แอบชอบเพื่อนสนิทเพศเดียวกัน มีวิธีทำให้เลิกชอบเพื่อนหรือไม่ครับ

สวัสดีครับ ผมมีเรื่องจะรบกวนขอคำแนะนำหน่อยครับ ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนนะครับ ว่า ผมเป็นประเภท ชอบผู้ชายด้วยกันเอง เรื่องมีอยู่ว่า ผมเกิดไปชอบเพื่อนตัวเองในกลุ่ม ไม่ทราบว่าตอนไหน เพราะสนิทกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง แต่ผมเก็บเอาไว้นานแล้วครับ ไม่กล้าบอก กลัวจะเสียเพื่อน จนตอนนี้ไม่ค่อยจะคุยกันแล้ว เพราะผมเริ่มทำตัวห่าง ๆ มันอึดอัดมากครับ เพราะอยุ่กลุ่มเดียวกัน ผมอยากเลิกชอบมันครับ พอมีวิธีมั้ยครับ ผมลองมาหลายวิธีหลาย ไม่ได้ผลครับ รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ

ปล.เพื่อนผมมันไม่ใช่คนน่าตาดีอะรัยนะครับ ผมคงชอบนิสัยมัน :'(

 

ถ้าคุณไปบอกมันวันใหน....ผมว่ามันคงเลิกคบคุณวันนั้นทันที่.....

แล้วเรื่องที่คุณเป็นแบบนี้เพื่อนคุณรู้หรือยัง....ถ้าไม่....ก็ไม่ต้องบอก.....

มันเป็นวิบากกรรมที่คุณต้องรับมันไว้.....

 

เฮ้อ...เวรกรรม เห็นใจและเข้าใจค่ะ รอผู้มีประสบการณ์มาตอบดีกว่านะคะ (มิตรภาพถ้าเสียไปจากใจผู้ใดแล้ว ยากที่จะกลับมาแก้ไขใหม่ จำขี้ปากเขามาค่ะ)_Friend_

 

ลองนำ อสุภกรรมฐาน มาพิจาณาดูครับ

อยู่ใกล้เขาเมื่อไร คิดถึงมันเมื่อไร ก็คิดว่า มันเป็นซากศพ เป็นของเน่า เป็นของสกปรก ที่เดินได้เหมือนเรา เราไม่ต้องต่อภพต่อชาติอีกต่อไป

 

ผมก็เคยมีประสบการณ์แบบนี้นะ

มีเพื่อนคนหนึ่งทำงานใกล้กัน ติดกันกับผม

แต่คนละบริษัท ก็ไมาหาสู่ ทักทายกัน ขอหยิบ

ขอยืมของไช้กัน

ต่อมาไมนาน ตัวเขาได้ย้ายไปทำงานที่อื่น บริษัทปิดตัวลง

เขาเคยขอเบอร์ผม แบบว่ามีปัญหา หรือมีอะไรก็โทรคุยกันได้

ก็ไห้ไปไม่ได้คิดอะไร อยู่มาวันหนึ่ง เขาคนนั้น โทรมาครับ

จริงๆแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไร แต่ว่าน้ำเสียง คำพูดคำจา มันไม่ไช่

คือพอเขาโทรมาไช่ไหม พอผมรับสาย เขาก็เอาเลย " อยู่ไหนครับ

ผมคิดถึงคุณมากเลย ผมอยากเจอคุณจริงๆๆ และ ฯล " ผมนึกในใจ อ้าว!

พี่ อะไรกันละนี่ พระเจ้ายร์อช!!! ประมาณนั้นเลยครับ

ต้องทำใจ เกิดมาบนโลก เน่าๆใบนี้

อย่ามากันอีกเลย เข็ดกันสักที

อุจาระ หรือ ขี้คนนี่ เรารังเกียจกันมากนะ

ลงตรงไหน เจอแถวไหน วงแตกฮือที่นั่น

แล้วเจ้าอุจาระนี่ มันมาจากไหนละ

ก็มาจากตัวเรานี่แหละ มีกันทุกคน

ตัวคน ก็คือโรงงานผลิตอุจราระชั้นดีนี่เอง

ขี้หมานี่ สู้ขี้คนไม่ได้นะ

ขี้หมา วงไม่แตก แค่สั่นคลอน

แต่ขี้คนนี่เล่นที่เดียว วงแตกเลยนะ

แต่เผลอแป๊ปเดียว เอาอีกแล้ว

สวย หล่อ ขาว เท่ สวย สมาร์ท

พิจรณานะครับ

อนุโมทนาครับ

 

ใช้สมาธิ สติ +ปัญญา

เจริญวิปัสนาน่าจะช่วยได้ค่ะ

เมื่อเจอทุกข์ หาเหตุแห่งทุกข์ ทางแห่งการพ้นทุกข์ แล้วจะเจอความดับทุกข์ค่ะ

 

เมื่อเจอบุคคลนั้นทำให้ท่านเกิดทุกข์ ก็จงเอาอารมณ์แห่งทุกข์นั้นมาพิจารณาครับ
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อารมณ์ทุกข์นั้นเราเป็นคนกำหนดเองว่าเป็นกับคนๆนั้น

ถ้าหากท่านวางได้ ไม่ต้องคิดอะไรมาก คิดว่าเขาคือเพื่อน ถ้าบอกไปเสียเพื่อนมาคุณจะเสียใจไปตลอด อย่าคิดว่าความรักมันจะเหมือนหนังครับ บอกความจริงแล้วจะคบกันหวานแหวว ความจริงมันอาจจะไม่เป็นเช่นนั้น

เป็นกำลังใจให้ครับ ^_^

 

ทำไมทำแบบนั้นล่ะครับ ยิ่งไม่คุยกันต่อไปยิ่งจะห่างเหินนะ ชอบแบบไหนจนเก็บอารมณ์ไม่อยู่เลยเหรอ ชอบก็รู้ว่าชอบสิครับทำไมต้องบอกต้องพูดผมก็เคยมีเพื่อนที่ชอบเหมือนกันเพราะเราสนิทกันความชอบ ความรักเสน่หา ความใคร่ มันคนล่ะอย่างกันนะ แยกให้ออกสิ เมื่อเกิดความชอบก็ต้องเผชิญกับความชอบ อย่าหนียอมรับความจริงซะต้องคุยกับเขาบ่อยๆ ไม่งั้นจะอึดอัด

 

ไตร่ตรองพิจารณา ขอเป็นกำลังใจให้

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

เดี๋ยวสักวันพี่จะเลิกชอบเค้าเอง

ต้องมีสักวันค่ะ

555

 

ชวนกันมาในทางบุญเยอะ...

^^

น่าจะดี

 

ถ้าจะให้ได้ผลจริง ต้องใช้ ศีล สมาธิ ปัญญา
รักษาศีล 5 ให้ครบถ้วนและตั้งใจจริง
แล้วทำสมาธิโดยใช้อานาปานสติ ซึ่งแปลว่าระลึกถึงลมหายใจเป็นอารมณ์ (ช่วยระงับความฟุ้งซ่านของจิตค่ะ) จะควบคำภาวนาด้วยหรือไม่ก็ได้ เช่น พุทธ-โธ ตรงนี้แล้วแต่ความถนัดของน้องนะคะ เรียกว่าจับอานาปา หรือรู้ลมเข้า ลมออกให้ถึงที่สุดที่น้องจะทำได้
จากนั้นเจริญวิปัสนาญาณ เพราะด้วยกำลังของสมาธิจะช่วยให้เราเกิดปัญญาพิจารณาตามความเป็นจริงได้ รู้เท่าทันโทษภัยของความรัก ยอมรับด้วยใจจริงแท้ว่าทุกอย่างในโลก รวมทั้งความรักด้วยเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถ้าพิจารณาด้วยอารมณ์เปล่า ๆ ไม่ได้ทำสมาธิ ก็อาจจะมีแต่ความฟุ้งซ่านไปเรื่อย ๆ
พี่ก็จดจำมาจากคำสอนของหลวงพ่อ ถ้าน้องปฏิบัติได้ ไม่ใช่แต่เพียงความรักหรอกค่ะ โลภ โกรธ หลง ก็จะบรรเทาเบาบางลง ได้ความคล่องตัวทั้งทางโลก และทางธรรม โดยผลที่ได้จะเป็นเครื่องยืนยันเองค่ะ

 

ขอบคุณ สำหรับ ทุกคำแนะนำนะครับ ตอนนี้ผมก็ ถือศีล 5 อยุ่ครับ นั่งสมาธิบ่อยครับ(แต่ไม่ทุกวันเพราะช่วงนี้สอบ) ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะมากครับ คิดอะไรได้หลายอย่าง เวลานั่งสมาธิเสร็จก็ อุทิศส่วนกุศล ให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งของเราแล้วของเพื่อนด้วย เผื่อมันจะเกี่ยวข้องกัน แต่ปัญหาก็คือต้องเจอหน้ากันทุกวันครับ ก็เรยจะทำตัวลำบากมากน่ะครับ อีกอย่างหนึ่งก็คือ เพื่อนชอบแซวครับ แต่ผมก็เฉยๆครับ หวังว่าถ้านั่งไปเรื่อยๆอะไรก็คงจะดีกว่านี้

 

ไม่ใช่ชาตินี้ ชาติเดียวหรอกครับที่คุณเเอบชอบเขา เเต่ก่อนๆก็เคย มันเป็นสัญญาณเดิม ที่ส่งผลมาสู่ปัจจุบัน(ชาติก่อนๆคุณก็อาจเคยเป็นผัวเมียกัน)เเต่ปัจจุบันเเหละที่สำคัญควร มีชีวิตอยู่ให้ถูกต้องตามธรรมชาติ เเละที่สำคัญอย่าลืม ศีล 5 เพราะศีล 5เป็นของที่ทำให้คนเจริญไม่ตกต่ำ เเละควรตัดใจเเละอธิฐาน ปิดสัญญาณรักเดิม กับชายคนนั้นซะ เพราะบอกไปก็ อาจจะทำให้คุณเสียใจเเละเป็นทุกข์มากขึ้น ที่ใดมีรักที่นั่นมี ทุกข์

 

ตั้งใจรักษาศีล 5 นะครับ เพราะคุณอาจจะเคยผิดศีลข้อ 3 ก็เป็นได้ ให้เริ่มต้นใหม่
.
จากนั้นลองฝึกนั่งสมาธิดูครับ สวดมนต์ก่อน อาจจะเริ่มวันละ 10 นาทีก่อน แล้วค่อยๆเพิ่มขึ้น

ที่คุณแอบชอบมาก ก็เพราะจิตไปติดอยู่กับเขา ลองดึงกลับมาที่ตัวเองก็ไม่คิดแล้วครับ

ต้องฝึกบ่อยๆ ผมก็เคยเป็นตอนเด็กๆเวลาแอบชอบสาว จิตก็จะคิดถึงแต่เขา

เราต้องคิดว่า คนมีเป็นล้าน และตายไปร่างกายก็เน่า จิตก็ไปแต่ตามบุญตามกรรม

เพราะฉะนั้น สิ่งที่คุณต้องทำคือ มีศีล 5 ให้ครบ แล้วฝึกจิต ให้นิ่ง คืออย่าให้ไปเกาะกับ

เขา หรือนึกถึงบ่อย ซึ่งมันไม่เกิดประโยชน์อะไร อีกทั้งยังทุกข์มากอีกด้วย

อย่างที่เขาเรียกว่า การปล่อยวาง คือวางซะ ไอ่ความคิดที่เราคิดนะวางเอาไว้ตรงนั้น

ลองฝึกดูนะครับ เป็นกำลังใจให้ เหมือนคนที่เล่นกีฬาอะไรอย่างนึงไม่เป็นก็ทุกข์

เพราะอยากเล่นแต่เล่นไม่ได้สักที เหมือนกัน การที่เราจะทำผิดวิธีคือชอบเพศเดียวกัน

ก็ไม่ถูกอีก เราก็ต้องฝึกฝนครับ เป็นกำลังใจให้ครับผมเชื่อว่า ทุกคน ถ้าฝึกฝน ตั้งใจ

ก็ต้องทำได้

 

ลองหาอย่างอื่นทำ พิจารณา อสุภะ มองดูความเปลี่ยนแปลงของโลก ตั้งใจมั่นปฎิบัติ เชื่อในภพอื่นๆ แล้วเรื่องพวกนี้จะค่อยๆหายไป

สมัยก่อนผมเป็นคนที่ บ้าเรื่อง Sex มากชอบผู้หญิง เกิดอารมณ์ง่ายมาก เห็นสาวๆ ก็อยากได้ แอบชอบสาวใจก็หวิวๆ แต่ผมอาจโชคดีที่มีการยับยั้งชั่งใจ และโชคดี
หลายครั้งผมเกือบมีอะไรกับสาวๆ หลายครั้งที่ผมหลอกสาวๆเพื่อหวังฟัน แต่ก็มีเหตุขัดขวางทุกที
สมัยเด็กๆม.ปลายผมไม่ยอมมีแฟน เพราะมัวแต่เรียน อีกอย่างผมเคยอกหักมาตอนม.4 สมัยนั้นมีเพื่อนทั้งหญิง และชาย(เทียม) มาชอบ ผู้หญิงไม่สวย แต่อึ๋ม x แต่ผู้ชายพวกนั้น มันโครตหล่อเลย แต่กลับแอบ(ถ้าผมหล่ออย่างมันคงจะเจ้าชู้มากล่ะ) ใจผมอยากมีแค่ผู้หญิงดีๆ เรียบร้อยน่ารัก เหมือนกับผู้หญิงในวรรณคดี แต่แต่ละคนต่างจากฝันลิบลับ
ผมมี sex ครั้งแรกกับแฟน ตอน 20 ก่อนนั้นผมปฎิเสธตลอด เคยต้องอยู่ในห้องกับผู้หญิงสองต่อสอง แล้วผู้หญิงก็เริ่ม ด้วยความเป็นผู้ชาย ก็สนองตอบ แต่เตือนตนเองได้ (กลัวว่าถ้าเกิดเรามีอะไรกับเค้าแล้วโดยที่เราไม่ได้รัก วันข้างหน้าเค้าต้องเจอผู้ชายใหม่ แล้วแต่งงาน ผู้ชายพวกนั้นจะรับได้หรือเปล่า) ก็วิ่งหนีออกจากห้อง(ต้องเรียกว่าไอ้อ่อน)
หลังจากที่ ซื่อสัตย์มานาน ก็โดนหักหลัง กลายเป็นหมาหัวเน่า
ความคิดชั่วๆก็เกิดขึ้น คือ ผมจีบผู้หญิงคนนึง หวังฟันแล้วทิ้ง แต่อยู่ๆไปจะมีอะไรกัน ผมกับรู้สึกผิด ไม่กล้าทำ เพราะเห็นความดีที่เค้าทำ เค้าเป็นคนดี ที่ไม่ควรได้รับแบบนี้ ผมเลยเลิกกับเธอไป มาอีกคน เป็นรุ่นน้องปี 1 ด้วยความสาว สวย และก็เป็นใจ ผมพาเธอไปที่ห้องเพื่อน เพื่อจัดการ ตอนนั้นคิดอย่างเดียวต้องเอา พอจะได้อะไรกับมี เพื่อนมาเคาะประตู ถามเรื่องราวอะไร แล้วก็กลับ ทำให้ผมไม่มีอารมณ์ทำเลย ก็เลยปล่อยไป สุดท้าย ผมก็ยังไม่ได้ฟันใครเลย

หลายครั้งที่ผมมีเสน่ห์กับเพศเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นเกย์หรือกระเทย แต่ด้วยการที่ผมถูกฝังหัวเรื่องศีลธรรม ขนาด ผู้หญิงผมยังไม่ได้ทำ ตอนตกงานหากผมเป็นคนแบบนั้นป่านนี้รวยไปนานแล้ว
พอมาทำงานต่างจังหวัด โดนเกย์มาจีบ ผมไม่ทำอะไร นอกจากให้แฟนจัดการ เค้าก็เลิกไป เรื่องพวกนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ได้ ถ้าเราเลิกเราไม่ยุ่ง แล้วมันก็จะไม่เกิดเหตุการณ์ไม่ดีอีก ทุกวันนี้เบื่อร่างกาย เห็นผู้หญิงก็เริ่มเฉยๆแล้ว เพราะวันนึงก็ต้องแก่ ก็ไรค่า ไปแล้ว อายุเพิ่มขึ้น ผมก็เริ่มเปลี่ยน อารมณ์มันไม่พิศวาสแล้ว
ทุกวันนี้อยากจะทิ้งทุกอย่างแล้วเข้าป่าไปบำเพ็ญเพียร อยู่กับความสงบ ดีกว่า นั่นแหละสุขสำหรับผมแล้ว

แรกๆคุณจะทรมาน แต่นานๆไป มันจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรแล้ว

 

ขอมันเลย...ขอมันตรงๆ บอก..."เพื่อน...กูรักมึงหวะ" ยิ่งเป็นเพื่อนรักยิ่งคุยกันง่าย ลองดู...ขอทีนะๆๆๆๆๆเพื่อนนะ
อุ้ยยยยยยย...เสียว ไม่ลองไม่รู้ "กล้าได้-อายอด" ลองดู ๆๆๆๆ<!-- google_ad_section_end -->

 

ก่อนอื่น ผมต้องบอกก่อนนะครับ ว่าผมไม่ได้ดีอะไรไปกว่าที่เป็นอยู่นะครับ ผมเห็นด้วยนะกับกระทู้ที่ 6 ครับ เรื่องการทำกรรมฐานเจริญสติสัมปทา คือ ต้องรู้ว่า เรากำลังทำอะไร อย่างไรอยู่น่ะครับ และเข้าใจในหลักของมรรค 8 น่ะครับ(อาจจะเลือนๆ บ้างน่ะครับ คือว่าต้องรู้ว่า มีเกิด ย่อมมีคงอยู่ และ ดับไปน่ะครับ) และอาศัยหลักของการวางเฉยปล่อยไปตามสภาพที่เป็น เช่นรู้ว่าเขาทุกข์เราช่วยได้เท่าที่ช่วย เพราะทุกคนเกิดมาย่อมมีกรรมเป็นของๆตน ต่างวาระกันไปครับ ผมเองก็พบแล้วกับสัจธรรมนี้ครับ และกำลังจะเข้าใจความเป็นไปต่างๆเหล่านี้แล้วครับ ยังไงก็สู้ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ผมเคยเป็นมาก่อนครับ

 

ลองจิตนาการว่าตอนเขาไม่อาบน้ำมีกลิ่นตัว ไม่แปรงฟัน มองแต่ด้านไม่ดี
เผื่อทำให้ดีขึ้น

 

เราตอบแบบบ้านๆนะ (แบบกิเลสยังอยู่แน่นอ่ะ) ก็เก็บคำว่ารักไว้ในใจอ่ะ แต่พยามทำให้คนที่เรารักอ่ะรู้สึกสุขที่สุด เวลาอยู่ใกล้กันอ่ะ ไม่ต้องบอกให้รู้หรอกว่ารักยังไง ก็รักมันไปทุกวันเหมือนเดิมคอยช่วยเหลือเมื่อทุกข์อ่ะ แม้ว่าจะต้องผิดหวังถ้ามันยังรักอยู่ก็รักมันต่อไปจนกว่ามันจะหาย พยามพาไปในทางที่ดีที่สุดระวังภัยให้เค้ามากที่สุด ผิดตอบแทนไม่ต้องไปหวังมันหวังแค่ว่า รางวัลคือเห็นเขาเป็นสุข เราว่าน่าจะคุ้มนะที่ได้รู้จักกับความรัก แล้วก็ไม่น่าจะเสียเพื่อนด้วย ถ้าคำตอยมันไปทางกิเลสหนา ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ ตอบไปตามความรู้สึก ของคนธรรมดาคนนึงอ่ะค่ะ