ผมเห็นใช่สวรรค์ หรือไม่

ผมขอถามหน่อยนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 17 ปี แต่ตอนผมเห็นอายุ 15 ปีครับ

เล่าตามที่เห็นนะครับ ( ไม่ได้ฝันนะครับ ) แค่หลับตาเหมือนสมาธิ แต่พนมมือ

สวรรค์เหมือนกับ โบส หรือ สาราวัดทั่ว ๆ ไป แต่มีความสวยงามมาก ๆ ๆ ๆ

มีหลัังคาสีทองนวลสว่าง ไม่ใช่ททองที่ใส่คอนะครับ มีต้นเสาสีขาวนวล ข้างซ้ายเป็นเหมือน

ทางช้างเผือกคล้ายรูป วงรี มีดาวเป็นเม็ด ๆ ร้อมรอบ ทางขวาไม่มีอะไรครับ มืดตื๋อ

และมีเสียงธรรมดามาก เช่น เสียงระฒัง ที่ดังไม่เป็นจังหวะ เสียงลมที่ดังแรง และเสียง

ของสิ่งของที่เรียกว่าพิณ ดังวิละ 1 ครั้งเหมือน นาฬิกาที่เดินทีละวื แต่เสียงเหล่านั้น

ไพเราะมาก ๆ ๆ รู้สึกเหมือนกับว่า มีความอ้างว้าง และมีความสุขผสมเข้าไปด้วย

โดยไม่อยากไปไหนเลย ( เสียงที่ได้ยินนั้นนะครับไพเราะกว่าเสียงใด ๆ ที่เกิด

มาแล้วได้ฟังเลยครับ ) โปรดพิจารณาด้วยครับ หาคำตอบมานานแล้ว

ผมสงสัยในตัวเองมาก ๆ เลยครับ อยากถามผู้รู้ ผู้มีญาณ โปรดดูให้ทีนะครับ

ชื่อนามสกุล ที่ตั้งใว้ ชื่อจริงครับ ผมขอโทษครับไปถามผิดห้อง ตอนนี้ถูกแล้ว

ขอบคุณ ที่ตอบให้นะครับ

 

ธรรมสวัสดีค่ะ...
อย่าสงสัยไปเลยหนุ่มเอ๋ย...สิ่งที่เกิดกับเรานั้นเป็นสิ่งที่เราเคยเห็น เคยฟังมาแล้วทั้งนั้น เพราะเราศรัทธาในพระศาสนา เคยเห็นวัด เห็นโบสถ์ เคยฟังเสียงระฆังมาแล้ว เมื่อจิตสงบพอสมควรสิ่งที่เคยเห็นเคยฟังมาก็ผุดออกมาให้เรารับรู้สัมผัสได้ด้วยใจของเรา
เหมือนเสียงหัวใจของเรานั่นแหละที่มันดังอยู่ตลอดเวลา เมื่อวันหนึ่งเรานิ่งๆคือ ไม่คิดอะไรมาก จิตจึงสงบ เราก็จะได้ยินเสียงหัวใจของเราเต้น บางวันบางอารมณ์ก็ไพเราะ บางวันก็เต้นเร็วโครมคราม

เห็นไหมเล่าว่ามันเป็นสิ่งที่มีอยู่ สิ่งที่เราเห็นนั้นจะเรียกว่า สวรรค์ก็ได้เพราะมันสวยงาม ทำให้ใจเราสบาย แต่ถ้าใจทุกข์เมื่อไหร่สวรรค์ที่เห็นนั้นจะกลายเป็นนรกทันทีจ๊ะ
บุญรักษา / ธรรมสวัสดี

 

อนุโมทนา...กุศล

ได้อ่านกระทู้ลูกชายหลายวันแล้ว.... แต่ ณ ที่นี้ก็รอให้แม่ชีมาตอบก่อน

ลูกชาย....

สติ มีคุณสมบัติอย่างหนึ่งคือจำได้ไม่ลืม ไม่เกิดกับอกุศลทั้งปวง(อุปปาทาน(นึกคิดเอาเอง))

หากลองมานึกให้ดี เทียบกับลูกชาย...ทำไมจำเหตุการณ์ได้แม่นยำแม้ผ่านเวลามาถึง 2 ปี หากนึกเอาก็คงลืมไปนานแล้ว

เช่นกัน

หากลองมานึกจินตนาการ ถึง ปราสาท วิมาน ให้วิจิตรพิศดารไม่เกิน 1 ชั่งโมงก็ลืม..เพราะถือเป็นอุปาทานนึกเอาเองไม่ประกอบด้วยสติ

ก็แสดงว่าที่เห็นนั้นประกอบด้วยสติ แต่ความเป็นทิพย์ทางอารมณ์นั้นจะวิจิตรแตกต่างตามความสะอาดของใจของบุคคล

ฉนั้น การเห็นของเราก็จริงตามกำลังความสะอาดเป็นทิพย์ในจิตเรา จะเป็นปูน เป็น ทอง เป็นแก้ว 7ประการ 9 ประการ ก็จริงของเรา

เพราะเราเห็นโดยไม่ได้กำหนดนึก....แต่ตามรู้สิ่งที่ปรากฎตามจริง

สรุป โดยธรรมถือว่าการเห็นนั้นจริงตามเหตุที่ได้อ้างอิงมา

หากสิ่งที่ลูกชายเล่าเป็นอกุศล อุปาทาน ไม่ใช่ กุศลจิต แล้วไซร้

หลวงพ่อตกนรกแทนลูกได้ทุกประการ

เจริญพร

 

หลวงพ่อครับขอบคุณมากครับ ๆ แต่ผมให้พระมาตกนรกแทนผมไม่ได้หลอกครับ

ถึงจะจริงหรือๆไม่จริงก็ตาม ถ้าให้พระตกนรกในเรื่องของผม ผมขอตกเองดีกว่า

ผมคิดเสมอแม้ ทุกโลก ทึกชาติ เราเกิดได้ ก็ต้องตายได้หรือ มีเกิดก็ต้องมีดับครับ