เราเกิดมาจากภพภูมิไหน ตายแล้วจะได้ไปเกิดที่ไหน ..

บางทีก็เบื่อๆกับชีวิต บางทีก็คิดว่าจะเกิดมาทำไม แล้วชาติหน้าไม่เกิดอีกได้มั๊ย เพราะรู้สึกว่าเกิดมาเป็นคน มันเจอแต่เรื่องทุกข์ใจ ไม่มีที่สิ้นสุดซักที อยากจะไปถึงนิพพาน แต่ก็ได้แต่ฝันเพราะคงไม่สามารถเข้าถึง ก็ได้แต่คิดว่าเกิดมาทำไม และเพื่ออะไร ถ้าขอได้ ไม่กลับมาเกิดอีกแล้วจะได้มั๊ย เหนื่อยใจกับชีวิตปัจจุบันเหลือเกิน :'(

 

...ขอไม่กลับมาเกิดอีก กับเรื่องพระนิพพาน ก็เรื่องเดียวกันนี่ครับ
...ได้แต่ฝันเพราะคงไม่สามารถเข้าถึงได้ อันนี้ไม่แน่ครับ เริ่มจากจุดที่เราพอจะทำได้ ไม่แน่พอเริ่มจับจุดได้อาจไปได้เร็วกว่าคนอื่นๆก็ได้

 

...ทุกวันนี้ก้รบกับตัวเองครับ ไม่น่าเชื่อวาจะยากเย็นขนาดนี้
...แพ้บ้างชนะบ้าง
...ต้องการแค่ชัยชนะครั้งสุดท้ายครับ

 

คนเราต้องมีความอดทนสูงมากกว่าจะทำความดีได้แต่ละอย่าง แต่ทำชั่วทำง่ายเหลือเกิน แต่เราก็เป็นคนนึงที่จะทำความดีต่อไป แม้ว่า ณ ตอนนี้โลกเราจะเปลี่ยนไปยังไงก็ตาม ขอแค่มีความตั้งใจจริง ก็ทำให้ชีวิตมีสุขแล้ว

 

รู้เพียงเดินทางมานานมาก ๆ มาคนเดียว ทำเพื่อคนอื่น แต่บางทีก็เหนื่อยนะ รู้ว่าต้องเข้มแข็งแต่บางครั้งก็ตบะแตก รู้ว่าอุปสรรคมันมากมาย แต่พอคิดจะท้อก็มีอะไรบางอย่างให้อึดขึ้นสู้ ตายเป็นตาย ต้องไปให้ได้ ต้องไปใ้ห้ถึง ต้องเป็นให้ได้
ช่วยกรุณาตอบด้วย นะคะ คุณกฐินหอม ขอบคุณมาก ๆ คะ

 

ไม่มีอะไรที่มนุษย์ตั้งใจ แล้วทำไม่ได้ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

 

มาจากไหนหหนอ....
จะไปไหนหนอ.....
คิดอยู่หนอ....
รู้อยู่หนอ....

 

...ข้อความให้สติดีมากๆเลยครับ
...ขอบคุณมากครับ
...ขออนุโมทนาสาธุ เพื่อมีส่วนในบุญกุศลด้วยนะครับ
...อนุโมทนาสาธุครับ

 

คุณกฐินช่วยตอบให้หน่อยค่ะ เหอะๆ คิดได้สั้นๆแค่นี้นะค่ะ จะบอกได้ไหม

 

ไปหรือไม่ไปก็ได้ อยู่หรือไปก็ได้
รบกวนคุณกฐินช่วยดูที

 

ขอทุกท่านจงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น และเบิกบาน
อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

รู้สึกเหมือนว่า ผมทำหน้าที่ ดูมหรสพ เห็นความเป็นไป ความดีต่อสู้กับความชั่ว เห็นความเมตตา-ความโหดร้าย ความเห้นแก่ตัว-ความเสียสละ ที่ไม่น่าเชื่อว่า บางทีสิ่งเหล่านี้อยู่ในคนเดียวกัน เหมือนดูหนัง ดูละคร บางครั้งก็พลอยรู้สึกทุกข์ร้อนไปกับมัน จนในที่สุด ก็รู้ตัวว่านั่นคือปัจจัยภายนอก เรารู้สึก เพราะไปรับมันเข้ามา
โดยชีวิตส่วนตัว กลับเงียบสงบ เกี่ยวข้องกับคนน้อยคน ไม่ผูกพันสิ่งใดนาน ทุกข์น้อย สุขก็ไม่มาก ผลกระทบใดๆมักไม่เข้ามาแผ้วพานโดยตรง ผมแทบไม่ได้รับผลดีผลร้ายจากเหตุการณ์ภายนอก หากมีช่วงเพริดไปทางใดทางหนึ่งก็จะมีเหตุการณ์มาปรับสมดุลให้กลับไปกลางๆทุกที ผมก็แค่ผู้ชม รับอารมณ์ เห็นความเป็นไป แต่ก็เกี่ยวข้องกับเขาน้อยเต็มที

 

...ไม่สัมผัสอะไรเลยครับ
...ลองบอกเล่าเรื่องการปฏิบัติธรรม หรือเรื่องพระนิพพานมาสักหน่อย
...หรือความรุ้เกี่ยวกับธรรมมะ

 

...อนุโมทนาสาธุครับ
...ขอบคุณครับ
...สำหรับผมมีประโยชน์มาก
...เพราะที่ผ่านมาเขวไปเยอะเลยครับ
...แต่คงไม่ได้ทายอะไรนะครับ เพราะดีอยู่แล้วครับ
...สาธุๆครับ

 

รบกวนตอบให้ด้วยนะครับ ขอขอบคุณครับ

รบกวนตอบให้ด้วยนะครับ ขอขอบคุณครับ

 

ห้วงมหรรณพ เวิ้งว้างสาคร อยู่กลางทะเลขี้ผึ้ง ปลาน้อยเรื่อใหญ่ กางใบข้ามฝั่ง เวียนว่าย วนเีวียน อ่างแก้วใบน้อย หยุดบาปปลดบุญ สว่างใสสุญญตา

 

...ขออภัยจริงๆครับ
...รู้แค่มาดีไปดี พระนิพพานไม่ไกลครับ

 

...อนุโมทนาสาธุครับ
...ขอบคุณครับ
...มีความคิดอย่างนี้ครับว่า
...แท้จริงไม่ได้มีใครๆ หรืออะไรๆอยู่ในที่ใดๆ
...แต่บางครั้งคิดว่า จะว่ามีก็ไม่ใช่ ไม่มีก็ไม่ใช่
...งงๆ ตัวเอง
...ขอคำแนะนำด้วยครับ
...สาธุ

 

ก่อนอื่นผมต้องบอกว่า ผมยังเป็นผู้รู้น้อยครับ แค่ปะติดปะต่อความรู้มาจากครูบาอาจารย์
ตามที่ผมเข้าใจ ...คุณกฐินหอมก็เข้าใจอยู่แล้วนี่ครับ ว่าสิ่งที่ผมเขียนไว้แปลความหมายอย่างไร "จะมีก็ไม่ใช่ ไม่มีก็ไม่ใช่"
... สุญญตา ไม่ใช่สูญ ถึงแม้ความไม่มี ก็ยังไม่มีอยู่ใน ณ ที่นั้น
... ผมเข้าใจอย่างนัันนะครับ ผิดถูกประการใดอย่างถือสานะครับ

จริงๆอยากให้คุณกฐินหอมช่วยตรวจสอบให้ผมมากกว่า ว่ามายังไง แล้วจะไปทางไหนอะครับ แหะๆ

รบกวนด้วยนะครับ...ผมยังเป็นผู้รู้น้อยนะครับ

 

ไปหรือไม่ไปก็ได้ อยู่หรือไปก็ได้
รบกวนคุณกฐินหอมช่วยดูที