แบ่งปัน พลัง - กันและกัน

คงไม่ใช่เพราะหน้าฝน
หรือเป็นเพราะสภาพเศรษฐกิจ รู้สึกเหนื่อย ล้า
เคยรู้สึกมั้ย ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ในเรื่องของตนเอง
พยามยาม ทำ ทำ ตั้งใจทำ กว่าจะสำเร็จ แทบขาดใจ
แต่เรื่องคนอื่น มันช่างง่ายดาย ง่ายกว่าเรา
รู้สึกหมดพลัง เลยมาขอแบ่งพลัง กำลังใจ

 

สู้ๆ ครับ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญในการบำเพ็ญบารมี

 

คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้...ครับ ^_^

 

ขอให้มุ่งมั่นใจว่าเราทำในสิ่งที่ดี ต่อไปเราจะได้รับผลที่ดี อุปสรรคปัจจุบันอาจเกี่ยวเนื่องจากอดีต อดทนกระทำต่อไป เราย่อมได้รับผลตามหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ครับ

 

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=490><TBODY><TR><TD height=25>ลุงโง่ย้ายภูเขา

</TD></TR><TR><TD bgColor=#330000></TD></TR><TR><TD class=a12>中国国际广播电台
กาลครั้งก่อนนานมาแล้วมีชายชราคนหนึ่งอายุเกือบ ๙๐ ปี มีชื่อว่าอวี๋กง ชาวบ้านเรียกขานพ่อเฒ่าว่า ลุงโง่ บ้านของลุงโง่อยู่ทางเหนือของภูเขา ที่หน้าบ้านมีภูเขาไท่หังและภูเขา หวางอูสองลูกตั้งขวางอยู่ ทุกวันเดินเข้าเดินออกจะไปไหนก็จะต้องเดินอ้อมภูเขาที่ขวางหน้าบ้านนี้ ทำให้รู้สึกไม่สะดวกยิ่งนัก ดังนั้น ลุงโง่จึงตัดสินใจจะย้ายภูเขาทั้งสองลูกที่ขวางหน้าบ้านนี้ออกไปเสีย. และนับจากนั้นมา ลุงโง่ก็ตื่นแต่เช้า นำลูกๆหลานๆช่วยกันขุดเจาะหินผาที่หน้าบ้านกันอย่างไม่หยุดมือ ตั้งใจจะย้ายภูเขาสองลูกนี้ให้พ้นไปให้ได้
ในละแวกใกล้เคียงที่ลุงโง่อาศัยอยู่นั้น มีชายชราอีกผู้หนึ่งชื่อจือโส้วอาศัยอยู่ ชาวบ้านเรียกขานพ่อเฒ่าคนนี้ว่า “เฒ่าเรืองปัญญา”วันหนึ่งเขาเดินผ่านมาเห็นลุงโง่กับลูกหลานพากันง่วนอยู่กับการขุดเจาะภูเขา ก็อดหัวเราะในความโง่เขลาของลุงโง่ไม่ได้จึงพูดกับลุงโง่ว่า”ท่านท่าจะเลอะเลือนไปใหญ่แล้ว อายุปูนนี้เปรียบไปก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ยังจะขุดย้ายภูเขาอะไรกันอีก ถึงขุดไปจนตัวตายก็ยังหาได้สะเทือนภูเขาใหญ่สองลูกนี้แม้สักน้อยนิดไม่.”
ลุงโง่ตอบว่า”คนที่เลอะเลือนนั้นมิใช่ข้า เป็นท่านต่างหาก แม้ข้าตายไปแล้วก็ไม่เป็นไร ยังมีลูกของข้า แล้วลูกก็มีหลานหลานก็ยังมีเหลนอีก ลูกหลานเหลนรับช่วงสืบต่อกันไปหลายชั่วคนช่วยกันขุด ขุดมันออกไปหน่อยหนึ่ง มันก็น้อยลงหน่อยหนึ่ง แต่ภูเขานั้นไม่มีวันงอกสูงขึ้นอีกเป็นแน่ ขอแต่ให้พวกเรามีความตั้งใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ ย่อมจะขุดย้ายภูเขาสองลูกนี้ให้ราบไปได้.”
ชายชราที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้เรืองปัญญาฟังแล้วให้รู้สึกอับจนถ้อยคำ นิทานสุภาษิตนี้มีบันทึกไว้ในหนังสือ”เลี่ยจื่อ”. สอนให้เรารู้ว่า คนเราย่อมเอาชนะธรรมชาติได้ คนๆหนึ่งขอแต่ให้มีความตั้งใจ มีความมานะบากบั่นไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค แม้จะยากลำบากแค่ไหนก็สามารถขจัดได้ คนเราไม่ว่าจะทำการงานใดจะต้องมีจิตใจแบบลุงโง่ย้ายภูเขา ภูเขาแม้จะใหญ่โตก็มิสู้ปณิธานของลุงโง่ หินผาแม้จะแข็งแกร่ง ก็ไม่สู้ความตั้งใจอันเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ของลุงโง่



ท่านสาธุชนทั้งหลาย...
ชีวิตของทุกคนในโลกล้วนต้องเจออุปสรรคทั้งสิ้น มากบ้างน้อยบ้าง อุปสรรคที่เราพบบ้างครั้งอาจรู้สึกว่า เป็นเรื่องหนักหนาสาหัส มองไม่เห็นทางแก้ไข รู้สึกเหมือนเกินกำลัง เราทำไม่ได้ แต่จริงๆ แล้ว ขอเพียงให้เราตั้งสติให้มั่นคง ไม่ตกใจไม่ท้อถอยแต่ต้น ค่อยๆ ทำไปทีละขั้นๆ สุดท้ายเราก็จะแก้ปัญหาได้สำเร็จ
ลองตรองดูเถิด ใครเลยจะคิดว่าเหล็กที่หนักเป็นตันๆ จะไปบินอยู่บนฟ้าได้ ใครเลยจะคิดว่ามนุษย์เราจะไปเดินอยู่บนดวงจันทร์ได้ แต่...พลังแห่งความมุ่งมั่นของมนุษย์ตัวเล็กๆ ได้ทำให้เกิดผลงานอันน่าอัศจรรย์ปรากฏให้เห็นมาแล้วมากมาย
บุคคลใดไม่คำนึงถึงหนาวร้อน อดทนให้เหมือนหญ้า
กระทำกิจที่ควรทำด้วยเรี่ยวแรงของลูกผู้ชาย
บุคคลนั้นย่อมไม่เสื่อมจากสุข
(พุทธพจน์)



</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

มาให้กำลังใจครับ สู้ ๆ :VO

 

ขอมอบดอกไม้ให้คุณ

​

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=ngU9UnV8mPc"]YouTube - ‪ภาพ เพลง ดอกไม้ให้คุณ หงา คาราวาน 29 ธ ค 52 ห้าโมง บ้านดอยช้าง‬‎[/ame]

​

 

สู่ต่อไปนะครับ ขอแค่ไม่ท้อ ยิ้มไว้นะครับ

 

จะมีสุข จะมีทุกข์ ไม่ต้องกังวล
แล้วสิ่งนั้นก็จะผ่านพ้นไป จงทําใจอยู่กับมัน เ
เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง วุ้นก็ให้ว่าง ทุกอย่างก็สบาย
สบายหนอ สบายหนอ สบายหนอ...ขอเป็นกําลังใจให้คุณ.

 

ขอแบ่งพลังที่ให้ และเป็นกำลังใจให้ครับ

 

butterfly7777<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3626956", true); </SCRIPT>
สมาชิก

คงไม่ใช่เพราะหน้าฝน
หรือเป็นเพราะสภาพเศรษฐกิจ รู้สึกเหนื่อย ล้า

เคยรู้สึกมั้ย ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ในเรื่องของตนเอง
พยามยาม ทำ ทำ ตั้งใจทำ กว่าจะสำเร็จ แทบขาดใจ
แสดงว่าก็ทำสำเร็จนี่... แล้วก็ยังไม่ขาดใจด้วย

แต่เรื่องคนอื่น มันช่างง่ายดาย ง่ายกว่าเรา
เปรียบเทียบทำไม... เรื่องของแต่ละบุคคล ก็มีรายละเอียดที่แตกต่างกัน แม้ผิวเผินอาจดูคล้ายกันไปบ้าง แต่รายละเอียดจริงๆไม่เหมือนกันหรอก
ไม่สมควรเอามาเปรียบเทียบกัน


รู้สึกหมดพลัง เลยมาขอแบ่งพลัง กำลังใจ
สร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยตัวเองสิ...
เราไม่แบ่งให้หรอก ไม่ได้หวง แต่ถ้าเราแบ่งให้ การแบ่งให้ของเรามันจะทำให้เธออ่อนแอในการพึ่งพาตนเอง
สู้เห็นเธอ ฮึดขึ้นมาได้เอง เราจะชื่นชมและชื่นใจกว่ากันเยอะ




เรื่องความสำเร็จ... มันสำเร็จที่ได้ลงมือกระทำ ปฏิบัติกระทำให้ดีที่สุดในขณะกระทำกิจการกิจกรรมนั้นๆ
ส่วนผลจะออกมาได้อย่างที่คาดหวังไว้หรือไม่ มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะไม่สามารถควบคุมปัจจัยได้ทั้งหมด

ความสำเร็จ... สำเร็จเมื่อได้ลงมือกระทำ แล้วจะเหมาะสมมากๆ ถ้าได้กระทำด้วยความมุ่งมั่นจริงจังจริงใจอย่างเป็นทีสุด


ทำดีที่สุด กับ ทำให้ได้อย่างใจอย่างที่ตนคาดหวัง... มันต่างกัน

ทำดีที่สุด... ไม่คาดหวังผล ไม่มีผิดหวัง แล้วทุกผลที่ออกมาก็จะเป็นผลที่เหมาะสมน่าพอใจ
ทำให้ได้อย่างที่ใจคาดหวัง... เหนื่อยตั้งแต่เริ่มจนจบ แล้วก็มีความสุ่มเสี่ยงกับความรู้สึกแย่ๆที่ต้องได้รับผลที่ไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวังไว้

มีแรงบันดาลใจ มีเป้าหมาย ค้นหาทิศทาง ดำเนินกิจการไปตามทิศทางที่เห็นว่าเหมาะสม... ไม่จำเป็นต้องคาดหวังกะเกณฑ์อะไรต่อมิอะไรว่าจะต้องให้ได้เท่านั้น เมื่อนั้นเมื่อนี้ เพราะขอบเขตอำนาจที่สามารถทำได้จริงๆ ก็มีแค่ทำดีที่สุดในปัจจุบันขณะเท่านั้น

 

สู้ๆๆ ขอให้คุณมีพลัง

 

สู้ๆๆ ขอให้คุณมีพลัง

 

รู้ตัว ว่าต้องสู้
รู้ตัว ว่าต้องยื่น
รู้ตัว ว่าต้องเดิน

แต่เวลาที่นาฬิกาทราย อีกข้างมันหมด เราเองต้องพลิกมันกลับ
แต่บางครั้งมันก็ต้องการ พลัง เพราะไม่ได้เก่งกาจ แข็งแกร่ง
เพียงแต่รู้สึก ว่า ทางที่เดินมามันก็ยาว เดินมาำกไกล เดินมาลำพัง ถูกบ้าง ผิดบ้าง
ส่วนที่คิดว่า เพิ่งกำลังใจได้ แต่ กลับมันบั่นทอน เป็นทุกข์
ก็ เป็นเวรกรรม ที่ต้องชดใช้ต่อไป


ขอบคุณ อีกครั้ง จากใจจริง ค่ะ

 

butterfly7777<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3629609", true); </SCRIPT>
สมาชิก

รู้ตัว ว่าต้องสู้
รู้ตัว ว่าต้องยื่น
รู้ตัว ว่าต้องเดิน

แต่เวลาที่นาฬิกาทราย อีกข้างมันหมด เราเองต้องพลิกมันกลับ
แต่บางครั้งมันก็ต้องการ พลัง เพราะไม่ได้เก่งกาจ แข็งแกร่ง
พลัง... ไม่แบ่งให้
ส่วนความแข็งแกร่งมันต้องเริ่มที่เธอเอง เริ่มที่ใจเธอ เริ่มที่ความคิดเธอ
ความแข็งแกร่งที่แท้จริง มันอยู่ภายใน มีเท่ากันทุกคน อยู่ที่จะเข้าถึงมันได้มากหรือน้อยแค่ไหน


เพียงแต่รู้สึก ว่า ทางที่เดินมามันก็ยาว เดินมาำกไกล เดินมาลำพัง ถูกบ้าง ผิดบ้าง
ส่วนที่คิดว่า เพิ่งกำลังใจได้ แต่ กลับมันบั่นทอน เป็นทุกข์
ก็ เป็นเวรกรรม ที่ต้องชดใช้ต่อไป
อืมมม์... ก็ต้องอย่างงั้นแหละ
ท้อได้ เหนื่อยได้ เซ็งได้... แต่อย่าหยุดไปข้างหน้าต่อ

แล้วจะทุกข์ทำไมให้นานนัก ในเมื่อความทุกข์ อารมณ์ทุกข์ ไม่ได้ช่วยอะไรให้ชีวิตดีขึ้นเลย
อย่าทุกข์นาน เสียสุขภาพจิต จะลามไปถึงสุขภาพกาย มันยุ่งยากซับซ้อนไปอีกอ่ะ

เลิกทุกข์ไวๆนะ ไม่แบ่งพลังให้ แต่ถ้าธอจะแบ่งทุกข์ ส่งความทุกข์มาทางเราก็ส่งมาได้เลย เราชอบ เรามันพวกซาดิสม์ ชอบความทุกข์
เนื่องจากเวลาพ้นจากทุกข์ ก็เป็นขั้นตอนแห่งการดำเนินเข้าสู่ความสุข...




ส่งมาได้เรยยย... ไอ้ความทุกข์น่ะ เด๋วเราเอามาย่อยสลายเอง
โคตรถนัดเรยยย ไอ้เรื่องย่อยสลายความทุกข์เนี่ย
มา... ส่งมา

 

ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณจากใจจริง - - - - คุณ พรานพิเศษ<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_3630109", true); </script>

 

ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณจากใจจริง - - - - คุณ พรานพิเศษ<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_3630109", true); </script>