คาถาเพื่อการยกระดับทางด้านจิตใจและจิตวิญญาณ

อนุโมทนาครับ
ต้องส่งการบ้าน หรือร่วมกันประเมินความก้าวหน้าครับ โดยจะต้องบอกว่า ก่อนและหลังภาวนา อารมณ์ความรู้สึก นึกคิด ต่อสิ่งที่เข้ามากระทบเป็นอย่างไร ความโลภ โกรธ ความถือตัวตน มานะ และความเห็นต่อโลกใงนี้เป็นอย่างไร ทุกอย่างเราต้องประเมินออกมาด้วยตัวเราเอง แล้ว จขกท จะสรุปให้อีกทีว่า เป็นอย่างไรและต้องทำอะไรต่อ หรือต้องย้อนกลับไปทำไหม หรือต้องเพิ่มใส่อะไร หรือเทคนิคอะไร ครับ การบ้านที่จะส่งไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร และไม่ต้องลอกใคร เพราะเราทำเอง ย่อมทราบผลลัพธ์เองครับ

 

ท่องตอนแรกก็ยังผิดๆถูกๆ
พอวันที่ 2 พอตื่นนอนสักพัก
หัวสมองก็จะขึ้นคำท่องมาเอง
เหมือนคอมฯบูธเครื่องเอง
แล้วก็จำแต่ละตัวได้หมดใจก็ท่องหัวสมองก็แสดงภาพคำภาวนา
จนบางทีก็รู้สึกว่าไม่มีเวลาที่จะคิดฟุ้งซ่านเรื่องอื่นๆ
ก็รู้สึกดีแต่ไม่รู้ว่ารัก โลภ โกรธ หลง น้อยลงหรือเปล่า
เพราะหัวสมองกับใจคิดแต่คำภาวนาตลอดเหมือนตาหรือมือหรือร่างกาย
เราทำงานหรือทำอะไรก็แล้วแต่แต่ใจกับสมองจะมีแต่คำภาวนาเหมือนแยกกันได้เอง
อย่างตาดูหนังหูฟังหนังแต่ใจกับสมองมีแต่คำภาวนาแต่ก็ดูหนังรู้เรื่อง(แปลกดี)
แต่ถ้ามีฉากตื่นเต้น หรือสนุกกับหนังคำภาวนาก็หายไปแป๊ปนึงแล้วก็กลับมาเองใหม่
ขอบคุณค่ะ

 

วันนี้ไม่มีการบ้านมาส่งครับ .. เข้ามาเยี่ยมบอร์ด 2-3 วันมานี้เป็นไข้หวัด แต่จิตกลับรู้สึกเบิกบาน แจ่มใส เหมือนมันยิ้มได้ ทั้งๆที่ร่างกายมีเวทนาแต่กลับไม่สนใจปล่อยมันไปตามเรื่องตามราวหายก็ดีไม่หายก็ช่างมัน อยากไอก็ไอไป ว่างก็ภาวนา ทำงานก็ดูอารมณ์เหมือนนั่งดูหนังดูข่าวมีอารมณ์คล้อยตามหน่อยก็ช่างหัวมัน นึกอยากภาวนาก็ภาวนาสลับกันอย่างนี้ ไม่ติดใจไม่สงสัยอะไรเลยครับช่วงนี้ ...

 

ท่านพี่ครับ
1.) อยู่ๆทำไมร่างกายผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้หละครับ ยิ่งพยายามแผ่มันออกไปมันยิ่งสร้างพลังงานมาได้เรื่อยๆ จนรู้สึกว่าร้อนไปเลยก็มี(เฉพาะจักกระที่1)

2.)พุธธังเมตตา...ท่องๆไป มันเหมือนมีความรู้สึกว่าต้องท่องซ้ำ2รอบ อันนี้อาจจะอุปาทานไปเอง

3.)ตอนผมนอนอะครับพี่ ผมได้ยินเหมือนเสียงฝนตกดังมากๆ ผมเลยตื่นว่าจะไปเก็บผ้า แต่ปรากฏว่าฝนไม่ตก แล้วขณะนั้นเองก็มีเหมือนเสียงฟ้าผ่าที่ดังมากๆ แล้วก็สงบ หูผมแว่วไปเองหรือเปล่า

4.)ตอนนี้ผมควรภวนาคำว่าอะไรครับ แล้วควรจัดการกับเรื่องจักระที่1ของผมยังไงดีครับ รบกวนท่านพี่พิจารณาครับ

ตอนนี้ผมก็เคลียร์งานออกไปได้แล้ว คงมีเวลาภวนาเหมือนเดิมละครับ ผมว่าสภาพจิตของผมมองโลกในแง่ดีขึ้นเยอะนะครับ ถึงแม้จะเจออะไรที่มันกระทบกระทั่งให้จิตไขว้เขวไปบ้าง ที่ร้านผมก็เริ่มดีขึ้น ต้องขอบพระคุณท่านพี่ด้วยนะครับที่คอยช่วยเหลือทุกอย่าง ผมว่าจะพยายามไม่ถามอะไรมากแล้ว แต่ตอนนี้มันหวั่นๆเรื่องจักระที่1 อาจจะเข้ามารกบอร์ดหน่อย ก็ขออภัยครับ

 

อนุโมทนาครับ สำหรับการบ้านภาวนาต่อไปนะครับ
1 ให้ฝึกแผ่กระแสนะครับ ภาวนาแบบแผ่ออก ตั้งจิต หรือความรู้สึกเบาๆสบายไว้ที่กลางหน้าอก แล้วภาวนา ปะ สะ นะ วา ให้มีความรู้สึกว่าเสียงของคำที่เราภาวนามันดังก้องกังวานออกมา และดังออกไปทั่วทุกทิศทุกทาง
2 เวลาที่เราไม่ได้ภาวนา ให้อยู่กับความรู้สึกสบายๆที่กลางหน้าอก และรับรู้อารมที่เข้ามากระทบ ไม่เชื้อเชิญหรือผลักไสอารมที่เข้ามา
3 เปลี่ยนทุกสิางทุกอย่างที่เข้ามาเป็นความรู้อย่างหนึ่ง ไม่มี ถูกหรือผิด ใช่หรือไม่ใช่ ควร หรือ ไม่ควร ไม่มี บุญหรือบาป มองทุกอย่างเป็นองค์ความรู้


มาได้ดีแล้วครับ อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

อนุโมทนาครับ
ทำดี ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบแล้วครับ
ลองภาวนา สุ ขิ ตา ยัง จิต ตัง ทำครั้งละ 5 นาที รวมวันหนึ่งให้ได้อย่างน้อย 20 นาที ภาวนาแบบแผ่ออกนะครับ

 

อนุโมทนาครับ บุญบารมีเก่ามันเปิดนะ น้องท่อง พุทธังเมตตา .. นะเทวดาเข้ามาอนุโมทนากันเยอะไปหมด น้อง ไม่ต้องกลัวรกนะ ได้เต็มที่

ตอนนี้เรื่องจักระ ก้อเปลี่ยนเป็นความรู้อย่างหนึ่ง รับรู้แต่ไม่ต้องเอาจิตไปจับ เรื่องความร้อนเป็นเรื่องธรรมดา พี่ผ่านมาแล้ว มันเป็นพัฒนาการของจิ�และร่างกาย

ตอนนี้ให้ ภาวนา อัฐ ฐิ กัง ให้คิดถึงกรดูกสันหลัง แล้วภาวนา อัฐ ฐิ กัง ลงไปที่ความรู้สึกกระดูกนะ ไม่ใช่นึกนิมิตรูปกระดูกนะ ระลึกถึงความรู้สึกกระดูก


พุทธังเมตตา เวลาภาวนาเทวดาจะมาเยอะนะอย่าแปลกใจ เขาให้ภาวดา 3 รอบ 5 รอบ หรือ 7 รอบ ภาวนาแล้วเมตตาออก แล้วเป็นคาถายกระดับจิตระดับจักรวาล

 

อนุโมทนาครับท่านพี่ รู้สึกโล่งใจเยอะเลยครับ ผมก็พยายามไม่เอาจิตไปจับ แต่กลัวว่าถ้าปล่อยไปมันจะเป็นอันตราย ตอนนี้ก็OKละครับ ส่วน อัฐ ฐิ กัง เป็นคำภวนาแรกๆที่ผมท่องตอนที่ผมเริ่มทำสมาธิแรกๆเลยนะครับ ตอนนั้นผมกับท่านพี่ยังไม่รู้จักกันเลย แต่ผมแอบเข้ามาดูกระทู้นี้ แล้วลอง อัฐ ฐิ กัง เพราะเห็นว่าสรรพคุณมันครอบคุลมดี ก็เห็นผลทันใจ เลยต้องPMไปขอคาถา ณ ตั้งแต่ตอนนั้นแหละครับ ฮ่าๆๆ

 

มาส่งอารมณ์การภาวนา ปะ สะ นะ วา ครบ 3วันครับ
สามวันที่ผ่านมาเหมื่อนตัวเองโดนสอบเรื่องอารมณ์ความโกรธยังไงไม่รู้ครับ
แต่ก็จะรู้ทันทุกครั้ง ในบ้างครั้งเหมือนว่าเรามีสวิตซ์เปิด-ปิดเลยครับ
เช่น พอเราเริ่มมีอารมณ์ไม่ดีหรือเริ่มจะโกรธปุ๊บพอเรารู้ทันมันปั๊บมันก็จะดับลงในทันที
แต่ถ้าเราดีใจหรือยินดีกับการที่เรารู้ทันอารมณ์นั้นๆเมื่อไรเราก็จะโดนทดสอบอีกครั้ง(สงสัยคิดไปเอง)แต่ถ้าเราไม่ยินดียินร้ายกับมันก็จะไม่มีอะไรครับ
ในบางครั้งก็มีความรู้สึกเหมือนตัวเราโล่งๆเบาๆลอยๆเหมือนไม่มีจุดหมายหรือที่ยึดเกาะครับ
(เป็นบางครั้งเท่านั้น)

 

ถูกแล้วครับ ปะ สะ นะ วา เป็นสภาวะทึ่ให้น้องไปเรียนรู้เท่าทันอารมโกรธ ตํอไปภาวนา อะ เว ปะ มา อุ 3 วัน แผ่ออกครับ

 

สวัสดีคุณจิตอิสระค่ะ มาส่งการบ้านข้อแรกนะคะ กับ สุขิตายังธัมมัง 7 วันผ่านไปแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังอยู่กับอัฐฐิกัง ส่วนผลที่ได้ขอส่งทีเดียวตอนจบ ปะสะนะวา เลยนะคะ เล็กก็พยายามทำอยู่บ่อยๆ ค่ะ เพราะมีความรู้สึกว่าดีจริงๆ ละคะ และอยากถามคุณจิตอิสระว่า เวลาไม่ได้นั่งสมาธิเราก็ภาวนาได้ใช่ไหมคะ เช่นเดินไปไหนมาไหนแล้วนึกขึ้นมาได้ ก็ท่องบ่นในใจได้ใช่ไหม และเรียนถามอีกนิดค่ะ ว่าตั้งจิตไว้ตรงไหนคะ ในระหว่างที่ภาวนา อัฐฐิกัง

 

ทำได้ตลอดเวลาครับ ทุกคร้งให้ตั้งสติไว้ที่กลางหน้าอกแล้วภาวนาแบบแผ่ออก ทำทั้งลืมตาและหลับตา เหมือนกัน ให้ภาวนาที่ละคำภาวนาแล้วมาส่งการบ้านนะครับ ถ้สทำไม่ถูกจะได้แก้ไข จะได้ไม่เสีบเวลา

 

เรียน คุณจิตอิสระอีกครั้ง ที่คุณจิตอิสระ บอกให้เล็กภาวนาแบบแผ่ออก เล็กทำไม่เป็นเลยค่ะ เพราะปกติชอบคิดถึงแต่ตัวเอง จึงทำให้ไม่สามรถภาวนาแบบแผ่ออกได้ อันนี้พูดจริงๆ นะคะ อิอิอิ ก็เลยนึกถึงคนที่เรารักค่ะ เพราะเราให้ความรักกับเขาได้ ตอนนี้ก็เลยนึกถึงหน้าคนรัก (แฟน) อารมณ์ของความเป็นผู้ให้มันจะเกิด แล้วภาวนาไปด้วย ทำแบบนี้ได้ไหมคะ ผิดวิธีไหม ขอความกรุณาชี้แนะด้วยค่ะ ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ

 

วันนี้มีความสุขมากครับ อัฐ ฐิ กัง ภวนาแล้วรู้สึกเย็นวูบๆที่กระดูกสันหลัง สลับกับ พุทธังเมตตา ครั้งละ3จบ และตอนนี้ผมคิดว่าจักระเปลี่ยนมาหมุนที่จักระที่2แล้วครับ (คิดว่านะ) ตอนนี้รู้สึกว่าเริ่มดีขึ้นเยอะแล้วครับ ไม่หนักไปทางใดทางหนึ่ง อีก2วันจะมาส่งอารมณ์ใหม่ครับ

 

ในขั้นแรกให้ตั้งสติหรือความรู้สึกไว้ที่กึ่งกลางหน้าอก แล้วภาวนา ออกมา จากกลางหน้าอก มีความรู้สึกว่าเสียงดังกังวานออกมา ทำบ่อย บ่อย ทำได้ทั้งหลับตา ลืมตา
ที่ส่งให้คนรักยังไม่ถูกนะครับ เพระกระแสความรู้สึกต้องออกไปทั่ว เหมือนเราเป็นพระอาทิตย์ที่ส่งกระแสความรัก ความอบอุ่น ออกไปทั่ว โลก ทั่วจักรวาล ให้ถึงทั่วทุกสรรพสิ่ง ทุกทิศทุกทาง

 

อนุโมทนาด้วยครับ
วันนี้ ใจมีความเบิกบานเป็นพิเศษเลยนะครับ
ขอให้มีความสุขกับการเล่นเกม บริกรรมนะครับ ได้อะไรมา บอกกันมากนะครับ พี่จะรอน้องมาส่งการบ้าน

 

สวัสดีค่ะท่านจิตอิสระ วันนี้มาส่งการบ้านที่ได้ภาวนา โพธิ โพธิ โพธิ สาวาฮา สวาโฮม สวาฮายะ ครบ3 วันแล้วนะคะ วันนี้ตั้งใจว่าจะเข้ามาส่งการบ้านตั้งแต่เช้าก่อนเริ่มทำงาน แต่แม่เจ้าช่วงนี้งานด่วนทั้งนั้นเลยมาส่งการบ้านเอาตอนเวลา 20.35 โดยประมาณ ถึงงานจะยุ่งสักแค่ไหนได้ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ละเลย ก็พยายามปฏิบัติทุกครั้งที่ระลึกได้ในแต่ละวันอย่างน้อยก็เช้าตื่นนอนและก่อนนอนทุกวันใช้เป็นคำภาวนาขณะนั่งสมาธิ ส่วนเวลาระหว่างวันไม่ว่าจะขึ้นรถ ลงเรือ ทำงาน ไปตลาด ขณะปั่นจักยานและ/หรือทุกขณะจิตที่ระลึกได้ก็จะภาวนาตลอดค่ะ โดยยึดหลักภาวนาแผ่ออกให้ก้องกังวาลตามคำแนะนำทุกประการ ผลของการเปลี่ยนแปลงที่สัมผัสได้ภายหลังการภาวนาในคำดังกล่าว สังเกตไม่ได้ชัดนัก ไม่เหมือนคำภาวนาที่ให้ในระยะแรกๆ แต่โดยรวมก็ยังคงมีจิตที่เบิกบานและเป็นสุขทุกเมื่อจริงๆค่ะ และไม่ทราบว่าจะเกี่ยวกันหรือไม่เกี่ยวกับการรับรู้อาการพองยุบ และลมหายใจเข้าออก เมื่อก่อนไม่เคยสังเกตได้เลย มันมั่วไปหมดไม่มีระบบ แต่ตอนนี้มันชัดขึ้นค่ะ แม้กระทั่งอาการกระตุกของชีพจร เมื่อก่อนไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น ขอความเมตตาท่านโปรดชี้แนะคำภาวนานี้ช่วยปรับในเรื่องอะไรค่ะ ขอบพระคุณค่ะ และขอการบ้านใหม่ด้วยนะคะ

 

อนุโมทนาครับ วันนี้คิดถึงตั้งแต่เช้า และคิดว่าต้องส่งมาการบ้านแน่นอน
คำภาวนานี้ที่ให้ไป เป็นคำบริกรรมที่ช่วยในเรื่องการแผ่กระแสความรักความเมตตา ออกไปนอกตัว และทำให้สติที่ไปจับแต่ละอย่างละเอียดขึ้นครับ
ลองพิจารณาว่า ประสาทการรับรู้ทางตาเรา รับภาพได้ชัดเจนขึ้นหรือไม่ และรู้สึกสัมผัสสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ ละเอียดขึ้นใช่หรือไม่ จะรับรู้ลมหายใจ อาการต่างๆ ของกาย ได้อย่างเป็นอัตโนมัติ และละเอียดขึ้น
ส่วนคำบริกรรมต่อไป คือ เอ ธัง กัน ตัง ภาวนา 3 วัน ครับ วิธีการภาวนาทำเหมือนเดิมครับ


------------------------------------------------------------------------------------------
คำภาวนาต่อไป ให้ล่วงหน้าคับ ทำดีแล้วครับ จิตมีความตั้งมั่นมากขึ้น
ต่อไปให้ภาวนา ปะถะมัง เอหิ เม ภะวิสสะติ แผ่ออกครับ

 

ช่วยแนะนำมือใหม่ด้วยนะครับว่าบริกรรมอะไรดีครับผม

 

ทุกคำบริกรรมดีหมดครับ ต้องตอบตัเองให้ได้ก่อนนะครับว่าเราต้องการอะไรในชีวิตจริง ถ้าหาคำตอบไม่ได้ คำบริกรรมก้อไม่ได้ช่วยอะไร