ขอถามทุกท่านเรื่องของใช้จำเป็นขณะบวชหน่อยครับ

เพื่อนรุ่นน้องจะบวชน่ะครับ เป็นสายพระป่าครับ ต้องการจะถวายของให้เขา เพื่อจะได้ใช้ระหว่างบวชครับ ทีนี้ผมเลยมาคิดดูว่า หากจะถวายเป็นสังฆทาน ทางพ่อแม่เขาก็ต้องมีถวายแล้ว จะเป็นอาหารพระป่าก็ฉันมื้อเดียวอีก หรือเป็นอัฐบริขารคนทีเขาจะบวชใหม่ก็ต้องมีเตรียมไว้แล้วแน่ๆ

ผมจึงรบกวนถามท่านผู้รู้ทุกท่านว่า นอกจากสิ่งที่ผมกล่าวมาแล้วนี้ มีสิ่งละอันพันละน้อยอะไรบ้างที่พระป่าท่านจำเป็นต้องใช้จริงๆ แต่ญาติโยมทั่วไปไม่ได้คิดถึงกันบ้างครับ ผมจะได้จัดไปถวายให้เป็นประโยชน์ เช่น ผ้าเช็ดบาตร หลังที่พระท่านฉันในบาตรแล้ว เป็นต้นครับ หรือมีอย่างอื่นอีกหรือไม่ครับ

ขอบคุณและขออนุโมทนากับทุกท่านที่เข้ามาให้ความรู้ครับ

 

หนังสือสวดมนต์ ทำวัตรเช้า เย็น ปาฏิโมกข์

 

กระติกน้ำ น้ำแดง น้ำเปล่า

เพราะตอนพระบวชใหม่ ๆ ยังไม่ชินกับความหิว ในตอนบ่าย ท่านสามารถฉันน้ำแดงได้

มีดโกน แชมพูสูตรเย็น เวลาท่านปลงผม

เครื่องอัฐบริขาร สำหรับ ธุดงค์ เช่น กลด และ อื่น ๆ ที่จำเป็น

 

“สัจจะ”

 

ถวายเป็นสังฆทานไปได้เลย อะไรก็ได้ที่ไม่ผิดพระธรรมวินัย ไม่ต้องกลัวว่ามีคนอื่นถวายแล้ว ใครถวายก็ได้บุญ ใครไม่ถวายก็ไม่ได้ ส่วนของแปลกๆที่คนทั่วไปนึกไม่ถึงแต่พระจำเป็นต้องใช้ก็ได้แก่ มีดโกนใช้ทุกวันโกน (ไม่ใช่มีดโกนหนวดแบบใหม่ แบบนั้นโกนผมไม่ค่อยได้) โลชั่นทากันยุง พลาสเตอร์แปะแผล(ถ้าออกธุดงค์ใช้เยอะ) ไฟฉาย ยาหม่อง
น้ำแดงอันที่จริงอาจไม่สามารถฉันได้ เพราะไม่มีพุทธานุญาติไว้ ที่มีพุทธบัญญัติให้ฉันได้ในเวลาเกินเพลก็เช่นน้ำผึ้ง น้ำอ้อย หรือน้ำปานะคือน้ำผลไม้ที่มีขนาดเล็กกว่ากำปั้น (น้ำส้มโอ น้ำแตงโมฉันไม่ได้เพราะขนาดใหญ่เกิน ที่ได้ก็เช่นน้ำส้ม น้ำมะม่วง เวลาซื้อไปถวายก็ต้องดูส่วนผสมให้ดีว่าเข้าข่ายเป็นน้ำปานะหรือไม่) แต่ให้ฉันในฐานะเภสัช คือเป็นยา ไม่ใช่อาหาร คือให้ฉันตามความจำเป็นเท่านั้น เช่นรู้สึกหิวจัดจนอ่อนเพลียหรือหน้ามืด อย่างกรณีพระบวชใหม่ที่ยังปรับตัวไม่ได้ก็อนุญาตให้ฉันปานะได้จนกว่าจะคุ้น

 

ผ้า สี่ เหล็ก สาม น้ำ หนึ่ง