หญิงที่แต่งงานหนีออกจากบ้านชาย

ญ ที่แต่งงานกับชายมีลูกหนึ่งอยู่บ้านฝ่ายชายแล้วทะเลาะกันไม่ได้ดังใจและหนีกลับโดยให้ญาตมารับ2ครั้ง โดยดูถูกคนในบ้าน อยู่บ้านน่าเบื่อไม่ได้เที่ยวไปไหนไกลๆ ไม่ได้บ้านใหม่และรถอย่างคู่คนอื่นเพราะฐานะชายไม่ได้ร่ำรวยและ ญมีภาระหนี้สินก่อนแต่งจึงต้องคอยๆๆแก้ปัญหาหนี้เด่าเพื่อไม่ให้เกิดหนี้ใหม่
จนกระทั้ง ญ สำนึกตัวผิดอยากกลับมาแต่เมื่อก่อน ไม่ยอมรับว่าผิดไม่ขอโทษพ่อแม่ชาย จนท่านเบื่อและไม่อยากให้มาอยู่สร้างปัญหาทะเลาะอีก
ปรึกษาเพื่อนๆในธรรมช่วยแนะนำทีจะแก้อย่างไร ระหว่างพ่อแม่ กับภรรยาและลูก

 

สำหรับ ญ บวชชีกว่าครับ จะได้สบายใจ

 

ถ้าคุณน้ำเชี่ยวยังรักภรรยาเก่าของคุณอยู่ก็กลับไปหาเค้าสิคะ แต่อยู่ให้ตลอดรอดฝั่งก็แล้วกันค่ะ หวังว่าภรรยาเก่าคุณคงจะไม่มีการหอบลูกหนีกลับบ้านไปอีกเพราะเรื่องเงิน คนเราถ้าคิดจะรักใครแล้วอย่าลังเลใจ ไม่ควรจับปลาสองมือ คุณไม่ต้องไปถามใครหรอกค่ะ ถามใจคุณน่ะแหละว่าคุณรักใครอยู่และอยากอยู่กับใครมากที่สุด เลือกแล้วก็เลือกเลยอย่าลังเลใจ เป็นผู้ชายหลายใจมันน่าเกลียดค่ะ ผู้ชายฉลาดอย่างคุณน่าจะคิดได้ ไม่ต้องให้ใครมาตัดสินปัญหาชีวิตของคุณหรอกค่ะ ไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวคุณเอง เรื่องพ่อแม่ก็แล้วแต่ท่านค่ะ ถึงพ่อแม่ของคุณไม่ต้องการผู้หญิงคนนี้จริง แต่ถ้าคุณจะขัดใจพ่อแม่เอาภรรยาเก่าของคุณกลับมาอยู่บ้านก็ตามใจค่ะ

 

มันเป็นเรื่องวุ่นวายนะลองศึกษามงคลชีวิตดูสิครับ

ป ร ะ เ ภ ท ข อ ง ภ ร ร ย า



ภรรยาทั้งหลายในโลกนี้ แบ่งได้เป็น ๗ ประเภท คือ



๑. วธกาภริยา ภรรยาเสมอด้วยเพชฌฆาต คือภรรยาที่มีใจคิดล้างผลาญชีวิตสามี พยายามฆ่าสามี ยินดีในชายอื่น ตบตี แช่งด่าสามี



๒. โจรีภริยา ภรรยาเสมอด้วยโจร คือภรรยาที่ชอบล้างผลาญทรัพย์สามี ใช้ทรัพย์ไม่เป็นบ้าง ยักยอกทรัพย์เพื่อความสุขส่วนตัวบ้าง สร้างหนี้สิน ให้ตามใช้บ้าง



๓. อัยยาภริยา ภรรยาเสมอด้วยนาย คือภรรยาที่ชอบล้างผลาญศักดิ์-ศรีสามี ไม่สนใจช่วยการงาน เกียจคร้าน กินมาก ปากร้าย กล่าวคำหยาบ ชอบข่มขี่สามีซึ่งขยันขันแข็ง เหมือนเจ้านายข่มขี้ข้า ภูมิใจที่ข่มสามีได้



๔. มาตาภริยา ภรรยาเสมอด้วยแม่ คือภรรยาที่มีความรัก เมตตาสามีไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนมารดารักบุตร เช่น สามีจะตกต่ำหมดบุญวาสนา จะป่วยจะพิการตลอดชีวิตก็ไม่ทอดทิ้ง ไม่พูด ไม่ทำให้สะเทือนใจ แม้ตายจากไปตั้งแต่ตนยังสาวก็ไม่ยอมมีสามีใหม่



๕. ภคินีภริยา ภรรยาเสมอด้วยน้องสาว คือภรรยาที่เคารพสามี มีความรักยั่งยืน แต่มีขัดใจกันบ้าง ทั้งซน ทั้งงอน ทั้งขี้ยั่ว ทั้งขี้แย ต้องทั้งขู่ทั้งปลอบ ประเดี๋ยวจะเที่ยว ประเดี๋ยวจะกิน จะแต่งตัว แต่ก็ซื่อสัตย์ต่อสามี



๖. สขีภริยา ภรรยาเสมอด้วยเพื่อน คือภรรยาที่มีรสนิยม มีความชอบเหมือนสามี ถูกคอกัน เป็นคนมีศีลธรรม มีความประพฤติดี แต่อาจมีความทะนงตัวโดยถือว่าเสมอกัน หากฝ่ายตรงข้ามขาดเหตุผลก็ไม่ยอมกันก็เป็นได้



๗. ทาสีภริยา ภรรยาเสมอด้วยคนใช้ คือภรรยาที่ทำตัวเหมือนคนใช้ ถึงสามีจะเฆี่ยนตี ดุด่า ขู่ตะคอก ก็ไม่คิดพิโรธโกรธตอบสามี อดทนได้ อยู่ในอำนาจสามี



จะดูว่าใครเป็นสามี-ภรรยาชนิดไหน ต้องดูหลังจากแต่งงานแล้วสัก ระยะหนึ่งจึงจะชัด การแต่งงานมีอยู่ ๒ ระยะ คือ



- ระยะแต่ง คือก่อนเป็นสามีภรรยากัน ต่างคนต่างแต่ง ทั้งแต่งตัว แต่งท่าทาง อวดคุณสมบัติให้อีกฝ่ายหนึ่งเห็น



- ระยะงาน คือหลังจากเป็นสามีภรรยากันแล้ว ต่างคนต่างต้องทำงานตามหน้าที่ ใครมีข้อดีข้อเสีย มีความรู้ความสามารถ มีความประพฤติอย่างไรก็จะปรากฏชัดออกมา



คุ ณ ส ม บั ติ ข อ ง คู่ ส ร้ า ง คู่ ส ม



พื้นฐานอันมั่นคงที่จะทำให้สามีภรรยาครองชีวิตกันยืนยาว มีความสุข คือคู่สามีภรรยาต้องมี สมชีวิธรรม ได้แก่



๑. สมสัทธา มีศรัทธาเสมอกัน ได้แก่ มีหลักการ มีความเชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา มีเป้าหมายชีวิตเหมือนกัน



๒. สมสีลา มีศีลเสมอกัน ได้แก่ ความประพฤติศีลธรรมจรรยา กิริยามารยาทอบรมมาดีเสมอกัน



๓. สมจาคา มีจาคะเสมอกัน ได้แก่ มีนิสัยเสียสละชอบช่วยเหลือไม่เห็นแก่ตัว ใจกว้างเสมอกัน



๔. สมปัญญา มีปัญญาเสมอกัน ได้แก่ มีเหตุผล มีความคิดสร้างสรรค์ ไม่ดื้อด้านดันทุรัง เข้าใจกัน เห็นอกเห็นใจกัน พูดกันรู้เรื่อง



วิ ธี ท ำ ใ ห้ ค ว า ม รั ก ยั่ ง ยื น



การเป็นสามีภรรยากัน เป็นเรื่องที่จะว่ายากก็เหมือนง่าย แต่ครั้นจะว่าง่ายก็เหมือนยาก เพราะเพียงแต่เราตั้งคำถามว่า ทำอย่างไรสามีภรรยา จึงจะมีความรักยั่งยืน อยู่กินกันราบรื่นเพียงประเด็นเดียว แล้วลองเที่ยวหาคำตอบดูเถอะ ถามสิบคนก็ตอบสิบอย่าง บ้างก็ว่าเกี่ยวกับดวงชะตาคู่ธาตุ ต้องวางฤกษ์ วางลัคน์ให้เหมาะๆ บ้างก็ว่าเป็นเรื่องของพรหมลิขิต ที่หัวสมัยใหม่หน่อยก็ว่า สำคัญที่แหวนหมั้นขันหมากเงินทุน ให้มากๆ เข้าไว้ ความสุขในชีวิตสมรสจะมีเอง



แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องมงคลสมรสไว้สั้นๆ เพียงคำเดียวว่า สังคหะ แปลว่า การสงเคราะห์กัน และให้ปฏิบัติตามหลักสังคหวัตถุ ๔ เพื่อเป็นการยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน ดังนี้



๑. ทาน การให้ปันแก่กัน คนเราถ้ารักที่จะอยู่ด้วยกันต้องปันกันกินปันกันใช้ หามาได้แล้ว ควรรวมกันไว้เป็นกองกลาง แล้วจึงแบ่งกันใช้ หากไม่เอามารวมกัน อาจเกิดการระแวงกันได้ ที่ใดที่ปราศจากการให้ ที่นั่นย่อมแห้งแล้ง เหมือนทะเลทราย การปันกันนี้ รวมทั้งการปันทุกข์กันในครอบครัวด้วย เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีความทุกข์ มีปัญหา ก็ควรนำมาปรึกษากัน อีกฝ่ายก็ต้องรู้จักรับฟังและปลุกปลอบให้กำลังใจ



๒. ปิยวาจา พูดกันด้วยวาจาไพเราะ แม้การตักเตือนกันก็ต้องระมัด ระวังคำพูด ถ้าถือเป็นกันเองมากเกินไป อาจจะเกิดทิฏฐิ ทำให้ครอบครัวไม่สงบสุข โดยถือหลักว่า ก่อนแต่งงานเคยพูดไพเราะอย่างไร หลังแต่งงานก็พูด ให้ไพเราะอย่างนั้น



๓. อัตถจริยา ฝึกฝนตนให้เป็นคนมีประโยชน์ คือมีความรู้ความสามารถ แล้วนำความรู้ความสามารถที่มีอยู่นั้น มาช่วยเหลือกัน ประพฤติตนเป็นประโยชน์ต่อกันในทุกด้าน เมื่อรู้ว่าอะไรดีหรือไม่ดี ควรหรือไม่ควร ก็นำมาเล่าสู่กันฟัง พยายามศึกษาหาความรู้ทางธรรม เอาใจมาเกาะกับธรรมให้มาก สามีภรรยานั้น เมื่อทะเลาะกันมักจะโยนความผิดให้อีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งแท้จริงแล้ว ย่อมมีความผิดด้วยกันทั้งคู่ อย่างน้อยก็ผิดที่ไม่หาวิธีที่เหมาะสม แนะนำตักเตือนกัน ปล่อยให้อีกฝ่ายหนึ่งทำความผิด



๔. สมานัตตตา วางตัวให้เหมาะสมกับที่ตัวเป็น เป็นพ่อบ้านก็ทำตัว ให้สมกับเป็นพ่อบ้าน เป็นแม่บ้าน ก็ทำตัวให้สมกับเป็นแม่บ้าน ต่างก็วางตัวให้เหมาะสม กับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ทั้งในบ้านและนอกบ้าน ซึ่งข้อนี้จะประพฤติปฏิบัติให้ดี ต้องฝึกสมาธิให้ใจผ่องใสเป็นปกติ เพราะคนที่ใจผ่องใส จะรู้ว่าในภาวะเช่นนั้น ควรจะวางตนอย่างไร ไม่ระเริงโลก จนวางตนไม่เหมาะสม



โดยสรุป คือปฏิบัติตนตามหลักทาน การให้ปันสิ่งของ รักษาศีล เพื่อให้มีคำพูดที่ไพเราะ และเพื่ออุดข้อบกพร่องของตน จะได้เป็นคนมีประโยชน์ เจริญภาวนา คือการฟังธรรมและทำสมาธิ เพื่อให้ใจผ่องใสเกิดปัญญา จะได้วางตัวได้เหมาะสมกับที่ตัวเป็น



ห น้ า ที่ ข อ ง ส า มี ต่ อ ภ ร ร ย า



๑. ยกย่องให้เกียรติ คือยกย่องว่าเป็นภรรยา ไม่ปิดๆ บังๆ หากทำดี ก็ชมเชยด้วยใจจริง หากทำผิดก็เตือน แต่ไม่ตำหนิต่อหน้าสาธารณชน หรือคนในบ้าน เพราะจะเสียอำนาจการปกครอง สิ่งใดเป็นเรื่องส่วนตัว เช่น การเลี้ยงเพื่อน พบปะญาติมิตร ควรให้อิสระตามสมควร



๒. ไม่ดูหมิ่น ไม่เหยียดหยามว่าต่ำกว่าตน ไม่ดูถูกเรื่องตระxxxล ทรัพย์ ความรู้ การแสดงความคิดเห็น ไม่กระทำเรื่องที่เกี่ยวกับครอบครัว โดยไม่ปรึกษาหารือ และห้ามทุบตีด่าทอเด็ดขาด



๓. ไม่นอกใจ ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับหญิงอื่นในฐานะเป็นภรรยาเหมือนกัน เพราะเป็นการดูหมิ่น ความเป็นหญิงของภรรยา ให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา ภรรยาทุกคนจะปลื้มใจที่สุด ถ้าสามีรักและซื่อตรงต่อตนเพียงคนเดียว



๔. มอบความเป็นใหญ่ให้ คือมอบให้เป็นผู้จัดการภาระทางบ้าน ไม่เข้าไปก้าวก่ายในเรื่องการครัว การปกครองภายใน นอกจากเรื่องใหญ่ๆ ซึ่งภรรยาไม่อาจแก้ปัญหาได้



๕. ให้เครื่องแต่งตัว ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงล้วนชอบแต่งตัว สนใจเรื่องสวยๆ งามๆ ถ้าได้เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวสวยๆ งามๆ แล้วชื่นใจ ถึงจะโกรธเท่าโกรธ ถ้าได้เครื่องแต่งตัวถูกใจ ประเดี๋ยวก็หาย สามีก็ต้องตามใจบ้าง



ห น้ า ที่ ข อ ง ภ ร ร ย า ต่ อ ส า มี



๑. จัดการงานดี จัดบ้านให้สบายน่าอยู่ จัดอาหารให้ถูกปากและทันตามความต้องการ จัดเสื้อผ้าเครื่องใช้ ให้สะอาดอยู่เสมอ ดูแลลูกเต้าให้ความรักความอบอุ่น ให้ลูกเติบโตขึ้นมาด้วยสุขภาพแข็งแรงและเป็นคนดี



๒. สงเคราะห์ญาติข้างสามี ด้วยการเอื้อเฟื้อ กล่าววาจาไพเราะ ให้ความช่วยเหลือตามฐานะที่จะทำได้



๓. ไม่นอกใจ จงรักภักดี ซื่อสัตย์ต่อสามีเพียงผู้เดียว



๔. รักษาทรัพย์ให้ดี ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ก็ไม่ตระหนี่ รู้จักใช้ทรัพย์ให้เป็น



๕. ขยันทำงาน ขยันขันแข็งทำงานบ้าน ไม่เอาแต่กิน นอน เที่ยว หรือเล่นการพนัน



ประเพณีแต่งงานของไทยเรา เวลาเจ้าบ่าวเจ้าสาวรับน้ำพุทธมนต์ มักจะ สวมมงคลแฝดไว้บนศีรษะ ดูคล้ายๆ กับยึดคนสองคนไว้ด้วยกัน ความมุ่งหมายนั้นคือ จะยึดคนทั้งสองไว้ไม่ให้แยกจากกัน นั่นเป็นการยึดผูกเพียงภายนอก ผิวเผิน ซึ่งช่วยอะไรไม่ได้จริง



พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้ยึดเหมือนกัน แต่แทนที่จะสอนให้ยึดด้วยด้าย ทรงสอนให้ยึดเหนี่ยวน้ำใจกันไว้ ด้วยคุณธรรมที่เรียกว่า สังคหะ แทน การสงเคราะห์ที่ทั้งสองฝ่ายปฏิบัติต่อกัน จะเป็นเงื่อนใจ ๒ วง วงหนึ่งคล้องไว้ในใจสามี อีกวงหนึ่งคล้องไว้ในใจภรรยา ถ้าทำได้ตามหลักธรรมนี้แล้ว ต่อให้มนุษย์หน้าไหนก็มาพรากไปจากกันไม่ได้ แม้แต่ความตายก็พรากได้เพียงร่างกาย ส่วนดวงใจนั้น ยังคงคล้องกันอยู่ชั่วนิรันดร์



ข้ อ เ ตื อ น ใ จ



มีข้อเตือนใจอยู่ว่า แม้บางคนตั้งใจแล้วว่าจะต้องยึดใจเอาไว้ ครั้นปฏิบัติจริงก็ไม่วายเขว พอสามีทำท่าจะหลงใหล นอกลู่นอกทาง กลับวิ่งไปหาหมอเสน่ห์ยาแฝด เสียเงินเสียทอง เสียเวลา แต่แล้วก็เหลว เพราะทิ้งบ้านทิ้งช่อง ไปเฝ้าหมอเสน่ห์ ข้าวปลาไม่รู้จักหุงหา ปล่อยให้บ้านรกเป็นเล้าไก่รังกา แทนที่จะคอยเอาใจสามี กลับไปกราบเท้าเอาใจหมอเสน่ห์ เพื่อจะมาแข็งข้อเอากับสามี สถานการณ์ก็ยิ่งเลวร้ายลงทุกที ที่ถูกควรปักใจให้มั่นในศีลในทาน ในการทำความดี ปฏิบัติหน้าที่ของเรา ไม่ยอมให้บกพร่อง แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง



โ อ ว า ท วั น แ ต่ ง ง า น



เป็นโอวาทปริศนาที่ธนัญชัยเศรษฐี ผู้เป็นบิดาของนางวิสาขาให้แก่นาง ในวันแต่งงาน มีทั้งหมด ๑๐ ข้อ ดังนี้



๑. ไฟในอย่านำออก หมายถึง ไม่นำเรื่องราวปัญหา ความร้อนใจต่างๆ ในครอบครัว ไปเปิดเผยแก่คนทั่วไปภายนอก



๒. ไฟนอกอย่านำเข้า หมายถึง ไม่นำเรื่องราวปัญหาต่างๆ ภายนอกที่ร้อนใจเข้ามาในครอบครัว



๓. ให้แก่ผู้ให้ หมายถึง ผู้ใดที่เราให้ความช่วยเหลือ ให้หยิบยืมสิ่งของแล้ว เมื่อถึงกำหนด ก็นำมาส่งคืนตามเวลา เมื่อเรามีความจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือ หากไม่เกินความสามารถของเขา เขาก็ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มใจ บุคคลเช่นนี้ภายหลังถ้ามาขอความช่วยเหลือเราอีก ก็ให้ช่วย



๔. ไม่ให้แก่ผู้ที่ไม่ให้ หมายถึง ผู้ใดที่เราให้ความช่วยเหลือให้หยิบยืมสิ่งของแล้ว ไม่ส่งคืนตามกำหนดเวลา เมื่อเรามีเรื่องขอความช่วยเหลือ แม้ไม่เกินความสามารถของเขา และเป็นเรื่องถูกศีลธรรมเขาก็ไม่ยอมช่วย คนอย่างนี้ ภายหลังถ้ามาขอความช่วยเหลือเราอีก อย่าช่วย



๕. ให้ไม่ให้ก็ให้ หมายถึง ถ้าญาติพี่น้องเราที่ตกระกำลำบากมาขอความช่วยเหลือ แม้บางครั้ง ไม่ส่งของที่หยิบยืมตามเวลา ภายหลังเขามาขอความช่วยเหลืออีก ก็ให้ช่วย เพราะถึงอย่างไรก็เป็นญาติพี่น้องกัน



๖. กินให้เป็นสุข หมายถึง ให้จัดการเรื่องอาหารการกินในครอบครัวให้ดี ปรนนิบัติพ่อแม่ของสามี ในเรื่องอาหาร อย่าให้บกพร่อง ถ้าทำได้อย่างนี้ ตัวเราเอง เวลากินก็จะกินอย่างมีความสุข ไม่ต้องกังวล



๗. นั่งให้เป็นสุข หมายถึง รู้จักที่สูงที่ต่ำ เวลานั่งก็ไม่นั่งสูงกว่าพ่อแม่ ของสามี จะได้นั่งอย่างมีความสุข ไม่ต้องกังวล ไม่ถูกตำหนิ



๘. นอนให้เป็นสุข หมายถึง ดูแลเรื่องที่หลับที่นอนให้ดี และยึดหลักตื่นก่อนนอนทีหลัง ก่อนนอนก็จัดการธุระการงาน ให้เรียบร้อยเสียก่อน จะได้นอนอย่างมีความสุข



๙. บูชาไฟ หมายถึง เวลาที่พ่อแม่ของสามีหรือตัวสามีเองกำลังโกรธ เปรียบเสมือนไฟกำลังลุก ถ้าดุด่าอะไรเรา ก็ให้นิ่งเสียอย่าไปต่อล้อต่อเถียงด้วย เพราะในช่วงเวลานั้น ถ้าเราไปเถียงเข้า เรื่องราวก็จะยิ่งลุกลามใหญ่โต ไม่มีประโยชน์ คอยหาโอกาสเมื่อท่านหายโกรธ แล้วจึงค่อยชี้แจงเหตุผลให้ฟัง อย่างนุ่มนวลจะดีกว่า



๑๐. บูชาเทวดา หมายถึง เวลาที่พ่อแม่ของสามี หรือตัวสามีเองทำความดีก็พยายามส่งเสริมสนับสนุน พูดให้กำลังใจให้ทำความดียิ่งๆ ขึ้นไป



อ า นิ ส ง ส์ ก า ร ส ง เ ค ร า ะ ห์ ภ ร ร ย า ( ส า มี )



๑. ทำให้ความรักยืนยง



๒. ทำให้สมานสามัคคีกัน



๓. ทำให้ครอบครัวมีความสงบสุข



๔. ทำให้ได้รับการยกย่องสรรเสริญ



๕. เป็นแบบอย่างที่ดีแก่อนุชนรุ่นหลัง



ฯลฯ



"ภรรยานั้นอยู่ใกล้ชิด หากไม่ผูกมิตร ชีวิตจะสั้น ภรรยานั้นอยู่ร่วมกัน หากคิดสร้างสรรค์ บ้านนั้นเจริญ"



จบมงคลที่ ๑๓ สงเคราะห์ภรรยา (สามี)

 

ดูแลไปตามฐานะภรรยา
ให้ความสำคัญกับพ่อแม่ให้มากกว่า

 

เพิ่มเติมในกระทู้อีกนิด ปัจจุบันเราทั้งสองได้หย่ากันแล้วและแยกกันอยู่ ฝ่าย ญ กลับไปอยู่บ้านตัวเอง โดยเอาลูกไปเลี้ยง ไม่ให้ยุ่งกับลูกบอกว่า ลูกกำพร้าไม่มีพ่ออีกแล้วแต่ผมยังส่งเงินเลี้ยงดูไปให้ปกติ
ปรึกษาคนมีธรรมทั้งหลายจะสงเคราะห์บุตรอย่างไรต่อดี เพราะตอนนี้พ่อแม่ไม่ให้ ญ เข้ามาในบ้านพ่อแม่อีกต่อไปเพราะไม่อยากให้มาทะเลาะวิวาทกัน ไม่พอใจได้ดังใจก็ไปอีก ตอนนี้มีปัญหาเรื่องลูกเพราะไม่รับรู้อะไรเลย ในใจผมลูกก็คือลูกเสมอและรักลูกมากต่อจากพ่อแม่

 

หย่ากันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ ลูกยังงัยก็เป็นลูก พ่อก็มีหน้าที่ต้องส่งเสียดูแลลูกอยู่แล้ว คุณก็ส่งเสียลูกไปตามหน้าที่ ตอนนี้ภรรยาเก่าคุณเขาเป็นคนนอกไปแล้วค่ะ อย่าไปคิดให้กลับมาเหมือนเดิม เพราะยังงัยพ่อแม่ของคุณก็ไม่ต้อนรับเธอแล้วค่ะ คนที่เขาเป็นหม้ายเขายังอยู่กันได้เยอะแยะไป คุณหย่าแล้วก็ลืมผู้หญิงคนนั้นไปสิคะ เพราะเธอไม่ได้รักคุณจริง เขารักคุณแค่เงินเท่านั้นค่ะ คนที่รักคุณจริงเขาจะไม่ทิ้งคุณไปหรอก ถึงอยู่ไปก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี เพราะเธอต้องการเงิน แต่คุณสนองเธออย่างที่ต้องการไม่ได้ เธอก็จะไปจากคุณอีก หรืออยู่กันไปก็ไม่มีความสุขเพราะญาติพี่น้องคุณรวมถึงพ่อแม่ของคุณไม่พอใจไม่อยากคบหาสมาคมด้วย แล้วคุณจะมีความสุขในชีวิตเหรอคะ อยู่กันเพื่อลูก แต่ถ้าอยู่กันแล้วทะเลาะกันทุกวันให้ลูกดู ลงไม้ลงมือกันและพ่อแม่คุณก็ไม่พอใจผู้หญิงคนนี้ บ้านคุณคงลุกเป็นไฟค่ะ

คิดและตัดสินใจให้ดีนะคะ เพราะตัวคุณเองเท่านั้นที่ทราบดี ไม่ใช่คนอื่นซึ่งเขาเป็นคนนอกไม่ได้รู้รายละเอียดอะไรค่ะ เป็นผู้ชายก็ต้องตัดสินใจให้เด็ดขาดสิคะ อย่าโลเล คิดว่าอะไรดีแล้วก็ทำ จะไปสนใจว่าใครจะมองอย่างไรทำไม ตัวคุณเองเท่านั้นที่รู้ดีว่าอะไรควร อะไรไม่ควรทำค่ะ

เรื่องลูกยังงัยคุณก็ต้องได้เจอเขาอยู่แล้ว แต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น คุณต้องรู้จักรอคอย ทำใจให้สงบนิ่งและคุณก็ทำหน้าที่ส่งเสียลูกไปค่ะ ถ้ามีเวลาว่างก็ไปเยี่ยมลูก แต่อย่าคิดมากอย่าเศร้าใจให้มากนัก ถึงคุณไม่มีผู้หญิงคนนี้คุณก็ยังมีพ่อแม่ที่รักคุณจริง และมีคนรอบตัวคุณที่รักคุณอีกมากค่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว จะคิดมากทุกข์ใจไปทำไม ยอมรับสิ่งที่เกิดและรอคอยที่จะได้เจอลูกดีกว่านะคะ

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความคิดของคุณบัวหลวงค่ะ มาจนขนาดนี้แล้วคุณน้ำเชี่ยวน่าจะแยกแยะ ผิด ถูก ได้แล้วนะคะ
อยู่กับปัจจุบันดีกว่าค่ะ ป่วยการที่จะโหยหาอดีต หน้าที่ที่ควรปฏิบัติต่อพ่อแม่ และลูก นี่คือสิ่งที่คุณน่าจะคิดได้นะคะ
แต่ละคนล้วนมีวิบากกรรมค่ะคุณน้ำเชี่ยว ใจเย็น ๆ ตั้งสติดีๆ แล้วคุณก็ผ่านไปได้ค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ อย่าท้อถอยค่ะ สู้ ๆๆ สร้างกำลังใจให้เข้มแข็งเข้าไว้ค่ะ

 

ขออนุญาตแสดงว่าคิดเห็นนะคะ

1.จาก 2 ข้อความข้างบน อันแรกบอกว่าหญิง อยากกลับมา แต่อันที่ 2 บอกว่าหย่าขาดกันแล้ว และฝ่ายหญิง ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเค้า
ตกลงอันไหนคือความจริงคะ คุณลองทบทวนดีดี
2.เค้าไม่ยอมขอโทษ พ่อแม่ของคุณ ทั้งๆที่ฝ่ายคุณคิดว่าเค้าผิด และคุณบอกว่า คุณรักพ่อแม่มากๆๆๆ
แค่นี้ คุณก็คงคิดเองได้ว่า เค้าเป็นคนยังไง และการตัดสินใจแบบใด จะทำให้พ่อแม่ที่คุณบอกว่ารักมากที่สุด มีความสุข
3.ตอนนี้หย่ากันแล้ว
อย่างที่คุณบัวหลวงพูดแหละคะ ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างก็เป็นคนนอกไปแล้ว ยื้อกันไว้คงไม่เกิดประโยชน์
4.จะสงเคราะห์บุตรอย่างไรดี
ก็ส่งเสีย เหมือนที่พ่อคนอื่นๆเค้าทำไงคะ ไม่เห็นต้องคิดมาก ลูกของเรา แม่เค้าจะเป็นยังไงก็ชั่ง แต่ลูกเราก็ต้องเลี้ยงดูให้เต็มที่

ยังไง คงไม่มีใครตัดสินใจแทนได้หรอกคะ คนสองคนแต่งงานอยู่กินกันมา ย่อมต้องรู้จักกันมากกว่าคนนอก เชื่อว่า เค้าก็คงมีส่วนดีหลายๆๆๆอย่าง ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่รักและแต่งงานกับเค้า ลองชั่งน้ำหนักดูแล้วกันนะึคะ ลองเขียนข้อดี ข้อเสีย และ สิ่งที่คาดว่าจะเกิด ทั้งกรณีกลับมาอยู่ด้วยกัน หรือแยกกันไปเลย
บางครั้ง ก็ต้องลองใช้เหตุผลดูคะ เพราะใช้หัวใจตัดสินไม่ได้มันจะคอยลำเอียงตลอด

 

ขอบคุณมากครับที่แนะนำ

1.จาก 2 ข้อความข้างบน อันแรกบอกว่าหญิง อยากกลับมา แต่อันที่ 2 บอกว่าหย่าขาดกันแล้ว และฝ่ายหญิง ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเค้า
ตกลงอันไหนคือความจริงคะ คุณลองทบทวนดีดี
ปัจจุบันนี้หย่ากันไปแล้วครับ แต่ ญ มีความคิดจะกลับมาเมื่อรู้ว่า ชายกำลังคบคนใหม่ ก็เลยมีความคิดจะกลับมาใหม่โดยอาจว่าจะแก้ไขตัวเองใหม่ แต่ท่าทางการพูดและการกระทำต้องการจะชนะและไม่ให้ใครเข้ามายุ้งเกี่ยวเนื่องด้วยเพื่อนๆที่เป็นทั้ง ญ และช บอกมา แบบห่วงเสียดายทำนองนั้น และพ่อแม่ชายก็แนะนำว่าเค้าต้องการมาเพื่อจะชนะคนใหม่เพราะเกือบ2ปีทำไหมไม่มาคืนดี พึ่งจะมาคืนดีเมื่อรู้ว่ากำลังคบคนใหม่และตอนที่ไม่มีไปไหน และที่ดูถูกว่าหน้าตาแบบนี้ใครจะคบใครจะเอา บ้านนี้ไม่น่าอยู่ดูถูกคนในบ้านไม่ให้เกียรติใครเลย ก็นำเอาสิ่งที่พ่อแม่เตือนมาคิด แต่ห่วงที่ลูกกลัวเค้าจะโมโหเมื่อเราไม่กลับไปอย่างเดิมและทำอะไรไม่ดีกับลูกแทนเท่านั้น ก็เลยอยากรู้ว่า ญ คนนั้นต้องการอะไรกันแน่ ไม่ค่อยรู้ใจ ญ และไม่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้

 

ญ อาจจะเป็นห่วงลูก เพราะถ้าคุณแต่งงานใหม่ แล้วมีลูก ลูกคนแรกของคุณก็คงจะได้รับการส่งเสียเลี้ยงดูน้อยลง
เรื่องการเงินก็ทำให้ชีวิตครอบครัวมีปัญหา
ปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้
การอยู่ด้วยกันหลายคน ส่วนใหญ่ก็มีปัญหากระทบกัน

 

เจนว่าคงไม่ใช่เรื่องลูกหรอกค่ะ ถ้าห่วงลูกจริงคงไม่ทำให้ลูกตัวเองต้องมีปัญหาด้วยการหอบลูกหนีไปอยู่อีกที่นึงนานๆ แล้วไม่ยอมคืนดีซักที ผู้หญิงเราถ้ารักลูกจริงก็อยากจะให้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก อดทนได้เพื่อลูก แต่ผู้หญิงบางคนที่เห็นแก่เงินและชอบเอาชนะ เขาก็จะทิ้งคุณไปเวลาที่คุณไม่มีอะไรให้เขา พอคุณน้ำเชี่ยวมีแฟนใหม่เขาก็อยากเอาชนะ กลับมาขอคืนดี เพราะรู้สึกเสียหน้าที่คุณน้ำเชี่ยวมีแฟนใหม่ค่ะ

เจนว่าคุณน้ำเชี่ยวอย่ากลับไปหาผู้หญิงคนเก่าเลยค่ะ เพราะเขาไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง แม้แต่คุณน้ำเชี่ยวเองเขาก็ไม่ได้รักคุณจริงหรอกค่ะ ถ้ารักกันจริงก็ต้องอดทนออมชอมกัน ไม่ทิ้งกันเพราะเรื่องเงิน ส่วนลูกคุณก็ส่งเสียไปค่ะ เพราะถ้ากลับมาอยู่ด้วยกันก็ไม่รอดเหมือนเดิม พวกคุณก็จะทะเลาะกันเรื่องเงินอีก อาจจะทะเลาะลงไม้ลงมือกันต่อหน้าลูก ทำให้ลูกมีปัญหา นอกจากครอบครัวคุณจะมีปัญหาแล้ว คุณน้ำเชี่ยวก็จะมีปัญหากับพ่อแม่ญาติพี่น้องของคุณอีกนะคะ

คิดให้ดี หย่ากันแล้วก็แล้วไป คุณจะมาคิดถึงเขาเพื่อประโยชน์อันใดอีก ควรจะอยู่ในปัจจุบันมากกว่า มีสตินะคะคุณน้ำเชี่ยว แฟนใหม่คุณก็มีแล้ว ก็คบดูใจไปสิคะ คุณจะทิ้งแฟนใหม่มาเอาคนเก่า มาเลือกคนที่ไม่ดีไม่เคารพพ่อแม่ ดูถูกครอบครัวและไม่รักคุณจริงหรือคะ คุณกำลังจะทำให้ครอบครัวพ่อแม่พี่น้องของคุณมีปัญหานะคะ แล้วคนใหม่ของคุณถ้าเค้ารู้เค้าก็คงจะเสียใจที่คุณลังเลใจตัดสินใจไม่เด็ดขาดค่ะ

 

โอ้... นี่แหละครับชีวิตลูกผู้ชายอย่างเรา บางครั้งเรื่องง่ายๆแต่ทำไมมันกลับยากจริงๆนะ ผมก็กำลังเจอปัญหาเดียวกันกับคุณ ผู้หญิงเขาไม่ชอบรักแท้ เขาบอกว่ามันกินไม่ได้ คนเราเมื่อไม่มีใจร้กให้กัน ทุกคำพูด ทุกๆการกระทำของเขาล้วนแต่ทำให้เราต้องเจ็บปวด ถึงผมจะรักเขามากแค่ใหน ต้องการเขามากแค่ใหน แต่ผมก็คงไม่เลือกให้เขากลับคืนมา เพราะผมรู้ว่ายังไงเสียเขาก็ไม่มีวันที่จะเปลี่ยนนิสัยตัวเอง ไม่มีวันที่เขาจะเปลี่ยนใจมารักผมได้ คนเราถ้ามันไม่รักก็ไม่รักครับ หาคนใหม่ที่เขารักเราดีกว่า คนที่ไม่ดูถูกเรา คนที่ไม่ดูถูกครอบครัวและพ่อแม่ของเรา ลูกยังไงก็เป็นลูกของเราวันยังค่ำครับ ดูแลรับผิดชอบเขาอย่าให้เสียชื่อลูกผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อคนดีกว่า แล้วลูกเขาจะเข้าใจเรา รักเรา และมาหาเราเอง ส่วนภรรยาหาเอาคนที่เขารักเราดีกว่า แล้วคุณจะได้รู้ว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร