กรรมตัดได้ด้วยหรอครับ

ดุ อีกแล้ว เราก็แอบยิ้มเฉยๆ เพราะท่านขันธ์ดุแบบยิ้มเฉยๆ

 

ประมาณนั้น แหละ อาม่า
คนที่สำนึกผิดได้จริงๆ ส่วนใหญ่ก็จะก้มหน้ายอมชดใช้กรรมด้วยความกล้าหาญ
เมื่อกรรมส่งผล และถ้ากรรมไม่ดียังไม่ส่งผล ก็ยิ่งบึ๊ดจ้ำบึ๊ดทำแต่กรรมดี
ละเว้นกรรมชั่ว เพราะรู้แล้วมีชนักปักหลังเรื่องกรรมอยู่แต่มันยังไม่อักเสบ
ก็รู้ตัวว่าควรจะทำกรรมดีเพื่อจะได้ไม่ต้องทุกข์เพิ่ม ดีกว่าไปทำกรรมชั่ว
ซ้ำเติมตัวเองทำให้ชนักปักหลังมันสาหัสขึ้น อักเสบเร็วขึ้น เรียกว่ารู้เหตุและ
ปัจจัยของเหตุแห่งทุกข์ อย่างถ่องแท้มันก็แก้ไขได้ถูกจุด
คนที่ไปแก้กรรม ไปขอเจ้ากรรมมนายเวรตัดกรรมเป็นอโหสิกรรมเนี่ย
จะมีซักกี่คนที่รอดพ้นทุกข์เฉพาะหน้าแล้วสำนึกผิดได้จริง ก็ไม่ทั้งหมดหรอก
บางคนเขาอาจจะสำนึกผิดได้จริงมันก็เลิกทำกรรมชั่วได้จริง แต่ก็ไม่ได้สำนึกผิด
กันได้ทุกคน เขาจึงเรียกว่า ไม่ใช่ทางแก้ไขที่ตรงจุดตรงทาง และมันก็พา
ให้หลงได้ทั้งคนทำและคนขอให้ทำ บางคนเขาคิดว่าเป็นการสร้างบารมี ช่วย
เหลือคนอื่น แต่เขาอาจคิดไม่ถึงมองไม่ทะลุว่า บางคนช่วยแล้วสำนึกผิดได้จริง
ก็น่าช่วย แต่บางคนช่วยไปแล้วก็ไม่สำนึกผิดไม่เลิกทำชั่วมันจะกลายเป็นซ้ำเติม
เขามากกว่าการช่วย ดังนั้นคนมีวิชาคิดจะช่วยใครก็ต้องรู้ให้แจ้งว่า ช่วยแล้ว
มันจบดีจบสวยถึงจะสมควรช่วย ถ้าไม่รู้แจ้งตรงนี้มันเป็นการทำกรรมกับคนอื่น
เหมือนกันนะ ถ้าเจ้ากรรมนายเวรมีจริงและบทลงโทษให้ชดใช้กรรมคือการฝึก
ให้รู้รับผิดชอบให้รู้จักสำนึกผิด แล้วมีคนมีวิชาไปแทรกแซงเขา ทำให้คนที่ต้อง
หัดสำนึกผิดมันยิ่งกลายเป็นไม่รู้สำนึกทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำผิดแล้วก็ไม่ต้อง
ชดใช้ เพราะมีคนเคลียร์ให้ มันก็จะยิ่งกลายเป็นช่วยให้เป็นโจรไม่เลิกรา
เท่าที่ฟังคนที่แก้กรรม เขามักจะบอกว่าห้ามทำผิดอีกให้รู้จักสำนึกผิด แต่มันก็
แค่คำพูดที่ไม่มีใครตามไปบังคับใช้ให้เกิดเป็นรูปธรรม ถ้าช่วยแล้วก็ต้องตามไป
คุมเหมือนนักโทษ จนกว่าจะสำนึกผิดกลับตัวกลับใจได้จริง แบบนี้ถึงเรียกว่า
เป็นคนช่วยคนอื่นที่มีความรับผิดชอบ คือช่วยแล้วก็ต้องรับผิดชอบตามไปคุม
จนกว่าจะจบจริงๆ แต่จะมีใครที่จะไปแบกคนอื่นมาเป็นภาระของตัวเองล่ะ
ถ้าตัวเองยังไม่รอด มันก็เหมือนเตี้ยอุ้มค่อม ซักวันก็ต้องจมน้ำตายทั้งคู่ ถ้าขาดสติ
เพราะมันเป็นการแทรกแซงกรรม ก็คือไปร่วมชะตากรรมกับเขาแล้ว
ถ้ามีวิชาพอตัวก็คงเอาตัวรอด แต่ส่วนใหญ่สุดท้ายมันก็ติดกันเป็นใยแมงมุม
ตายน้ำตื้นกันซะมาก เพราะคำว่าสร้างบารมี เป็นความเห็นส่วนตัวนะอาม่า
ไม่ได้ว่าเข้าใจถูก ส่วนตัวก็เป็นคนไม่มีวิชา ไปแบกไปช่วยใครไม่ได้หรอก อิอิ
ถ้าไปช่วยซ้ำไปช่วยถีบตกคู อันนี้งานถนัด 555

 

อนุโมทนาค่ะ ขำไอ้ตรงที่ถีบตกคู นี่แหละ
แต่อาม่าถามหน่อยน่ะ คนที่จะเจรจากับเจ้ากรรมนายเวรได้เค้าต้องมีอะไรเป็นปัจจัยอ่ะ
อย่างถ้าเจ้ากรรมนายเวรมีสัก50 แล้วกำลังจะส่งผลพอดี แต่คนอื่นที่ไม่รู้ว่าเค้ามีปัจจัยอะไรแต่เจรจาได้จริง เจ้ากรรม40ยอม อีก10เลยไม่สบช่อง เจ้ากรรมเลยยังส่งผลชนิดดุเดือดไม่ได้ แล้วเจ้ากรรมที่เหลือ10นั้นจะโกรรธคนเจรจาตะอั่วให้มั้ยเพราะทำให้เค้าไม่พอใจ เนื่องจากมาเกี่ยวข้องด้วย คนเจรจาจะได้รับผลยังไงจะเหมือนติดเอากรรมเค้ามาแขวนคอด้วยหรือเปล่า
เพราะอาม่าน่ะส่วนตัวก็เคยได้สร้างกรรมมาเหมือนกัน
แต่มันก็มีเรื่องแปลกไม่รู้ว่าจริงมั้ย ตัวเองก็ยังอดสงสัยไม่ได้ เพราะน้องสาวอาม่าเค้าเคยป่วยเยอะตอนไปอินเดียกับอาม่า แบบอาม่าใจเสียเลย อาม่าให้เค้าลองนั่งสมาธิดูแล้วอธิฐานขอให้อาการทุเลา แต่น้องบอกว่านั่งไม่ได้เลยแถมตอนนอนน้องบอกว่าเหมือนข้างในมันมีอะไรจะดันออกมา เค้าบอกว่าไม่ดีมากเลย แถมขอบตาดำมากป่วยจนโทรมแค่เวลาสั้นๆเอง อาม่าเลยลองอธิฐานนั่งสมาธิขอบารมีคุณพระศรีรัตนไตย แล้วก็เอาบุญที่ตัวเองสร้างไว้อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรน้อง จากนั้นประมาณ1-2 ชัวโมงเค้าหาย เป็นเรื่องประหลาดใจมาก (อันนี้ไม่ได้มาคุยให้หมั่นใส้เล่นน่ะ)หลังจากนั้นอาม่าก็ลองช่วยคนอื่นด้วยไม่รู้เป็นความบังเอิญหรือเปล่าอีกลองช่วยอีกประมาณ2-3ครั้ง ก็ทำได้อีก อธิฐานให้ฟันกรามนั้นหลุดได้ เพราะเค้าบอกอาม่าว่าทรมานมากหมอไม่ให้ถอนเพราะกินยาโรคหัวใจด้วย ต้องรอ ได้แต่กินยาแก้ปวดเอา อาม่าเลยสงสารเลยลองขอดู มันหลุดคืนนั้นเลยไม่นานมานี้เอง มันฟลุคหรือเปล่า ยังติดสงสัยอยู่
แล้วมาอีกครั้งก็ช่วยคนที่มีอาการประหลาด ตอนกลางคืนจะหายใจไม่ออกนอนไม่ได้ร้องโอดโอ๊ย เมียต้องลุกมาคอยบีบนวด เลยอธิฐานต่อเจ้ากรรมนายเวรเค้าว่าเราจะอุทิศบุญให้เค้าก็ดีขึ้นไม่เป็นอีก จากเป็นมาเป็นหลายปี
เนียเป็นประสบการณ์ที่เพิ่งผ่านมาได้ประมาณเดือน เอามาเล่าให้อาkwan ฟัง ไม่รู้เราจะเป็นเตี้ยอุ้มค่อมหรือเปล่า อาม่าน่ะยังติดความสงสัยตัวเองอยู่บ้าง แต่เรื่องของกรรมอาม่าเชื่อ100 เลย ที่อาkwanบอกอาม่าเข้าใจหมด เห็นด้วยค่ะ

 

เมื่อเร็วๆนี้ อาม่า ป่วยมากใช่ปะคะ ที่ติดเชื้อในกระแสเลือด อะคะ

ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหม แต่ความเห็นส่วนตัว เราช่วยคนอื่น ทำให้เขาไม่ต้องโดนหนัก

เราก็อาจต้องรับหนักแทน เช่น เราถึงคราวป่วยเล็กน้อย ก็จะมีอะไรมาช่วยซ้ำให้หนักขึ้น

ถ้าเราดวงตก เราก็จะตกหนักขึ้น เหมือนไปรับแรงของคนอื่นมา คนอื่นเบา เราก็หนักแทนเขา

คนที่จะสร้างบารมีช่วยคนอื่นก็หมายถึงพร้อมจะยอมรับแรงนั้นแทนด้วย

คือรับทั้งผลดีและผลเสีย เต็มๆ ถ้าไปเจอเจ้ากรรมนายเวรโหดๆ ก็เจ็บหนักหน่อย

เจ็บหนักแล้วอึด อดทนได้ ไม่จองเวรกลับ อโหสิกรรมได้ ก็ได้บารมีมาก

แต่บางคนมีวิชามาก ช่วยคนอื่นได้สร้างบารมีแต่พอโดนเล่นงานกลับ ก็ไปก่อกรรมจองเวร

เขาต่ออีก ก็บานปลายหนัก ต้องมีสติ มีศีล มีอภัย กำกับให้หนัก ถึงจะเอาตัวรอดได้ ถ้าไปแทรกแซงกรรมของคนอื่น

ดูจากคนอื่นๆ มานะ อาม่านะ ไม่ได้รู้เอง









ั

 

ถ้าเอาความรู้สึกจริงๆก็น่าจะเกี่ยวอยู่บ้างเพราะไม่ได้เป็นอะไรมาก่อนอยู่ดีๆก็เสร็จเลย เพราะคนที่อาม่าช่วย ดูแล้ววิบากกรรมหนักอยู่ เค้าเคยเป็นอัมพฤก ปัจจุบันเป็นโรคหัวใจ พอถึงกลางคืนเค้าจะเจ็บไปทั้งตัวเหมือนถูกทุบ หายใจลำบาก อาม่าเห็นแล้วสงสารมาก อาkwanเชือมั้ยอาม่าเหมือนรู้เหมือนกันว่าอะไรเป็นเหตุทำให้อาม่าหนักทุกทาง มันเป็นเรื่องจริงที่อาม่าเจอ แต่ไม่อยากกำลังใจตก ถือว่าเราได้ช่วยเค้าแล้วก็ขอให้เค้าไปสร้างบุญต่อ เพื่อไปอโหสิกรรมกันได้เองในส่วนที่เหลือ
แต่มันทำให้อาม่าได้คิดน่ะ ถ้ากำลังยังไม่เยอะบารมีไม่มากพอ คำว่ามากพอของอาม่าคือมาก แบบโคตรเลย ไม่อย่างนั้นถ้าเจ๋อไปยุ่ง โดนสวนมาทีขาลากเลย เหมือนอาม่าที่เจอ
(ลืมสงสารตัวเอง) ซึ่งถ้าคิดไปจริงๆมันคงไม่ยุติธรรมกับเจ้ากรรมนายเวรเพราะเราไม่รู้ว่าตอนที่เค้าถูกกระทำมันหนักแค่ไหน ส่วนพวกที่ยอมเค้าพอใจกับการได้รับ แต่ส่วนที่ไม่ยอมเค้าคงโกรธเราแทน เหมือนเราไปชักชวนให้บางส่วนได้เปลี่ยนใจ เราเลยต้องมีส่วนร่วมรับส่วนที่เค้าไม่ยอม ถูกมั้ย (เดี๋ยวจะโดนว่าคิดเองเออเอง เป็นมิจฉา แต่อยากบอกว่ามันเป็นปัจจัตตังต่างหาก อาม่าใช้คำถูกมั้ยเนี่ย) แต่ถ้าถามอาม่าจริงๆอาม่ายืนยันการที่ได้รู้สึกแบบนี้ ตอนอาม่าโดนจะไม่ว่าด้วยอะไรเป็นเหตุ ทั้งกรรมของตัวเอง และกรรมที่เจ๋อไปยุ่งกับคนอื่น อาม่าก็อดทนเอา มันเหมือนเราจะรู้เหตุ ได้แต่อุทิศบุญให้มากที่สุด หวังว่าเจ้ากรรมนายเวรจะอโหสิกรรมให้เร็วๆ อาkwanมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหม เล่าให้ฟังบ้างเน้อ

 

ชาติก่อนๆ ไม่รู้ว่ามีนิสัยแบบไหน อ่า
รู้แต่ชาตินี้ ไม่ค่อยไปยุ่งเรื่องคนอื่น ก็ดูคนอื่นๆเขาเจ็บแล้วก็สงสารนะ
ก็แผ่เมตตาให้ทั้งคนเจ็บและเจ้ากรรมนายเวรของเขา
และขอให้พวกเขาให้มีสติปัญญาพ้นจากความหลงผิดในเร็ววัน
ไม่ได้ขออะไรจากพวกเขา ง่ะ

แต่ถ้าเป็นคนใกล้ตัว พ่อแม่ญาติพี่น้องก็จะแนะนำเท่าที่รู้
แล้วก็อุทิศบุญกุศลให้พวกเขาไป ไม่มีวิชาไปช่วยเขา ง่ะ
ก็เลยช่วยแผ่เมตตาได้อย่างเดียว มีครั้งนึงที่แม่เป็นหนักมาก
เลือดคั่งในสมอง ต้องอยู่ไอซียูหลายวัน ก็นึกขอต่อชีวิตให้แม่แล้วขอลดอายุตัวเองแทน
ตอนนั้นยังไม่ได้ปฏิบัติธรรมนึกอะไรไม่ออก รู้แต่ไม่อยากเสียแม่ไป ก็เลยทำทุกอย่าง
ที่จะยื้อชีวิตแม่ไว้ ตามความเชื่อของตัวเอง ทั้งกินเจ ถือศีล ให้ทุกอย่างแม้ชีวิตตัวเอง
ฝั่งญาติพี่น้องเขาก็ไปหาเจ้าสะเดาะห์เคราะห์ทั้งไทยทั้งจีน ทำหมด ใครว่าที่ไหนดีก็ไป
เพราะขาดสติแล้วก็หาที่ยึดเหนี่ยวทางใจ ขอปฏิหาริย์ แล้วแม่ก็รอดมาได้ ตอนนั้น
ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าที่แม่รอดมาได้เพราะแม่ยังไม่ถึงฆาต มากกว่า และที่ทำไปทั้งหมด
ก็เพื่อเยียวยาจิตใจตัวเองที่ขวัญเสีย เห็นแม่ทรมานมาก ก็เลยทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้
เพื่อปลอบใจตัวเอง พอแม่ฟื้นมา แม่เขาบอกไม่ได้เป็นไร จิตใจหนักแน่นกว่าเราอีก
สรุปว่าแม่แข็งแกร่งกว่าเรามาก พอฟื้นมา ยังมาปลอบเราได้อีก

ก็มีแค่นี้ อะค่ะ ชาตินี้รู้แต่ว่า ไม่อยากยุ่งเรื่องชีวิตของอื่น เพราะรู้ว่าเรารับความทุกข์
ได้จำกัด แหะ แหะ และยิ่งมีลูก นี่ ก็สงสารลูก เรื่องของคนอื่นก็ปล่อยวางไปเยอะ
บางทีลืมตัวไปยุ่งกะชีวิตคนอื่น เผลอไปยัดเยียดความความคิดตนเองให้คนอื่น
ถ้ารู้ตัวก็จะหยุด ถ้าไม่รู้ตัวก็เลยตามเลย บางอย่างมันก็ทำเพราะหน้าที่ บางอย่าง
มันไม่เกี่ยวกับหน้าที่ก็หลบๆเลี่ยงๆไป แต่เพราะว่าอาเค ไม่มีวิชาที่ไปช่วยคนอื่น
มีแต่พูดมากเข้าใจได้ยาก ไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีเนื้อหนังให้คนอื่นกิน มีแต่กระดูก แหะ แหะ

 

ขออนุโมทนา สาธุ ในความกตัญญู ของอาkwan ด้วยค่ะ อาม่าว่าความรักอันบริสุทธิ์ ที่เรามีต่อพ่อแม่ ยอมสละแลกนั่นแหละเนอะจึงเป็นผล พยายมเลยเห็นใจ (คิดแบบโง่ๆของอาม่าน่ะ)
พูดถึงอาม่าไม่มีวิชา อะไรเหมือนกัน แต่จะเน้นเอาบุญกุศลที่อาม่าได้ทำไว้ดีแล้ว กับความเมตตาที่บริสุทธิ์หวังให้เค้าพ้นทุกข์ ของเรานั่นแหละค่ะมาอธิฐานขอเอา เค้าคงรับได้บ้างมั้งเนอะ แต่ตอนนี้หลังจากที่โดนเยอะก็จะต้องสังวรตัวเองก่อนเพราะรู้ว่าเรายังบารมีไม่พอ เคยมีหลวงพ่อท่านหนึ่งท่านเคยบอกว่าอย่าไปยุ่งเรื่องคนอื่นมาก กรรมเป็นเรื่องซับซ้อน พูดคล้ายๆอาkwan นี่แหละ อ่านไปมาชอบประโยคนี้อ่ะ
ไม่มีเนื้อหนังให้คนอื่นกิน มีแต่กระดูก ;41
ขอบคุณน่ะอาkwan ที่คุยเป็นเพื่อน ให้เรื่องราวดีๆกับอาม่า ฝากความคิดถึงอาหลบ อาปราบเทพ (สุดหล่อ) และ............คนนั้นน่ะ คนนั้น ล๊วย

 

เวลา คนที่เผชิญกับชะตากรรมที่ไม่พึงประสงค์ แล้วเรารู้จัก ทำบุญ ทำทาน ขออโหสิกรรม กับเจ้ากรรมนายเวร
เป็น การกระทำที่ถูกต้อง และ จะทำให้คนปฏิบัตินั้น พ้นจากเวรกรรมได้จริง เพราะว่า จิตใจเขารู้จัก คำว่า กรรม เชื่อในผลของกรรม เป็น สัมมาทิฎฐิ
เขามีความคิดที่จะ ชดใช้ ใช้คืน แม้ไม่รู้ไม่เห็นว่า ตนไปทำอะไรเอาไว้ ได้กล่าวขอโทษ กับ ผู้ที่เขาเชื่อว่า เขาได้ไปก่อเวรกรรมเอาไว้ เป็นการลดอัตตาทิฎฐิมานะลงไป ถูกต้องแล้ว ทุกประการ

สำหรับ ผู้ที่เชื่อว่า สามารถเจริญสติ สมาธิ ตัดกรรมได้ โดยไม่สนใจ การให้ทาน การทำบุญ อุทิศให้กับผู้อื่น
ก็ ประมาทไปนึกว่า กรรมนั้นเกิดจาก มโนกรรมของตนเท่านั้น
แต่ กรรมเป็นเรื่องลึกลับ มีหลายทาง มาจากทั้งมโนกรรม กายกรรม วจีกรรม ในอดีต ที่ส่งผลมากมาย

ทำให้ครบทุกอย่างนั่นแหละดี หลวงตามหาบัว ท่านถึงพา ศิษย์ ทำบุญเปิดโลกบ้าง ทำบุญประทายข้าวเปลือก
ทำบุญให้โรงพยาบาล

ท่านให้ทำทุกอย่าง การสั่งสมบุญนำมาซึ่งความสุข เหมือนสร้างข้าวของเอาไว้ หากไม่มีใครเอา เรานั่นแหละได้เองทั้งหมด แล้วนึกจะหยิบจะจับอะไร สะดวกสบายนะ

อย่าไปฟังเสียงกิเลส ที่มาในรูปของปัญญาว่า การทำบุญเป็นการตักตวง เป็นของไม่สะอาด

นั่นเป็นเรื่องของพระอรหันต์ เท่านั้น ที่จะวางทั้งบุญและบาป

 

อนุโมทนา สาธุค่ะท่านขันธ์ จะจดจำคำแน่ะนำของท่านขันธ์เพิ่ม เพื่อขออโหสิกรรมกับเจ้ากรรมนายเวร จะได้มีโอกาสสร้าง ทาน ศีล ภาวนา ให้ครบ
แบบจะได้ไม่ต้องสดุดมาก ค่ะ สาธุ อีกทีค่ะ

 

เรื่องดัง หขกท.. ไม่ทราบ...แต่เรื่อง การจะเป็นคนอยู่เหนือบุญเหนือบาปพอจะเคยได้ยิน...และทราบแนวปฎิบัติ..

 

อ่า...ก๊ะ
เข้าใจแจ่มแจ้ง....แร้ว...ก๊ะ
แระ ก็.....กั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

นะ ก๊ะ

 

... ไหว้งามๆครับอาม่า



อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คนนั้นน่ะ คนนั้นน่ะ

คนนั้นกิ๊วๆ คนนั้นกิ๊วๆ <!-- google_ad_section_end -->

 

คุณพิศาลเหรอ คะ ช่วงนี้สงสัย งดการถ่ายทำหรือเปล่า เปลี่ยนบทแระ


abcd ตัดกิเลส ไม่อาจตัดกรรม จ้า

 

สวัสดีงามๆเช่นกันน่ะ
อาปราบเทพ(สุดหล่อ)
กับอาหลบภัย(สุดสวย)
เห็นอาหลบกะอาปราบโพสแล้ว อยากหัวเราะ กั๊กๆๆๆ เหมือน อาkwan
วันก่อนอาม่าเห็นโพส คุณพิศาล ที่เป้นยูทูบ จำไม่ได้อยู่กระทู้ไหน แต่อาม่าชอบ
ก็นึกอนุโมทนากับเค้า สงสัยจะหยุดถ่ายทำอย่างอาหลบภัย บอก
อาม่าขอรบกวนอะไรหน่อยได้มั้ย
ช่วงนี้อาม่าใกล้สอบแล้ว อยากมีความจำดีๆ จะได้ไม่สอบตก
เพราะอาม่าหน่ะเรียนตอนแก่ 30ตอนปลายแล้ว
สมองมันไม่เอื้ออำนวยกับวิชาการมาก
มีเคล็ดลับอะไรให้อาม่าหน่อยมั้ย
อาม่าเรียน มสธ อ่านหนังสือเอง อาม่าว่าโค-ตะ-ระ ยาก ใช้ความพยายามมากเลย

ปล. แค่ผ่านมาทัก อาม่าก้มารบกวนแล้ว เนอะ คนอะไรฉวยโอกาส จริงๆ เลย

 

ถ้าเป็นวิชาเกี่ยวกับการท่องจำ ผมจะชอบตื่นมาอ่านหนังสือตอนตี 4 คับ

ถ้าเป็นวิชาเกี่ยวกับงานออกแบบ ผมจะชอบเอามาทำกรรมฐานเลย แต่อย่างไรเสีย มันก็หนีความขยันไม่พ้น



มีอีกวิธีนึง หากอยากจำได้ดี ให้สวด มนต์อิติปิโส 108 ก่อน แล้วก็ค่อยมาท่องจำตำรา หลังจากสวดมนต์จบ จะเห็นเลยว่า ใจมันเบา ความฟุ้งๆ มันจะเบา จิตจะมีกำลัง .... วิธีนี้ ผมใช้ เวลาคิดงานไม่ออก
ก็จะไปสวดมนต์ยาวๆ แล้วก็ทำกรรมฐานก่อนเสมอ พอออกมาก็มาคิดงานต่อ มันก็จะพริ้ว

ก็ลองดูครับ :VO


http://palungjit.org/threads/การสวดมนต์-อิติปิโส-๑๐๘.263142/

 

มาลา ดวงดอกไม้ มาลา ดวงดอกไม้ มาตั้งใว้เพื่อบูชา

 

เรื่องความขยัน อาม่ารับรอง อาม่าไม่ขี้เกียจ
;41หลายๆ ค่ะ อาปราบเทพ

 

สำหรับวิชาท่องจำอ่ะ หลบจะอาศัยความเข้าใจ คือไม่พยายามไปจำ
แต่จะทำไปเรื่อย และ ทำให้ชอบในสิ่งที่ทำ ความจำจะมาเอง
แต่หลบชอบวิชาที่เกี่ยวกับ ความเข้าใจมากกว่า หลบเรียนเกี่ยวกับชีวิตและกายภาพ

 

อาม่าก็พยายามทำแบบที่อาหลบบอก แต่คงต้องใช้เวลานิดหนึ่ง เพราะมามีโอกาสตอนแก่ไปหน่อย อะไรมันก็ยากหน่อย แต่อาม่าสู้ตายค่ะ
อาม่าอยากเรียนพุทธศาสนา แต่เค้ามีเงื่อนไข ต้องมีป.ตรี1ใบ ต้องมีเกรดเฉลี่ย2.5 ชีวิตอาม่าโค-ตะ-ระ ตลก เพราะอาม่าทำธุรกิจได้ ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับที่ดี อาม่าว่ามันไม่ยาก เหมือนเรียนหนังสือ พอเรียนตามกรอบวิชาการ จะเป้นลม ทำให้อาม่ารู้ว่าเราน่าจะเป็นคนเรียนไม่เก่งเท่าไหร่
แล้ววิชาที่อาหลบเรียน มันเป็นเอกของอะไรอ่ะ อาม่าไม่เคยได้ยิน หรือเป็นวิชาเกี่ยวกับชีวิตจริง (ไม่รู้จริง) แต่อาม่าจะสู้ เพื่อจะได้เรียนตามที่อาม่าตั้งใจ ค่ะ
เผื่อวันข้างหน้าอาม่าจะได้ทำประโยชน์ให้พุทธศาสนา ได้เต็มกำลัง ค่ะ

 

ขอร่วมด้วยคนครับ ได้ความรู้ดีๆ พอตัวเลย
ตัดกรรม เท่าที่รู้ มี 1.หนีรอด 2 หนีไม่รอด 2.1 หนีไม่รอด-งานยังไม่เข้า 2.2 หนีไม่รอด-ลดทอน 2.3 หนีไม่รอด-จัดเต็ม ...........
แต่ใครเข้าหมวด 1 ได้ แปลว่า จบกิจแล้ว............ยังไม่จบ อยู่หมวด 2 ทั้งหมด