กรรมอะไรถึงทำให้เราเป็นแบบนี้

เราเป็นคนดีในระดับหนึ่งนะ ไม่ดื่มเหล้า ไม่เคยเที่ยว แต่ทำบุญกับคนไม่ค่อยขึ้น

ไปทำบุญถวายสังฆทานและอาหารที่วัดบ่อยมาก ไม่มีเนื่องในโอกาสอะไรก็ไปทำค่ะ หยอดเหรียญตามตู้บริจาค จะทำประจำ ในจิตก็คิดว่าแบ่งกันกิน มีน้อยให้น้อยนะ มีมากก็ให้มาก

หมาจรจัดก็เก็บมาเลี้ยง

เป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน มีแต่คนหวังจะพึ่งพา แต่ไม่เคยกลับมาช่วยเหลือเราเลยค่ะ จะมาหาเราก็เฉพาะเวลาที่จะยืมเงินเท่านั้น นอกจากนั้นก็ไม่เคยมาหา

ตอนมีเงิน มีคนมายืมเงิน 20,000 ก็ให้ยืมไปนะ แต่ก็ยังไม่ได้คืน คนจนๆมาขอ เราก็ให้ 500 บ้าง 2,000 บ้าง ก็ให้นะ ไม่มีเลยก็ให้เขาไป 200 บ้าง แต่พอตอนนี้ เดือนร้อนเงิน แค่ 1,000 บาท ก็ยังไม่มีปัญญาหามาได้เลยค่ะ ขนาดไปหาคนที่รวยที่สุดในหมู่บ้านเขาก็ยังไม่ช่วย

อย่างนี้เราไปทำกรรมอะไรมาเหรอ ถึงได้ไร้ที่พึ่ง แล้วจะแก้กรรมนั้นได้อย่างไร

 

ไม่มีอะไร หรอกครับ

คุณกำลังเสวยผลกรรมเก่าอยู่ กรรมดีที่เพิ่งทำยังไม่ส่งผล
แนะนำให้ทำกรรมดีไปเรื่อยๆ ครับ อย่าท้อ

เพราะถ้าเมื่อกรรมดีส่งผล ก็จะมีความสุขเอง....มาเอง ไม่ต้องไปขอใคร

 

ชาติก่อนคุณอาจจะยืมเงินคนอื่นแล้วไม่คืน ชาตินี้คุณก็เลยต้องชดใช้กรรมเก่าอะครับ

หมั่นทำบุญให้ทานพวกเขาแค่พอหยิบมือ แล้วคุณจะมีความสุขแน่นอน

 

ดิฉันอ่านแล้วก็เห็นใจค่ะ เพราะประสบเรื่องราวคล้ายๆ กันกับคุณ ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ ว่าเป็นเพราะกรรมอะไร อันนี้ต้องรอให้ผู้รู้มาบอกอีกที แต่ถ้าคุณเป็นทุกข์เพราะเรื่องนี้ มีวิธีการทำใจแนะนำให้ค่ะ ก่อนอื่นต้องปล่อยวางค่ะ มองโลกในแง่ดี และยอมรับความเป็นจริงว่าเราหนีไปจากตรงนี้ไม่พ้น ยอมรับในสิ่งที่เราเผชิญอยู่ได้ด้วยความเข้มแข็ง หมั่นคิดบวกเพื่อสร้างกำลังใจให้กับตนเอง คิดไว้เสมอว่า การที่เราทำดีต่อผู้อื่นนั้น เรามิได้หวังผลตอบแทนอันใดเลย แรกๆ ที่คิดมันก็ต้องฝืนๆ นะคะ มันอาจจะยังไม่สามารถคิดแบบนั้นได้ทุกเวลา เต็มร้อย แต่ขอให้คุณคิดไว้เสมอว่า เราต้องมีจุดเริ่มต้นเสมอ เป็นการสร้างพรหมวิหารธรรมให้เกิดขึ้นในใจเรา น้ำหยดทีละติ๋งๆ ยังเต็มตุ่มได้ ความมีเมตตาเริ่มได้จากความคิดนี้ละคะ ส่วนหน้าที่ต่อมาคือการปฏิบัติ รักษาศีลให้เป็นปกติ จะสวดมนต็ ไหว้พระก็ได้ตามสะดวก แล้วก็ฝึกการภาวนาไว้ด้วยค่ะ ทุกครั้งก็แผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลให้แก่ท่านเจ้ากรรมนายเวรที่เราเคยล่วงเกินมาแล้วด้วย และที่สำคัญที่สุด คืออย่าท้อแท้ ในการสร้างกุศลเป็นอันขาดค่ะ ให้ระลึกไว้ในใจเสมอๆ ว่าการทำความดีย่อมได้ดีเสมอ คิดแบบนี้ตลอดไปเลยค่ะ เพราะเป็นสัมมาทิฏฐิ เป็นมรรคที่ 1 ของอริยมรรค มีองค์ 8 ค่ะ ขออนุโมทนา

 

เหมือนกันเลยเมื่อก่อน

เวลาช่วยเหลือใคร แล้วพอถึงคราตัวเองเดือดร้อน เค้าผละหนีไปซะงั้น
หวังพึ่งเพื่อนเหมือนจะไม่ได้เลย
ทั้งเรื่องเงิน เรื่องเพื่อนถูกรังแกไปช่วยเค้า แล้วก็ถูกทิ้งให้สู้อยู่คนเดียว วังเวงเชียว
แล้วเราตัวเล็กบอบบางด้วยนะ ต้องไปต่อยกะเด็กเกเร ช่วยเพื่อนผู้หญิงบ้าง
กระเทยบ้าง แล้วก็ถูกทิ้งประจำ


เลยคิดเหมือนคุณเนี่ย ว่าทำไมทำบุญไม่ขึ้น


ก็เลย เวลาสงสารเห็นใจใคร ไปช่วยใครๆ ก็จะตัดใจไปเลยไม่หวังความช่วยเหลือจากใครแล้ว (เอาวะพระท่านว่าตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน) สบายใจขึ้นแยะ


พอคิดงี้ปุ๊ปความมึนงงคับแค้น ก็หายไปหมด
บางทีการได้เผชิญอุปสรรคในชีวิต เมื่อเราผ่านไปแล้วก็รู้สึกชีวิตมันแข็งแกร่งขึ้นดีเหมือนกัน

ทีนี้พอไปช่วยใคร แล้วค้าทิ้งเราไป ก็ยังสบายใจได้อยู่ จนไอ้พวกเกเรทั้งหลายที่ต้องทะเลาะกะเรา นานเข้า เกิดนึกไงไม่รู้ มาเป็นเพื่อน เราแทน แล้วต่อๆมา เราก็มีเพื่อนแยะเลย ที่คอยช่วยเหลือเรา เป็นเพื่อนที่ไม่เคยจะหวังประโยชน์อะไรจากเราเลยด้วยนะคะ

ทีนี้พอตอนเราลำบากตกยากบ้าง แต่มีเพื่อนพี่น้อง พ่อแม่ หลานๆ เป็นกำลังใจให้ ก็รู้สึกว่าเรื่องร้ายอะไรก็ทำร้ายหัวใจเราไม่ได้ (มากนัก)

เป็นกำลังใจให้คุณนะ
(ปลายเดือนตังค์เหลือนิดเดียวเหมือนกัน ๕๕๕)

 

ติงไม่ทราบจะปลอบคุณอย่างไรดี
อ่านที่คุณราคุเรียวซายว่าไว้เถอะนะคะ
ติงเห็นด้วยตามนั้น
เข้มแข็งนะคะ
สู้ต่อไป​

 

คุณราคุสู้ๆ ค่ะ เป็นเหมือนกันค่ะ ไม่ขอพูดถึงเรื่องเงินนะคะ เพราะมันหนักเกิน เอาแค่ประมาณว่าเวลาเธอมีปัญหา เธอจะโทรมาปรึกษาเราสารพัด เรานี่ก็ยินดีมากในการให้คำปรึกษา เพราะเราจริงใจและรักเพื่อน เวลาเธอมีความสุขสบายเธอหายเงียบไปเสมอ มิหนำซ้ำพอเรามีปัญหา แค่ขอคำปรึกษา ฟังน้ำเสียงเหมือนไม่อยากรับฟัง ไม่อยากสนใจ มีหลายคนค่ะเพื่อนที่เป็นแบบนี้ อยากบอกว่าเกือบทุกคนที่คบเลยด้วยล่ะ แต่เราก็ร้ายนะ ร้ายมาร้ายตอบสุดฤทธิ์เหมือนกัน คนที่เล่าให้ฟังนี้โดนเราด่ากระเจิดไปเลยเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ หลังจากเหตุการณ์ ถึงทำให้คิดได้ไง ว่าไม่ควรน้อยใจ ใครไม่สนองตอบก็วางเฉย คบที่ใจพอ ไม่ให้ใจก็ไม่คบ จบ ก็คิดว่าเป็นกรรมของเรา ปล่อยวางสบายใจ ช่างมันค่ะ เราคงไม่จริงใจกะเขามาก่อน เมื่อในอดีตชาติอาจจะเป็นได้ คิดแบบนั้นไป สบายใจดี

 

๕๕
บางทีการศิลปะการต่อสู้ที่มีประสิทธิภาพ
เราต้องมีสติดี และก้ไม่จำเป็นที่เราต้องโกรธด้วย
เค้าร้ายมาเราไม่ต้องร้ายตอบก็ได้นะคะ การทูตนำการทหารดีกว่านะคะ

ไม่เหนื่อยด้วย
ที่เล่าข้างบน เป็นเรื่องประถมที่มีใช้กำลังบ้าง (ชอบเป็นผู้พิทักษ์ความยุติธรรม) แล้วก็ มัธยมปลายนิดหน่อย ตอนนี้แค่ ค่อนเป็นกลอนแปด หรือแต่งเพลงด่า เป็นส่วนใหญ่ แต่กลอนที่แต่งเพราะมาก คนโกรธไม่ค่อยลงกัน ๕๕๕ มัวแต่ขำ เลยไม่มีเรื่องอะไร
ปัดตลอดปลอดภัยมาจนปัจจุบันนั่นล่ะ ๕๕๕ (ทำไงได้ล่ะแม่สั่งไว้ไม่ให้สู้คน แม่ไม่อยากให้ลูกมีรอยขีดข่วนน่ะ )

 

เมื่อเอาเรื่องของเราไปเทียบกับคนอื่นนี่กลายเป็นเด็กประถมไปเลยนะ คนอื่ยเจอยิ่งกว่าเราอีก แล้วจะโกรธ เกลียดให้มันได้อะไรขึ้นมาคะ จะว่าไปขี้ใจน้อยมากกว่า อิอิ

 

เป็นดวงเกิดมาเพื่อสร้างบารมี นิสัยที่ชอบช่วยเหลือคนอื่นและมีจิตใจเมตตากับสัตว์
อาจติดมาจากชาติปางก่อน เป็นพื้นฐานนิสัยที่เป็นมาหลายต่อหลายชาติจนเป็นความ
เคยชินที่ไม่รู้ตัว เกิดมาเพื่อช่วยเหลชือผู้อื่นและสร้างเสริมสะสมบารมี จะไม่ค่อยได้รับ
ความช่วยเหลือจากผู้อื่น เพราะพื้นฐานดวงอาจจะสูง แต่หากประสงค์อยากได้อะไรจริงๆ
ก็มักจะได้ตามที่หวััง ไม่มีเพื่อนฝูงมากก็ดีแล้ว เพราะมากคนก็มากความ มากความมากเรื่อง
เปลืองเวลา ปัญหาไม่จบสิ้น อาจพาไปในทางผิดๆ การไม่มีเพื่อนมาก อาจจะดีกว่าในแง่
การปลีกวิเวก สันโดษ เพื่อปฎิบัติธรรม เรื่องเงินนั้นให้ตั้งจิตอธิฐานขอเบิกเอาบุญกุศล
ที่สะสมไว้ในสวรรค์มาใช้ เวลาอธิฐานขอให้เชื่ออย่างหมดใจว่าจะได้ ไม่ใช่สองจิตสอง
ใจแบบลองขอ แล้วไม่นานจะเข้ามาเอง เอาใจช่วยนะ

 

การแก้ไขขณะที่กรรมส่งผลรุนแรงนี้ ต้องทำทั้งทาน ศีล และภาวนา แบบเข้มข้น แต่เนื่องจากปราศจากทรัพย์ก็ให้ทำแม้เล็กน้อยก็ยังดี แล้วก็รักษาศีล 5 หรือศีล 8 แล้วก็ทำภาวนาโดยนึกถึงบุญที่เราสั่งสมไว้ทุกๆบุญ จนใจผ่องใส ถ้าใจสว่างได้ก็แก้ไขได้เร็ว แล้วก็หมั่นตรึกในบุญนั้นอย่างต่อเนื่องไปทุกอิริยาบถ อย่าให้มีความขุ่นข้องหมองใจแทรกเข้ามาได้ การนึกถึงบุญจะเร่งให้บุญส่งผลเร็วขึ้น

 

คุณราคุฯ เนี่ยน่ารักจังค่า ขออนุโมทนาด้วยเลยนะคะ ก็ขอเป็นกำลังใจให้กันล่ะค่า..สู้ ๆ ^_^

 

อดทนไว้นะคะการทำดีอาจจะมีอุปสรรคบ้างแต่ความดีไม่ได้หนีเราไปใหนยังอยู่กับเราขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

 

แบบนี้เรียกว่ามีจิตเป็นพระโพธิสัตว์ชอบช่วยเหลือคนอื่นเป็นนิจ

แต่การย้อนอดีตที่ผ่านมาจะทำให้ถ่วงรั้งจิตที่เป็นกุศลเสียเปล่าๆ
เดี๋ยวยิ่งรู้ว่าแต่ก่อนเคยช่วยคนมามากกว่านี้จะยิ่งไปกันใหญ่

ให้มองไปข้างหน้า
และทำทานไปโดยไม่ต้องหวังผล
หรือหวังว่าจะได้พึ่งใคร

พระพุทธองค์สอนว่าการพึ่งตนเองนั่นดีที่สุด

คนส่วนใหญ่จะมองแต่ประโยชน์ตนเฉพาะหน้าเท่านั้น
อย่าไปฝากความหวังไว้ที่ใครอื่นเลย

อยากรวยต้องทำทาน นั้นมาถูกทางแล้ว
ทำบุญทำทานแล้วอย่าลืมแผ่กุศลและแผ่เมตตาไป ให้สรรพสัตว์ต่างๆด้วยนะครับ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเรื่อยๆ

 

อย่าท้อแท้ครับ ทำดีย่อมได้ดีแน่นอนครับ หมั่นทำความดี สีกวันฟ้าจะเห็นความดีของเราเองครับ

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่พบเหตุการณ์แบบนี้ เราก้เป็นค่ะ
แต่ช่างมันเถอะ เราคิดว่าช่วยคนเอาบุญ ไม่เคยเอาคุณ แต่เราก็ต้องระวังอย่าให้เกิดซ้ำซากค่ะ ทำความดีเพื่อความดีค่ะ เขาจะตอบแทนเราหรือไม่ช่างเขา แต่ก้ต้องระวังตัวเราเช่นกันค่ะ ไม่ใช่ให้เขาหมด เราเดือดร้อนเอาที่ไหนล่ะ
ส่วนไหนให้ได้ ก็ให้ ส่วนหนึ่งก็เก็บไว้เพื่อตัวเองบ้าง

 

เราเกิดมาเป็นที่พึ่งให้คนอื่นไงครับ >> ( แต่เราพึ่งคนอื่นไม่ได้ ^_^" )

เขายืมเงินเราไปแล้วไม่คืนก็ถือเป็นทำทานไปเลยครับ ( แต่ใจต้องให้จริงๆนะครับ ไม่ใช่แค่พูด )

ส่วนเงินที่ไม่มีใครให้เราหยิบยืมนี่ก็ดีมากๆเลยครับ

ดีไง

ก็เผื่อเราเป็นอะไรไปโดยกระทันหัน เราจะได้ไม่เป็นหนี้เขาไงครับ

อย่าไปฟุ้งซ่านครับ เอาใจช่วยครับ

 

เอาใจช่วยเหมือนกันค่ะ เพราะไม่ใช่คุณคนเดียวที่เจอกับปัญหานี้ เท่าที่อ่านมา มีหลายท่านเลยที่เจอเหมือนกัน ดิฉันก็คนหนึ่งละ ที่เจอปัญหานี้เหมือนกัน เคยท้อ เคยน้อยใจเพื่อน หรือคนรู้จักรอบข้างเหมือนกัน
หลัง ๆ มาก็เริ่มปลง หรือชินแล้วก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
ในเมื่อหวังแล้วไม่สมหวัง ก็อย่าหวังค่ะ จะได้ไม่ผิดหวัง

 

โอ้ว์...คุณบูชาพุทธค่ะ...ภาพแทนตัว สวยสุดๆๆเลยค่ะ