นู๋บี ....เด็กดี?....ของป๋าวีฯ... ( อะแค้ก ....อะแค้ก.... )

A Crack ....... A Crack........​

<TABLE cellSpacing=1><TBODY><TR><TD class=post1 vAlign=top>
</TD><TD class=post1 vAlign=top width="100%"><!-- THE POST 10755854 -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>​

อะโหล ๆ เนื่องจากอิช้าน
เพิ่งได้ ใบเหลืองอันเรืองรองผ่องอำไพ จากผู้ดูแลเวบ
แระเป็นเหตุปัจจัย ให้ มีคนใจดี (อุส่า)มาตั้งกาทู้นี้ให้ ที่หลุมดำ
เรยต้องมา เกริ่นอรัมภบท เปิดกาทู้ ซะหน่อย
เด๋ว ทั่น ผู้อ่านจะ เง็ง


และนี่คือ กาทู้ต้นเหตุ

นักปฏิบัติทั้ง คน และ พระสงฆ์ หลง...สภาวะ..กันมากเหลือเกินครับ..?

ส่วนนี้ ฟามเห็นอิฉัน ที่ โดนอุ้มมมมม

แก้ ทำไมอ่ะ มันก็เป็น วัฏฎะ เฉกนี้
มาตั้งแต่โบราณบานบุรีแร้วนิ
ตัวมัน ของมัน ช่าง (มารดา)มัน อิอิ



เห็นแร้ว คุณก็ ดู
มันเป็นธรรมวิจัย เด่ะ


ดูว่า สิ่งนู้นมี สิ่งนี้ จึงมี
สิ่งนู้นเกิด สิ่งนี้จึงเกิดฯ


เผื่อคุณจะได้เห็น รากเหง้า ของ Id ( จิตใต้สำนึก) มั่ง
ว่า สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า คน
ผลสุดท้าย ก็ลงเอยที่ คำว่า


มันก็เป็นเช่นนั้นเอง


ตถตา สาธุ๊ สาธุ เอิ๊ก ๆ


-----------------------------


หมายเหตุ
เข้ามาแก้ไขตรงตัวหนังสือสีแดง
จากคำว่า ช่างxxxมัน เป็น ช่าง ( มารดา ) มัน
เพื่อฟาม ไพเราะเสนาะโสต
( ขอทีมงานพังจิต ได้โปรดอย่าแจกใบแดง ให้นู๋เรยคร้าาาา ซิก ๆ ) :'''(






หมายเหตุ ( รอบ 2 )

เข้ามาเพิ่มข้อฟาม ( ตรงตัวหนังสือสีแดง ไม่มีเส้นใต้ )
+โยงลิงค์ที่เกี่ยวข้อง+เพิ่มรูปปลากรอบ
และ แก้ไข ชื่อกาทู้ให้ มันโมเดิร์นอินเทรนด์
เพราะ เห็น ผู้ดูแลเวบ จั่วหัวแร้วลู้สึกว่ามัน เช้ย เชย ง่ะ
( ผิด คอนเซปต์ เจ้าแม่ฮาเร็ม อย่างนู๋บี มากมายเรยยยย แหะ ๆ )


<!-- google_ad_section_end -->

 

และนี่คือ กาทู้ต้นเหตุ

ถ้าผมนั่งสมาธิอยู่กับที่...แบบนี้ครับ..เป็นสติปัฏฐานสี่ หรือไม่ครับ ! ​

ส่วนนี้ ฟามเห็นอิฉัน ที่ โดนอุ้มมมมม:'''(
​

จะ นั่ง สมาธิ หรือ นั่งขรี้
มันก็เป็นสติปัฏฐาน4ได้ทั้งนั่นแหล่ะ !​

​

งี้ เค้า เรียก นั่งตามหาสคริปต์ ง่ะ
มะช่าย นั่งตามหา สติปัฏฐาน หรอกมั้ง อิอิ
เป็นปรุง เพื่อ ปรุง
มิใช่ ปรุง เพื่อ ปลง


อาไร๊ กะแค่ นิยามของ สติ-ปัด-ฐาน
ในตะกร้าสามใบ เป็นไง
ทำไม ต้อง คิด ให้มากเรื่องวะ
ใช้ฟามรู้สึก ดีกว่านะ ไอ้เพื่อนยาก
อย่าไปลากความคิด เข้ามาเกี่ยวเรยอ่ะ



ลู้ป่ะ สมัยอิฉัน ลู้จัก สติ ปัด ฐาน ใหม่ ๆ
จาก หนังสือ ของ ทพ.สม
ตอนอ่าน มันก็ เข้าใจนะ
แต่ เข้าใจแบบนกแก้วนกขุนทองว่ะ
ทฤษฎีจ๋าเรยอ่ะ ลู้ไปหมด

กายานุปัสนา เป็นไง
เวทนาฯ จิตตาฯ ธรรมฯ เป็นไง
ตามแพทเทิร์นเป๊ะ ๆ
ประมาณว่า ถ้าไปสอบ เปรียญธรรมอ่ะนะ
คงได้ อย่างน้อยซัก 9 ประโยค เอิ๊ก ๆ


คิดถึงสมัยนู้น แร้ว ตลกดี แฮะ
มันเหมือนมานั่งเรียนการขี่จักรยานจากในหนังสือ อ่ะ
ลู้ไปโม๊ดดดด ว่าจะขี่จักรยานไง
ใช้หลัก สมดุลทางฟิสิกส์จลศาสตร์ แบบไหน
เพื่อว่า จะได้ ทรงตัวอยู่บนอานอย่างมั่นคง โดยไม่ล้ม
แต่อิฉันกลับไม่เคยเอื้อมไปจับแฮนด์รถ
เพื่อลองปั่นรถถีบพวกนี้เรย


นี่ ๆๆๆๆ ลู้ป่ะ อิฉันเห็น สติปัดฐาน
ครบทุกหมวด เจง ๆ ตอนไหน ?
มะช่าย ตอนนั่ง มาธิ หรอกนะ
อิฉันเห็น มันตอน นั่งทำงาน อ่ะ อิอิ


ตอนนี้ เรย คิดเอาเอง เอ๊ย เกิด ซาโตริ ขึ้นมาว่า
อัน สติปัดฐาน มัน นี้ ถ้ามันเป็น ภาษามือที่คนหูหนวกแร้วไซร้
มันก็แค่

กำหมัด - คลายออก - วางลง - ว่างเปล่า


มั้ง
ที่สำคัญ มันเป็น ปัจจัตตัง ง่ะ
แบบว่า ต้อง เห็นเอง ลู้เอง ( และ เง็งเอง )5555


และ ในฐานะ กูรู้
มามะ อิฉันจะพล่าม ให้ฟังว่า
ถ้านั่ง มาธิ แร้ววววว
สติ ปัด ฐาน 4 น่าจะเป็นแบบนี้ นะ


นั่งกายตรง ดำรงค์สติมั่น
รู้เท่าทันการเคลื่อนของลม
ลมอยู่ที่ใด ใจก็อยู่ที่นั่น (กาย)..


ความเจ็บปวดเริ่มเกิดที่ขา เข่า
ดูเพื่อให้ รู้สึก แต่ ไม่รู้สา
เพราะว่า นี่เป็นเรื่องของขามัน
มิใช่เรื่องของ กรู นี่หว่า (เวทนา)



เห็น การเกิดดับของสภาวะจิตผ่านเวทนา
ว่า ทุก ๆ ขณะของสภาวะจิตนั้น ๆ
ทั้ง เจ็บ ปวด เบื่อ รำคาญ
ล้วนแล้วแต่มีการ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล ดับไป
ล้วนไม่มีอะไรจีรัง ล้วนไม่มีอะไรยั่งยืน
ล้วนเป็น วัฏฏะแห่งอนิจจัง ( จิต)



และ เมื่อสัมผัส วัฏฏะแห่งอนิจจัง บ่อยครั้ง จนชินชา
ก็จะ รู้สึก เข้าใจ และ ยอมรับ ว่า
เออ มันก็ไม่เที่ยง ( และ เดี้ยงได้ซำเหมอ ) อย่างนี้ล่ะหนอ
ก้อในเมื่อสรรพสิ่งล้วนไม่เที่ยงเยี่ยงนี้
ควรหรือ ที่จะยึดถือมันไว้เป็นอารมณ์
ในเมื่อ มันก็เป็น เช่นนั้น เองงงงง
โอ้ อนิจาาาา ตถาตาาาา สาธุ๊ สาธุ (ธรรม)



อิอิอันนี้ พูดจา ภาษา ดอกไม้ ในตะกร้า สามใบอ่ะ
แต่เวลา ฝึกจิง ๆ อิฉันทำไม่ค่อยจะได้หร็อก
ส่วนใหญ่ อิฉัน เน้น การฝึกสมาธิ
แค่ เรื่องของการฝึกสติและฝึกจิต มามากกว่านะ


ถ้าเดินจงกรมรอบโรงบาล
อิฉันก็เน้น แค่เอาสติไปไว้ที่ตีน
ฝึกจิตให้ตัดฟามฟุ้งซ่านจากทวารทั้ง 5


ส่วนถ้านั่งมาธิ อิฉันจะเน้น ที่การ
ฝึกจิตให้ตัดฟามฟุ้งซ่านจากทวารที่ 6 ( ใจ ) มากกว่านะ
เอาแค่เนี๊ยะ ไม่ได้หวัง ให้ได้
ครบเครื่องเรื่องสติดปัดฐาน 4 อะไรนักหนา
ส่วนใหญ่ ติด ขี้เกียจ หาเรื่องออกจากมาธิ บ่อย ๆ
ตามประสาพวกโมหะจริต ซะด้วยซ้ำ
นั่งได้ อย่างมาก แค่ 40 นาที เองมั้ง



ดังนั้น ไอ้เรื่อง ฝึกสติปัดฐาน ตอนนั่ง มาธิน่ะ
อย่างมากก็ได้แค่ เรื่อง กายฯ เวทนาฯ จิตฯ
แต่การรับรู้ มันไม่ได้แรงกระแทกใจ จนปิ๊ง
แร้วเกิด ธรรมานุปัสนา ง่ะ



ถ้าจำไม่ผิด อิฉันลู้จัก ธรรมนุปัสนา ครั้งแรก
ตอน กำลังรู้สึกโกรธชาวบ้านมั้ง มั้ง
และ ลู้จัก สติปัฏฐาน ได้ชัดขึ้น ตอน เบิ่งจิต ง่ะ

ยังเคย เม้าส์ก๊ะ อาแปะ แก่ ๆ คนนึงเรยอ่ะ

ฝอยไว้ แบบเนี๊ยะ

อืม....จิง ๆ ตอนนี้ อิฉันก็ยังเตาะแตะอยู่เรยนะ
แต่ ก็เริ่ม เก็ท แร้วอ่ะ ว่าต้องปฏิบัติยังไง
ให้มันเกิด มรรคผล กับ ตัวเอง
และ สามารถ กระเตงตน ให้พ้นทุกข์ได้

อืม...อ่าน แร้วลู้สึกว่า
จิตคุณนี่ มันกระแดะ เอ๊ย จะ ลีลาท่ามากจังว่ะ
เฮ้อออ บ่นหงุงหงิงท่องสคริปต์เป็นพวกเสือใบลานไปได้
จะเข้าชิง ออสการ์สาขา นักแสดงยอดเยี่ยม หรือไง อาเฮีย เหอ ๆ


นี่ ๆ จะ นั่ง สมาธิ หรือ นั่งขรี้
มันก็เป็นสติปัฏฐาน 4 ได้ทั้งนั่นแหล่ะจ้าทูนหัววววว ( เชื่อ ป่ะ ? )
ตราบใดที่ คุณยังมี ลมหายใจ อยู่
สภาวะจิต ( เจตสิก ) ก็ยังคงอยู่คู่ กายา
ถ้า ลู้จัก Crack ก็ต่อยอด การปฏิบัติ
ฝึกหัดสติปัฏฐาน ได้ทั้งนั้นแหล่ะงิงิ


อ่ะ เอา แบรนด์ มาให้โด๊ป
เผื่อจะ Crack เหมือน พี่โต๋(ของอิฉัน ) มั่ง เหอ ๆ

​

...............................​

 

สวัสดีครับพี่บี
ขอรายงานตัวในฐานะน้องร่วมวิชาชีพ อิอิ
ขอบคุณสำหรับสาระทางการภาวนาของพี่
ดูแล้วเป็นแนวทางที่ดีสำหรับคนที่กำลังฝึกฝนอย่างผม

 

เขียวมะกอก....ไม่เคยหลอกลวงครายยยยย เหอ ๆ

​

อุ๊ยต๊ายยยยยย รุ่นน้องร่วมวิชาชีพพพพพพ
( รุ่นน้องร่วมมหาลัย ด้วยหรือเปล่าว หว่า ชักเสียว เหอ ๆ )


อืม...จิง ๆ ช่วงนี้ เจ้ ว่า
จะ สงบปากสงบคำ จั๊กหน่อยนะ
เพราะ เพิ่งได้รับแจก ใบเหลืองอันเรืองรองผ่องอำไพ มาจาก
ทั่นผู้ดูแลเวบอ่ะ แหะ ๆ


แต่ นาน ๆ ทีปีหน
จะมี รุ่นน้องเขียวมะกอก
มาออกปากทัก เจ้เรย ต้อง หาเรื่อง พล่าม จั๊กหน่อย งิงิ



อ่ะ ไอ้น้อง นี่คือ ของฝากจากเจ้
ในฐานะรุ่นพี่ร่วมวิชาชีพ

วาบในฟามคิด


ส่วนอันนี้ แถม ในฐานะ สหายทางธรรม
ผู้สนใจในการปฏิบัติ 5555

เทคนิคการเอาสติไปไว้ที่ตีน !


เทคนิคการจัดการกับเวทนา


เทคนิคการถือศีล 5


บ๊ายบายจ้า งิงิ


ปอลิง

เอ่อ...เหล่าแควนคลับจ๋าาา
อิช้าน ขอนุยาดยุติการสนทนา
ในกาทู้นี้ แต่เพียงเท่านี้นะจ๊ะ
ขืนฝอยมากเด๋วงานเข้า แร้วจะเม้าส์ไม่หยุด
แบบ กาทู้ ชานหมากและซากอ้อย แหะ ๆ

ไงก้อ ขออนุยาด ตัดริบบิ้น ปิดกาทู้นี้
ด้วย ภาพ พี่โต๋ ก๊ะ บรรดา สาว ๆ
( ทายสิจ๊ะ ว่านู๋บี คือคนไหน เอ่ย ? เหอ ๆ )

<TABLE id=Table_01 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD> </TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif></TD></TR><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

ขอบคุณครับพี่
ดูจากบริบทแล้วคงจะเป็นคนละมหาวิทยาลัย อิอิ
ผมติดตามอ่านกระทู้พี่หมดแล้ว
ได้สาระดี
ที่ทึ่งที่สุดคงเป็นสมุดจดการเบิ่งจิตของพี่อ่ะ
สุดยอด ทำได้ไง
ผมก็เบิ่งนะ แต่ตามแนว ลพป.
ไว้วันหลังๆถ้าสงสัยจะมาขอความรู้จากพี่นะครับ

ปล.
ผมเห็นด้วยกับกับการสงบปากสงบคำช่วงนี้
เดี๋ยวจะไม่มีผักบุ้งไม่ให้ผมกิน อิอิ(เพราะไม่มีคนฝอยให้น้ำท่วม)
โชคดีนะคร้าบบบ

 

ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคร๊า

 

อ๊ะ คุณสาวคิ้วหนาก็มาด้วย
ผมติดตามการ์ตูนคุณอยู่นะครับ
เมื่อไหร่จะมีตอนใหม่ครับ อิอิ

 

ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !

อะโหล แควนขับ ที่ร้ากกก ของ นู๋บี
วันนี้ นึกครึ้ม พอกรึ่ม ๆเรย เข้ามา บ่นพึมพำ
ทำ ไร้สาระนุกรม ฉบับ คุณนายบัวเกรียน
ขึ้นมาแจก ให้ แฟนนานุแฟน ได้ทัศนาฮ่ะ



อ่ะแฮ่ม...ภาษาไทย วันละคำ วันนี้
ขอนำฉะเหนอ คำว่า...


ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !




อนึ่ง เนื่องจาก ถ้อยคำทำนองเนี้ยะ
เคยทำให้ คุณนายบัวฯ เสียเซล์ฟ
จนได้รับแจก ใบเหลือง
หนำซ้ำยังทำให้ เกิดเรื่อง ต้องโดนอัปเปหิ
มาปลีกวิเวก อยู่ ที่หลุมดำ เฉกนี้ อีกตะหาก



คุณนายบัวฯ เรย มิอยากให้ ใคร
ต้องกลายเป็น เหยื่อผู้เคราะห์ร้าย แบบนั้นอีก
เลยจะ บอกกล่าว ทุกทั่น เป็น อุทาหอน โฮ่ง ๆ ว่า


ไอ้คำว่า


" ตัวมัน ของมัน ช่าง....xxx มัน " เนี่ย





อย่า ไปเสียเวลาใช้เรยอ่ะ
เพราะมันเข้าข่าย กักขะ ไร้อาริยะ
แถม อาจจะ ได้รับแจก ใบเหลือง
จาก ทั่นผู้มีอิทธิพลในเวบพังจิต ได้



แนะนำให้ใช้ คำว่า



ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !



จะเวิร์คกว่า
ถึง ตัวอักษรจะต่างกัน ( ไม้เอกหายไป )
แต่ฟามหมายระดับปรมัตถ์ นั้น เหมียนกัน ฮ่ะ
และในฐานะ กูรู้ ผู้เชี่ยวชาญ
ด้าน การทำภาษาไทย วิบัติ
คุณนายบัวฯ ขอ วิปัสนา ตอบ บรรดา แควน ๆ ว่า



อัน

ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !

วลีนี้ เป็น คำ สมาส หรือ สนธิ ก็ มิลู้
ใครอยากลู้ ก็วิ่งไปจุดธูปถาม เจ้าคุณปู่ เอาเองแระกาน
แต่จะขอเดาเอาจากรากศัพท์
ว่า น่าจะ เป็นแบบนี้ เจ้าค่ะ

ตัวมัน ​

​

คือ บอดี้ ที่ เงาวับจับตา
ทั่นสามารรถมองหาได้ง่าย ๆ
ตามการประกวดเพาะกายทั่วไป
แต่ทั่นไม่ควรแม้แต่จะคิด
ที่จะไปเที่ยวควานหา จับ ตัวมัน มายึดไว้เป็นสรณะ
เพราะ ตัวมัน นั้นลื่น เป็นของคนอื่น จึ่งยึดถือมิได้
วิ่งไล่จับทีไร มั๊นก็ หลุดมือ หายวับไปกับตาได้เสมอ ๆ เหอ ๆ







ของมัน




คือ อาหารอะไร ก็ตามแต่ ที่ กินแร้ว
ร่างกาย ย่อยได้ เป็น fatty acid
อาทิเช่น หมูสามชั้นทอดกรอบ ไม่ ก็ หนังไก่ปิ้ง ฯลฯ
อันนี้ ทั่นก็ไม่ควรแม้แต่จะคิด
ที่จะไปเที่ยวควานหา ของมัน มายัดใส่ปากตัวเอง
เพราะ ของมัน มิใช้ อ้อยควั่นหวานลิ้นแร้วสิ้นซาก
ที่จะเดินเข้าปากช้าง ง่าย ๆ อย่างไร้พิษสง

ขอเตือนว่า ของมัน เป็นอันตรายต่อสวัสดิภาพของ ทั่นมาก ๆ
หากสวาปามเข้าไปแบบไม่ดูศักยภาพตัวเอง
ไม่ดู ทางหนีทีไล่ ไม่ดูตาม้าตาเรือ
ทั่นอาจจะเสี่ยงกับการมี โคเลสเตอรอล จุกอกตาย

แระ อาจโดน ตัวมัน ชกหน้า ก็ได้ โทษฐาน

ของมัน ใครอย่าแตะ
ถ้าใครทะลึ่งแตะ มันเอาถึงตายยยย











คือ ชื่อเรียกของมดชนิดหนึ่ง
มีชื่อวิทยาศาสตร์คือ Carebara sp.
แมงมันเป็นมดชนิดที่ทำหน้าที่เป็นมดราชินี
แปลแบบชาวบ้าน เค้าเรียก ตัวแม่ ฮ่ะ
สามารถนำมารับประทานเป็นอาหารก็ ลำจั๊ดนัก


อนึ่ง แมงมัน หรือ ตัวแม่ นี้
ถ้าทั่น มิใช่ ขั้นเทพ ขอจงเก็บเนื้อเก็บตัว
ก็อย่าไปข้องแวะ แตะต้องจะดีฝ่า
มิเช่นนั้น ทั่นอาจโดนขบได้
เพราะ เหล่าตัวแม่ พวกนี้
เขี้ยว She มักจะลากดินนน กินไม่ลง
ปลงซะเถิด แมงมัน ไม่ใช่แมงเรา ชะเอิงเอย


เอาล่ะ เมื่อทราบ รากศัพท์ แร้ว


คำว่า

ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !



เมื่อ แปลโดย องค์รวม แบบ บูระนาการ
โดยใช้ โยนิโสมนสิการ จึงแปลว่า


ขนาด ตัวกู ของกู ที่แบกไว้ บนหัว
ยังเอากระเตงตัวเองไม่ค่อยจะรอด
แล้วจะไปสอดรู้สอดเห็นสอดเป็นสอดตาย
ไปใส่ใจในการกระทำของ ผู้อื่นทำไมกัน


อิทัปปัจยตา สิ่งนู้นมี สิ่งนี้จึงมี
สิ่งนู้นเกิด สิ่งนี้จึงเกิด
กมฺมุนา วตฺตตี โลโก กุ๊ก ๆ
มันก็เป็นเช่นนั้นเอง
ตถตา สาธุ๊ ๆ



ทว่า ถ้า แปล เป็น ภาษาบ้าน ๆ เพื่อสื่อสารง่าย ๆ
" ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน ! "



ก็จะ แปลว่า
เรื่องของชาวบ้านเขา เราไม่เกี่ยววววว
แร้วงี้ พวกสู จะ ทะลึ่ง ไปแส่ ให้มันได้ มรรคผล อะไร
กระทบคน กระทบโลก กระทบเรา
เอาตัวกู ให้รอด ดีฝ่า นะจ๊ะทูนหัววววว



เอาล่ะ พล่ามจบแระ
แท้งกิ๋วทุกทั่น ที่ ทนอ่านจนจบ
อ่ะ คุณนายบัว ฯ ขอสมนาคุณ เหล่าแควน ๆ
ด้วยของขบเคี้ยว แซ่บ ๆ

....แมงมัน เสวย ....​

ปอลิง


ว่าแร้ว เก๊าะ โยงลิงค์
เอาไปฝาก ป๋าวีฯ ก๊ะ เหล่าผู้ดูแลเวบ
ที่ กาทู้ใบเหลืองใบล่าสุด ของนู๋บี ดีฝ่า
จาได้ ไปถาม เค้าด้วยว่า


ป๋าวีฯค้าาาาาาาาาา ป่าวีฯ ค้าาาาาาาา
ถ้านู๋บี จะโพส คำว่า
ตัวมัน ของมัน ช่าง...แมงมัน !

ในเวบพังจิต ป๋าวีฯ จะตีไหมค้าาาาา ? เหอ ๆ​

​

 

ขอบคุณครับป้าบีจุดจ๋วย

ชั่งแมงมันได้เยอะไม๊ครับ อิอิ

ผมก็ช่างแมงมันเหมือนกันครับ

แต่บางที เห็นตัวมัน ของมัน แล้วนึกครึ้มอกครึ้มใจ
อยากเอาอะไรกระแทก ตัวมัน ของมัน เอามันหน่อย
เพราะมันมันมากๆ
เพิ่มความมันไปในตัว
เลยไม่รู้ว่ามันจะมันกับผม หรือว่ามันจะยังมันกับตัวมัน ของมัน
สรุปแล้วก็ ชั่งแมงมัน ตามคุณคร้าบบบ

งงมันไม๊ครับ
แผล่บๆ (ปากมันติดมัน เง้อออออ)

 

มันจริงๆ ฮะ จ้าวฮะ ยิ่งกว่าโดนขี้เถ้ากันซะอีกฮะ
กะแด่วๆ มันเจงๆ จริงๆนะฮะ จ้าวฮะ

แผล็บๆ อิอิ

 

พวกชอบเปลี่ยนชื่อนี่ อย่าไปคุยด้วย ดีที่สุด

 

ฮ่า! เปิดร้านใหม่ ร้านเก่ายังไม่จบเลย ขยายสาขาหรือป้า!

 

๕๕๕++ ของขวัญ กระทู้ใหม่

ช่าง...แมงมัน ((๕๕๕+))

 

​

นี่นาถ้าไม่ได้เล่าให้ฟัง
คงต้องเป็นความลับ ต่อไป​

คืนหนึ่งขณะหลับ พักผ่อน ก็มีปากจุ๊บุ๊
ของใครหว่า นู๋บี ลอยมาแต่ไกล
ปราฏกชัดขึ้นมาเรื่อยอ้าวๆ นี่ลิงทำปากปากจุ๊บุ๊​

มารู้แหล่มเลยว่า ออเป็นคนรู้จักกับคุณเกิดเป็นช่างยากแท้

ผมก็เลยรู้จักนู๋บีมากขึ้นไปอีก​

 

ท่านๆ ท่านขันธ์ ชื่อ แซ่ก็ของสมมติ

จะไปติดอะไรกับเค้า มันเปลี่ยนได้ตลอด

ไม่วันนี้ก็วันหน้า ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า

ย้ายร่างนั่นแปลี่ยนล่างนี้ เหมือนคนถอดเสื้อผ้า

เอาอะไรแน่นอนไม่ได้

 

ก็ เพราะว่า เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้นั่นแหละ จึงอย่าไปวุ่นวายด้วย

เพราะมันเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้

ที่เราเข้ามา สนทนาในเว็บบอรด นี้ก็เพื่อ แลกเปลี่ยนธรรม ให้มันประเทืองปัญญา

ทีนี้ เพื่อนคนนั้นคนนี้ ที่เคยคุย มีความรู้ด้านนั้น คนนี้มีความรู้ด้านนี้

คนนี้น่าเชื่อถือ เวลาคนอื่นมาอ่าน เขาก็พอจะเอาไปพินิจพิเคราะห์็ได้

ครั้นเวลา ใครแปลกหน้าเข้ามา ก็พอสังเกตุได้ว่า คนๆนี้ แปลกหน้า ต้องอย่าไปไว้วางใจ

นี่ พอเปลี่ยนชื่อไปเรื่อยๆ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ก็เลยกลายเป็น ความโกลาหล

คราวนี้ คนใหม่แปลกๆ เข้ามาก็ไม่รู้ว่าใคร กลายเป็นคนเดิมวุ่นวายบ้าง กลายเป็นคนใหม่วุ่นวายบ้าง จะหาบุคคลที่ เป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจ ในทางธรรม ก็ไม่มี

ทีนี้ เรายังอยู่ใน สังคม จะไม่ยึด มันก็ไม่ได้ เพราะว่า สังคมมันมีผลต่อบุคคล

ก็ทำความเข้าใจ และตระหนักในความสำคัญ ชื่อ

 

ค่านิยม เปลี่ยนชื่อนี้ มันมาจาก ไอ้ใบไม้นอกกำมือ หรือ ไอ้พลศักดิ์ วังวิวัฒน์
ไอ้ หมอนี่ เปลี่ยนชื่อ มาสนับสนุนตนเอง ให้น่าเชื่อถือ ในเว็บบอรด
ก่อนหน้านี้ ก็ด่ากัน ว่า ทุเรส ใบไม้ปลอมชื่อมาสนับสนุนตนเอง น่ารังเกียจ พอระยะหลังนี่ เห็น ทำกันอย่างนี้ ทั่วไปหมด เขาเรียกว่า ไม่แน่จริง ไม่มีธรรมในตัวจริง
ก็เลย ต้องใช้่ เล่ห์ เพทุบาย เพื่อให้ตนชนะ หรือ เพื่อโลกธรรม บนโลกอินเตอร์เนต แม้กระทั่ง ห้องสนทนา เล็กๆ ก็ยังจะทำไปเพื่อให้ชนะ

พระศาสดาก็บอกว่า พึง ชนะ อสัตย์ ด้วย สัตย์

ทีนี้ เลยกลายเป็นว่า คนไม่เปลี่ยนชื่อ จะกลายเป็นคนที่ ต้องการสะสมแต้ม สะสมคะแนน
ถ้าอย่างนี้แล้ว พระที่ท่านบวชนาน ก็คงจะต้อง บวชแล้วสึก บวชแล้วสึก เพื่อไม่ให้กิเลส พอกพูนในลาภสักการะหรือ

จะเห็นว่า นี่ ความคิด วิจารณญาณของคน จะค่อยๆ ด้อยลงไป

 

นี่แหละของจริง ลึกซึ้งยิ่งนัก เกินคำพูด ที่จะบรรยายออกมาได้

({)

 

ระอาเจงๆเรย แถวนี้ทำไม่มีผู้วิเศษแยะจัง ในหลุมดำยังมีมีรึเนี่ย!
เท็จเป็นจริง จริงเป็นเท็จไปหมด อนิจจาเหล่าพุทธมามกะ!

 

อูรา อูรา อูรา

ข้าพเจ้าขอทำความเคารพท่านเมพบร๊ะเจ้าทั้งหลาย

อูรา อูรา อูรา

ถูกใจท่านขันธ์เป็นพิเศษเลยฮะ
หลังจากเหม็นขี้หน้ามานาน
ตอนนี้เห็นถึงภูมิธรรมแล้วนับถือเลย
จริงๆนะฮะ เจ้าฮะ แผล่บๆ