สงสัยเรื่องการอุทิศส่วนกุศลหรือการแผ่เมตตา

ถ้าเราทำบุญหรือสวดมนต์ หรือเจริญกรรมฐานหรือทำความดีอะไรก็แล้วแต่เข้าใจว่าตัวเราเองจะได้เต็มๆอยู่แล้ว แต่ผมสงสัยว่าการอุทิศให้เฉพาะผู้ที่เราจะให้อย่างเดียว กับการที่อุทิศส่วนกุศลแบบเจาะจงบุคคลจากนั้นก็อุทิศให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลายในจักรวาลอีก ผู้ที่เราอุทิศบุญแผ่ส่วนกุศลไปให้จะได้ผลบุญเท่ากับแบบแรกรึเปล่าครับ

 

ขอแนะนำเสียงธรรมเกี่ยวกับ การอุทิศบุญกุศล แผ่เมตตา ตามลิ้งค์ข้างล่าง ครับ

กรวดน้ำ, อุทิศบุญกุศล, แผ่เมตตา

 

การอุทิศบุญถ้าเขาได้เขาก็ได้เต็มๆ แต่ที่เจาะจงไปมีประโยชน์เพราะเขาได้แน่ๆ
ถึงเขาแน่ๆ ส่วนจะถึงมากกว่าอุทิศแบบรวมๆ หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจเพราะคนส่วน
ใหญ่อุทิศไม่เป็นบุญเลยไปไม่ถึงเขามารอรับบางทีเรายังไม่ทันให้เขาต้องไปแล้ว
หรือบางทีจะอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรแบบเจาะจงเขายังมาไม่ทันสัมภเวสีแถว
นั้นได้ไปก่อนเลย ดังนั้นเวลาทำบุญอุทิศส่วนกุศลควรกรวดน้ำและฝากพระแม่
ธรณีเป็นพยานส่งบุญให้เราด้วยครับ

 

อุทิศบุญเจาะจง บุญได้แบบเจาะจง
อุทิศรวมได้แบบรวม
ได้เท่ากันหรือไม่ขึ้นอยู่กับผู้ที่จะรับและภาวะตอนนั้นพร้อมหรือไม่
หากไม่พร้อมอาจได้น้อย
แม้ส่งไปเท่ากัน ภาวะของผู้รับ พร้อมรับบุญไม่เหมือนกัน
ในนรกบางภูมิ ส่งไปไม่ถึง ต้องฝากนายนิรยบาลไปบ้าง หรือให้พ้นวิบากมาแล้วค่อยมารับทีหลังบ้าง
มีเปรตประเภทเดียวที่รับบุญที่เราส่งได้ได้ทันที คือ ปรทัตตูชีวกเปรต นอกนั้นต้องรอ

จึงต้องหมั่นอุทิศบุญส่งไปบ่อยๆ ทุกๆบุญ ส่งให้มากๆ วงกว้างเท่าไรได้ยิ่งจะเป็นผลดี
เช่นทั้งตลอดทั่วหมื่นหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาลภิภพตลอดสุดก้นบาดาล เป็นต้น

 

ที่เขาจะได้ส่วนบุญที่เราอุทิศได้หรือไม่ ขึ้นกับปัจจัยคือ ๑เขาทราบว่ามีผู้อุทิศบุญให้ ๒ เขามีจิตยินดีนึกอนุโมทนาในบุญที่เราทำ..เพราะการอุทิศบุญไม่ใช่ส่ง"ก้อนบุญ"อะไรๆให้เขา เพราะบุญเป็นนามธรรมไม่ใช่วัตถุสิ่งของครับ.. เพียงแจ้งให้เขาทราบว่า "ข้าพเจ้าทำบุญเช่นนี้ๆ ขอท่านมีส่วนในบุญนี้ด้วยนะ"..ฝ่ายผู้รับ เมื่อทราบแล้ว นึกยินดีอนุโมทนาบุญนั้นๆ ก็เป็นการปรารภกุศลของตนให้มีขึ้นมา คือทำบุญด้วยการอนุโมทนานั่นเอง บุญจึงเกิดด้วยอาการนี้ครับ

 

2 สัปดาห์ก่อน ข้าพเจ้าไปเดินห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ขณะเดินเข้าห้องน้ำ สักพักก็รู้สึกปวดบ่าและเอวอย่างหนักปวดมากจนรู้สึกเกือบจะอาเจียนออกมา พลันในใจก็คิดว่าคงจะมีสัพเวสีมาขอส่วนบุญเป็นแน่ ข้าพเจ้าจึงกำหนดจิตแผ่เมตตรา "บุญกุศลที่ข้าพเจ้ากระทำมาทุกภพชาติขอยกให้แก่สัพเวสีที่เกาะเอวเกาะบ่า ขอให้ท่านโมทนาบุญและได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีด้วยเถอด " แผ่เมตตราประมาณสัก 10 ครั้ง อาการปวดบ่าปวดเอวก็หายเป็นปลิดทิ้ง

สัมพเวสีที่มาเกาะเอวพบว่าแท้จริงเป็น เปรต เพื่อนทหารเก่า ตายมา 200 กว่าปี ไปไหนไม่ได้เพราะกรรมที่เคยทำขณะมีชิวิตอยู่ บัดนี้เพื่อนทหารเก่าได้ไปเกิดเป็นเทวดา ด้วยบุญกุศลอันเกิดจากการโมทนาบุญของข้าพเจ้า

อนุโมทนาบุญยิ่งครับ