ผมงงกับกสิณ แสงครับช่วยหน่อยครับ

คือ ผมนั่งเพ่งไฟจากเทียนนะครับ เพ่งแล้วหลับตอนหลับตาต้องอธิฐานไหมครับ เพราะผมไม่ได้อธิฐาน แต่พอหลับตาทีไร จะเห็น วงกลมสีฟ้าทุกที ไม่เห็นแสงไฟแต่เห็นวงกลมสีฟ้า ผมเลยงง มันเป็นเพราะอะไรหรอ ทำไมต้องวงกลมสีฟ้า

 

กสิน แปลว่าจำภาพ
ถ้าเดาไม่ผิด ภาพที่นายเห็น
คงจะเป็นภาพจากแสงไฟมันค้างอยู่ที่ตาแหงๆ
โดยธรรมชาติ ถ้ามองสิ่งที่มีแสง แสงมันจะค้างที่ดวงตาเสมอ
เราไม่ได้ต้องการแสงไฟที่มันมาค้างที่ดวงตา
กสินนี้เราต้องการ สี ต้องการภาพ ที่นึกขึ้นมา ใน ใจ
จงใจนึก แล้วภาพที่นึก มันจะนึกขึ้น เกิดที่ใจ เกิดในใจ

 

นี่ถ้าไม่มัวแต่สงสัยอยู่
สงสัยไปไกลแล้วครับ..เหมือนผมเลย แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว
ผู้ป่วยสอนกันเอง หมอจะว่าอะไรมั๊ยเนี่ย...อิอิ

 

ถ้าเป็นภาพติดค้างที่ตา น่าจะเป็นสีเหลืองนะผมว่า แต่นี้ เป็นสีฟ้า เลยงง
แล้วก็ ไฟนี้ที่ผมเพ่งทำไมมีหลายสีจัง ไม่รู้จะเพ่งสีไหน

 

ที่จิง มองไฟแล้ว มันมีหลายสีนั้นแหละที่จะติดตาอะ
ให้สังเกตุที่ใจ ภาพมันเกิดที่ใจ หรือไม่
ถ้าไม่ได้เกิดที่ใจ ให้ทำไหม่ ถ้าเกิดที่ใจ
ให้ทำให้มันเป็นสีไฟให้ได้

 

อาจเป็นอย่างที่คุณ Darkever กล่าวครับ เพราะผมเองหากแสงเข้าตามากๆ หรือเป็นแสงที่จ้ามากๆ ก็จะเหลือจุดกำเนิดแสงหากหลับตาเสมอครับ บางครั้งก็สีฟ้า บางครั้งม่วง บ้างก็ แดง หรือเหลืองก็มี การเพ่งกสิณนั้น จากที่จำจากท่านอื่นสอนมา มันไม่ใช่ภาพดังกล่าวแน่นอนครับ ท่านลองหาหัวข้อ กสิณในเว็บดูนะครับ ลองโหลดมาฟังแล้วปฏิบัติดูจะดีกว่าครับ ผมเองก็แนะนำอะไรไม่ได้มากเพราะพึ่งเริ่มฝึกใหม่เหมือนกัน (ฝึกอันเก่าผิดเลยฝึกใหม่) ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ ท่านบรรลุสิ่งที่หวังทั้งทางธรรมและทางโลกครับ

อ้ออีกอย่าง การมองเปลวเทียนตรงๆ น่าจะเป็นกสิณไฟนะครับ หากเป็นกสิณแสงควรหาอะไรมากั้นให้แสงเทียนผ่านมาเล็กน้อย เป็นจุดแล้วจับภาพนะครับ ผมแนะนำถูกไหมินิ ^^

 

ผมคิดว่าน่าจะเป็นที่ใจนะครับเพราะว่า ผมสังเกตุสีฟ้าที่ผมเห็นแล้วลองทำเป็นสีไฟ ปรากฏว่า หายไปเลยครับ เดียววันนี้เลิกงานไปเพ่งไฟใหม่

 

ท่านพูดสะผมงงเลย ตกลงไฟ กับ แสง คนละอันกันหรอครับ หรือ อันเดียวกัน งง เลยงานนี้

 

กสิณไฟกับกสิณแสง คนละอันกันครับ ที่คุณเพ่งเปลวเทียนจัดเป็นกสิณไฟ หากอยากฝึกกสิณแสงสว่างให้คุณฝึกกับแสงที่ลอดรูกระเบื้อง รูใบไม้ หรือเพ่งลูกแก้วก็ได้ครับ แต่ทั้งกสิณไฟและกสิณแสงสว่างก็ต่างเอื้อต่อทิพยจักษุญาณด้วยกันทั้งคู่ครับ

ส่วนเรื่องของสีฟ้าที่คุณเห็นผมคิดว่าน่าจะเป็นภาพติดตาครับ เพราะหากเป็นภาพติดตาสีที่เห็นจะเป็นสีตรงข้ามกับวัตถุที่เพ่ง เช่น สีแดง จะติดตาเป็นสีเขียว สีขาวเห็นเป็นดำ เป็นต้น แต่การฝึกกสิณ
เราจะใช้ภาพติดใจ ซึ่งจะได้นิมิตที่เหมือนวัตถุต้นแบบทุกประการ ทั้
งยังเห็นได้ทั้งในขณะลืมตาและหหลับตา

สู้ ๆ ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

แวะมารับฟังครับ..
อนุโมทนาด้วยคับ..เอาใจช่วยนะคับ.ขอให้ก้าวหน้าโดยเร็วนะคับ..

 

อย่าเพ่งเทียนนะมันจะให้โทษ

 

ลองก่อไฟในเตาถ่านดูสิ แล้วเพ่งดู

 

สู้ๆครับ อย่าเครียด

 

ผมเพ่งไฟจากเทียนสีแดงครับ เวลาผมแท่งผมจะเพ่งที่ไฟอย่างเดียวส่วนแท่งเทียนผมจะตัดออกจากสายตานะครับ สายตาผมจะเพ่งแต่เปลวไฟเสมอ

 

สงใสกสินเทียนหลอครับ อิอิ ขำๆนะ ทุกสิ่งมันอยู่ที่กำลังใจมันอยู่ที่ความเชื่อในแบขอผู้ปฏิบัต
เห็นเหมือนกันบ้าง เห็นต่างกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดามากๆครับ เพียงแค่ได่เจอได้พอสิ่งที่แปลกไหม่สำหลับเเรา
ก็เลยเกิดความคิด ตันหา อุปทานก็จะตามมา แล้วก็จะเป็นอยู่เช่นนั้น ผ่านเข้ามา แล้วก็ออกไป
การที่เราถามเพราะเราอยากรู้ หรือตื่นเด้นในสิ่งแปลกไหม่ หรือจะอแปผู้ไหญ่หน่อเก็บอ่รม์
ดีใจได้ ทำออกมาดเข้ม
อะไรก็ช่างเถอะ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ถ้าจะไปเรื่อยๆ หนื่อยก็พักก็ไม่เป็นไรครับตามจริตเลย
ถ้าไม่สงสัย ไม่มีความอยากรู้ จะเร็วมาก จากฝึก 10 ปี เท่ากับปีเดียวเลยละ ถ้าอยากรู้
เรี่อง กสินไฟจริงๆ หลังไมล์มาเลยครับ บางทีผมอาจ จะชี้แนะท่านได้นิดหน่อยครับ
กสินมันเป็นแค่ทางผ่าน เท่านั้นเอง

 

ผมขอ 7 วันพอครับ 10 ปี หรือ 1 ปี นานไปครับ ที่ผมเคยได้ยินมา เขาว่ากันว่า คนเป็นไม่พูด คนพูดไม่เป็น

 

ครับเจ็ดวัน ก็เจ็ดวันครับ ^^ คำพูดผมก็แค่ลมที่ออกมาจากปากนะครับ ^^
เช่น เขาว่ากันว่า นั่นก็แค่ลมปาก เด็กเกิดไหม่ก็มีลมปาก แม้แต่หมา มันก็ยังมีลมปาก
สรุป ผมคงปากไม่ดีแถมเหม็นด้วยจะไปแปลงฟันและ อับก่อนสักนิด อิอิ
เข้าเรื่องดีกว่าที่ท่านว่า เขาว่ากันว่า คนเป็นไม่พูด คนพูดไม่เป็น ก็จริงของเขานะ
ฟังไว้ไช่ว่าใส่บ่า มันก็แค่ สมุตบันยัด ที่เอาไว้สอบอารม์ จิตใจความคิดผมนะมันเป็นไปได้
ทั้งนั้น คนรู้ อาจจะพูดเป็นเล่นเอาฮา คนไม่รู้ก็ไม่พูดไม่แปลกเพราะไม่รู้ ทุกคนถ้ามาถึง
ตรงนี้ มีความระอาย เกลงกลัวต่อบาปทั้งนั้นและ สุดท้ายคำจำกัดความแบบนี้ ที่กล่าวมา
สองแง่สองง่ามนั้นเป็นไปได้ทังหมด เพราะเป็นสองนัยะ ผมคิดว่า มันอยู่ที่ปัญญาของเรา
มากกว่า ว่าจะเข้าใจแบบใดแตกฉานแค่ไหนนำมาประยุคใช่ในจริตของตนหรือใครจะฟังมา
แล้าเชื่อเลยก็ไม่ว่า ถึงได้บอก มันอยู่ ปัญญาของแต่ละบุคคล แต่สำหลับผม ผมว่าตัวเรา
นี่และ โง่จริงคิดมากให้ปวดหัว ไปเตาะตะกล้อ กับเนรดีกว่า. ผมว่า เจ็ดวันก็ยังเยอะไปนะ
เก๊ต จริง สามวันก็เพียงพอ อิอิ

 

7 วันของผม 1 วัน 10 นาที เท่านนั้น ดีชั่วรู้อยู่แก่ตัว ทำได้ไม่ได้มันก็รู้ๆกันอยู่
ได้ก็คือได้ ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ทำทำไป ถ้ามั่วแต่คิดว่าจะได้ช้าหรือเร็ว จะได้หรือไม่ได้ คิดไปทำไม หวังไปทำไม แค่ทำทำไปตามเจตนา แค่นั้น สำหรับผม กสิณ หรือ อภิญญา เป็นเพียง ผลพลอยได้

 

ครับผมผมก็แค่มด แค่เห็บตัวนึงเท่านั้นไม่มีปัญญา ไปได้มักได้ผลหลอกก๊าปป
อย่าได้ถือสา กับคำพูดมดเห็บเลยก๊าป ผมก็เป็นแค่สิ่งมีชีวิตอันน้อยนิด ก็มีปัญญา ในแบบของมดของเห็บ ท่านสิของแท้ เจ็ดวัน วันละ สิบนาที สาธุครับขอไห้
เจริญใจธรรมด้วยครับ ส่วน มดเห็บอย่างผมก็ขอชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ถ้าถามว่าเมิงเป็นมดเป็นเห็บจะเข้านิพานได้อย่างไร
ก็ขอต้อบว่า ก็ มดเห็บ อย่างตัวกระผมก็มีปัญญาคิดได้เท่านี้คิดได้แบบนี้อย่าว่าผมเลยสงสารผมเถอะ อายุก็สั้น เดียวก็ตายแล้ว อนูโมทนา...