รอยพระพุทธบาทบนเขาคิชฌกูฏ ที่อินเดีย หายไปไหน?

ในบันทึกการเดินทางของหลวงจีนฟาเหียน
บทที่ 29
CHAPTER XXIX
GRIDHRA-KUTA HILL, AND LEGENDS. FA-HIEN PASSES A NIGHT ON IT. HIS REFLECTIONS.

ตอนที่หลวงจีนฟาเหียน ขึ้นไปบนเขาคิชฌกูฏ ท่าน บันทึกว่า

I, Fa-hien, was born when I could not meet with Buddha; and now I only see the footprints which he has left, and the place where he lived, and nothing more



จึงอยากถามท่านที่เคยไป เที่ยวอินเดีย ว่า รอยพระพุทธบาทบนเขาคิชฌกูฏ ที่อินเดีย หายไปไหน?

 

อีก คำถามหนึ่ง ที่อยากขอรบกวนท่าน ที่เคยไปท่องเที่ยว อินเดีย คือ ลักษณะ ที่ตั้ง ของ ถ้ำสัตบรรณคูหา ที่ท่านไปพบไปเห็นนั้น ตรงตามที่ หลวงจีนฟาเหียนบันทึกไว้มั๊ยครับ

ดังใน บันทึกการเดินทาง บทที่ 30 ว่า


CHAPTER XXX
THE <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-comSRATAPARNA</st1laceName> <st1laceType w:st="on">CAVE</st1laceType>, OR CAVE OF THE FIRST COUNCIL. LEGENDS. SUICIDE OF A BHIKSHU.

Out from the old city, after walking over 300 paces, on the west of the road, (the travellers) found the Karanda Bamboo garden,<SUP>1</SUP> where the (old) vihara is still in existence, with a company of monks, who keep (the ground about it) swept and watered.
North of the vihara two or three le there was the Smasanam, which name means in Chinese “the field of graves into which the dead are thrown.”<SUP>2</SUP>
As they kept along the mountain on the south, and went west for 300 paces, they found a dwelling among the rocks, named the Pippala cave,<SUP>3</SUP> in which Buddha regularly sat in meditation after taking his (midday) meal.
Going on still to the west for five or six le, on the north of the hill, in the shade, they found the cavern called Srataparna,<SUP>4</SUP> the place where, after the nirvana<SUP>5</SUP> of Buddha, 500 Arhats collected the Sutras. When they brought the Sutras forth, three lofty seats<SUP>6</SUP> had been prepared and grandly ornamented. Sariputtra occupied the one on the left, and Maudgalyayana that on the right. (น่าจะถอดความผิด เพราะพระโมคคัลลาน์และพระสารีบุตร เข้านิพพานแล้วก่อนการสังคายนา-เอกอิสโร) Of the number of five hundred one was wanting. Mahakasyapa was president (on the middle seat). Amanda was then outside the door, and could not get in.<SUP>7</SUP> At the place there was (subsequently) raised a tope, which is still existing

 

เรื่องของความเชื่อเป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงได้ยาก
หากจะต้องถกเถียงกันเรื่องความเชื่อแล้ว เวลาทั้งชีวิต ก็อาจจะไม่พอ
ถึงผมจะไม่เข้าใจ ว่าคุณเอกจะเหนื่อย ทำกิจนี้ไปทำไม
แต่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
ผมเป็นคนนึง ที่ตั้งแต่เด็กตอนเรียนพุทธศาสนา คิดมาตลอดว่า ประเทศอินเดียและเนปาลในปัจจุบันไม่น่าจะเป็นที่ตั้งกำเนิดพระพุทธศาสนา
แต่มันเป็นเรื่องที่นานพอสมควรยากแก่การพิสูจน์นะครับ ต่อให้มีหลักฐานชัดเจนแค่ไหน

 

ตอบว่า

ขอบพระคุณครับ จริงครับ หากเถียงเรื่องความเชื่อ คงหาข้อยุติได้ยาก แต่ถ้าเถียงกันด้วยความจริง จะต้องมีข้อยุติได้

อย่างน้อย ความจริง อย่างหนึ่ง ที่คิดว่า ใครๆ ก็ สามารถ รู้ได้ด้วยตัวเอง หากได้อ่านพระไตรปิฎก อรรถกถา บันทึกหลวงจีนฟาเหียน คือ สถานที่ต่างๆ ในอินเดีย เนปาล อยู่ผิดที่ผิดทาง และขัดแย้งกับที่กล่าวไว้ใน อ่านพระไตรปิฎก อรรถกถา บันทึกหลวงจีนฟาเหียน ครับ