้าช่วยโดยการไปนั่งร่างทรง แล้วทางร่างทรงก็บอกว่า จริง ๆ เขาอยากจะขึ้นมา แต่ไปติดกิ่งไม้ทับอยู่ ถ้าอยากรู้ว่าตำแหน่งที่ศพอยู่นั้นตรงไหน ก็ให้เอาหมอนที่เขาใช้นอน เขียนชื่อจริง นามสกุล และชื่อเล่นเขา และก็ทำพิธี (ตรงนี้ผมไม่ทราบว่าทำพิธีกันอย่างไร) และก็โยนหมอนใบนั้นลงไปในที่เกิดเหตุ

ตอนแรกหมอนก็ไหลไปตามกระแสน้ำ ประมาณ 5 นาที ก็ หยุดไหล ไม่ยอมไหลไปตามน้ำ ดังภาพที่เห็น


แล้วหมอนก็ ลอยเข้าฝั่ง




มาจมลงตรงนี้ หล่ะครับ ศพที่ นำขึ้นมา เป็นโครงกระดูก หมดแล้ว เนื่องจาก อยู่ในน้ำ หลายสัปดาห์

(สภาพรถที่จมลงไปครับ ยี่ห้อ ALSTHOM) ถ้าผมจำไม่ผิด น้ำหนักน่าจะราวๆ 5-6หมื่นตัน ขนากรถหนัก จมน้ำแล้ว โดนกระแสน้ำพัด แล้ว คนเรา จมไป จะไปเหลืออะไรน้อ


............ ขอบคุณ เพื่อนสมาชิค เว็บคนรักรถไฟ สำหรับ ภาพ และเนื้อหา ครับ ปล. ผิดถูกอยางไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย เพราะผมเองก็ นำมาเรียบเรียงใหม่อีกทีครับ

 

อนุโมทนาจ่ะ

ขอไว้อาลัยด้วย กับเจ้าหน้าที่ที่เสียชีวิต....
ขอให้สู่สุขคติ....

 

เนื้อหาน่าสนใจมากครับ

ขอแสดงความเสียใจกับพนักงานรถไฟทั้งสองด้วยครับ

 

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟัง
เวบคนรักรถไฟเป็นเวบที่ดี น่าอ่านมาก ๆ อนุโมทนาค่ะ

 

น่ากลัวดีจัง อ่านแล้วขนลุก

 

หนัก 5 - 6 หมื่นตัน นี่คงจะเป็นไปได้ยาก
5 - 6 ตัน นี่ น่าจะเป็นไปได้มากกว่า

 

แปลกมากครับ เพิ่งเคยเห็นเหมือนกัน
จขกท บันทึกภาพทุกช็อต ทำให้เหมือนเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์เลยครับ

 

แห่ะๆ ต้อง ขออภัย ครับ หน่วย เป็น 5 - 6 หมื่นกิโลกรัม ครับ ตาลาย รีบพิมพิ์ เลย ใสหน่วยมั่ว ผิดครับ หน่วยเป็น กิโลกรัม ครับ ไม่ใช่ตัน ครับ ปล่อยไก่เบ้อเร่อเลยผม ขออภัย ด้วยครับผม แห่ะๆ

 

น่าสงสารจังเลยค่ะ ขอให้วิญญาณผู้ที่เสียชีวิตไปสู่ภพภูมิที่ดีนะคะ

ขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ที่นำเรื่องราว มาแบ่งปัน

อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

อนุโมทนาครับ

ต่อไปเห็นหมอนลอยน้ำมาคงไม่กล้าเข้าไปใกล้แล้วครับ

ขอให้ผู้เสียชีวิตไปสู่สุขคติครับ

 

เนื้อหาเอามาจาก เว็บ รถไฟไทย ดอทคอมอ่ะครับ

พอดี ผม เล่น บอร์ดนี้ อยู่ ก็พอดีว่า เจอ กระทู้ เพื่อนสมาชิก เลย ก้อบ ภาพ แล้วก็ เนื้อ หาบางส่วน มา น่ะครับ

แต่จะว่าไป อาถรรพ์ เกี่ยวกับทางรถไฟ นี่ มีเยอะ เพราะรถไฟนี้ประวัติศาสตร์แยะ หากสนใจ วันหลังจะนำ เรื่อง อื่นมาเพิ่มเติม ครับผม

แต่เรื่อง การ ลอยหมอนคนตาย หาศพ ที่จมน้ำ ผมเคยได้ยินมาเหมือนกัน แต่ ก็ ไม่ได้สนใจอะไร พอดีว่าเจอ เพื่อนสมาชิก เก็บภาพมา เลย ถึงบางอ้อ
ขนลุกกเกรียว เหมือนกันครับ

 

+0+

ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะคะ เนี่ย

หมอนนิ่ง ไม่ไหลตามน้ำเลย

ขอให้ผู้ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ไปสู่สุคตินะึคะ

 

เคยอ่านเรื่อง หัวรถจักรไอน้ำสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ จำได้ไม่แน่ชัดว่าเขาตั้งชื่อว่าอะไร รู้สึกว่าชื่อ "ไอ้แหบ" หรืออะไรนี่หล่ะ ที่ชนคนและทับคนมาไม่รู้จะกี่ศพเลยะ วันดีคืนดีก็วิ่งเองเฉยเลย แต่ครั้งสุดท้ายรู้สึกว่าวิ่งลงทะเลไปแล้ว

ท่านเจ้าของกระทู้ไม่ทราบว่าเคยอ่านหรือเปล่า ถ้าจะกรุณาช่วยหามาให้ลงได้อ่านกัน ก็จักขอบคุณด้วย.....

 

ก็ ๕๐ - ๖๐ ตัน ถ้าหัวรถจักรเบากว่านี้คงจะฉุดขบวนไม่ไหว ล้อที่เป็นเหล็กคงจะวิ่งฟรีอยู่บนรางเหล็ก เพราะแรงเสียดทานไม่พอทำให้รถลากตู้ขบวนพ่วงได้.....

 

ก็เคยเห็นที่เขาลอยกระทงหาศพ นะคะ แต่หมอน นะเคยเห็นครั้งนี้ครั้งแรก

 

เคยเห็นแต่เอาจานในดอกไม้ธูปเทียน เหล้าขาวหนึ่งขวดลอยน้ำหาศพ ไสยศาตร์คะจานกินข้าวเราดีๆนี้แหละพร้อมเหล้าขวดหนึ่ง หนักพอสมควรแต่คนทรงที่ทำพิธีเขาทำให้มันลอยได้ไม่จบน้ำค่ะ จานที่ว่านี้จะลอยวนไปหาศพที่จมใต้น้ำ ถ้าศพอยู่ตรงไหนจานก็จะวนเวียนอยู่ตรงนั้น แล้วคนทรงจะบอกให้อาสาสมัครงมหาศพค่ะ มีศพหนึ่งนักเรียนมาเล่นน้ำตกเหตุเกิดที่ จ.อุบลค่ะ มากันทั้งชั้นเรียน ขึ้นไปกระโดดตูมๆลงมาจากต้นลำธาร ใครห้ามก็ไม่ฟัง โดดลงมาไม่รู้ลงท่าไหนหัวไปฟาดโขดหิน คอหักตายไปสามคน เพราะกระโดดตามกันมา สองศพหาเจออีกศพหาไม่เจอหาอยู่หลายวันก็ไม่เจอ ทั้งที่น้ำใสมองเห็นพื้นเลยนะ แต่ไม่ยักจะเห็นศพ ญาติพี่น้องก็ไปเชิญคนทรงมาทรง คนทรงบอกว่าเจ้าที่เจ้าทางโกรธมากที่ไปลบหลู่เขาก็เลยเอาไปอยู่ด้วย ไม่คืนศพอำพรางไม่ให้เห็นศพด้วยต้องอ้อนวอนกันอยู่นานเขาจึงยอมปล่อยศพให้ พอเจ้าที่เจ้าทางยอมปล่อยจานก็ลอยไปวนตรงโขดหินพอดี คนทรงบอกให้ชาวบ้านลงไปงม ก็ไปพบศพนอนอยู่ใต้ซอกโขดหินก็ดึงศพขึ้นมาแขนหลุดออกมาเลย ศพเริ่มเปื่อยค่ะน่าสงสารนักเรียนหญิงด้วย
น้ำตกแห่งนี้เฮี้ยนค่ะชาวบ้านแห่งนี้จะรู้ดี ตายทุกปีค่ะ ส่วนมากจะเป็นคนแปลกหน้าที่ตาย

 

ครับผม น้ำหนักโดยประมาณเท่านั้นล่ะครับ ผมเองก็ ตาลาย ใส่หน่วยผิด ฮิฮิ จาก ก.ก. เป็น ตัน

 

ใช่น้ำตกรู ที่อุบลป่าวคะ อยากไปเที่ยวอยู่เหมือนกัน..พอได้ยินงี้..ขนลุกเลย...อีกที่ที่เฮี้ยนใสอุบลคือ 4 แยกไปแดง ตรงแถวหน้าโรงแรมเนวาด้าอุบล ตายกันบ่อย..ตายทุกปี..คนที่เรารู้จักก็ตายที่นั่นมา 3 ศพแล้ว ..เขาบอกว่า..ตายแยกนี่เป็นร้อยศพค่ะ..ส่วนมากสาเหตุก้น่าจะมาจากเมาสุราเองและถูกคนเมาชนค่ะ..ที่ตายกันก็ส่วนมากก็เป็นมอไซด์..

 

เรื่องเหลือเชื่อ มีมากมายบนโลกเรานะคะ
ขอบคุณพี่ปั๊บและทุกๆ ท่านค่ะ

 

ไม่ใช่ค่ะ แต่ถ้าพี่บอกคุณต้องรู้จักค่ะ ^^ อยู่ห่างอำเภอเมืองมากค่ะ