บาปไหมถ้าเราไม่เลี้ยงดูบิดามารดาเนื่องจากท่านยังติดอบายมุข

ดิฉันไม่รู้ทำยังไง หากเราไม่ยอมส่งเสียบิดามารดาที่เลี้ยงดูมา เนื่องจากดิฉันต้องแยกตัวออกมาอยู่กับสามีคนละจังหวัดกับบิดามารดา ซึ่งสามีก็เป็นคนที่แข็งกระด้างไม่ค่อยอ่อนน้อม นอกนั้นเค้าก็เป็นคนดีมาก รักดิฉันและบิดามารดาของดิฉันเช่นกัน แต่สามีเป็นคนที่แสดงความรักไม่ค่อยเป็น ทำให้บิดามารดาไม่ค่อยอยากจะมาพักอาศัยกับดิฉัน
................แต่เมื่อท่านอยู่ของท่าน กับได้ยินเสียงมาว่าไม่ค่อยมีเงินใช้จ่าย ถ้าดิฉันส่งไปให้ ฉันรับรู้มาว่าเงินนั้นกับไปตกอยู่ที่เหล้า การพนัน หวย อะไรพวกนี้ เป็นส่วนมาก ใช้กินใช้อยู่ก็มีบ้างเช่นกัน และที่ไม่รู้ว่าไปอยู่ส่วนไหนก็มี ดิฉันก็ไม่อยากเซ้าซี๊ถามมาก ดิฉันอยากให้ท่านมาอยู่กับดิฉันจริงๆ แต่ยังไงท่านก็ไม่มา แล้วยังงี้ดิฉันควรจะส่งเงินไปบ้างดีมั๊ย รึควรทำยังงัยดีคะ

 

เข้ามาให้กำลังใจครับ...ขอให้พบทางออกที่ดีที่สุด ขอให้พ่อและแม่คุณจอจาน ลด ละ เลิก อบายมุข ได้ในเร็ววัน

 

จะตัดสินใจยังไงก็แล้วแต่ ส่งเงินไปให้แล้วพ่อแม่จะเอาไปทำอะไรก็สุดแล้วแต่เขา
ถ้าเราพอใจที่จะให้โดยไม่คิดถึงว่าเขาจะเอาไปทำอะไร ก็ถือว่าเลี้ยงดูพ่อแม่ตามฐานะของเราแล้วค่ะ (หากท่านไม่มาอยู่ด้วยนะคะ)

 

.....หนึ่งใน มงคล38....

...หน้าที่ที่บุตร พึงกระทำต่อบุพพการี คือบำรุงท่านตามสมควร เป็นมงคลอย่างยิ่ง....

...กตัญญู ระลึกรู้คุณ กตเวทิตา ตอบแทนทดคุณ เป็นคุณสมบัติของ กัลยาณชน...

....ทุกอย่าง เป็นเรื่อง ของกฎแห่งกรรม สนองตามวาระ....เวรกรมๆ.......

 

ก็ให้เท่าที่คิดว่า พ่อแม่พอกิน (ดำรงชีวิตตามอัตภาพ) แต่เมื่อพ่อแม่ยอมอดข้าวอดน้ำเพื่อเอาเงินไปเล่นการพนัน นั่นก็พ้นจากความรับผิดชอบเราไปแล้ว

 

พ่อแม่ยังไงก็คือพ่อแม่ เป็นผู้มีบุญคุณต่อบุตรธิดาโดยหาประมาณไม่ได้ เราเป็นลูกต้องตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ต้องเป็นลูกที่กตัญญู ไม่ว่าท่านจะเป็นยังไง จะดี จะชั่ว จะเมา เสเพล ถ้าไม่มีท่านเราก็ไม่ได้เกิดมาลืมตาดูโลก ดังนั้นการเลี้ยงดูบิดา มารดา ให้อยู่ดีมีสุข กินอิ่ม นอนหลับ คือหน้าที่ๆลูกพึงกระทำ อย่าไปสนใจความผิดของท่าน กินเหล้า เล่นการพนัน ถ้าคุณต้องการเป็นลูกที่ดี คุณต้องทำให้ท่านละเลิกอบายมุขพวกนี้ให้ได้ เงินทองสิ่งของให้ไปก็ถือว่าเราบำรุงบิดามารดา ส่วนท่านจะเอาไปใช้ไหนทางไหน นั้นก็สุดแท้แต่เวรแต่กรรม ถ้าเราให้ไปแล้วไม่รู้จักใช้เงิน ความผิดอยู่ที่เขาไม่ได้อยู่ที่เรา แต่ความกตัญญูกตเวที เราต้องมี เพราะเป็นทางให้เรามีความสุขความเจริญตลอดไปค่ะ พาเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรม เดี๋ยวท่านก็อาจจะละเลิกอบายมุขได้ทั้งหมด หากไม่ได้ก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว สุดท้ายก็ต้องไปตามเวรตามกรรม อย่าไปคิดอะไรมากค่ะ พ่อแม่เราเท่านั้นที่รักเราอย่างแท้จริง ห่วงใยเราที่สุด คนที่เราควรจะสนใจและใส่ใจมากที่สุดคือพ่อแม่ค่ะ

 

ธรรมสวัสดีค่ะ...

ทำไมคิดว่าส่งเงินไปให้พ่อแม่แล้วท่านนำไปซื้อเหล้ากินหมดล่ะ ซื้อข้าวกินก็น่าจะมีนะ เพราะถ้ากินแต่เหล้าป่านนี้คงพูดกันไม่รู้เรื่องและที่สำคัญโรคร้ายรุมเร้าไปนานแล้ว

การมีครอบครัวของหนูก็ไม่น่าเป็นปัญหาในการให้เงินพ่อแม่นี่จ๊ะ เพียงแบ่งส่วนเก็บของเราออกมาครึ่งหนึ่งน่าจะไม่มีปัญหานะ

อย่าเพิ่งอยากให้พ่อแม่มาอยู่ร่วมกับครอบครัวของเราเลย หากท่านมีที่อยู่คือบ้านของตัวเองก็ให้ท่านอยู่ไปเถอะ มาอยู่ร่วมกันจะมีปัญหามากขึ้นเปล่าๆ แต่อย่าลืมไปเยี่ยมเยือนท่านบ้าง มีของฝากไปให้ท่านชื่นใจ ให้คำพูดเป็นกำลังใจแล้วค่อยๆชวนท่านเลิกเหล้าเข้าพรรษาน่าจะดีนะจ๊ะ

ขอให้ทำได้แม่ชีเป็นกำลังใจให้แล้วกัน อย่ามัวเอาแต่นั่งกลุ้มใจอยู่เลย
บุญรักษา/ธรรมสวัสดี
<!-- google_ad_section_end -->

 

การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ เราต้องรู้จักวิธีการ
ไม่ใช้สักแต่ว่าให้เงินท่านไปก็หมดเรื่องหมดราว
เงินทองที่ให้ท่านไป จะต้องนำไปใช้ประโยชน์ต่อตัวท่านอย่างแท้จริง

ทั้งๆที่เรารู้อยู่เต็มอกว่า ท่านนำเงินไปใช้ในสิ่งที่ผิด
ถ้าเรายังให้เงินท่านอยู่ ก็เหมือนสนับสนุนให้ท่านไปอบายภูมิ
สิ่งนี้มันไม่ใช้การทดแทนพระคุณ

เมื่อเรารู้อยู่แล้วว่าให้เงินท่านไม่ได้ เราก็ต้องใช้วิธีอื่น
ตัวอย่างเช่นฝากเงินไว้กับคนที่ไว้ใจได้
เมื่อท่านต้องการอะไรที่เป็นประโยชน์ ก็ให้ไปเอากับคนๆนั้น
หรือแม้กระทั้งเอาท่านมาอยู่เพื่อดูแลอย่างใกล้ชิด
ถึงแม้จะเดือดร้อนบ้างก็ต้องยอม

สรุปการตอบแทนพระคุณพ่อแม่ คือการการทำให้ท่านมีความสุข
ในทางที่ถูกที่ควร โดยที่ตัวเราต้องเป็นคนปฏิบัติด้วยตัวเอง
ไม่ใช่การให้เงินแต่อย่างเดียว

 

ถ้างั้นลองเอาวิธีของคุณแม่ดิฉันไปใช้ไหมคะ
ท่านใช้วิธีซื้อของกินของใช้ที่จำเป็นไปให้ค่ะ แล้วก็ให้เงินไว้ใช้อีกส่วนนึง
พวกสบู่ ผงซักฟอก ข้าวสาร น้ำตาล อะไรพวกนี้มันเป็นของที่ต้องซื้ออยู่แล้ว
ก็ซื้อไปให้เลยสะดวกดี ไม่ต้องให้คุณตาคุณยายไปหิ้วมาให้เหนื่อย

ปล. โชคดีที่คุณตาคุณยายไม่ติดอบายมุขค่ะ

 

กราบอนุโมธนาบุญ ท่านแม่ชี และทุกๆท่าน ที่ช่วยชี้แนะหนทางพร้อมให้กำลังใจดิฉัน
ดิฉันจะนำคำชี้แนะของทุกท่านไปดำรงตนด้วยสติเสมอค่ะ