กาลเวลาไม่เคยคอยใคร

กาลเวลา..สายน้ำ..หมุนเวียนเปลี่ยนไป..ไม่เคยหยุดนิ่ง..
ชีวิตคนเราก็เช่นกัน..ต้องผ่านวัน..ผ่านคืน..ที่มีทั้งสุขสดชื่น..
ขมขื่น..และผิดหวัง..แต่ทั้งสุข..ทุกข์..จริงแล้วมันก็อยู่ที่ใจ..
เรื่องบางเรื่อง..บางสิ่ง..หากเราไปยึดติด..ไม่รู้จักคำว่า..ปล่อยวาง..
ก็เป็นทุกข์..เพราะสุดท้าย..ชีวิตของคนเรา..ก็เหลือเพียงแต่..
"ความว่างเปล่า.." ฉะนั้น..จงอย่ากลัวที่จะต้องเผชิญกับสิ่งต่างๆ..
ที่จะผ่านเข้ามา..ในเส้นทางเดินของชีวิต..




บางครั้งคนเรา..ก็ไม่ได้อยากทำ..ในสิ่งที่กำลังทำ..ไม่ได้อยากคิด..ในสิ่งที่กำลังคิด..แต่ทุกสิ่ง..ย่อมมีเหตุผล..และความจำเป็น..จึงอยู่ที่ว่า..เราจะทำในสิ่งที่กำลังทำให้ดีที่สุด..หรือทำเพียงแค่ให้ผ่านๆ ไปเท่านั้นเอง..
ขอให้มีความสุขกับการทำงาน..และใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้..อย่างมีความสุขในทุกๆ วัน..นะค่ะ..



ก้าวย่างในชีวิต..ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด..ไม่เคยมีใครที่ไม่เคยหกล้ม..แต่ล้มแล้วต้องลุกยืนให้ได้อย่างมั่นคง..และต้องระวังตัวให้มากขึ้น..แล้ววันนึง..เราจะหกล้มน้อยลง..ขอให้มีความสุข..และมีสติ..ในทุกก้าวย่างของชีวิต..นะค่ะ..


<!-- google_ad_section_end -->

 

คิดดีทำดี...เข้าไว้...อย่าประมาท...หาโอกาศ..เข้าวัดปฏิบัติธรรม
ชาตินี้ จะมีชีวิตยืนยาวอีกสักเท่าใดใครล่วงรู้ วันเวลาที่เหลืออยู่ ควรมีสติรู้ ใช่เพลิดเพลินอยู่กับความลุ่มหลง

พระพุทธองค์ ทรงช่วยใคร มิได้หรอก
แต่ทรงบอก แนวทาง วางไว้ให้
เราต้องหมั่น ปฏิบัติ ขัดเกลาไป
จึงจะได้ พ้นทุกข์ สุขสมปอง

 

ชีวิตของเรา ไม่มีอะไรแน่นอน นอกเสียจากความดี ที่ตนเองกระทำจริงๆๆ

ขอบคุณสำหรับประโยคดีที่คุณ Siranya มาฝากให้คิด
อนุโมทนาด้วยครับ

 

อนุโมทนา สาธุ...กับบทความดีๆนะคะ

สายลม สายฝน
แสงแดด แสงจันทร์
หาดสีขาว ทะเลสีคราม
ขุนเขา แมกไม้
สายน้ำ ลำธาร
ต้นหญ้า บุปผชาติ
เสียงจักจั่นเรไร
เสียงนกร้องเพลง

เหล่านี้......โลกมีไว้ให้ทุกคน
เพื่อดื่มด่ำสดชื่น กับโลกสดใสใบนี้

...มาสดชื่น กับชีวิตกันค่ะ...

...กระทำดี...

สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ
ใช้ชีวิตอย่างมีสติ​

 

คุณธรรมอันผู้ปฏิบัติแล้วพึงเห็นด้วยตนเอง ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา ควรเรียกให้ผู้อื่นมาดู ควรน้อมเข้ามาใส่ตน สิ่งเหล่านี้ได้มีธรรมอะไร? บุคคลที่จะเห็นธรรมนั้นจะต้องมีสติ มีสมาธิ มีปัญญาที่สมบูรณ์ แล้วกำหนอดรู้ ดูว่าความโลภมีอยู่ภายในใจของเราหรือไม่ กำหนดเห็นรู้ชัดว่า โลภะ โมหะ โทสะ ไม่มีอยู่ในใจของเรานี้เรียกว่าเห็นธรรม บรรลุธรรมไม่ขึ้นอยู่กับการเวลา



ประพฤติธรรม สำคัญ อยู่ที่จิต
ถ้าตั้งผิด มัวหมอง ไม่ผ่องใส
ถ้าตั้งถูก ผุดผ่อง ไม่หมองใจ
ตั้งสติไว้ ใช้คุมจิต ไม่ผิดธรรม

 

ขอบคุณธรรมะเตือนสติให้คิดกันค่ะ

 

...อย่าจริงจัง เกินไป กับชีวิต

ลองพินิจ ศีลเย็นใจ สงบสักหน

กลุ้มทำไม โลกบ้าบอ มันวกวน

ทุกข์ใจจน บ่นปวดใจ ใยบ้าเพลิน...

"ละแล้วก็วาง...วางแล้วก็เบา...ถ้าเอาก็หนัก..."

ขอบคุณท่านจขกท. สำหรับข้อคิดดีๆ ขออนุโมทนา...

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาด้วยจ้ะ

 

ทางหนีืทุกข์ คนเราเกิดมา มีรูปมีนามแล้ว อย่าให้มีอวิชชา เป็นที่อิงอาศัย
ให้กาวิิชามาให้ รูป-นาม ได้อิงอาศัย เมื่อ นาม-รูป มี ก็จะมีวิญญาณเข้ามาอาศัย
เมื่อวิญญาณเข้าไปอาศัยแล้วก็มี อายตนะภายใน ๖ มีตาหู เป็นต้น เอาไว้คอยสำผัส ตามองเห็นรูป หูสัมผัสเสียงเป็นต้น เมื่อสัมผัสแล้ว ก็จะทำให้เกิดเวทนาเมื่อเกิดเวทนาแล้ว ข้อสำคัญอย่ามห้ตัณหาคือความอยากมันเกิดข้น อย่าให้ตัณหาเข้าไปยึดครองต้องคอย เฝ้าระวังอย่าให้เกิดอุปาทาน ความยึดมั่นว่าเป็นของเราเป็นของเขา พิจารณาให้เห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป

ทางหนีทุกข์ กำหนดทุก อริยบท
นี้คือกฎ การทำ กรรมฐาน
มีสัทธา สติเกิด ปัญญาญาณ
อย่ารำคาญ การทำเพียร เรียนให้จริง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

อ่านแล้วจิตใจสงบขึ้นครับ

 

ภาพประกอบสวยจังเลย........

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาด้วยจ้ะ

 

เอาของเพื่อนมานะค่ะ น้องน้ำ...ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน

 

เวลา ที่ผ่านไป แต่ละนาที แต่ชั่วโมง แต่ละวัน แต่ละเดือน วันเวลาที่ผ่านไปทั้งหมดนี้ ไม่สามารถ ที่จะย้อน คืนถอยหลังได้ เพราะมันคือ อดีตที่ผ่านมา

... เราอยู่กับความจริง คือปัจจุบัน ... ทำปัจจุบัน คือเดี๋ยวนี้ ให้ดีที่สุด ถ้าเราทำเหตุ ไว้ดีเพียงใด ผลที่ได้ก็จะดี ฉันนั้น ... เทียนไขแห่งชีวิต ที่ถูกเผาด้วยไฟ แห่งกิเลส และ ตัณหา ย่อมทำให้เทียน นั้นหมดไป สั้นไป ที่ละน้อย ทีละน้อย จนดับมอดสนิท

... เราเตรียมเทียนแท่งใหม่ ไว้แล้วหรือยัง ?

 

บ้างคนคงไม่ได้เตรียมอะไรเลย...อยู่ให้หมดวันปล่อยให้เป็นอดีตไป
อยู่อย่างไร้จุดหมายปลายทาง...บ้างคนก็คิดว่าอยู่งั้นๆๆแหละเดี๋ยว
ก็ตายแล้ว เอาอะไรไปไม่ได้หรอก...ความคิดนี้ผิดอย่างมาก...
ทำไมจะเอาอะไรไปไม่ได้ ...นั้นก็แสดงว่าเขาไม่ได้เตรียมเทียนแท่งใหม่
ไว้เลย...."เทียน"..ในที่นี้...ก็คือ...สติปัญญา นั้นเอง...ทุกคนมีค่ะ
อยู่ที่ว่า คุณจะจุดมันให้แสงสว่างนำทางไปทางไหน..ในทางดีหรือไม่ดี

 

สติปัฏฐาน 4
เส้นทางลัด ตัดตรง
สู่...พระนิพพาน ค่ะ สาธุ ^_^

 

ทุกวันนี้เรามีทุกข์ เพราะไม่มีสติจะมาดับทุกข์ เรามีปัญหาเพราะไม่มีสติจะหาทางออกของปัญหา เราสับสน หวาดหวั่น และโกรธเคือง เพราะไม่มีสติจะมาควบคุมจิตใจตัวเอง ทุกอย่างในชีวิตจะราบรื่นได้ก็ด้วยการมีสติเป็นที่ตั้ง เพื่อจะเดินไป เราต้องใช้สติตระหนักรู้ว่านี่กำลังเดินนะ เมื่อเดินอย่างมีสติเราก็จะไม่สะดุดหกล้มได้อย่างแน่นอน เพราะเรารู้ว่ากำลังเดินอยู่ เพราะเราไม่ประมาท


จะนั่ง จะนอน กินอาหาร จะพูดจา จะทำสิ่งใดๆ ก็ตามล้วนแต่ต้องฝึกให้มีสติทุกย่างก้าว ทุกลมหายใจ พอมีสติแล้วก็จะรู้ว่าทำอะไรอยู่ คนที่ทำอะไรโดยไม่รู้ตัวโดยไม่มสตินั่นแหละ ที่มักมีแต่ความทุกข์ร้อนใจอยู่เสมอ เวลาเราปิดไฟโดยมีสติ เราก็จะไม่ต้องมานั่งทุกข์ ว่าลืมปิดไฟก่อนออกจากบ้านหรือไม่


เวลาทำดีกับใคร หากทำด้วยสติด้วยความตระหนักรู้ทั้งตัวเขาว่าเป็นอย่างไร ตัวเราเป็นอย่างไร หากไม่ได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทนเราก็จะไม่โกรธ เพราะเราทำไปด้วยความรู้ด้วยความมีสติ มิใช่หลับหูหลับตาทำไปโดยไม่คิด


ฝึกให้มีสติได้ จิตใจเราจะมีความนิ่ง ความคิดจะสุขุม ไม่ประมาท และบุคลิกท่าทีก็พลอยมีความสง่างามไม่ร้อนรนอีกด้วย

 

เกิด...ด้วยแรง.......แห่งธรรม......กระทำก่อน
แก่...ก็สอน.......ให้เห็นผล......รูปโฉมว่า
เจ็บ...คือกาย.......ที่รับรู้......โลกมายา
ตาย...ละกาย.......อันอ่อนหล้า......สู้ผืนดิน
rabbit_sleepy
;41​

 

กาลเวลาไม่เคยคอยใคร...พรุ่งนี้วันพระแล้ว
ไปทำบุญใส่บาตรฟังธรรมกันนะค่ะ