จิตแท้คือพุทธ(พุท-ธะ)

เราวิ่งทำบุญทำทาน เหมือน แมวดิ้นตาย กว่าจะตายก็เกิดไปหลายชาติ(เพราะที่เท่าแมวดิ้นตาย นะ มันดิ้นปาเข้าไปเป็นร้อยไร่แล้ว) เราลองมองจิตตัวเอง อาการของจิตตัวเราแล้วมองดูซิ มันเหมือน นิทานพงศาวดาลเลยนะ ลองดู วิ่งหาไปทั่ว แต่แท้จริง อยู่ในตัวเองนี้แหละ ลองดูซิ มหาศาล เลยละท่าน

 

ผมก็พยายาม หาจิตอยู่ เหมือนกันครับ แต่ ก็ไม่รู้ ว่า เจอหรือยัง
ก็นั้นแหละครับ การพิจารณาตัวเรา ด้วย สติ ก็อาจจะดีกว่าไปหาเอาข้างนอกครับ
ทาน ที่เกิดจากใจที่อภัยทาน การอโหสิกรรม ก็ต้องมาจาก จิต จาก ใจ เราใช่ไหมครับ
แล้ว การดูตัวเอง ต้องทำอย่างไร มัง ครับ

 

พวกเราก็เหมือนกับปลาที่อยู่ในน้ำ แต่กำลังหลงว่ายแสวงหาน้ำ
เรากับหลงใช้จิตให้เที่ยวแสวงหาจิต ใช้ความว่างแสวงหาความว่าง