นร.แม่ฮ่องสอน ว่ายข้ามแม่น้ำ เดินเท้าไปเรียน

นร.แม่ฮ่องสอน ว่ายข้ามแม่น้ำ เดินเท้าไปเรียน




ตะลึง! นักเรียนในพื้นที่ อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน ต้องเดินเท้า 9 กม.บางส่วนต้องว่ายน้ำข้ามแม่น้ำ เพื่อไปเรียนหนังสือ ด้าน ผวจ.โร่ลงพื้นที่เตรียมขอพื้นที่ป่าสงวนตัดถนนช่วยเหลือ...

เมื่อวันที่ 11 ก.ค.นายกำธร ถาวรสถิตย์ ผู้ว่าฯแม่ฮ่องสอน เดินทางด้วยเฮลิคอปเตอร์กองทัพภาคที่ 3 ไปยังพื้นที่ อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน เพื่อประชุมร่วมกับ นายสยาม เรืองสุกใสย์ ผอ.โรงเรียนล่องแพวิทยา ตั้งอยู่ ม.10 บ้านสบโขง ต.แม่สวด อ.สบเมย ในการทางช่วยบรรเทาความเดือดร้อนของนักเรียนเนื่องจากสภาพพื้นที่ทุรกันดารและการคมนาคมไม่สะดวก จนเป็นอุปสรรคต่อการเดินทางของนักเรียนชายและหญิงจำนวน 238 คน และโรงเรียนล่องแพวิทยา สาขาบ้านอุมโล๊ะ ต.แม่สวด อีก 94 คน รวมทั้งหมด 332 คน

ทั้งนี้ เนื่องจากโรงเรียนตั้งอยู่ในพื้นที่ทุรกันดารทำให้นักเรียนบางส่วนต้องพักอาศัยอยู่ที่โรงเรียน โดยวันศุกร์จึงจะกลับบ้านแล้ววันอาทิตย์จึงกลับมาโรงเรียน โดยใช้เวลาเดินทางไปกลับประมาณ 8 ชั่วโมง ส่วนกรณีมีฝนตกหนักและไม่มีเรือข้ามฝั่งนักเรียนจะต้องว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเงามายังโรงเรียน

ด้านนายสยาม กล่าวว่า เส้นทางที่สร้างปัญหาคือ ช่วงตั้งแต่บ้านอุมโล๊ะถึงโรงเรียนบ้านล่องแพวิทยา ระยะทาง 9 กิโลเมตร เพราะเมื่อเข้าสู่ฤดูฝนรถยนต์ไม่สามารถวิ่งได้ โดยเส้นทางลัดเลาะไปตามสันเขาสูงชันและคับแคบรถยนต์สวนกันไม่ได้ ทั้งนี้ นักเรียนของโรงเรียนล่องแพวิทยาจะมีทั้งนักเรียนจาก อ.ท่าสองยาง จ.ตาก และ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ ส่วนใหญ่จะอยู่หอพัก ซึ่งครูและนักเรียนต้องช่วยกันแบกข้าวสารเดินเท้า 9 กิโลเมตร จากบ้านอุมโล๊ะมายังโรงเรียนจนกว่าจะสิ้นสุดฤดูฝน

ส่วนนายกำธร กล่าวว่า ยอมรับว่าบ้านสบโขงเป็นหมู่บ้านที่เดินทางเข้ามาลำบากมาก โดยเส้นทาง 9 กิโลเมตร เป็นพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่ยวมฝั่งซ้ายแปลง 2 และอยู่ในเขตอุทยานเตรียมการ-บ้านแม่เงา เบื้องต้นจังหวัดจะประสานกับกรมป่าไม้ เพื่อขอใช้พื้นที่ปรับปรุงเส้นทางให้มีความสะดวกแก่ชาวบ้านต่อไป.


<LABEL>ไทยรัฐออนไลน์</LABEL>

<SMALL>วันอาทิตย์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ.2553</SMALL>
นร.แม่ฮ่องสอน ว่ายข้ามแม่น้ำ เดินเท้าไปเรียน - ข่าวไทยรัฐออนไลน์

 

ขอให้ได้โรงเรียนไว ๆ นะครับ เห็นความตั้งใจของน้อง ๆ มีมากครับ

 

สร้างโรงเรียนให้ หาครูให้ ง่ายกว่าการตัดไม้ทำลายป่าเพื่อสร้างถนนไหมครับ? ท่านผู้ว่า

ป่าหมด น้ำก็หมด อีกหน่อยมีถนนก็ไม่มีรถวิ่ง เพราะน้ำมันแพง

 

รร.โดนกระแสน้ำพัดหายไปทั้งหลาย น่าเห็นใจท่าน ผอ.วีรชาญ มาก ๆ ผอ.คนเก่า ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างหนัก สุดท้ายของที่หามาให้ นร.ก็ถูกกระแสน้ำพัดพาไปหมดสิ้น

 

ไว้ว่าง ๆ จะเขียนเรื่อง รร.ทั้งสองแห่งนี้ในกระทู้ให้อ่านกันค่ะ พอดีให้บังเอิญที่ค่อนข้างรู้รายละเอียดมาก ๆ เนื่องจากเข้าไปบ่อย อยากบอกว่าแม้จะไม่ใช่ รร.ที่ไกลสุดในแม่ฮ่อ
งสอน แต่ก็จัดอยู่ใน รร.ที่เข้าออกลำบากสุดแห่งหนึ่งในสบเมยเลยทีเดียว แต่หนึ่งใน รร.ที่ลำบากและกันดารสุด ๆ คือ รร.จอซิเดอร์เหนือ

 

อุปสรรคขนาดนี้ เด็กๆเหล่านี้ยังมุ่งมั่นที่จะไปเรียน

สู้ต่อไปน๊ะ เพื่ออนาคต

 

เด็กๆ เข้าขาดแคลน อยู่ในถิ่นทุระกานดาร เข้ายังไม่ความตั้งใจจะไปหาความรู้ (ผิดกับเด็กใรเมืองที่พ่อแม่มีเงินส่งให้เรียนแต่กับไม่อยากเรียน) ขอให้ได้โรงเรียนไวๆ นะค่ะ

 

น่าสงสารเด็กนักเรียนนะ อยากเรียนหนังสือ มีความเพียรพยายามจริง ๆ สาธุ สาธุ สาธุ
-----------------------------------------------------------------------------