กรรมมีจุดเริ่มต้นมายังไงครับ

กรรมมาได้ยังไงครับ จุดกำเนิดของกรรมเนี่ย มันมาจากไหนหรอคับ แล้วมันคืออะไร และดวงวิญญานสักดวงเนี่ยครับ มันกำเนิดมาได้ยังไงครับ กว่าจะเข้ามาเวียนว่ายตายเกิดได้เนี่ย...

 

ชีวิตนี่รู้สึกว่าจะเกิดจากส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตอีกสิ่งหนึ่งอ่ะ รู้สึกว่าชีวิตนี่จะสร้างได้ง่ายๆเลยนะ แค่ขนเส้นเดียวก็เอามาทำชีวิตได้แล้วอ่ะ

ส่วนกรรมนี่จะเป็นความรู้สึกดีหรือไม่ดีอะไรเนี่ยแหล่ะมั้งที่เกาะอยู่บนกิเลส ดังนั้นกรรมดีหรือกรรมชั่วจึงสามารถทำให้หมดสิ้นไปได้โดยทำลายกิเลสที่เป็นที่ยึดเกาะของกรรมรึไงเนี่ยแหล่ะ แต่ถ้ากรรมมันไม่เกาะกับกิเลสหรือกรรมนั้นเกาะติดอยู่กับตัวเรา กรรมนั้นก็จะเป็นกรรมอนันต์ ( อนันตริยกรรม ) ซึ่งอาจจะเป็นไปได้ทั้งสองทางคือเป็นได้ทั้งบุญอนันต์และบาปอนันต์อ่ะนะ ส่วนเริ่มต้นมายังไงนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ เริ่มต้นมาก็คงไม่มีความรู้สึกดีความรู้สึกไม่ดีต่อกันล่ะมั้ง แล้วคุณทำอย่างไรกับคนอื่นที่คุณไม่ได้รู้สึกดีและก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดี แค่รู้สึกเฉยๆล่ะ กรรมนั้นก็จะเป็นกรรมเริ่มต้นของตัวคุณเองนั่นแหล่ะ
[b-hi]

 

กรรมมาได้ยังไงครับ จุดกำเนิดของกรรมเนี่ย มันมาจากไหนหรอคับ แล้วมันคืออะไร และดวงวิญญานสักดวงเนี่ยครับ มันกำเนิดมาได้ยังไงครับ กว่าจะเข้ามาเวียนว่ายตายเกิดได้เนี่ย...
เมื่อจักรวาลระเบิดเกิดแสง สี เสียง ขึ้นนั้น แสงมันก็สว่างของมันอย่างนั้น ไม่มีอะไรไปรับรู้ว่าสว่างหรือไม่สว่าง เมื่อแสงสว่างเกิดขึ้นนั้น จิตที่มันอยู่ข้างๆ คิดว่ามันเป็นผู้เห็นแสง ก็เกิดของคู่ขึ้นทันที คือผู้เห็นและผู้ที่ถูกเห็น

ผู้เห็นก็คือจิตดวงนั้น
ผู้ถูกเห็นก็คือแสง ​

ผู้รู้กับผู้ถูกรู้ ผู้รู้ก็คือจิต ผู้ถูกรู้ก็คือแสง เมื่อจิตเป็นเช่นนั้นก็เกิดเป็นดวงจิตลอยขึ้นมา "

 

กรรม .. ว่ากันง่ายๆ ตามประสาชาวบ้านเค้าก็ว่าคือการกระทำ แบ่งแยกออกไปเป็น 2 หมวดหมู่ ชั่วและดี ทำกรรมดีก็เลยได้ดี ทำกรรมชั่วก็เลยได้ชั่ว แต่ผลของกรรมนี้ไม่เสมอไปที่จะสนองในชาติเดียว (ทิฏฐธัมมเวทนียกรรม) แต่อาจจะไปสนองหรือให้ผลในชาติถัดไปๆ ก็ได้ นี่แหล่ะถึงเป็นเหตุให้ต้องเกิดและตายอยู่ เพราะวิญญาณนั้นยังมีกรรมเป็นของตัวเอง ถ้ากรรมที่ติดตัวมาเป็นกรรมดี ก็ได้ไปเกิดในที่ "อันสมควร" ของผู้ที่เคยทำกรรมดีมา แต่ถ้ากรรมที่ติดตัวมาเป็นกรรมชั่ว ก็ได้ไปเกิดในที่ "อันสมควร" ของผู้ที่เคยทำกรรมชั่วมา วนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อยไปๆ จนกว่าวิญญาณจะหมดกรรมหรือตัดกิเลสได้หมด ถึงจะไม่ต้องมาเกิดอีก ส่วนที่ว่ากรรมมาจากไหนนั้น .. คงต้องให้ผู้รู้แจ้งเห็นจริงเป็นผู้มาไขปัญหาล่ะค่ะ ^^

อ่านคำถามแล้วแอบอมยิ้มนะคะเนี่ย สนใจใครรู้ถามละเอียดยิบเลยเชียว ..

ป.ล. ความรู้จากหนังสือ หลักกรรมและการเวียนว่ายตายเกิดของคุณ วศิน ค่ะ

 

ลองฟังที่คุณ "ดังตฤณ" ได้เขียนไว้ในหนังสือ "เสียดาย คนตายไม่ได้อ่าน" ตามลิงค์นี้ไปเลยครับผม
http://www.palungjit.org/buddhism/audio/showthread.php?t=218

เข้าใจง่ายดีครับ

 

โลภ โกรธ หลง
ไม่อธิบายมาก(ไงๆใครส่วนมากก็เลือกที่จะเชื่ออยู่แล้ว เขียนไปก็เปล่าประโยชน์(ละมั้ง))

 

ตามความเข้าใจของผมนะครับ

ถ้าถามถึงจุดเริ่มต้นของกรรม ในส่วนตัวแล้ว ผมขอข้ามคำตอบที่จะตอบไปก่อน

ขอย้อนภาพให้เห็นในอีกภาพหนึ่งของคำถามก่อนนะครับ

ถ้าเราถามว่า คนเราเกิดมาได้อย่างไร
ตอบตามแนว วิทยาศาสตร์ ก็คงตอบกันไปว่า เกิดมาได้เพราะ การปฎิสนธิ

แล้วถ้าถามต่อ การปฎิสนธิ เกิดขึ้นได้อย่างไร
ก็อาจตอบได้ว่า เป็นการที่ อสุจิหนึ่งตัว ทำการวิ่งแข่งแล้วชนะ ฝังตัวเข้าไปในไข่ ก็ทำให้เกิดการปฏิสนธิ

แล้วถ้าถามต่อล่ะ ว่า ใครกำหนดให้เกิด กระบวนการเช่นนี้ ....
ธรรมชาติใช่หรือไม่....


คนเรา มีแง่มุมหลายอย่าง
มีเหตุผลหลายอย่าง
มีมุมมองหลายอย่าง
มีศรัทธา หลายอย่าง

ถามคนร้อยคน ก็อาจได้เหตุผล หลายร้อย หลายพัน แตกต่างกันไป

มีใครทราบบ้างไหมว่า ภายใต้เล็บมือของเรา มีชีวิตอีกนับเป็นร้อยๆชีวิต
แทรกตัวหลบซ่อนอยู่ แบคทีเรียเพื่อนรักเราไง

ธรรมชาติ สร้างมาให้เป็นแบบนี้
ผมเชื่อแบบนี้

ในแนวคิดของผมผมเชื่อว่า ( ได้แนวคิดนี้มาจากการฟังธรรมในครั้งหนึ่งครับ ไม่ได้ฟังแล้วเชื่อ แต่ฟังละคิดจึงได้มุมมองจากความคิด ก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ อาจไม่ตรงกับบางคน แต่ก็เป็นมุมมองมุมมองหนึ่ง )

ผมให้คำตอบกับตัวเองว่า
การเวียนว่ายตายเกิด คือกฏของธรรมชาติ
ไม่ใช่เรื่องปาฏิหารย์ ไม่ใช่เรื่องไสยศาสตร์ ไม่ใช่เรื่องของวิทยาศาสตร์
แต่คือเรื่องของธรรมชาติ

เราใช้วิทยาศาสตร์ในการอ้างเหตุและผล
แต่เราลืมไปว่า วิทยาศาสตร์ ก็คือ การเรียนรู้กลไก ของธรรมชาติ
และหยิบยืม กลไก ของธรรมชาติ นำมาประยุกต์ใช้ หาใช่การเอาชนะธรรมชาติ

พระพุทธเจ้า ท่านไม่ใช่ผู้สร้างโลก ไม่ใช่ผู้กำหนดลิขิต ชะตากรรม
ไม่ใช่ผู้สร้างชีวิต แต่ท่านคือ ผู้ค้นพบหนทางแห่งการหลุดพ้น หนีเกมส์กรรม
การเวียนวน ว่าย ตาย เกิด ในธรรมชาติ
ท่านคือผู้คนพบ ช่องว่างอันเป็นหนทางแห่งธรรม ธรรมอันเป็นธรรมชาติ
ธรรมแห่งทางอันหลุดพ้น
ธรรมแห่งนิพพาน

ธรรมแห่งการรู้แจ้ง ไม่สงสัย ไม่มีคำถาม ไม่มีคำว่าไม่รู้ อีกต่อไป.....
เพราะเมื่อติดอยู่กับคำว่าไม่รู้ ก็ต้องเวียนวน เล่นเกมส์กรรมนี้ไม่จบสิ้นเวียนต่อไป