เซียมซีเสี่ยงทาย เขย่าติ้วได้วันละครั้งเดียวเท่านั้น

ใบที่สิบ

ใบที่สิบชี้เช่นเป็นความยาก
ถึงมีปากพูดไปไม่ได้ผล
เหมือนคนใบ้ได้แต่คิดจิตเวียนวน
จะบอกบ่นคำใดไม่รู้กัน
หรือบุคคลเซาตัวมัวนอนหลับ
ไม่มีศัพท์ถ้อยคำตามที่ฝัน
หลงละเมอเพ้อไปไม่รู้วัน
จะเร็วพลันมรณาหรือว่ายัง
บุตรในครรภ์ตามจริงเป็นหญิงชัด
ของที่พลัดหมดดีไม่มีหวัง
บอกว่าหายทายไว้ให้เชื่อฟัง
ไม่คืนหลังดังคิดในจิตใจ
ถามถึงไข้โรคาที่อาพาธ
เห็นร้ายกาจมั่นคงอย่าสงสัย
ถามถึงคู่ว่าได้ชมสมหทัย
ไม่ดีในส่วนลาภจงทราบเอย

Y____Y

 

ใบที่สิบเอ็ด..

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย

 

ใบที่สิบเก้า

ที่สิบเก้าเกิดมาเป็นมนุษย์
เวลาดีก็ดีแสนที่สุด
จงยั้งหยุดตรึกตรองทำนองการ
ช้าๆ หน่อยคงสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
อยู่จนแก่จนคร่ำไม่รำคาญ
แม้ถามการเจ็บกายว่าหายดี
ถามหาลาภก็ได้เหมือนใจนึก
ใจครื้นครึกเปลื้องทุกข์เป็นสุขี
ถามเป็นความนั้นไซร้ไม่สู้ดี
ถามถึงที่ไปมาจะหาใคร
ก็ไม่สมอารมณ์หมายเหมือนใจจิต
สุดจะคิดจะแจ้งแถลงไข
แต่ปลายมือว่าดีไม่มีภัย
ขอจบใบที่สิบเก้าเท่านี้เอย

 

ใบที่สิบสาม

ที่สิบสามความเปรียบเทียบพฤกษา
ในเวลาคราวครั้งยังไร้ผล
ฤดูแล้งแห้งน้ำบำรุงตน
เป็นเพราะฝนขาดไปยังไม่มา
อย่าจรจากพรากที่จะมีทุกข์
เวลายุคอย่าไปไกลเคหา
ต้องน้ำค้างเย็นฉ่ำนำโรคา
ใช้ปัญญากอปร์กรรมให้ขำคม
แม้นอยากมีบุตรรักตระหนักจิต
ไม่ปกปิดบอกได้ว่าไม่สม
แม้นหวังพบผู้ใดในอารมณ์
อย่าระทมพบเห็นเป็นแน่นอน
ถามหาลาภทราบเถิดประเสริฐได้
แม้นมีหมายมุ่งอยู่คู่สมร
ไม่ได้กันทันทีที่อาวรณ์
เป็นจบตอนที่สิบสามตามมีเอย

 

ใบที่ยี่สิบสาม

ที่ยี่สิบสามงามสิ้นระบิลศัพท์
จะได้รับสุขดีไม่มีสอง
ญาติกาสามัคคีมีปรองดอง
ใครจะต้องเจ็บไข้เป็นได้คลาย
ทั้งครอบครัวทั่วหน้าล้วนผาสุก
ไม่มีทุกข์บุญเจืออยู่เหลือหลาย
ลาภจะมีดีงามดังคำทาย
แสนง่ายดายอยู่หลังหนทางไกล
แม้นถามไข้ว่าคลายหายสนิท
ไม่ปกปิดบอกตามเนื้อความไข
ถ้าต่อสู้ในคดีคงมีไชย
ชนะได้เพราะว่าชะตาดี
เนื้อความชัดจัดบ่งที่ตรงลาภ
จงเร่งทราบว่าเลิศประเสริฐศรี
ทุกๆ สิ่งสมใจไม่ราคี
ขอจบไว้ใบนี้ดีนักเอย

ปล.แม่นมากๆครับ

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

รู้สึกว่าจะแม่นดีนะครับ

 

ใบที่สี่

ใบที่สี่ชี้ชัดความพลัดพราก
เหมือนต้องจากคู่ไปไกลสถาน
ดังลูกไก่พลัดวงหลงไปนาน
กว่าจะพานพบหน้าก็ช้าจัง
ต้องอุตส่าห์อดกลั้นถึงนานหน่อย
แล้วจึงค่อยเป็นสุขในยุคหลัง
จงประคองตนไว้อย่าให้พลั้ง
ดวงจิตตั้งหวังสมานสามัคคี
เร่งนอนนบเคารพอยู่ที่ผู้ใหญ่
คอยตามไปใช้พินิจกิจวิถี
เหมือนดวงจันทร์ส่องฟ้าในราตรี
เมื่อแสงศรีสุริยันตะวันรอน
ถามถึงไข้ว่าคงหายได้สำราญ
ความโรงศาลมีชัยไม่หลอกหลอน
ยังไม่พบลูกหนี้ที่หนีจร
ในอุทรบุตรเป็นชายคำทายเอย

 

ใบที่สอง

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย
เปรียบกับต้นพฤกษาคราที่ตาย
แล้วกลับกลายได้เป็นเหมือนเช่นเดิม
ได้ผลิดอกออกใบไสวสว่าง
ต้องน้ำค้างลมเชยรำเพยเสริม
เหมือนกระจกบานเก่าเมื่อคราวเดิม
ต้องเพิ่มเติมขัดถูจึงดูงาม
จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน
จงผ่อนผันหารือนับถือถาม
คงสมจิตสมปองทำนองความ
ใบนี้ถามคนไข้ว่าได้คลาย
ถามลูกหนี้พวกพ้องว่าต้องพบ
ถามเรื่องคู่รู้จบไม่สมหมาย
ถามหาลาภว่าดีพาทีทาย
จบภิปรายเลขสองทำนองเอย

 

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

 

สรุปว่าดี

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย

 

ใบที่สี่

ใบที่สี่ชี้ชัดความพลัดพราก
เหมือนต้องจากคู่ไปไกลสถาน
ดังลูกไก่พลัดวงหลงไปนาน
กว่าจะพานพบหน้าก็ช้าจัง
ต้องอุตส่าห์อดกลั้นถึงนานหน่อย
แล้วจึงค่อยเป็นสุขในยุคหลัง
จงประคองตนไว้อย่าให้พลั้ง
ดวงจิตตั้งหวังสมานสามัคคี
เร่งนอนนบเคารพอยู่ที่ผู้ใหญ่
คอยตามไปใช้พินิจกิจวิถี
เหมือนดวงจันทร์ส่องฟ้าในราตรี
เมื่อแสงศรีสุริยันตะวันรอน
ถามถึงไข้ว่าคงหายได้สำราญ
ความโรงศาลมีชัยไม่หลอกหลอน
ยังไม่พบลูกหนี้ที่หนีจร
ในอุทรบุตรเป็นชายคำทายเอย

 

ใบที่เจ็ด
ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

บที่สิบ

ใบที่สิบชี้เช่นเป็นความยาก
ถึงมีปากพูดไปไม่ได้ผล
เหมือนคนใบ้ได้แต่คิดจิตเวียนวน
จะบอกบ่นคำใดไม่รู้กัน
หรือบุคคลเซาตัวมัวนอนหลับ
ไม่มีศัพท์ถ้อยคำตามที่ฝัน
หลงละเมอเพ้อไปไม่รู้วัน
จะเร็วพลันมรณาหรือว่ายัง
บุตรในครรภ์ตามจริงเป็นหญิงชัด
ของที่พลัดหมดดีไม่มีหวัง
บอกว่าหายทายไว้ให้เชื่อฟัง
ไม่คืนหลังดังคิดในจิตใจ
ถามถึงไข้โรคาที่อาพาธ
เห็นร้ายกาจมั่นคงอย่าสงสัย
ถามถึงคู่ว่าได้ชมสมหทัย
ไม่ดีในส่วนลาภจงทราบเอย

 

ใบที่สิบหก

ที่สิบหกตกโฉลกโชคที่เหมาะ
ได้เฉพาะใบนี้ดีนักหนา
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา
ไปภายหน้าสุขล้วนควรจดจำ
ทั้งกายใจเปล่งปลั่งไม่กังวล
จะได้ยลผู้ชุปอุปถัมภ์
เขาเมตตาอารีมีประจำ
จะแนะนำชักจูงพยุงตัว
ถามหาคู่ชูใจเป็นได้แน่
ประเสริฐแท้ไม่เสียเรื่องเมียผัว
ได้เจริญสุขังทั้งครอบครัว
อย่าเมามัวทุกข์ร้อนเฝ้าถอนใจ
เรื่องลาภผลสมหวังเหมือนดังจิต
บุญฤทธิ์ตามสนองคงผ่องใส
ความคดีนี้เห็นไม่เป็นไร
ชนะได้แน่นักทักทายเอย

 

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย

 

ใบที่สิบเก้า

ที่สิบเก้าเกิดมาเป็นมนุษย์
เวลาดีก็ดีแสนที่สุด
จงยั้งหยุดตรึกตรองทำนองการ
ช้าๆ หน่อยคงสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
อยู่จนแก่จนคร่ำไม่รำคาญ
แม้ถามการเจ็บกายว่าหายดี
ถามหาลาภก็ได้เหมือนใจนึก
ใจครื้นครึกเปลื้องทุกข์เป็นสุขี
ถามเป็นความนั้นไซร้ไม่สู้ดี
ถามถึงที่ไปมาจะหาใคร
ก็ไม่สมอารมณ์หมายเหมือนใจจิต
สุดจะคิดจะแจ้งแถลงไข
แต่ปลายมือว่าดีไม่มีภัย
ขอจบใบที่สิบเก้าเท่านี้เอย
================

ขอบคุณมากจ้า

 

ใบที่สิบสี่

ที่สิบสี่ว่าราคินเหมือนดินฟ้า
มีเวลามัวหมองไม่ผ่องผล
จะไปหาผู้ใดให้มืดมน
ดูขัดสนคร้ามครั่นหวั่นอุรา
ประตูปิดคิดยั้งจงฟังก่อน
อย่ารีบร้อนคอยทีให้มีท่า
จะมีหวังสมเหตุเจตนา
โชคชะตาลอยคว้างกลางนที
แม้นจำเพาะเหมาะสมผสมส่ง
ไม่เวียนวนคงได้วิไลศรี
แต่โชคถอยน้อยนักจักได้ดี
คู่ชีวีเคืองขุ่นจะวุ่นวาย
อาการไข้โรคาที่ว่ามาก
ส่วนวิบากแบบบ่งว่าคงหาย
คนที่จากจะได้พบประสบกาย
ลาภที่หมายมุ่งมีไม่ดีเอย

 

ที่ยี่สิบสองต้องฟังอย่าบังอาจ
อวดฉลาดไม่ดีจะมีเขลา
จะทำกิจสิ่งใดอย่าใจเบา
อุตส่าห์เฝ้าเรียนหาปรึกษางาน
ท่านผู้รู้ชี้แจงแสดงบท
จงจำจดให้แม่นเป็นแก่นสาร
ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนกาล
ถือโบราณไว้บ้างก็ยังดี
ถามโรคาว่าเบาทุเลาแน่
เป็นความแพ้ดูท่าต้องล่าหนี
ถามถึงลาภก็ประเสริฐเกิดมากมี
ยิ่งทวีขึ้นทุกวันเป็นมั่นคง
หวังประสบพบใครได้สมคิด
จะเชยชิดคู่ชมสมประสงค์
ใครขอได้ใบนี้ต้องชี้ตรง
อย่าใหลหลงดีเหลือเชื่อเถิดเอย

 

ใบที่ยี่สิบ

ที่ยี่สิบกลอกกลับความนับถือ
ไม่สัตย์ซื่อแท้จริงในสิ่งสาร์
ถ้ามั่นคงตรงสิ้นในวิญญาณ์
จะมีท่าสมหวังเหมือนดังใจ
เร่งระวังกายาให้สามารถ
ด้วยเขาขาดผู้พิงอิงอาศัย
เป็นคราวเคราะห์เพราะกรรมจะช้ำใจ
จงแก้ไขเร่งทำตามพิธี
ตามประทีปจุดอยู่ที่บูชา
น้ำมันหาเติมใส่ให้เรืองศรี
จะสะเดาะเคราะห์ร้ายหายเป็นดี
บังเกิดมีคุณงามตามอารมณ์
ถามโรคาว่าทุเลาเบาที่สุด
จะขอบุตรบอกได้ว่าไม่สม
แม้นถามลาภเปล่าไปไม่ได้ชม
บอกคารมความที่สู้ดูดีเอย

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย