พระเจ้าจักรพรรดิที่หนุนโดยพญามารกับพระอินทร์ต่างกันไฉน?

ถามเลยนะครับ

ข้อนี้..ก็สงสัยอีกแล้ว...ว่าจะทราบได้อย่างไรว่าท่านใดเป็นผู้มีบารมีระดับที่ว่า..เพราะตอนนี้..ผมจะ ทำอะไรก็ ผิดๆเพี้ยนๆ ไปหมด... สงสัยมารจะเข้าสิงอีกแล้ว...

 

คนที่มีจิตโพธิสัตว์มีมาก
แต่ร่างของเขาไม่บริสุทธิ์
จิตดีก็มีแต่จิตไม่ดีเข้าแทรก
พอแทรกแล้วจะทำหน้าที่
โพธิสัตว์ไม่ได้เต็มที่ ที่เขา
เรียกว่า "โดนมารแทรก
โดนมารขวาง" นั่นแหละ


คนที่เอาตัวเองรอดได้ มีชีวิต
อยู่อย่างเสรีไม่มีใครผูกมัดได้
นั่นคือ "ธรรมที่เขาทำได้" เมื่อ
เราให้คนแบบนี้ช่วย เขาจะปลด
พันธนาการที่ซาตานผูกมัดไว้ได้


สัตว์ใดบินได้ ย่อมรู้วิธีบิน
ฉันใดก็ฉันนั้น ผู้ใดปลดบ่วงพันธนาการได้
ผู้นั้นเองย่อมต้องเป็นผู้ที่อยู่อย่างอิสระเสรีให้ได้ก่อน


..

 

ของเก่าก็สวยงามหรูหราเทคโนโลยีก็ดี


ได้แต่ปลงและเสียดายเท่านั้น เพราะ "กรรมลิขิต"
ไม่อาจฝืนกรรมได้ เมื่อตัวละครครบ กรรมก็เคลื่อน
พระอินทร์ถ้าไม่สร้างเมืองใหม่ให้เจ้าจักรพรรดิ ก็ไม่
อาจเดินธรรมต่อได้ บารมีไม่ครบ ไม่เต็ม เขาเลยต้อง
ปล่อยให้มันพังลงไป แล้วท่านที่จะบำเพ็ญบารมีต่อก็จะ
ลงมาบำเพ็ญตามๆ กัน


โลกนี้มันไร้สาระ มายาภาพ เราทำกันเล่นๆ ก็มีคนมาทำลายเล่นๆ
แล้วก็มีคนมาสร้างใหม่เล่นๆ เพื่อเอาบารมีกันเล่นๆ พอใจแล้วก็นิพพานไป

 

กรุงธนบุรีหายไปไหน?


ในเมื่อขนาดเมืองอโยธยาโดนเผาไปนานแล้วยังมีซากให้เที่ยวชม
อิฐแต่ละก้อน, หิน, ทราย, ไม้ ฯลฯ มันมีเจ้าของนะ จิตวิญญาณ
ครองอยู่ ไม่รู้ใครสาปแช่งไว้ไหมว่าใครเอาของฉันไป ขอให้ ...


มันเลยมีปัญหานิดหน่อย ว่าไหม?

 

ความหมายของกรุงทั้งสอง


1. ธนบุรี หมายถึง นครแห่งเงินตรา (ธน มาจาก ธนบัตรไง)
2. กรุงเทพ หมายถึง นครแห่งคนดี (เทพ มาจากคนดีไง)


ตอนนี้ กรุงเทพยังเป็นกรุงเทพฯ อยู่ไหม?
มีคนดีเยอะๆ ไหม คนดีอยู่ได้โดยไม่ต้องกลัวเรื่องเงินไหม?
หรือว่ากลายเป็นนครที่ "อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเงิน" ไปเสียแล้วละ


เอ? เปลี่ยนไปได้อย่างไรนะ?

 

นิราศร้างกลางกรุง


สองนครครองน้องพี่
ฝั่งซ้ายขวานทีเรืองสมร
มีนามหนึ่งว่าเมืองฟ้าอมร
คือ นครกรุงเทพไท้แห่งราชัน


เมืองสวรรค์บันดาลให้สุขสม
อยู่ภิรมย์ด้วยความดีศรีสมาน
เป็นเมืองฟ้าอมร นิรันกาล
สมชื่อลือนาม "กรุงเทพ" เอย


...​

 

เจ้าจักรพรรดิยังไม่มา (รออีก 3 สมัย)


ยุคนี้ยังอยู่ในช่วง "ถิ่นตาขาว" นี่
ยุคต่อไปก็ "ชาวศรีวิไลซ์"
ต่อไปก็ "ไทยมหารัฐ"
ต่อไป "จักรพรรดิราช"


ไม่ใช่เหรอ ทำนายไว้อย่างนี้นี่นา
ยกเว้นว่าพวก "เหนือพรหมลิขิต"
ลงมาบำเพ็ญทำให้คำทำนายไม่เป็นจริง


(แต่ถ้าไม่เป็นจริง ก็เป็นได้หลายแบบ
ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบเจ้าจักรพรรดิก็ได้มั้ง)

 

กรุงธนแลกรุงเทพฯ คือฝั่งพี่แลฝั่งน้อง เจ้าพระยาแบ่งทั้งสอง ของ..อมรเมืองคือกัน เวลาพาผายผัน กรุงธนฯนั้นถูกลืมเลือน กรุงเทพฯก่อเกิดได้ เพราะอาศัยกรุงธนฯเพื่อน
ไม่มีกรุงธนฯเหมือน เพื่อนกรุงเทพฯ...จึงเดียวดาย

 

อนุโมทนาสาธุ เรื่องนี้เพิ่งเคยอ่าน กว่าจะถึงวัีนนั้นคงไม่รอดแล้วมั้ง อาจจะโชคดีที่ตายก่อนก็ได้...

 

ตอบ

..เคยได้ยินมาแบบนี้เหมือนกัน...แต่ ต่อให้เขาบินให้ดู เราก็ยัง ไม่เชื่อว่า เขาจะ หลุดพ้นอยู่ดี นอกเสียจาก เขา จะ รู้ว่า เราคิดอะไรอยู่...

..และ เพราะเหตุนี้...เราจึง เป็นทั้ง มาร และ เทพ ขึ้นอยู่กับ ความอยาก....ไม่มีความทะยานอยากเมื่อไร เมื่อนั้น คงจะจบบริบูรณ์...

..คงเป็นเพราะเหตุนี้กระมัง...จึง ต้องมานั่งคิด นั่งฝันไม่เหมือนชาวบ้านเขา...และ การรับรู้อะไรในอดีต ปัจจุบัน และ อนาคต ที่ ชาวบ้าน ๙๙.๙๘ % ไม่รู้นี้ จัดเป็นความทุกข์แบบหนึ่ง....

..เคยได้ยิน เทวดา เขาคุยกัน เรื่องกรุงเทพบ้างใหม...เราได้ยินแล้ว...ปลง...และ เทวดาเหล่านั้น เขา ก็ ไม่ชอบเรา...เพราะ สอดรู้ ดีนัก...ทั้งที่ เรา ก็หวังเพียงว่า จะ ขอ รู้ในสิ่งที่ เป็นความจริงเท่านั้น...

..เรา บิน ไม่ได้ ก็ จริง...แต่ ความคิดของเรา นั้น ยิ่งกว่า บิน เสียอีกนะจะบอกให้...แต่ อย่ารู้เลยนะว่า ทำได้อย่างไร เพราะเราเองก็ ยังแปลกใจ อยู่เหมือนกัน...

นานๆ..จะเจอ ผู้เยี่ยมยุทธ...ข้าน้อยขอคารวะ และ ยินดี ที่ได้ สนทนาด้วย...

 

1. เรื่องเทวดาคุยกัน

เรื่องของเทวดา ผมแทบไม่รู้เลย
แต่ก็ทำหน้าที่ได้ คือ ทำตัวเหมือนคนตาย
แล้วปล่อยให้ร่างกายมันเป็นไปเอง
พอพิมพ์อะไรออกมาแล้ว ผมก็ค่อยมาอ่านอีกที
เลยรู้สึกว่าเราไม่ได้รู้อะไรเลย งงไปหมด
บางที แหล่งข้อมูลจากเบื้องบนก็ไม่ตรงกัน
คนเรายังคิดไม่ตรงกันเลย อะไรกับเทวดาละ
เราเลยสับสน สุดท้าย ก็เลย "ไม่รู้อะไรแล้ววะ"
ทำๆๆ ไป ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ อะไรจะเกิด
ก็ให้มันเกิด เราปล่อยให้เขาผ่านสังขารเราแล้ว
ใช้หนี้กรรมเขาไปด้วยวิธีนี้แล้วกัน อะไรจะเกิดไม่สน
เมื่อก่อนเราก็พอฉลาดนะ แต่พออกหักเกือบตาย
สมองก็เบรอ แล้วเริ่มลืมเรื่องราวต่างๆ หลงๆ ลืมๆ
(แต่แปลกที่เรากลับทำอะไรแบบนี้ได้ งงไหม?)


2. เรื่องรู้เรื่องคนอื่น

หลายคนก็ทำได้นะ อ่านจิตอ่านใจเยอะแยะ บางคน
ก็ใช้ผีมาสืบเอา ให้ผีไปดูแถวบ้านเรา แล้วทักได้ถูกแป๊ะๆ
แต่พอจะเอาอะไรลึกๆ ยากๆ ผีมันทำไม่ได้ (ฤทธิ์จำกัด)
ในคนที่เจาะขมองคนอื่นดูความคิดก็เหมือนกัน ก็เหมือน
พวกแฮกเกอร์ บางคนก็มีระบบป้องกันอย่างดี บางอย่าง
เจาะได้ บางอย่างเจาะไม่ได้ เราเองก็ต้องมีระบบป้องกัน
เหมือนกัน ไม่งั้นเราก็ทำข้อมูลรั่วไหลเสียเอง แต่ที่ดีที่สุด
คือ "โง่ให้เป็น" เวลาคนมาเจาะข้อมูลเรา ก็ได้ข้อมูลเพี้ยนๆ
ไป อันนี้ได้ผลเวิร์กมากๆ ฮ่าๆๆ ทำให้อีกฝ่ายสับสนได้มาก
บางทีรู้จักเซฟความคิดไว้บางที่บ้างก็ดี ของบางอย่างเป็น
สาธารณะได้ บางอย่างก็เซฟไว้หน่อย แบบระบบเฟซบุ๊คไง
เวลาแฮกความคิดคนนี่ บางทีก็ต้องระวังนะ เพราะบางทีจะมี
ตัวอะไรตามมา แล้วมาครอบงำเราอีกที ให้เราเหมือนเขาไป
(อันนี้ เตือนไว้สำหรับคนที่เพิ่งหัดเล่น)


3. เรื่องบิน

บินได้กับอิสระมันก็คนละเรื่องกันนะ นกควรบินได้จึงเรียกว่ามี
อิสระ แต่คนไม่ต้องบินได้ก็มีอิสระได้น่ะ ส่วนความคิดที่โบยบินนี่
ผมไม่ค่อยมีเลย เพราะเคยคิดเยอะตอนทำงาน แล้วมันปวดขมับ
ตุ้บๆ มึน และเครียดง่ะ ตอนนี้ ผมไม่ทำงานแล้ว ก็เล่นอย่างเดียว
เล่นอินเตอร์เน็ต เล่นอะไรต่อมิอะไรไป เลยไม่ค่อยได้คิดเลยนะ
เรียกว่า "คนสิ้นคิด" ก็ได้มั้ง บางทีเราอยากดูความดิบเถื่อนของ
ตัวเราเอง ทำโดยไม่คิด แบบว่าสิ้นคิดน่ะ แล้วผลมันเป็นยังไง
บางทีก็ "เหว๋อ" เหมือนกัน 555 ตลกดี แต่ว่าเราไม่ได้ลงมือเอง
ยังไงกรรมมันก็น้อยกว่าเยอะ พอปล่อยไปตามธรรมชาติแบบไม่
ได้คิดอย่างนี้ แรกๆ ห่วยมากๆ ขยะเยอะ ของเสียมาก หยาบอยู่
แต่หลังๆ ท่าทางของเสียเริ่มลดลง ละเอียดขึ้น ไม่ได้ทำให้มัน
ละเอียดหรอก เหมือนเครื่องปั่นมั้ง ปั่นไปปั่นมา ของหยาบก็ออก
ไปเอง เหลือแต่ของที่ละเอียดลงไปเรื่อยๆ ของมันเองน่ะ

 

ครับ

1. แบบที่หนุนโดยพญาวสวัสตีมาร
2. แบบทื่หนุนโดยพระอินทร์
3. แบบที่หนุนโดยพระศรีอาริ์ย พระพุทธเจ้าองค์สุดท้ายที่จะพามนุษย์ไปนิพพานทั้งโลก

สายรัดที่ข้อมือใกล้กัยข้อศอกพระศรีอาริ์ยส่งมาครับมองไม่เป็นดูไม่เห็นนะครับ

 

จริงๆ ผมอยากไปทำเศรษฐกิจพอเพียง
แต่ที่ดินก็ไม่มี
เงินทุนก็ไม่มี

มีแต่ความรู้ที่ร่ำเรียนมา ไม่รู้จะเอาไปใช้ได้อย่างไร
ผมรู้มาก แต่ไม่มีใครใช้ผมให้เป็นประโยชน์เอง เรื่องเลยเศร้า อิอิ

 

ยิ่งมีน้อยยิ่งแม่นยำ ประสิทธิภาพสูง


เวลาเรามีปัจจัยมากๆ ให้เลือกใช้มากมาย
เรามักใช้มั่วไปหมด จนในที่สุด ไม่ถนัดที่จะใช้
เครื่องมือสักอย่าง ดังนั้น เราจึงทำงานได้ประสิทธิภาพ
ที่ลดลงเรื่อยๆ


การมีน้อยลง ก็คือ ความแม่นยำขึ้นและชำนาญขึ้นไง
และท้ายที่สุดคือ ทำให้เราค้นพบว่า "เราเป็นนายตัวเองได้"

 

อยากให้พระเจ้าจักรพรรดิ์มาเร็วๆ ง่ายนิดเดียว

พอจบ "ถิ่นกาขาว" ขึ้น "ชาววิไล" เราก็สร้างทำเนียบรัฐบาลใหม่
แล้วตั้งชื่อว่า "ตึกไทยมหารัฐ" ตามนี้แหละ เด๋วพระเจ้าจักรพรรดิ์
ก็มาเองครับ