ถามพระท่านว่าเราบำเพ็ญมานานเท่าใดแล้ว

ที่ถามเพราะเอาหลักธรรมที่ว่าโลกเป็นทุกข์ไปพูดให้ลูกผู้พี่ฟังแต่แกพูดประชดว่า
มองโลกในแง่ร้าย เลยไปกราบพระที่ห้องระลึกถึงหลวงพ่อฤาษีฯด้วยอธิษฐานว่าบอกลูกด้วยเถิดลูกบำเพ็ญมานานเท่าใดแล้วทำไมพูดธรรมะให้พี่เขาฟังแล้วเขาไม่เข้าใจ ขอให้เปิดหนังสือสมบัติพ่อให้เล่มนี้แล้วรู้ด้วยเถิด พอเปิดไปเรื่องการทำน้ำมนต์ของพระพุทธเจ้า ก็ปรากฎตัวหนังสือแทรกขึ้นมา "แค่1,000กัปเองยังอ่อนอยู่" แต่ผมไม่รู้ว่าตนเองบำเพ็ญพุทธภูมิหรือสาวกภูมิ แต่ใจจริงแล้วชอบพุทธภูมิ เคยเปิดเทปหลวงพ่อแล้วได้ยินเสียงบันทึกต่างจากเดิมไปท่านมาโปรดว่าถ้าอยากเป็นพระพุทธเจ้าก็มาดูกันว่าท่านมีความดียังไงถึงมาเป็นได้ แต่ท่านบอกผมด้วยว่าถ้าไปทำความชั่วผมไม่ไปด้วย เพราะตอนนั้นนึกสนับสนุนพวก
วาฮะบีย์(อัลกออิดะห์) ที่จะต่อกรกับคนขาวที่ชอบรังแกคนเอเชียและชาติพันธุ์อื่นโดยเฉพาะคนผิวสีผมสงสารเขา เลยอยากเป็นทหารที่จะผลิตอาวุธและกระสุน(แค่ปืนสำหรับทหารราบชนิดต่างๆส่งขายให้พวกนั้น) แต่พออ่านพุทธทำนายแล้วผมไม่อยากช่วยแล้วเป็นเรื่องของเขาเขาจะสู้กันเองหน้าที่เขาเราทำประเทศเราให้ดีก่อนดีกว่า ...แต่ยังบรรจุทหารไม่ได้เลยอายุ24เต็มแล้วจบบริหารรัฐกิจรามคำแหงแต่ยังไม่ได้รับปริญญาพระองค์ท่านจะพระราชทานปี54
แล้วนิ้วมือของผมมันไม่เหมือนชาวบ้านผู้ชายส่วนใหญ่นิ้วชี้จะสั้นกว่านิ้วนางครับของผมเป็นตามรูป

 

คุณยังขาดเมตตาธรรมอยู่อีกมาก ศีลข้อหนึ่งยังไม่ได้เลย ส่วนเรื่องนิ้วชี้ยาวกว่านิ้วนางเป็นเรื่องปกติ ใครหลายๆ คนก็มีกัน

 

โมทนาด้วยครับ
ท่านตอบตาม ลักษณะ จริงๆๆๆครับ
ตอบโดนใจผมเลยครับ อิอิ สาธุๆๆ++




ลักษณะที่ ๓-๕<!--colorc--><!--/colorc--> (๓) มีส้นพระบาทยื่นยาว ออกไป (๔) มีพระองคุลียาว(หมายถึงนิ้วพระหัตถ์และพระบาทด้วย) และ (๕) มีพระวรกายตั้งตรงดุจกายพรหม๑
<!--coloro:#ff0000--><!--/coloro-->สาเหตุ<!--colorc--><!--/colorc--> เพราะทรงสั่งสมบุญไว้ในชาติก่อน เมื่อทรงเกิดเป็นมนุษย์ เป็นผู้ละเว้นจากการฆ่าสัตว์
มีความละอายต่อบาป มีความเอ็นดู มุ่งประโยชน์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์

<!--coloro:#ff0000-->

 

มองตามเหตุผลแห่งธรรมแล้วผมยอมรับว่าใช่ถ้าอยากจะบรรลุธรรมจริงๆผมต้องทำอีกมาก ใจจริงตอนนี้พยายามจะเอาพรหมวิหาร4มาเป็นอาหารเลี้ยงใจที่มันกระหายเลือด...ผมก็รู้ครับว่าถ้าผิดตั้งแต่ใจคิดศีลก็ไม่บริสุทธิ์แล้ว
แต่ต่อนี้ไปผมจะพยายามลืมในสิ่งที่คนบางกลุ่มคิดว่าถูกของเขาเช่น "พระเจ้าประทานสมองให้เผ่าพันธุ์พวกข้าเหนือกว่าและมาปกครองชาวโลก"...มีคนบางกลุ่มกล่าวเยี่ยงนี้ แต่ถ้ามันจะทำลายล้างคนอื่นผมคงไม่ยอม เพราะผมเชื่อว่าไม่มีพระเจ้า จิตทุกดวงที่มาเกิดบนโลกใบนี้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มนุษย์จะพ้นทุกข์ได้ด้วยใจของเขาเองต่างหาก ...หากพระเจ้ามีจริงทรงอานุภาพจริงทำไมไม่ทำให้คนมีแค่ศาสนาเดียว ผมก็สนใจในอภิญญาแต่ได้แค่สมาธิเล็กน้อยเท่านั้นใครทำได้ช่วยกันด้วยเถอะอย่าให้ใครมาทำลายบ้านเมืองของเราเป็นพอ...คนที่พระพุทธองค์ทุกพระองค์จะสอนธรรมะเขาได้ต้องเป็นผู้ที่มีกำลังใจถึงแล้วไม่งั้นไม่รู้เรื่อง คนที่ไปเกิดในศาสนาอื่นเพราะเขากำลังใจยังไม่ถึง...
นิพพานัง ปรมัง สุขัง
นิพพาน เป็นสุขอย่างยิ่ง
สำหรับผมเคยได้แค่ชั้นจาตุมหาราชิกาก็พอใจแล้วสำหรับชาตินี้

 

ถ้าคุณตั้งใจทำดีในปัจจุบันคุณทำไปเถอะ ถ้าปรารถณาสิ่งใดในธรรมที่เป็นกุศลดีย่อมสำเร็จแน่

กาลก่อนคิดพลั้งพลาดด้วย กาย วาจา ใจ ให้ถือว่าเป็นครูสอนเราไม่ให้ประพฤติผิดอีกในปัจจุบันพยายามทำกำลังใจให้เข้มแข็ง

อย่าลืมคล้อยตามไปกับข้อความคิดเห็นในที่นี้มันจะทำให้ท่านหมดกำลังใจไปป่าวๆท่านพยายามทำตามคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าการที่ท่านปฎิบัติตามคำสอนเปรียบเสมือนท่านได้เห็นพระบรมศาสดาแห่งพุทธ

**สุดท้ายนี้ให้ท่านพึงพิจารณาเอาเองเถิด

 

ก็เป็น พุทธภูมิ อย่างอ่อน

ถ้าในชาตินี้ ท่านปรารถนาแค่ชั้น จาตุมหาราชิกา ดังที่ตอบไว้ในกระทู้
แล้วได้อ่านหนังสือหลวงพ่อฤาษีฯ ก็คงมีหวังถึง ไม่ยากไม่เย็นอะไร ถ้าไม่ประมาท

ปล. แต่อย่างน้อย มีวาสนาเกิดมาเจอคำสอนขององค์หลวงพ่อฤาษีฯ ทั้งที
หวังแค่นี้ ออกจะน้อยไปนิดนะครับ แต่ก็แล้วแต่ใจท่านเถิด

 

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ตั้งใจแล้วก็ เอาให้ถึงตามที่ตั้งใจเลยนะครับ

ยังไง ถ้าปฏิบัติตามสายหลวงพ่อฤาษีฯ ส่วนมากท่านจะไปพรหม กันนะครับ

ถ้าบำเพิญมาทางนี้

ยังไงก็ค่อยๆ ศึกษา ลองดูจ้า

 

ครับขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจ ผมจะพยายามบรรจุทหารให้ได้ชาตินี้จะได้เป็น
บุรุษอาชาไนย(อัศวิน)กับเขารึเปล่าก็ไม่รู้เพราะกำลังใจผมและบุญยังเป็นได้แค่1ใน4ของผู้ไม่มีความกลัวตายในจิตใจ ซึ่งที่สูงขึ้นไปก็คือ พระเจ้าจักรพรรดิ(จ้าวโลกาใบนี้),พระอรหันต์,พระพุทธองค์3อย่างหลังคงต้องรอชาติต่อๆไป

 

คนไหนอยากเป็นพุทธภูมิ ตั้งแต่อเวจีต้องรู้หมด
ดังนั้นให้เขาไปลงนรกก่อนก็คงดีเหมือนกันไม่เห็นแปลก

 

ผมก็ไม่รู้นะว่าจะไปไหนรอท่านลุงพุฒกับท่านลุงบัญชีตรวจผลบาปบุญที่เคยทำตอนผมผ่านสำนักท่านก็แล้วกัน อย่างน้อยก็ดีใจที่จำหน้าหลวงพ่อได้และเห็นท่านตอน6ขวบ
ท่านถามผมว่า อายุเท่าไรแล้วลูก ผมตอบว่า 6ขวบครับ ท่านจึงบอกว่า อายุ20แล้วมาบวชที่วัดเรานะลูกนะ(แต่บัดนี้ก็ยังไม่มีโอกาสบวช) ทำสังฆทานกับท่าน ก้ได้พร รวยๆๆนะลูกนะ
ผมประทับใจอยู่จนทุกวันนี้ ตั้งแต่ปี2535เป็นต้นมา

 

สาธุ อนุโมทนาด้วยนะครับ
มี หน่อพุทธางกูรน้อยๆๆอ่อนๆๆ อุบัติขึ้นมาอีกองค์แล้ว ดีใจจังเลยครับ

วันนี้ได้ ปล่อยกุ้งน้อยๆๆ (จากการทอดสด จากยำสดๆๆ) ผู้น่าสงสารนี้ จำนวนหนึ่ง โลครึ่งได้มั้ง(กะเอานะครับ) ด้วยบุญนี้จงสำเร็จแต่ท่านน้องโต้ง และท่านองค์อนิตยทั้งหลายในเว็ปพลังจิต ท่านองค์นิตยในเทวโลก(และที่อยู่ที่ต่ำตามพระไตรปิฏกกล่าวไว้) และเวไนยสัตว์ทั้งหลายในหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาลด้วยทเอญ....ๆๆ

และขอให้ ท่านน้องโต้ง และท่านองค์อนิตยทั้งหลายในเว็ปพลังจิต(ในหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาล) ท่านองค์นิตยในเทวโลก(และที่อยู่ที่ต่ำตามพระไตรปิฏกกล่าวไว้) จงมีจิตใจที่มั่งคงต่อ "สัพพัญญูตญาณ" ด้วยเทอญ....สาธุๆๆ

 

อนุโมทนาครับ นายโต้งและทุกท่านที่ให้ความรู้
ก็ร่วมให้กำลังใจกับนายโต้งแล้วกันครับ ไม่ว่าจะเป็นพุทธภูมิ ปัจเจกภูมิ หรือสาวกภูมิก็ถึงภูมิเดียวกันแหละครับ คือ นิพพาน เหมือนกัน ดังนั้นไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ ว่าตอนนี้เนี่ยบำเพ็ญมากี่กัป กี่อสงไขย สนใจเรื่องของใจอะครับ ว่าตอนนี้เนี่ย ใจเราเป็นยังไง ตอนนี้ใจเราเต็มหรือยัง หากว่าใจเต็มก็ตรัสรู้ได้ ระหว่างทาง ที่เราบำเพ็ญบารมี เราก็ต้องเรียนรู้แหละ ทำตัวเป็นนักเรียนที่ดีครับตลอดไปจนกว่าจะได้ตรัสรู้ครับ เพราะว่าพระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ล้วนแล้วแต่ต้องเรียน เรียน และเรียนครับ แม้แต่ที่เป็นสาวกก็ต้องเรียน เรียน และเรียน ไม่มีอะไรที่สำคัญเท่ากับการเรียนครับ เรียนเพื่อให้รู้ เรียนเพื่อให้เข้าใจ เรียนเพื่อให้แจ้ง แล้วเวลามาถึงเนี่ย ก็จะรู้เองว่า พอแล้ว ครบ แล้ว เต็มแล้ว ไม่ต้องเพิ่มไปมากกว่านี้ก็ได้แล้ว ดังนั้น หากว่าเรียนแล้วจะเรียนรู้มาผิด แล้วต้องทำให้ประพฤติผิดไปบ้างก็เป็นเรื่องปรกติของการบำเพ็ญบารมี เพราะว่าต้องเรียนผิด และเรียนถูก ไม่งั้นไปสอนคนไม่ได้

ส่วนเรื่องของนิ้วนั้นก็เป็นสิ่งที่เน่าเปื่อยไปตามสภาพ อย่าไปสนใจให้มันมาก มันเป็นอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตาครับ หากว่าจะสนใจเรื่องนิ้ว ให้สนใจว่า มันก็เป็นเพียงของที่เน่าเปื่อยเป็นอนิจจัง ไม่เที่ยง เดี๋ยวก็เหี่ยว เดี๋ยวก็ชา เคลื่อนไหวไม่ได้ เคยเคลื่อนไหวได้แต่ต่อมาไม่ได้ เป็นอนิจจัง เพราะเคลื่อนไหวได้แล้วมาเคลื่อนไหว้ไม่ได้ เป็นทุกขัง การไปติดนิ้วนี้เป็นของเรา เป็นส่วนหนึ่งของเรา อันนี้ทำให้เป็นทุกข์ และในที่สุดเราก็ต้องจากนิ้ว นี้เป็นเรื่องธรรมดา เพราะมันเปื่อยเน่าแล้วก็แตกหักไป ย่อยสลายไปโดยธรรมชาติ ไม่ได้เห็นมันอีก เป็นอนัตตา ครับ
ศึกษากฎตรงนี้ให้เข้าใจ ก็จะสามารถประสบความสำเร็จในการบำเพ็ญบารมีเอง
ขอให้สำเร็จครับ

 

ขอบคุณครับ คุณlinake119 ผมแค่ข้องใจกับพวกหมอดูโหวเฮ้งนิดหน่อยครับ
กำลังใจของผมเองตอนนี้รู้สึกตัวแล้วครับว่าเราควรปฎิบัติอย่างไรให้ถูกให้ควร

 

เออ...ผมคิดว่าถ้าจะได้อุปสมบทที่วัดท่าซุงในชาตินี้เมื่ออายุ20จริงน่าจะเป็นอายุการรับราชการมั่งครับ(ขอเดานะครับและขอให้เป็นอย่างนั้น)...สาธุ

 

เหมือนเห็นคนจะตกเหวแต่ไม่ช่วยนะครับแบบนี้ ในเมื่อรู้แล้วเราก็ช่วยกันแนะนำแนวทาง ให้เค้าไปในทางที่ดี ไม่ดีกว่าเหรอครับ ส่วนเรื่องเค้าจะทำตามหรือไม่นั้น
ก็อีกเรื่องนึง