ทำอย่างไร ถึงจะขจัดความรู้สึกที่ไม่ดีกับแม่ ได้

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย one_heart, 2 ธันวาคม 2010.

  1. one_heart

    one_heart เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 พฤศจิกายน 2010
    โพสต์:
    286
    ค่าพลัง:
    +648
    เท่าที่จำความมาได้ คุณอาและคุณย่า เป็นผู้เลี้ยงดิฉันมาตั้งแต่ 2 ขวบ และเมื่อโตขึ้น ดิฉันก็ได้รับทราบความจริงหลายๆอย่าง เกี่ยวกับแม่ของดิฉัน

    1. แม่ไม่เคยเลี้ยงดูฉัน แม่ไม่ชอบเด็กผู้หญิง
    2. แม่ติดการพนันอย่างหนัก (เมื่อไม่มีเงินจ่ายก็เอาตัวเข้าแลก)
    3. แม่ขโมยพระดีดี ที่พ่อดิฉันเก็บสะสมไว้มาขาย (หวงพ่อปากน้ำรุ่น 1 ทราบว่าปล่อย 500 บาท)
    4. แม่ชอบโกหก ชอบหลอกเอาเงินคนอื่น
    5. เงินทองที่พ่อดิฉันหามา (คุณพ่อเคยทำงานเมืองนอกแล้วส่งเงินกลับมา)
    แม่ก็เอาไปเล่นการพนันจนหมด
    6. แม่เป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อต้องช้ำใจ เสียใจอย่างหนัก จนพ่อต้องติดยาเสพติดเป็นมะเร็งเสียชีวิต
    7. แม่ไม่ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง อาศัยพึ่งญาติ ๆ

    ที่ดิฉันทราบมาไม่ใช่ว่าอา หรือ ย่า อยากจะเล่าให้ฟังนะคะ ดิฉันเปนคนอยากรู้เรื่องราวทั้งหมดเอง ว่าทำไมญาติฝ่ายพ่อ ถึงไม่ชอบแม่ ไม่อยากพูดถึงแม่

    ไม่แปลกที่ดิฉันจะรัก อา คุณย่า และ พ่อมากๆ และพวกท่าน จะย้ำเสมอๆว่า อย่าเกลียดแม่ ยังไงเขาก็เป็นแม่เรา เขาให้กำเนิดเรามา ถ้ามีโอกาสต้องตอบแทนพระคุณ

    แม่ไม่เคยโทรหา ไม่เคยติดต่อ ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่เคยเป็นห่วง ตั้งแต่ดิฉันจำความได้จนถึงเข้ามหาวิทยาลัย มา ณ วันนี้ ดิฉันเรียนจบได้ทำงาน มีเงินเดือน แม่ของดิฉันก็ติดต่อมา เพื่อขอเงิน โทรมาทุกครั้งถ้าเป็นเบอร์แม่ ดิฉันจะรู้ได้เลยว่าโทรมาเรื่องเงิน แม้ว่าจะทำเป็นห่วง ถามนู่น นี่ ก่อนเสมอ แต่สุดท้ายก็จบเรื่องเงิน

    ดิฉันรู้มาว่าทุกวันนี้แม่ก็ยังเกี่ยวข้องกับการพนัน มีลูกใหม่กับผู้ชายคนใหม่(แฟนใหม่แม่ขับ TAXI) ตัวแม่เองก็ไม่ยอมทำงาน อ้างว่าแก่แล้วทำงานไม่ไหว ไม่มีใครเขารับ เงินไม่เคยพอใช้

    เงินที่ให้ไป(แม้มันจะไม่มาก)ดิฉันคิดเสมอว่าแม่ต้องเอาไปเล่นการพนันแน่ๆ

    ดิฉันจะมีอาการหงุดหงิดทุกครั้งที่รู้ว่าแม่โทรมา ฉันไม่อยากจะพูดกับแม่ ฉันจะอารมเสีย ดิฉันรู้เสมอว่ามันบาป แต่มันก็ห้ามใจไม่ได้ ยอมรับว่าเมื่อก่อนดิฉันจะตวาดแม่ แต่ตอนนี้ดิฉันพยายามเงียบ เพราะไม่อยากพูด

    ฉันยอมรับว่า ฉันเกลียดแม่

    สิ่งที่ทำให้ดิฉันรู้สึกได้อย่างหนึ่ง คือ

    แม่ได้คลอดฉันออกมา ทำให้ดิฉันได้มีชีวิต
    แต่สิ่งที่แม่ทำกับพ่อและดิฉันนั้น ยังทำให้ดิฉันเกลียดแม่ได้ถึงขนาดนี้
    แล้วแม่ที่ทำแท้งลูกหล่ะ?? คุณจะโดนลูกเกลียดขนาดไหน ไม่สงสัยเลยว่าคนที่ทำแท้งทำไมชีวิตถึงได้ล้มเหลว เจออุปสรรคมากมาย

    ตอนนี้ดิฉันปลงได้บ้างแล้ว พยายามไม่คิดอะไรมากแล้ว เงินที่ให้ไปตอนนี้ดิฉันก็คิดว่าจะเอาไปทำอะไร จะใช้อะไร ก็เรื่องของแม่ เราได้ทำหน้าที่ลูกแล้ว
    ทุกวันนี้ก็พยายามสวดมนต์แผ่เมตตาถึงแม่

    ดิฉันจะทำอย่างไรดีค่ะ ให้ความรู้สึกเกลียดแม่ มันหายออกไปจากใจ ถึงแม้มันจะยาก ดิฉันก็จะพยายาม..
     
  2. พิมพ์ฉัตร

    พิมพ์ฉัตร เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2010
    โพสต์:
    62
    ค่าพลัง:
    +472
    คุณกับแม่ต้องเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมาก่อนแน่ๆ ทางเดียวที่จะแก้ได้คือกรรมฐานค่ะ
     
  3. chantima

    chantima เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 กันยายน 2008
    โพสต์:
    747
    ค่าพลัง:
    +407
    เข้าใจคุณเจ้าของกระทู้นะ แต่แค่คิดก็ไม่ดีแล้ว
    ทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมมีเหตุปัจจัย
    ถ้าคุณเป็นคนที่เชื่อในพุทธศาสนา ศรัทธาในองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
    เชื่อเรื่องบาปบุญว่ามีจริง อย่ามองแค่ชาติภพปัจจุบัน
    คนเราเวียนว่ายตายเกิดมานับชาติไม่ถ้วน
    แม่และตัวคุณจึงต้องเกิดมาชดใช้ซึ่งกันและกัน
    กฏแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ
    คุณควรจะขออโหสิกรรมกับแม่เพื่อจะได้ไม่เป็นเวรกรรมติดตัว
    ถ้ามีใครมาขอซื้อแขน ซื้อขาหรืออวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของคุณ
    คุณก็คงไม่ยอมขายแม้จะให้ราคาดีแค่ไหน
    แล้วคุณจะลืมไปได้อย่างไรเล่าว่าใครคือคนที่ให้ชีวิตคุณ
    ถึงไม่ได้ส่งเสีย เลี้ยงดู แต่คุณก็มีอวัยวะครบ 32
    มีสติปัญญาเรียนจนจบปริญญาตรี
    มีความรู้ว่าอะไรผิดชอบชั่วดีไม่ใช่เหรอ
    นั่นคงเพียงพอแล้วมั้งที่เราควรจะตระหนักในบุญคุณของแม่
    ให้ท่านเถอะคะ เงินนั้นท่านจะเอาไปทำอะไรมันก็เรื่องของท่าน
    ให้เท่าที่สามารถจะให้ได้ วางอุเบกขาเถอะค่ะ ทุกคนมีกรรมเป็นของของตน
    อย่าไปเกลียดหรือโกรธท่านเลยค่ะ
    ถ้าเราทำดีที่สุดจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลังตอนที่เราไม่มีแม่ให้แก้ตัว
    ถ้าความเห็นทำให้รู้สึกไม่พอใจก็ขออโหสิกรรมด้วยค่ะ
     
  4. ending

    ending เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 พฤศจิกายน 2010
    โพสต์:
    195
    ค่าพลัง:
    +114
    มันก็ทำใจยากเหมือนกัน แต่ล่ะคนก็คงเกิดมาชดใช้กรรมของตัวเอง
     
  5. LungKO

    LungKO เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 มีนาคม 2010
    โพสต์:
    590
    ค่าพลัง:
    +925
    คุณจันทิมา กล่าวถูกต้องแล้วครับ
    เราเป็นลูก ควรทำใจให้เป็นกลาง ด้วยพรหมวิหารธรรม( พรหม-วิหาน-ธรรม) สี่อย่าง
    คือ หนึ่งเมตตา คือมีความรักที่บริสุทธิ์ ไม่หวังสิ่งตอบแทน สองกรุณา คิดจะช่วยให้พ้นทุกข์
    สาม มุทิตายินดีที่ท่านมีความสุข สี่อุเบกขา คือยอมรับผลกรรม ที่แต่ละคนทำไว้แล้วซะ
    กรณีคุณ one heart นี้ ต้องใช้อุเบกขา คืออย่าสนใจเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะจะทำให้ทำบาปหนักเข้าไปอีก
    รีบไปขออโหสิกรรม ต่อท่านซะ ถึงอย่างไร ท่านก็เป็นแม่เรา นะครับ
    แม้ตัวเราเอง ก็คงต้องศึกษา และปฏิบัติธรรมกัมมะฐาน ให้มากขึ้นอีก จะช่วยได้เยอะเลยนะครับ
    ....ไม่สนอดีต ไม่คิดอนาคต กำหนดปัจจุบัน ปัญหาจะลดลง..... ลองดูนะครับ
    ด้วยความหวังดีจริง ๆ จากลุงมหาโกศล นะครับ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 2 ธันวาคม 2010
  6. น้ำดี1

    น้ำดี1 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤศจิกายน 2008
    โพสต์:
    13,402
    ค่าพลัง:
    +43,432
    คิดอย่างเดียวค่ะ เขาเป็นแม่เรา
     
  7. ซาตานคลั่ง

    ซาตานคลั่ง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 ธันวาคม 2006
    โพสต์:
    496
    ค่าพลัง:
    +1,449
    ไม่ว่าแม่ในสายตาคุณจะแย่มากน้อยอย่างไร แต่สิ่งเดียวที่ทำให้คุณเกลียดแม่ได้มากมายขนาดนี้คือ ความฝังใจจากอดีต ที่หมายถึงชาติก่อนๆ

    เพราะคุณเองก็คงเคยได้ยินเรื่องที่ พ่อก็เหลวแหล่ แม่ก็ไม่เอาไหน แต่ลูกๆกลับไม่ได้ขุ่นเคืองไม่ได้โกรธเกลียดอะไร ก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ

    แต่ขอถามคุณว่า การที่คุณเกลียดหรือรู้สึกไม่ดีกับแม่ของคุณนี่ แม่ของคุณรับรู้หรือเดือดร้อนหรือเปล่า ก็ไม่รับรู้หรือเดือดร้อนอะไรเลย ก็เลยกลายเป็นว่า
    คุณเศร้าหมองอยู่ฝ่ายเดียว!!!

    แล้วจะมัวเศร้าหมองอยู่ทำไมในเมื่อคุณก็ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ได้ เพราะคนที่คุณควรจะสำนึกบุญคุณจริงๆคือคนที่เลี้ยงดูคุณมาตั้งแต่เด็กซึ่งก็หมายถึง...

    แต่ถ้าแม่ขอเงินก็ต้องให้เพราะคุณก็เป็นหนี้เขาอยู่เหมือนกัน อย่าลืมขออโหสิกรรมแม่คุณด้วยนะ เพราะหนี้ที่ว่านี่ก็เป็นหนี้ที่คุณโกงแม่มาเหมือนกัน
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 3 ธันวาคม 2010
  8. วิญญาณนิพพาน

    วิญญาณนิพพาน ทีมงานอาสาฯ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 เมษายน 2008
    โพสต์:
    22,244
    กระทู้เรื่องเด่น:
    51
    ค่าพลัง:
    +21,001
    ก่อนอื่นเลยคือ คุณ one_heart ต้องให้อภัยคุณเเม่ครับ ยังไงท่านก็เป็นเเม่เรา หากไม่มีท่าน เราก็ไม่ได้เกิดมาเเน่นอนครับ หลังจากนั้นก็ให้คุณ one_heart หันมาสวดมนต์ รักษาศีล นั่งสมาธิ เเผ่เมตตาให้คุณเเม่ในทุกๆวัน ให้ดีก็เเผ่ไปทั่วทั้งจักรวาลเลย ทําอย่างนี้ในทุกๆวันครับ เดี๋ยวในอนาคต ทุกอย่างจะดีเองครับ หากคุณ one_heart ไม่เคยนั่งสมาธิ ตามนี้ได้เลยครับ เข้าไปอ่านเเล้วปฎิบัติตามที่หลวงพ่อท่านสอน จะได้เดินได้ถูกทางครับ หากคุณ one_heart สวดมนต์ นั่งสมาธิ เเผ่เมตตาทุกวัน ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง อันนี้เรื่องจริง เเต่ขอให้คุณ one_heart อดทนเเละปฎิบัติไปตลอดชีวิตนะครับ เดี๋ยวจะเห็นผลเอง ไม่ช้าก็เร็ว เดี๋ยวจะเข้าใจเองครับ ที่ผมกล้าบอกว่า ปฎิบัติเเล้วเดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง เพราะผมปฎิบัติเเล้ว ทุกอย่างก็ดีขึ้นจริงๆครับ เเต่ต้องปฏิบัติทุกวันอย่าให้ขาดนะครับ เรื่องการปฎิบัตินี่ เราต้องทําเองถึงจะเข้้าใจเองครับ ตามนี้ครับ

    วิธีนั่งสมาธิขั้นเบื้องต้นของหลวงพ่อฤาษีลิงดํา

    http://www.palungjit.org/smati/books/index.php?cat=420

    อุปสรรคและวิธีแก้ไขในการทำสมาธิ

    http://palungjit.org/threads/อุปสรรคและวิธีแก้ไขในการทำสมาธิ.217531/

    ฝากอันนี้ให้คุณ one_heart ฟังให้จบด้วยครับ

    http://audio.palungjit.org/forums/สงครามภายใน.5520/

    <center> สงครามภายใน

    </center>
    <hr style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: rgb(255, 255, 255);" size="1">
    Artist: หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
    Album: วัดถ้ำผาปล่อง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
    <fieldset class="fieldset"><legend>ไฟล์แนบข้อความ</legend> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="3"> <tbody> <tr> <td width="20"><input id="play_55582" checked="checked" value="attachment.php?attachmentid=55582" name="Music" type="radio">ฟัง</td> <td>[​IMG]</td> <td>สงครามภายใน.mp3 (4.74 MB, 1394 views)</td></tr></tbody></table></fieldset>

    สุดท้าย ผมอยากใ้ห้คุณ one_heart download หนังสือ " ชีวิตเป็นอย่างนี้ " ใต้ comment ของผมไปอ่านให้จบครับ ต้องขอให้คุณ one_heart อ่านให้จบนะครับ อ่านจบเเล้วจะคิดอะไรได้อีกเยอะครับ ผมรับรองครับ เจริญในธรรมครับ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 3 ธันวาคม 2010
  9. krasin

    krasin เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 มิถุนายน 2009
    โพสต์:
    395
    ค่าพลัง:
    +2,821
    คิดซะว่ามันเป็นเวรกรรมของแม่ ที่ทำให้แม่ต้องเป็นคนแบบนั้น พยามทำบุญแผ่เมตตาส่งไปให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่ บ่อยๆ ก็พอ แต่แม่คุณยังพอมีบุญที่มีคนแบบคุณเป็นลูก เพราะฉะนั้้นต้องถือว่าเราเป็นเนื้อนาบุญของแม่ที่จะต้องดึงแม่ขึ้นจากขุมนรกให้ได้ หน้าที่ของคุณก็มีเท่านั้นแหละ
     
  10. กระติ๊บ

    กระติ๊บ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    30 พฤศจิกายน 2007
    โพสต์:
    672
    ค่าพลัง:
    +939
    หากมีคำถาม ภายในจิตใจต่างๆนาๆ แต่ไม่สามารถจะหาคำตอบ หรือทางออกได้ ต้องปรึกษาผู้รู้ค่ะ ถ้าคุณอยู่ในกรุงเทพ พอมีเวลาว่างวันอาทิตย์ อยากให้ไปที่วัดพิชัยญาติ ไปพบกับคุณแม่ชี ทศพร อาจจะได้ธรรมมะ ได้คำตอบของเรื่องบางเรื่องที่คุณสงสัย แต่ต้องเตือนก่อนว้าไม่ใช่ไปครั้งแรกจะยังไม่ได้คำตอบเลย อาจจะต้องไปหลายๆครั้ง แต่ที่แน่ๆจะได้ธรรมมะมากแน่นอน
     
  11. supatorn

    supatorn ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 กรกฎาคม 2010
    โพสต์:
    41,256
    กระทู้เรื่องเด่น:
    169
    ค่าพลัง:
    +33,018
    การให้อภัยเป็นสิ่งที่ทําได้ยากแต่คิดว่าคุณone heart ทําได้ เอาใจช่วยและขอให้โชคดีค่ะ
    บุญรักษาทุกท่านค่ะ





    ;aa41
     
  12. one_heart

    one_heart เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 พฤศจิกายน 2010
    โพสต์:
    286
    ค่าพลัง:
    +648
    ก่อนอื่น ดิฉันคงต้อง ทำใจ ก่อนเป็นอันดับแรก

    ถึงจะสามารถ ปล่อยวาง ให้อภัย ขออโหสิกรรม

    มันช่างยากเย็นเสียนี่
     
  13. bluebaby2

    bluebaby2 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 กันยายน 2010
    โพสต์:
    2,471
    ค่าพลัง:
    +4,287
    ผมอยากลองแนะนำให้คุณลองมองแม่ของคุณเหมือนกับที่มองคนอื่นลองใช้มาตรฐานเดียวกันดู เพราะปกติถ้าพ่อแม่ของเราดีกว่าพ่อแม่ของคนอื่นมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าพ่อแม่ของเราดีสู้พ่อแม่คนอื่นไม่ได้เราจะเริ่มรู้สึกไม่ดีกับท่านขึ้นมาเลย บางทีท่านแค่ขัดใจเรานิดเดียวก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟก็มี ทั้งที่คนอื่นทำกับเรามากกว่าแต่กลับรู้สึกโกรธพ่อแม่มากกว่า นี่เป็นเพราะว่าเราชอบเปรียบเทียบ ดังนั้นในกรณีของคุณจากความเห็นผมก็อย่าไปคิดว่าท่านเป็นแม่ลองมองท่านเป็นคนปกติดูจะให้อภัยท่านได้ง่ายขึ้น ทีนี้พอคุณเห็นท่านเป็นคนปกติเท่านั้นคุณถึงจะเริ่มเข้าใจท่านตามความเป็นจริง ว่าท่านยังตกเป็นทาสของกิเลศ อวิชชาหรือความไม่รู้จริงของท่านยังมีมาก สุดท้ายแล้วถ้าคุณพิจารณาตามเป็นจริงคุณจะทราบว่าทำไม่ท่านถึงเป็นแบบนั้น มองเห็นเป็นธรรมดาแล้วสิ้นสงสัย เมื่อนั้นคุณถึงจะอภัยให้กับท่านได้
     
  14. เขตปกครอง230

    เขตปกครอง230 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 มีนาคม 2006
    โพสต์:
    463
    ค่าพลัง:
    +324
    ทุกข์เพราะคิดว่าเอาเงินที่เราให้ไปเล่นการพนัน จริงๆเราให้ไปแล้วเค้าจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเค้า แล้วเงินที่ให้มันก็ไม่ได้มากมายอะไรไม่ใช่เหรอ คิดซะว่าซื้อความสุขให้แกเถอะ
     
  15. peepo_pocky

    peepo_pocky เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 พฤศจิกายน 2009
    โพสต์:
    80
    ค่าพลัง:
    +298
    เข้าใจความรู้สึกของคุณ one_heart และก็เห็นใจนะคะ

    ตัวเราเองก็เคยทำตัวไม่ดีกับพ่อแม่ ทั้งกายวาจาใจเลยค่ะ

    แต่พอมาระยะหลัง ได้ศึกษาธรรมมะมากขึ้น ได้อ่านหน้งสือของหลวงพ่อจรัญ ได้ดูคลิปวีดีโอของแม่ชีทศพร และหลักธรรมอื่นๆมากมาย ที่เกี่ยวกับคุณของบิดามารดา รวมทั้งได้สวดมนต์ และไปปฏิบัติธรรม ก็ได้รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้น ตอนนี้รู้สึกว่ารักพ่อแม่มาก และไม่ค่อยกล้าทำตัวไม่ดีแล้วค่ะ (แต่ก็มีบ้างที่หลุดๆไป)

    เรามีความรู้สึกว่า ถ้าเรานำธรรมมะมาอยู่ในใจ เมื่อมีสิ่งใดมากระทบ อารณ์ขุ่นมัวมันก็ยังคงเกิดเหมือนเดิม เพียงแต่ว่าจะเกิดช้ากว่าเดิมและดับไวกว่าเดิม

    เราเชื่อว่าุ้ถ้าคุณ one_heart หมั่นไหว้พระสวดมนต์,แผ่เมตตา,อโหสิกรรมรวมทั้งขอขมาแม่แล้ว สิ่งดีๆจะเกิดขึ้นด้วยอำนาจของพระพุทธคุณค่ะ

    คิดเสียว่า เขาจะทำอย่างไรหรือเป็นอย่างไรมาก็อย่าใส่ใจ แต่ให้เราทำหน้าที่ของลูกกัญญูให้ดีที่สุด แล้วชีวิตจะไม่ตกต่ำ รวมทั้งขอขมาและอโหสิกรรมจะได้ไม่เป็การต่อเวรกันต่อไปค่ะ ^^v
     
  16. Thanks-Epi

    Thanks-Epi เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤศจิกายน 2010
    โพสต์:
    985
    ค่าพลัง:
    +2,951
    เข้าใจความรู้สึกนะ แต่กรณีของเราไม่ใช่แม่ ไม่ใช่พ่อ

    มีผู้รู้แนะนำ ให้เรา แผ่เมตตาให้เขามากๆ (เราบอกเขาว่า คำว่า ให้อภัย มันมีเขตจำกัด)
    เขาบอกเราว่า ให้อภัย กับแผ่เมตตามันคนละเรื่อง
    อวยพรให้คุณใจสงบ (เหมือนเราตอนนี้) แม้เราจะทำไม่ได้ ยังแผ่เมตตาให้ไม่ได้ แต่ความรู้สึกสบายใจก็มากขึ้น เพราะพยายามเลี่ยงคนๆ นี้ ไม่คิด ไม่นึก ไม่ให้ความสำคัญพอที่จะนึกถึง
     
  17. OddyWriter

    OddyWriter เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 สิงหาคม 2007
    โพสต์:
    256
    ค่าพลัง:
    +977
    ลองผสมๆ การแก้ปัญหาแบบทางโลก ผสมกับทางธรรมดูนะครับ
    1. กำหนดเงินเดือนที่สามารถให้คุณแม่ของคุณได้ในแต่ละเดือน แล้วบอกแม่ว่า หนูให้ได้เท่านี้ มากกว่านี้หนูให้ไม่ได้แล้วนะ ถ้าเงินที่ให้ไปหมด แม่ก็ต้องรอเดือนต่อไป
    2. สวดมนตร์ไหว้พระทุกวัน โดยลำดับขั้นตอนตามแบบฉบับของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
    3. สิ่งสำคัญคือต้องแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล ขออโหสิกรรม และต้องให้อโหสิกรรม
    4. ถึงวันสำคัญตามประเพณี เช่นสงกรานต์ วันแม่ หรือวันเกิดของคุณเอง ก็ให้ไปหาแม่ แล้วล้างเท้าท่าน
    (ขอบ่นหน่อย วันพ่อปีนี้ ผมลืมไปล้างเท้าพ่อ ยังเจ็บใจตัวเองอยู่เลยเนี่ยะ)

    แรกๆ อาจฝืน และยากมาก เพราะเป็นเรื่องที่ฝังรากลึกและนาน แต่ทำไปเรื่อยๆ เหมือนกับการแก้ด้ายที่พันกัน ค่อยๆ แก้ทีละนิด เดี๋ยวก็สำเร็จเอง

    สุดท้าย เราเป็นลูก การจะทำอะไรที่เกี่ยวกับพ่อแม่นั้น ลำบากมาก เหมือนเล่นกับไฟ ทำดีก็อบอุ่น อาหารอร่อย ทำไม่ดีไฟจะลวกเอา

    ปล. ถ้าไม่มีหนังสือสวดมนตร์ สามารถติดต่อมาได้ทางข้อความส่วนตัว สามารถจัดส่งไปให้ได้ ผมมีเยอะ พิมพ์เอาไว้แจก
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 6 ธันวาคม 2010
  18. mamboo

    mamboo เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    30 สิงหาคม 2007
    โพสต์:
    1,129
    ค่าพลัง:
    +1,973


    เราอ่านเรื่องของคุณ one heart จนจบ .. เราไม่รู้ว่า คุณลืมบอกอะไรหรือเปล่า ??? หรือคุณยังไม่ได้ทำ ...

    บอกตามตรงนะคะ ... แม่คุณ เป็นคนที่น่าสงสารมาก

    ฉันเห็นคุณ เอาแต่เปรียบเทียบแม่กับยายแล้วก็น้า ว่าไม่เคยเลี้ยงดูคุณ ชอบมาขอเงินคุณ ..

    แต่ฉัน ไม่เห็นว่า จะมีท่อนไหน ประโยคไหน ที่คุณจะบอกว่า .. รักแม่ สงสารแม่ และอยากจะทำดีเพื่อแม่

    สิ่งที่คุณควรทำ ไม่ใช่การตั้งหน้าตั้งตาเกลียดคุณแม่ของคุณ ไม่ใช่คอยแต่จะหงุดหงิด จับผิด รังเกียจ แล้วก็เอาแต่ส่งเงิน ให้ๆๆๆ(ด้วยความไม่เต็มใจ)

    แต่สิ่งที่คุณควรทำ ในฐานะลูก .. คือ .. คุณควรจะทำให้แม่ของคุณ เป็นคนที่มีจิตใจดีงาม คิดดี ทำดี

    คุณอาจจะลอง หาหนังสือที่ช่วยปลุกใจ และให้ข้อคิดกับแม่ของคุณ หรือ พยายามชวนแม่ของคุณไปปฏิบัติธรรม หรือไปทำอะไร ที่เป็นการทำงานเพื่อสังคมและส่วนรวม โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

    คุณต้องรักและปรารถนาดีกับแม่ของคุณนะคะ ต้องตอบแทนพระคุณ

    การตอบแทนพระคุณของบุพการี ไม่ใช่การส่งเงินให้ แล้วปล่อยชีวิตเขาไปตามเวรตามกรรม

    ฉันเห็น .. คุณเฝ้าแต่ตั้งคำถามว่า.. แม่ได้ทำหน้าที่แม่ที่ดีแล้วหรือยัง..

    แม่คุณ จะทำหน้าที่ที่ดีหรือไม่ดี เป็นเรื่องของแม่คุณ

    แล้วตัวคุณล่ะ .. ทำหน้าที่ ที่ดีของลูก แล้วหรือยัง ???

    จะทำอย่างไร ให้แม่บังเกิดเกล้าคนนี้ ตายไป ได้ขึ้นสวรรค์กับเขา ได้ทำกรรมดีกับเขา..

    คุณคิดแล้วหรือยัง .. ว่าจะต้องทำอย่างไร ให้แม่ ได้มีผลบุญ ได้สร้างกรรมดี ได้มีดวงตาเห็นธรรม และมีจิตใจเมตตา ในชาตินี้

    ถึงแม้คุณไม่สามารถเปลี่ยนจิตใจของแม่คุณได้ 100% แต่หากว่า คุณสามารถทำให้ท่าน .. คิดได้ .. มีสติได้ .. แม้สักนิด.. ก็ถือว่า คุณได้ทำหน้าที่ลูกแล้วค่ะ ^^

    อย่ามัวแต่เรียกร้องหาความรัก ความต้องการจากคุณแม่เลยนะคะ .. ถ้าท่านให้เราไม่ได้ .. เราก็เป็นฝ่าย หยิบยื่นให้ท่านบ้าง ^_^

    นะคะ ^_^

     
  19. Ongsathit

    Ongsathit เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 สิงหาคม 2010
    โพสต์:
    626
    ค่าพลัง:
    +574
    ตามความเห็นผม ควรจะแยกไว้ 3 ประเด็น คือ 1. เขาเป็นแม่เรา หากไม่มีเขาก็ไม่มีเรา 2.การกระทำนั้นเป็นตัวของแม่ไม่เกี่ยวกับเรา 3. เราควรจะทำความกตัญญูบ้างตามหน้าที่ลูก (เพราะหากเราโกรธท่าน เรานี่ละจะตกนรก แต่หากทำหน้าที่ตามข้อ 3 คุณจะได้กุศลมาก)
     
  20. ราคุเรียวซาย

    ราคุเรียวซาย เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    2,940
    ค่าพลัง:
    +8,515
    คุณแมมบูคิดเห็นคล้ายๆกันค่ะ

    เวลาเราเกลียดใคร
    เราไม่มีความสุขสงบเลย ใจมันร้อนรน

    จะรักหรือชัง แต่เราเปลี่ยนแปลงความจริงว่าท่านเป็นแม่ไม่ได้ เราลาออกก็ไม่ได้

    คุณลองมานั่งพิจารณาดู ว่าคุณชังแม่เพียงใด
    เลือดในกายคุณ มีเลือดแม่ไหลเวียนอยู่เพียงใด
    เลือดแม่คุณที่เวียนอยู่ทำให้คุณมีชีวิต เป็นมนุษย์อยู่ได้
    เลือดที่ไหลผ่านหัวใจคุณเดิมมันก่อกำเนิดจากหัวใจแม่ของคุณนะ
    ถึงท่านจะเป็นอย่างไร คุณเกลียดท่านได้ลงคอหรือ

    คุณแม่มีความเห็นผิด หมกมุ่นอบายมุข ท่านแย่ คุณไม่ชอบใจเลย

    คุณเองไม่อยากชังคุณแม่ เพราะเกรงบาป

    คุณเมตตาสงสารคุณแม่บ้างไหม ว่าท่านมีความเห็นผิด อยากช่วยให้ท่านมีความสุขอย่างแท้จริง ไม่ลำบากถึงโลกหน้า บ้างไหม

    เรื่องบางอย่างมันมีแรงกรรมบังคับเราไม่รู้จะไปโกรธใครดี

    แล้วคุณเองเคยรักใครจริงบ้างไหม รักที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน
    รักที่ปรารถนาดีสุดหัวใจ

    คุณเคยทำแท้งด้วยใช่ไหม
    คุณคิดว่า ความสำนึกเสียใจของคุณแม่ที่ทำแท้งกับความแค้นของลูกที่ถูกแท้งไป อันไหนจะน่าเศร้ากว่ากัน คุณเคยเทียบระดับความหดหู่ดูไหม

     

แชร์หน้านี้

Loading...