ขอวิธีชวนแฟนเข้าธรรมะ

มีใครมีวิธีเด็ดๆชวนแฟนหัดเข้าธรรมบ้างคะ

พอดีแฟนเป็นคนใจร้อน พอโมโหหรือไม่พอใจอะไรก็ควบคุมอารมณ์กับการกระทำตัวเองไม่ค่อยอยู่
สติ...เหตุผลก็ไม่ค่อยจะมีชอบใช้อารมณ์เป็นหลัก
แถมหลายครั้งก็ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตทั้งๆที่อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว
บาปกรรมอะไรเขาก็เคยสร้างไว้มาก ไอ้เราก็หวังดีอยากให้หัดสร้างบุญเข้าไว้

- แต่ทำยังไงเขาก็ไม่เอาทางนี้เลย ลำพังให้เราพูดว่าทุกอย่างไม่มีตัวตนอย่าโลภให้มาก... ฟังน่ะฟังอยู่หรอก แต่คิดตามไม่ได้

- เคยเปิดการกายพวกที่เขาเอามาพูดถึงเวรกรรม ว่าทำอะไรไปจะเจออะไรบ้าง เขาก็ชอบบอกให้เราไปฟังของเราเองคนเดียว ยิ่งเป็นเรื่องทำแท้ง...ก็ยิ่งหงุดหงิดใส่ (เพราะเขากับแฟนเก่าเคยทำแท้ง) วิงล่ะอยากให้เขาทำบุญอธิฐานจิตไปขอขมาโทษกับเด็กคนนั้น

- เคยชวนนั่งสมาธิก็ไม่เอา ปากบอกแต่ทำไม่ได้ ทั้งๆที่ไม่เคยลองพยายาม

- จะชวนเข้าวัด จะเข้าไปบ่อยๆนานๆก็ไม่เอา เบื่อบ้างอะไรบ้าง ทำอย่างกับเด็กเล็กๆ

จนวิงก์ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วค่ะ ... มีใครมีวิธีมาแนะนำบ้างคะ เพราะถ้าให้รอเขาตาสว่างเข้าหาธรรมเอง ทั้งชาติก็ไม่รู้จะมีบุญได้เห็นรึเปล่า

 

เราต้องเป็นตัวอย่างก่อน เรายังทำไม่ได้คนอื่นจะเชื่อไหม ก็ชวนไปทำบุญร่วมกัน

ให้เค้าพาไป แล้วเค้าจะค่อยซึมซับเอง แล้วก็อธิฐานขอให้บุญนี้ช่วยเค้าหันเข้าหาธรรม

ถ้าละของเดิมได้ จะช่วยได้มากขึ้น ถ้าบังคับกันก็ทะเลาะขัดใจกัน เป็นทุกข์กันเปล่าๆ ของเรา 7 ปีถึงชวนแม่เข้าได้

 

เคยชวนคุณแม่เข้าทางธรรมค่ะ ตอนแรกๆแอบไปปฏิบัติธรรมกับเพื่อน ทางบ้านก็ไม่เข้าใจและไม่พอใจ แต่เราก็อยากชักจูงให้คุณพ่อคุณแม่เข้าทางธรรม ต่อมาเมื่อมีโอกาสก็เลยบอกคุณพ่อคุณแม่ว่าลูกไปบนไว้กับหลวงพ่อฤาษีลิงดำว่าถ้าทำงาน(งานที่บัวทำอยู่)สำเร็จจะพาคุณพ่อคุณแม่ และตัวเราด้วยไปปฏิบัติธรรม3 วันค่ะ แล้วบัวก็บอกคุณพ่อคุณแม่ว่าถ้าไม่ได้แก้บนเนี่ยลูกต้องมีอันเป็นไปแน่ๆ กลัวว่างานจะมีปัญหา คุณพ่อคุณแม่เลยต้องจำใจไปปฏิบัติทั้งๆที่ตอนแรกไม่เต็มใจ แต่พอได้มาปฏิบัติธรรมจริงๆ ท่านก็ศรัทธาในคำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และชอบการปฏิบัติธรรมค่ะ พอท่านมีเรื่องไม่สบายใจ เดี๋ยวนี้บัวไม่ต้องชวนไปวัดแล้ว ท่านไปของท่านเอง แต่จะไปวัดใกล้บ้าน เพราะอยู่ทางภาคเหนือ ท่านไปปฏิบัติบ่อยกว่าบัวอีกค่ะ ไปทุกอาทิตย์เลย
ส่วนเรื่องบนเนี่ย..บัวไม่ได้บนจริงๆหรอก แต่บอกคุณพ่อคุณแม่ไปอย่างนั้น เพราะอยากให้ท่านปฏิบัติธรรมค่ะ

 

เราทำบ่อยๆครับ....เป็นตัวอย่างนะ....ทำให้เห็น...แล้วเราก็ไม่ต้องชวนเขานะ....

อีกหน่อยเมื่อเขาสนใจเขาจะถามเอง....

 

นึกแล้วว่าต้องอ่าน55555

 

บัวมี 4 เหล่าครับ...... บัวใต้โคลนตม จะดึงให้ขึ้นมาเหนือน้ำมันก็จมของมันเองวันยังค่ำ

เหมือนกับม้าหรือสุนัข สอนได้ก็สอน บางตัวสอนแป๊บเดียวก็เก่ง บางตัวสอนได้แต่ใช้เวลานานหรือต้องปรามหลายครั้ง..... แต่บางตัวสอนยังไงก็ไม่ฟัง ไม่ทำไม่สนใจ ก็ต้องปล่อยตามยถากรรม ปล่อยให้ตายไป... ถ้าชาตินี้พอทำกรรมดีไว้ สิ่งดีไว้บ้าง ชาติหน้าอาจจะเป็นบัวที่ดีขึ้น..... แต่ถ้าจะถามผมว่าจะทำอย่างไรดี ผมขอแนะนำให้เขาเห็นทุกข์
ถ้าไม่เห็นทุกข์ก็จะไม่สนใจหาทางดับทุกข์ ต้องให้เห็นว่าทำกรรมอย่างนี้แล้วได้ผลอย่างไร โดยเป็นเหตุการ์ณที่เจอกับตนเอง...... คนประเภทนี้ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา.... ไม่ต้องทำอะไร รอเวลาจนถึงช่วงที่กรรมเลวให้ผลแล้วเขาจะสำนึกเอง.... แล้วเขาจะนึกถึงสิ่งที่เราพร่ำบอก เชื่อผมสิ..... แต่ถ้ายังไม่ ก็คงต้องค่อยๆชวนให้ทำทานก่อนเพื่อฝึกให้จิตมีเมตตา แล้วรักษาศีล5ให้บริสุทธิ์ จิตถึงจะเป็นปกติได้..... แล้วถึงชวนไปปฏิบัติธรรมแล้วจะมีสมาธินิ่ง ..... เพราะถ้าศีลยังไม่บริสุทธิ์ ใจก็จะขุ่นมัว ร้อนใจ... ไปปฏิบัติธรรมก็ไม่สงบ...

 

ถ้าเอาตามอย่างข้อความข้างบนนะคะ... แฟนวิงคงเป็นบัวใต้โคลนแน่ๆเลย
เพราะหนังสือเขาก็ไม่ยอมอ่านค่ะ... ลำพังจะให้วิงอ่านให้ฟังก็คงไม่ฟังเช่นเดียวกัน

แล้วเขาเป็นคนประเภทไม่ค่อยคิด... ถึงเกิดเรื่องให้เกิดเป็นบทเรียนเขาก็ไม่เรียนรู้ พอเราพูดหรือสอนอะไรให้ฟังก็ไม่ค่อยยอมฟัง หรือถึงฟังก็แค่ฟังเฉยๆนั่นแหละค่ะ ไม่คิดตามแล้วจะได้อะไร

ชวนเข้าวัด แรกๆก็ยอมไป... หลังๆเริ่มไปบ่อย เริ่มบอกให้เราไปเองคนเดียว

จริงๆเขาเป็นคนที่ถ้าคิด... จะเป็นคนมีเหตุผล และฉลาดกว่าวิงเยอะเพียงแต่เขาไม่ทำ ถึงอยากให้ฝึกสมาธิ แล้วเข้าใจหลักธรรมะมากขึ้น

ทุกวันนี้ทำบุญให้ทุกครั้งที่มีโอกาส นั่งสมาธิก็จะคอยนึกว่าขอให้เขาได้ด้วย ช่วยให้ผลบุญเราดลใจให้เขาเห็นทางสว่าง...
สงสัยงานนี้ได้แต่พยายามอดทนอย่างเดียว

 

ถ้าจะปล่อยรอให้เขาเข้ามาสนใจเอง..ก็ยาก ถ้าต้องรอให้บารมีเต็ม บุญสนองแล้วถึงสนใจ ก็อาจจะอีกนาน ขนาดอนาถบิณฑิกเศรษฐียังต้องจ้างลูกตัวเองให้ไปฟังธรรมเลย ลูกจึงเข้าถึงธรรมได้ แล้วทำไมเราต้องรอ..รอได้อย่างเดียวหรือ..ทำไมไม่ลองใช้วิธีต่างๆดู ถ้าไม่ได้ผลจริงๆค่อยวางอุเบกขาก็ได้นี่คะ บัวมีสี่เหล่าก็จริง แต่เขาก็เกิดเป็นมนุษย์ ขนาดองค์คุลีมารเป็นโจรมาก่อน ยังเข้าหาธรรมะได้ แล้วทำไมคนอื่นๆที่เขาก็มีความดีอยู่บ้างน่าจะเข้าหาธรรมะได้ ถ้าเรามีวิธีชักจูงที่ดีพอค่ะ ส่วนคนในครอบครัวกับเพื่อนสนิทบัว ชอบเข้าวัด ปฏิบัติธรรมกันหมดแล้ว เพราะบัวชักจูงค่ะ อย่างถ้าเพื่อนมีปัญหาทุกข์ใจ เราก็ชวนเขาเข้าวัด ไปวัดหรือสถานปฏิบัติธรรมที่มีพระเก่งๆรู้วาระจิต รู้ปัญหาที่อยู่ในใจเรา พอเอาของไปถวาย ได้ฟังธรรมสนทนาธรรมด้วยแล้ว พระท่านรู้วาระจิต ท่านเทศน์หรือตอบปัญหาแก้ไขสิ่งที่อยู่ในใจได้ เพื่อนหรือคนรักของคุณก็จะศรัทธาและสนใจธรรมะค่ะ

เอาง่ายๆวันเกิดหรือวันสำคัญซื้อหนังสือธรรมะให้เค้าอ่านก่อนก็ได้ เอาแบบพื้นๆอ่านแล้วสนุก อย่างเช่นของคุณดังตฤณ(เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน)หรือเล่มอื่นของคุณดังตฤณเช่น รักแท้มีจริง...หรือของพระรูปอื่นเช่น ว.วชิรเมธี อะไรก็ได้ที่เป็นธรรมะอ่านแล้วสนุก หรือเวลาเปิดเทศน์ฟังก็เปิดอันที่พระท่านเทศน์ตลกๆฟังแล้วสนุกก่อนก็ได้..ต้องโน้มน้าวด้วยวิธีอย่างนี้ก่อน ให้เค้าสนใจทีละนิด พอวันวิสาขบูชาก็พาแฟนหรือเพื่อนไปเวียนเทียนและฟังธรรมด้วย เริ่มพาไปทีละนิดค่ะ พาเขาไปปล่อยปลาและทำบุญด้วยกัน ทำบุญไม่ต้องใช้เงินมาก เอาเป็นหยอดตู้สังฆทานตามวัดก็ได้ ให้จิตเขาชินกับการให้ทานก่อน ช่วงแรกๆอย่าบ่อยเกิน(เดี๋ยวเค้าจะรำคาญ) แล้วค่อยๆเพิ่มความถี่มากขึ้น จากนั้นพอเขาเริ่มชินเรื่องการให้ทาน ก็มาเรื่องปฏิบัติธรรมก็เลือกวัดที่มีพระปฏิบัติดีและท่านเก่งรู้วาระจิต ก็ขอให้แฟนไปส่งปฏิบัติธรรมและอยู่ปฏิบัติเป็นเพื่อนด้วย บอกเขาก็ได้ว่าบนไว้ ต้องไปแก้บนและไม่มีใครไปส่ง แฟนเราก็จะปฏิบัติเป็นเพื่อนด้วย ตอนแรกๆเขาอาจจะไม่พอใจมากมีการบ่นว่า แต่เราก็ต้องทน เพราะอยากให้นิพพานสมบัติแก่เขา เราต้องมีขันติ พอเขาได้ปฏิบัติธรรม จิตเริ่มสงบ ได้เห็นจริยาพระสุปฏิปันโน เขาก็จะเริ่มศรัทธาและเข้าทางธรรมมากขึ้นค่ะ

 

..ขอความช่วยเหลือให้พาไปส่งที่วัด แล้วรอรับกลับด้วย....ต้องเป็นวัดที่มี หนังสือ/ มีสถานที่ที่โยงใจได้/ มีการฝึก/มีครบตามจริต....

 

จริงๆมันก็มีบ้างแหละค่ะอารมณ์โกรธ โมโห คุณลองหากลวิธี ให้เค้าใจเย็นสิค่ะ ให้เค้าลองนั่งสมาธิดู พูดเรื่องบาปบุญคุณโทษบ่อยๆค่ะ อีกเรื่องให้คุณสวดมนต์แล้วอุทิศบุญให้กับเทวดาประจำตัวเค้านะค่ะ จะดีขึ้นเลยค่ะ

 

แผ่เมตตา อุทิศบุญซิ่ครับ สักระยะหนึ่งครับ เดี๋ยวเขาหันเข้าหาธรรมเองครับ แต่ถ้าคนมีบารมีทางด้านนี้น้อยน่ะครับ ก็ต้องกรวดน้ำอุทิศบุญแทบจะตลอดไปเลยก็ได้น่ะครับ แต่แผ่เมตตาก็ดีครับอยู่ใกล้ๆแฟนจะไม่ค่อยมีปัญหากันน่ะครับ เมตตาเป็นบ่อเกิดแห่งความรัก รักแบบไม่ยึดถือน่ะครับ

 

อยากจะแนะนำค่ะเวลาคุณทำบุญอธิฐานชื่อเขาให้มีส่วนร่วมในการทำบุญนั้นๆบ่อยๆ ขอบารมีองค์สมเด็มสัมมาสัมพุทธเจ้า ช่วยให้จิตเขามีปัญญา ดวงตาเห็นธรรมรู้แจงในสรรพสิ่งในโลกนี้ ตอนนี้เขายังไม่เข้าใจในบุญบาปตัวเราเองก็ยังไ่ม่สามารถดึงเขาได้ บุญ บาป เป็นนามปธรรมไม่มีตัวตนพูดไปเขาก็ไม่เข้าใจคุณต้องทำเป็นตัวอย่างให้เขาเห็นก่อน ขออนุโมทนา...สาธุ ค่ะ

 

เห็นด้วยนะครับ ที่บอกว่าทำให้เขาเห็นบ่อยๆ มีโอกาสก็ชวน แต่ไม่ต้องถึงกับบังคับ หรือไปตำหนิเขา ไม่งั้นเดี๋ยวจะทะเลาะกันเปล่าๆ ^ ^ ผมเคยให้แฟน ฟังธรรมบรรยายของหลวงพ่อจรัญครับ แล้วเขาก็ลุกขึ้นมาสวดมนต์นั่งสมาธิเอง ถึงแม้จะทำได้แบบไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ก็ดูเหมือนว่าแฟนจะ รู้เรื่องกฎแห่งกรรม บุญบาป มากขึ้น จิตใจก็ เหมือนจะอ่อนโยนขึ้นนะครับ

ถือว่าแฟนคุณโชคดีนะครับเนี่ยะที่ มีแฟนพยายามคอยช่วย อยากให้ได้ของดีอย่างนี้ แต่ผมว่าบางทีเรื่องแบบนี้มันก็อยู่ที่บุญใครสร้างไว้ด้วยนะครับ(แอบเชื่อ) ก็น่าจะ ลองดูว่า จริตเขาเป็นแบบไหน ควรจะหาธรรมะแบบไหนมาพูด ให้เขาฟังเขาถึงจะสนใจ บางทีแต่ละคนจะให้สนใจธรรมก็ต้องใชอุบาย ที่เหมาะกับจริตคนๆนั้น มาช่วยด้วย จะยัดแต่ธรรมะ อย่างเดียวเขาก็ไม่ฟัง บางทียิ่งต่อต้าน ด้วยซ้ำ แต่หากไม่ได้ผลอีก -*- ก็น่าจะทำใจไว้บ้างนะครับ เมื่อถึงเวลาเขาอาจจะมาสนใจเอง ยึดตัวเองก่อนดีกว่า เหมือนที่เคยมีคนพูดว่า เอาตัวเองให้ถึงฝั่งก่อน ถึงจะช่วยคนอื่นได้ เพราะคนที่ว่ายนั้นยังไม่แข็งแรงดี หากไปคอยช่วย ผู้ที่ว่ายยังไม่เป็นอีก ก็กลัวจะพากันจม

เปนกำลังใจให้ขอให้แฟน คุณ จขกท หันมาสนใจธรรมะได้ดั่งใจน้ะครับ ^ ^

 

เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ ก็ทำได้ในระดับนึงแล้ว แฟนเราเขาเป็นครอบครัวจีนค่ะ เรื่องทำบุญนะไม่ต้องสงสัยเลย ไม่เค๊ยไม่เคย แรกๆเราก็ชวนเขาไป ทำบุญ ถวายสังขทาน ใส่บาตร อะไรแบบนี้ค่ะ ทำบ่อยๆ ให้เขาชิน พาเขาเข้าวัด หลวงพ่อท่านก็เล่าเกี่ยวกับ กฏแห่งกรรมให้ฟัง

เขาก็เริ่มที่จะสนใจทำบุญมากขึ้นค่ะ จากเป็นคนใจร้อน ขี้โมโห แต่กว่าจะให้เขาใส่บาตร ทำบุญได้นั้น ใช้เวลา เกือบ 2 ปีเชียวนะคะ ค่อยๆขัดเกลาจิตใจค่ะ เราต้องใจเย็นๆด้วย ต้องคิดว่า ไม่มีอะไรได้ดังใจเราทุกอย่าง

เดียวนี้เวลาไปวัดที่ไหน เขาก็จะเข้าไปไหว้พระ ทำบุญ แต่อาจจะต้องมีขืนใจกันบ้าง ทำบุญสร้างพระ เขาก็ร่วมทำด้วย แต่เรื่องปฏิบัติ นี่ยังค่ะ เขาบอกทำไม่ได้ แต่ก็ไม่เคยจะลองทำสักที ต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ใช้เวลา เริ่มจากสิ่งเล็กๆๆๆ ค่อยไปหาสิ่งใหญ่

เหมือนกับน้ำเซาะหิน หินยังกล่อนเลยค่ะ จิตใจคนก็เหมือนกัน...เอาใจช่วยค่ะ

 

เข้ามาอ่านแล้ว ให้ความรู้สึกว่า เหมือนกันเลยค่ะ
-สามีเคยมีแฟน แล้ว ญ ไปทำแท้ง เขายืนยันว่า เขาไม่ผิด เด็กไม่ใช่ลูกของเขา
แม้กรรมตามทันกันมา เขาก็ไม่ได้สำนึกอะไร (เราเคยด่า เลยว่า มะเร็งนั่นน่ะ บาปที่เคยสร้างไว้)
-เรื่อง ญาณ เป็นเรื่องที่ นอกจากจะไม่เข้าใจแล้ว ยัง ด่าว่า (ไอ้พวก)หลอกลวง
-นอกจากตัวเองยังไม่ไหว้พระแล้ว ยังห้ามไม่ให้เราเอาตั้งหิ้งพระด้วย ทะเลาะกันจนต้องยกเลิกการ แต่งงาน เพราะ ว่า "จะทำหิ้งไหว้พระ"
-สวดมนต์ไม่เป็นซักบทเลย เราไม่รู้ว่า เขาใช้ชีวิตของการเป็นพุทธผ่านมาอย่างไร กว่าครึ่งชีวิตแล้ว
-ใจร้อน เหมือนที่คุณบอก พ่อตัวเองยังจะเคยฆ่าเคย เราต้องไปห้ามไว้ เกือบโดนลูกหลงไปด้วย แต่ก็อดห้ามไม่ได้ทุกครั้ง ก็ต้องกระโดดหลบเอาเองทุกครั้ง แม่เขา ยังโดน เหวี่ยง จนล้มโครมเลย เพราะไปห้าม

ความรู้สึกเราตอนนี้ "กรรมใครกรรมมัน" ช่วยกันไม่ได้ หากตัวเองไม่เปิดรับ

หวังดีส่วนหวังดี ก็ได้ แค่ หวัง ค่ะ

เพราะฉะนั้น เราอยากทำบุญ อยากสวดมนต์ ก็ทำไป ไม่ต้องแอบ ถ้าเขาว่า หรือขวาง (เราเคยโดน สั่งห้ามให้ลูกนั่งสมาธิ) เราก็เฉยๆ ไม่ได้เถียง แต่ยังทำต่อ เพราะไม่ได้เดือดร้อนใคร

เวลาสวดมนต์เรากับลูก คือเวลาที่เขาเดินหนีออกนอกห้อง

หนักกว่าคุณมั้ยเนี่ย.........555

 

เหมือนกับที่หลายท่านได้แนะนำ คือเราปฏิบัติเองให้ดี

ให้ได้ผล มีทาน ศีล ภาวนา อย่างเต็มที่

ปฏิบัติให้มาก เอาตัวเองให้รอด และเป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนอื่นได้

เมื่อนั้นแหละครับ คุณจะเป็นเหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดให้คน

ใกล้ตัวเข้ามาสู่ธรรมได้ไม่ยาก คุณจะพูดอะไรเขาก็เชื่อฟัง

เพราะเขาเห็นผลได้จากการเปลี่ยนแปลงของคุณ...

ไม่มีคำสอนใด เท่าตัวอย่างที่ดี สาธุครับ...

 

ขอเอาใจช่วยทุกท่านค่ะ

 

ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
เมตตาธรรมค้ำจุนโลก

 

เนื่องจากเห็นข้อความของคุณวิงส่วนหนึ่งที่บอกว่า "จริงๆเขาเป็นคนที่ถ้าคิด... จะเป็นคนมีเหตุผล และฉลาดกว่าวิงเยอะเพียงแต่เขาไม่ทำ"

ทำให้นึกถึงตอนผมเด็ก ๆ คือถ้าไม่มีเหตุผลอะไรดี ๆ ก็ไม่ยอมเข้าทางธรรมะ

คุณวิงต้องพยายามหาความรู้เกี่ยวกับทำธรรมะเยอะ ๆ อาจจะอย่างเช่น ถามเขาว่า


"รู้ไหมว่าคนที่เกิดมาทำทั้งดี ทำทั้งชั่ว แล้วแบบนี้ตายไปจะไปนรกหรือไปสวรรค์" แบบนี้เป็นต้นนะครับ อาจจะทำให้เขาเริ่มสนใจได้บ้าง คำตอบก็คือ

"จิตก่อนตายจะเป็นตัวกำหนดว่าต้องไปไหน ถ้าก่อนตายจิตยินดีในบาปที่ตนทำหรือจิตใจเศร้าหมอง เช่น คนที่เช้ามาก็หาปลา ตกเย็นมาก็หาปลา ก่อนจะนอนกลับตาก็เห็นแต่ภาพปลา(จิตใจเกาะแต่บาปที่ตนทำไว้) ตายลงตอนนั้นก็ลงอบายภูมิ ถ้าจิตนึกถึงบุญนึกถึงความดีต่างๆ ก็จะได้ไปสวรรค์หรือพรหมก่อน แต่ถ้าจิตไม่นึกถึงอะไรเลย ก็ต้องไปสอบสวนความดีที่สำนักพระยายม

ท่านจะร่ายความผิดทั้งหมดของเราให้ฟัง แล้วท่านก็จะถามถึงความดี ว่านึกออกไหมว่าครั้งหนึ่งในชีวิต เคยให้ทาน เคยรักษาศีล เคยภาวนา(ทำสมาธิ สวดมนต์ เป็นต้น) ท่านจะถามแบบนี้ ๓ ครั้ง ถ้านึกไม่ออกเลยก็ต้องลงอบายภูมิตามบาปที่ทำมา แต่ถ้านึกออกซักเพียงแค่ ๑ ข้อก็จะปล่อยให้ไปยังสุขคติก่อน(มนุษย์-สวรรค์-พรหม)"



เรื่องนี้เป็นเรื่องของเหตุและผล บางครั้งอาจจะเป็นตัวสะกิดใจเขาได้บ้าง แต่อย่างไรก็ดี พยายามหาธรรมะหลาย ๆ แนวบอกเขาไป เขาจะฟังหรือไม่ฟังก็ไม่เป็นไรก็เป็นการฝึกเมตตาบารมี ปัญญาบารมี อุเบกขาบารมี ของเราไปในตัว พยายามหาจังหวะดีๆ หยอดไปเรื่อยๆครับ

เป็นกำลังใจช่วยและขออนุโมทนาด้วยครับ





.