ทำกรรมอะไรมาทำไมเลิกเหล้าไม่ได้เลย

พอดีน้องข้างๆร้านติดเหล้าหนักมาก ต้องกินทุกวันกินแล้วก็นอนที่พื้นหลังร้าน ลูกค้ามาก็ขายไม่ไหว พูดออกมาก็เหม็นกลิ่นเหล้ามาก ได้กลิ่นแล้วเวียนหัวอย่างแรง

พยามพูดให้กำลังใจให้เลิกแกก็บอกเลิกไม่ได้ ขาดความมั่นใจไม่กล้าเลยต้องกินเข้าไปอีกสร้างความมั่นใจกันอีก วนเวียนอยู่อย่างนี้ตลอด เห็นแล้วบางทีก็สงสาร บางทีก็รำคาญ

เมื่อวานโดนพ่อตาเตะบอกให้เก็บเสื้อผ้าออกไปจากบ้านถ้ายังไม่เลิก ไม่รู้จะทำไงก็กินอีกดับความกลุ้มใจ ตอนสายๆยืมรถมอเตอร์ไซค์ร้านข้างๆออกไปหาซื้อเหล้า โดนชนอีก นึกว่าน่าจะเลิกได้เปล่าหรอกยังกินอยู่แล้วมานั่งกลุ้มว่าจะเข้าบ้านยังไงไม่กล้าเข้าหน้าพ่อตา

ใครๆก็บอกอย่าไปพูดอะไรเลยไม่มีประโยชน์ ไอ้เรายังพยามบอกว่าไม่ดียังไง
เราต้องรู้จักรักตัวเราเองต้องดูแลตัวเองมากๆอย่าไปกินมันทำลายเรา เห็นน้ำตาซึม บอกครับๆพรุ่งนี้ผมจะเริ่มต้นใหม่ พอวันถัดมาเปิดร้านเสร็จเดินไปซื้ออีก
เริ่มต้นวันใหม่ด้วยเหล้าอีก เฮ้อ

 

เลิกเหล้า

การที่จะเลิกเหล้าจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก เป็นเหมือนการห้ามใจไม่ให้ทำอย่างหนึ่งที่เคยทำแล้วติดในสิ่งที่ตัวเองทำ หรือติดในสุขจากการกินมากกว่า ซึ่งแต่ละคนมีวิธีการกินที่แยกแยะแตกต่างกันหลากหลายนับไม่ได้ แต่วิธีการที่จะเลิกเหล้า ทั้งที่รู้ว่าไม่ดีมีผลเสียนับประมาณไม่ได้ทั้งทางโลกมนุษย์ และทางโลกวิญญาณ นั้นไม่ใช่ของยากสำหรับผู้ที่คิดจะเลิกจากการดื่มเหล้า คำตอบคือไม่ดื่ม...ไม่แตะต้อง ไม่ยินดี แต่เหตุที่จะต้องทำให้เป็นผู้ที่ไม่ดื่มและเลิกโดยเด็ดขาดต้องทำอย่างไรต่างหากเล่า หากพิจารณาทันความรู้สึกที่ต้นเหตุแรกได้ ตามทันอาการความอยาก ตัดความอยาก ไม่หลงไปตามอาการรวมถึงคนรอบข้างแล้วก็จะทำได้ไม่ยากนัก แต่ถ้าพื้นฐานเขาจิตใจไม่รับรู้ชั่วดี ไม่เกรงกลัวต่อบาปกรรมในนรกภูมิแล้ว ก็อย่าไปเตือนเขาเลย ปล่อยให้เป็นไปตามกรรมเถิด การดื่มเหล้าครั้งหนึ่งเพื่อต้องการแค่เมาแล้วลืมเรื่องราวอันขมขื่นในโลกมนุษย์ มันไม่คุ้มค่าเลยและสายไปแล้วที่ต้องไปติดลบ ณ อบายภูมิ หากนับเวลาความยาวนานแล้ว พุทธันดรนี้จะพ้นจากนรกหรือไม่

 

ถ้าเอาจริง ตั้งใจจริง

เลิกได้ทุกคน ครับ เรื่องนี้อย่าไปโทษกรรมอย่างเดียว
ตนเองนั่นแหละที่เริ่มก่อน เพราะเหล้าไม่เคยไหลมาเข้าปากเราเอง
มีแต่เราคว้าแก้วมารินดื่มกันทั้งนั้น

 

อย่าไปโทษใครเลย โทษตัวเองดีกว่าครับ
ถ้าอยากจะเลิกนั้นไม่ยากเลยครับ

หลายคนที่อยากจะเลิกเขาก็พยายามหาตัวช่วย หาหนทางเพื่อให้ตนเองเลิกได้
ลองพยายามใหม่นะครับ ยังไงก็ต้องสำเร็จครับ

 

ถามว่าทำกรรมอะไร ทำไมเลิกเหล้าไม่ได้.....ก็กรรมไม่ดีไง กรรมกินเหล้า

วิธีแก้กรรม.....กรรมคืออะไร คือการกระทำ ทางกาย วาจาใจ ......แก้โดยการ

เลิกทำกรรมชั่ว.......แล้วจะเลิกโดยวิธีไหน ก็สุดแล้วแต่ จริตนิสัยของแต่ละคน

........... เอาใจเขามาใส่ใจเราแล้ว เราจะรู้ว่า คนสะอาดทำความสะอาดได้ง่าย

ทำความสกปรกได้ยาก.....คนสกปรกคำความโสโครกได้ง่าย ทำความสะอาดได้ยาก

เช่นกัน คนดีทำดีได้ง่ายทำชั่วได้ยาก......คนชั่วก็ทำชั่วได้ง่ายทำดีได้ยาก

เพราะฉะนั้นถ้าเรารู้ว่ายาก เราก็ต้องพยายาม เช่นเราวิ่งแข่ง ถ้าเราไม่ขยันฝึกซ้อม

รอวันแข่งค่อยไปวิ่ง ก็ไม่มีทางชนะพวกที่ฝึกทุกวัน........

หรือถ้าเราจะสอบ เราก็ต้องขยันอ่านหนังสือเราถึงจะสอบได้......

เช่นกันถ้าติดเหล้าติดยา แล้วอยากเลิก...........ต้องทำอย่างไร ??

 

การติดเหล้า

ไม่ใช่ผลของกรรม ไม่ใช่กฏแห่งกรรม

แต่เป็นการติดใจของจิตตัวเอง ทั้งพวก บุหรี่ ยาเสพติด เกมส์ กาม ฯลฯ

การจะเลิกให้ได้จริงๆ อย่างที่มีคนบอกไว้แล้ว

ต้องมีความตั้งใจที่จะเลิกจริงๆ ต้องมีความเด็ดขาด ถ้าทำทันทีไม่ได้ ให้ค่อยๆโน้มน้าวจิตของตัวเอง

คนที่เลิกไม่ได้ นั่นก็เพราะ จิตไม่มีความเข้มแข็งพอ

ถ้าคุณอยากช่วยเค้าจริงๆ ค่อยๆกล่อมในทางธรรม ชวนให้ปฏิบัติกรรมฐานให้ได้

เพราะการปฏิบัติกรรมฐาน นั้นถือเป็นการอบรมจิตทางตรงที่สุดแล้ว และได้ผลแน่นอน ถ้าสามารถปฏิบัติจนจิตเกิดสุขแล้ว เค้าก็จะติดในสุขนั้น และจะเห็นว่า สุรายาเมาเป็นสิ่งที่ไร้สาระเอง

คุณเองก็เป็นผู้ที่มีเมตตา

ขอให้ทุกท่านจงพ้นในทุกข์ทั้งหลายเทอญ

 

ตอบไม่ได้ค่ะว่าเป็นเพราะกรรมอะไรเพราะไม่ทราบจริงๆ แต่เชื่อว่าสิ่งเสพติดเหล่านี้เลิกได้ เมื่อก่อนติดบุหรี่งอมแงม สูบวันนึงเป็นซอง ขาดไม่ได้ซักวันเดียว ทุกวันนี้เลิกได้แล้ว โดยอาศัยวิธีหักดิบค่ะ การเลิกบุหรี่ของดิฉัน ใช้เวลา เกือบ 3 ปี ล้มเหลวมาหลายครั้งหลายครา แต่ถึงแพ้แต่ก็ไม่ละทิ้งความตั้งใจ คิดว่ายังไงซักวันฉันต้องเลิกให้ได้ และเฮือกสุดท้าย ก็ทำได้จริงๆ ทนอยาก ทนอดเอา ไม่นานมันก็หายนะ อาการอยากมันมีมาเป็นระยะๆ เวลามันอยาก ก็คงไม่ต่างจากอยากเหล้าซักเท่าไหร่หรอกมั้งคะ (อันนี้เดาเอานะ) เพราะความรู้สึกอยากเสพในรสในชาติแบบนั้น มันคือความอยากที่มากระตุ้นจิต ให้เราคิดถึง นึกถึง กระสับกระส่าย ไม่สบายใจ อยากไปหามันมาเสพเสียให้ได้ ขนาดพิมพ์อยู่ตอนนี้ อาการอยากบุหรี่ยังมีอยู่บ้างเลย ทั้งๆ ที่เลิกมาก็พอสมควรแล้ว เพราะฉะนั้น ก็อดทนเอาค่ะ ต้องข่มใจ ต้องมีวิธี ต้องปราบเสียให้อยู่มัดนะ ถ้าแพ้ไม่เป็นไรสู้ใหม่ได้นะคะ ให้โอกาสตัวเองด้วย และใช้ความตั้งใจในการที่จะเลิกเหล้าให้ได้อันนั้นเป็นกำลังเสมอๆ นะคะ นึกคิดพิจารณาถึงโทษของสุราให้มากๆ และถ้าเขาคนนั้นอยากเลิกสุรา ก็ลองดูนะคะ วิธีหักดิบค่ะ ขอแนะนำเลย ซึ่งได้ผลจริงๆ สำหรับดิฉันนะ ส่วนคนอื่นนั้นยังไม่ทราบค่ะ ต้องลองค่ะ ไม่ลองไม่รู้นะคะ

 

ขออนุญาตแชร์ประสบการณ์นะคะ พ่อ(แท้ๆ) ของดิฉัน ก็ชอบกินเหล้าเหมือนกัน เท่าที่จำความได้ ก็เห็นพ่อถือแก้วเหล้าแล้ว ในชีวิตพ่อไม่เคยขาดเหล้า เมื่อได้กินเข้าไป พอขาดสติ ก็ทะเลาะกับคนข้างบ้านบ้าง ทะเลาะกับแม่บ้าง แล้วก็พูดจาขาดสติตลอด ปัญหานี้ ดิฉันไม่เคยแก้ตกเลย พยายามทุกวิถีทาง จนกระทั่ง เมื่อ 1-2 ปีที่ผ่าน ดิฉันเล่าเรื่องกรรม ที่เกิดขึ้นกับตัวของพ่อ สิ่งที่พ่อทำ พ่อยังไม่เห็นผลด้วยตัวพ่อเองหรอก แต่กรรมส่งผลถึงลูก ซึ่งเป็นทายาทกรรมนั้น ยังไง พี่ชาย ดิฉัน และน้องชาย ก่อนหน้านี้ มีสภาพไม่ต่างกับพ่อ ในเรื่องของการดื่มสุรา พอได้ยินว่า เย็นนี้จะไปไหนกัน ก็สุขใจแล้ว เพราะติดบรรยากาศในการร่ำสุรานั่นแหละ และตอนนี้น้องชายดิฉันก็กำลังรับกรรมนั้นเช่นกัน เพราะภาพที่เกิดขึ้น ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ในการกินเหล้าของพ่อ พอได้ปฏิบัติ บุคคลคู่แรกที่ต้องนำก่อน คือ แม่ และ พ่อ ในส่วนของพ่อ ดิฉันก็เล่าเรื่องกรรม ดิฉันถามพ่อว่า ลูกทุกคนรักพ่อ แล้ว....พ่อ รัก ตัวเอง ไหม ถ้าพ่อยังกินเหล้าอยู่ แสดงว่า พ่อไม่รักตัวเอง แล้ว ความรักที่ลูกมีให้ จะมีประโยชน์อะไร ดิฉันก็เพียรเล่าเรื่องกรรม ของคนในครอบครัว โดยเฉพาะ ย่าของดิฉัน ให้พ่อ ฟัง

ได้ผลค่ะ จากที่เคยกินเหล้าทุกวัน ก็เร่ิมน้อยลง น้อยลง ตอนนี้ มีบ้างเล็กน้อย แล้วเริ่มหันมาสวดมนต์ ดิฉันกับพี่ชาย ไม่แตะเหล้ามาได้ 2 ปีกว่าแล้ว เหลือแต่น้องคนเด็ก ที่เป็นภาพสะท้อนให้พ่อได้มองเห็นกรรม ที่ลูกต้องรับว่าเป็นยังไง ดิฉันก็ได้อาศัยภาพเหล่านี้แหละ ให้พ่อเห็นด้วยตัวของพ่อเอง จนตอนนี้ เรียกว่า เดือนหนึ่งจะแค่หน สองหน ได้มั๊ง แค่นี้....ดิฉันก็ชื่นใจแล้ว

ดิฉันว่า ... เจ้าของกระทู้ ลองยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดกับคนรอบข้างเขา ในด้านบวก และ ด้านลบ บอกถึงผลที่เกิดขึ้นในระยะอันใกล้ และ ไกล ผู้ใดที่เขารักมากที่สุด ผู้นั้นแหละ ที่จะเป็นผู้ที่ทำให้เขามีสติ และ ห่วง จนทำให้เลิกได้ ดิฉันเชื่อว่าอย่างนั้นนะคะ

ขออนุโมทนา สาธุ กับเจ้าของกระทู้และทุกท่านด้วยค่ะ

 

อย่าไปยุ่งเรื่องของเขา เราเอามาคิดมาทุกข์ด้วยทำไม

 

ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ

เรื่องนี้แท้จริงไม่ได้อยากยุ่งด้วยตั้งแต่แรกเริ่มจากเราเดือดร้อนเพราะต้องช่วยเขาดูร้านด้วย
และเราเองไม่สามารถไปไหนได้เลยเพราะฝากร้านใครไม่ได้แม้จะเข้าห้องน้ำยังยาก(ขายหน้าห้าง)
เวลาที่น้องเขาไม่เมาก็เลยเริ่มคุยว่าติดเหล้าได้ยังไง(ร้านนี้เพิ่งย้ายมาได้เดือนเดียวไม่รู้ประวัติเขามาก่อน) ที่จริงเขาติดมานานหลายปีแล้วเลิกมาได้หลายครั้ง แต่ความอ่อนแอ
ทำให้เวลาเจอปัญหาเช่นเมียบ่น เฮียเจ้าของร้านบ่น อะไรต่ออะไรก็หันมาพึ่งเหล้าแต่รอบนี้หนักที่สุด30วันที่ผ่านมาเมาซะ25วัน เคยโดนจับ เมาแล้วนอนข้างถนน เยอะแยะมากมาย

เราเห็นว่าเลิกได้หลายครั้งก็น่าจะยังได้อีก พยามให้นึกถึงลูกให้มากๆ ให้รักตัวเองมากๆ
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าไม่มีผลอะไรเลย ขนาดว่ารถชนขาเจ็บไปข้างยังลากขาไปซื้อเหล้าอีกน่ะ
เชื่อเขาเลย ตอนนี้พูดด้วยไม่ไหวแล้ว เหม็นเหล้ามาก

สงสัยพรุ่งนี้น่าจะตกงานเพราะเฮียเจ้าของร้านจะเข้ามาเช็คสต็อคคงสงสัยว่าได้ตังไม่ครบ
เห็นสภาพลูกน้องคงโดนเช็คบิลเป็นแน่

ขอต่ออีกนิดปลายเดือนที่แล้วพ่อบ้านคนหนึ่งของที่นี่เพิ่งเสียเพราะติดเหล้าหนักมากขนาดอาเจียนเป็นเลือดเข้าโรงพยาบาลหลายรอบ แต่แกมีปณิธานมั่นคงว่ายอมตายดีกว่าเลิก ได้ตายสมใจ
เลยบอกน้องเขาว่าเป็นไงล่ะกินมากตายได้นะ เลิกตอนนี้ยังทันเดี๋ยวลูกกำพร้าพ่อนะ น้องแกตอบว่า
คงต้องกินจนตายเหมือนกันเลิกไม่ได้เพราะเหล้าคือชีวิต มั่นคงดีเหมือนกัน เห็นสภาพน่าสมเพชมากเลยแต่คงต้องปล่อยแล้วล่ะ

 

ผมเองเมื่อก่อนดื่มทุกวันตั้งแต่ ปี 2519 ไม่เคยเลยที่จะไม่ดื่มวันหนึ่งๆ ต้องดื่มไม่เหล้าก็เบียร์ แต่ตอนนี้เลิกได้อย่างเด็ดขาด เลิกมาประมาณ 4 ปีแล้ว
โดยอาศัยการปฎิบัติธรรมครับ โดยขั้นต้นเริ่มจากการเห็นว่าสุราไม่มีประโยชน์ แล้วค่อยๆ ใช้การปฎิบัติธรรมช่วย แต่ขั้นแรกถ้าเรายังคิดว่าอยากจะดื่มมันอีกก็คงเลิกยากครับ
หลังจากเลิกแล้วทำให้ตาสว่างมากว่า "สุรานั้นไม่มีประโยชน์เลย" เพราะเมื่อก่อนคิดว่าทำให้มีเพื่อน ทำให้ลืมเรื่องทุกข์ ทำให้กล้า ทำให้สนุก อื่นๆ อีกมากมาย(ตามความคิดของเราเอง) แต่เมื่อคิดได้ ปรากฏว่า ที่คิดมาทั้งหมดก่อนหน้านั้นผิดทั้งหมด
ผมเองเคยทำงานในโรงงานผลิตสุรามาแล้ว หลังจากเลิกเหล้าแล้วทำให้คิดได้ว่า ทำไมจึงสนับสนุนให้มีการผลิตเจ้าสิ่งไม่ดีนี้ให้กับมนุษย์ก็ไม่ทราบได้
หากต้องการเลิกจริงๆ เป็นสิ่งที่ทำไม่ยากเลย สนับสนุนให้เลิกครับ

 

มันง่ายสำหรับคนไม่ติดเหล้า มันยากสำหรับคนติดเหล้า คนติดเหล้าก้เหมือนเรากินข้าว กินจนชินแล้ว ไ่ม่ให้เรากินข้าวก็คงทำได้ให้ไปกินขนมปังกินอย่างอื่น แต่คนกินเหล้าเปลี่ยนไปเป็นของมืนเมาอย่างอื่น มันก็คล้ายกัน

มียาอยู่ตัวนึง อยู่ร้านหมอ บอกเขาว่ายาเลิกเหล้า กอ่นกินอาหารให้บดเพียงเล็กน้อย ให้เขากิน เจอกลิ่นเหล้าก็จะไม่ชอบไปเอง กินเหล้าไม่ได้ ใกล้ไม่ได้ เดี๋ยวเลิกไปเอง ที่เขาเลิกไม่ได้เพราะเขามีปัญหาชีวิต และกำลังใจในการเลิกไม่มี และก็ไม่อยากเลิกด้วย

ต้องวางยาเอาคับหายแน่นอน ^_^ ถ้ายังไงก็ถามวิธีใช้กับหมออีกทีนะ เพราะเพื่อนบอกมาอีกที ไม่ได้ ไปซื้อเองไม่เคยลองใช้คับ

 

ใจถึงถึง มันไม่ใช่ของดี มันหลอกเรา ให้เราหลอกตัวว่ามันดี ว่าขาดมันไม่ได้ จะต้องทุกข์ แต่แท้ที่จริงมันต่างหากที่นำทุกข์มาให้ด้วยซ้ำ
เนอะ ว่ามั้ย

 

น่าสงสารมากเลยนะคะ แต่ใครก็ช่วยเขาไม่ได้ เขาต้องช่วยตนเองเท่านั้น
​