พุทธทำนาย 16 ประการ

​

<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=3 width="100%" align=center bgColor=#669966 border=0><TBODY><TR><TD align=middle bgColor=#d8e4d8>" พุทธทำนาย 16 ประการ "</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=5 cellPadding=5 width="90%" align=center bgColor=#efffef border=0><TBODY><TR><TD>พุทธทำนาย 16 ประการ

คำถาม

อ่านข่าวหนังสือพิมพ์วันนี้มีแต่เรื่องร้าย ๆ ..... น้าวัย 21 ข่มขืนหลานวัย 7 ขวบแล้วฆ่าทิ้ง .... หญิงนิรมนามคลอดลูกในห้องน้ำสาธารณะ ทิ้งรกลงชักโครก โยนทารกลงมาตายบนกำแพงข้างล่าง (บางฉบับว่าเชือดคอก่อนด้วย) ..... วัยรุ่น 11 คนรุมข่มขืนหญิงสาว ถูกจับได้แล้วไม่รู้สึกผิด บอกว่าหญิงสาวใจแตกเองต่างหาก .... นี่เฉพาะวันนี้เท่านั้นนะคะ วันก่อน ๆ ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่านี้สักเท่าไร


คุณยายวัย 76 ของดิฉันยังสุขภาพดี และยังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ท่านอ่านไปก็อุทานพลางพูดงึมงำไปว่า​

 

สุบินนิมิต 16 ประการ

ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระเจ้าปเสนทิโกศลแห่งแคว้นโกศล
ได้ทรงสุบินนิมิตประหลาดถึง 16ประการ ทรงเกรงว่าอันตรายจะเกิดกับ
พระองค์ จึงให้พราหมณ์ปุโรหิตทำนาย พราหมณ์ได้พยากรณ์ว่า
อันตราย จะเกิดมีแก่พระชนม์ชีพของพระองค์ พระอัครมเหสีและราชสมบัติ และได้ทูลแนะนำให้ฆ่าสัตว์บูชายัญสะเดาะเคราะห์ตามความเชื่อ ใน
ลัทธิของตน

แต่โชคดีที่พระนางมัลลิกาเทวี พระมเหสีได้แนะนำให้
พระเจ้าปเสนทิโกศล ไปทูลถามพระบรมศาสดาก่อน
พระองค์ทรงมีพุทธฎีกา ทำนายว่า ผลของพระสุบินนิมิตจะไม่เกิดแก่พระเจ้าปเสนทิโกศลแต่จะเกิดขึ้น ในอนาคตกาล ถ้าผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหารบ้านเมือง ไม่ตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรม ชนทั้งหลายย่อหย่อนในศีลธรรม
จิตใจเสื่อมคลายจากกุศล ก็จะเกิด เหตุวิปริตผิดธรรมชาติ บ้านเมืองจะเดือดร้อน แล้วทรงพยากรณ์ พระสุบินนิมิตเป็นข้อๆ ดังต่อไปนี้

ข้อ1 โคหนุ่ม4ตัว ตั้งท่าจะวิ่งมาชนกันจากทิศทั้ง4แต่แล้วก็ไม่ชนกัน
ต่างถอยหลีกออกไป

พุทธพยากรณ์ ในกาลที่ความดีลดน้อยถอยลงความชั่วหนาแน่น
เป็นกาลที่โลกเสื่อมถอย ฝนจะแล้ง ทำให้ข้าวกล้าแห้งเกิดทุพภิกขภัย แม้จะมีมหาเมฆตั้งขึ้นจากทิศทั้ง 4 ตั้งเค้าจะตก แต่ก็ไม่ตก
กลับลอยหาย ไปเป็นเหมือนโคตั้งท่าจะชนกันแล้วไม่ชนฉะนั้น

ข้อ 2 ต้นไม้เล็กๆ แทรกแผ่นดินขึ้นมาได้คืบหนึ่ง ก็ผลิดอกออกผลไปตามกัน

พุทธพยากรณ์ ในกาลที่โลกเสื่อม มนุษย์มีอายุสั้นลง
ชนทั้งหลายจะมีราคะกล้า เยาวชนพากันมีเพศสัมพันธ์ มีครรภ์มีครอบครัว ตั้งแต่ยังแรกรุ่นเป็นเหมือนต้นไม้เล็กๆ ผลิดอกออกผลฉะนั้น

ข้อ 3 แม่โคใหญ่พากันดื่มนมของลูกโค

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ชนทั้งหลายจะพากัน
กระด้างละทิ้งประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ ไม่ยำเกรงเคารพนับถือในบิดา
มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย หาทรัพย์ได้แล้วไม่บำรุงบุพการีทั้งหลาย
ผู้ใหญ่ที่แก่เฒ่าหาเลี้ยงตนไม่ได้ ต้องอ้อนวอนลูกหลานเลี้ยงชีพ
เป็นเหมือนแม่โคใหญ่ พากันดื่มนมลูกโคฉะนั้น

ข้อ 4 ชนทั้งหลายไม่ใช้โคใหญ่ที่สมบูรณ์แข็งแรง กลับใช้โครุ่นที่กำลัง
ฝึกใหม่ๆ โครุ่นเหล่านั้นไม่สามารถพาแอกไปได้ พากันสลัดแอกออก
ยืนเฉยอยู่

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหารบ้านเมือง
ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ไม่แต่งตั้งผู้ใหญ่ที่เป็นบัณฑิต ฉลาดในการยังภาระ
กิจของชาติให้ลุล่วงไปได้ ฉลาดในการวินิจฉัยคดีในโรงศาล
ตรงกันข้ามกลับแต่งตั้งคนหนุ่ม ผู้อ่อนประสบการณ์ ไม่รู้สิ่งที่ควรไม่ควร ไม่สามารถทำให้ภาระกิจทั้งหลายให้ลุล่วงไปได้ ผู้คนอ่อนประสบการณ์ต่างพากันทอดทิ้งภาระทั้งหลายที่ได้รับ
มอบหมาย ความเสื่อมจึงเกิดขึ้นแก่บ้านเมือง เป็นเหมือนคนจับเอาโครุ่นๆ
กำลังฝึก มาเทียบแอก ต่างก็ไม่สามารถพาแอกไปได้ ไม่เอาโคใหญ่ๆที่เคยพาแอกไปได้เทียมฉะนั้น

ข้อ 5 ม้าตัวหนึ่งมีปากสองข้าง ชนทั้งหลายให้หญ้าที่ปากทั้งสอง
ม้าก็เคี้ยวกินหญ้าที่ปากทั้ง2ข้าง

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหาร
บ้านเมืองไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม จะแต่งตั้งชนผู้ไม่หนักแน่นในธรรม
ไว้ในตำแหน่งวินิจฉัยคดี คนพาลเหล่านั้น ไม่ละอาย ไม่กลัวบาป รับสินบนจากคู่คดีทั้งสองฝ่ายเป็นเหมือนม้ากินหญ้าด้วยปาก
ทั้งสองฉะนั้น

ข้อ 6 มหาชนขัดถูถาดทองคำมูลค่าเรือนแสน ไปให้สุนัขจิ้งจอกแก่
ถ่ายปัสสาวะใส่ในถาดทองนั้น

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหาร
บ้านเมือง ไม่ตั้งมั่นในศีลธรรมรังเกียจกุลบุตร ผู้มีตระ***ลใหญ่ผู้
สมบูรณ์ด้วยประสบการณ์ ความรู้ความสามารถ แล้วไม่แต่งตั้ง
ยศตำแหน่งให้ แต่กลับแต่งตั้งให้แก่คนพาลผู้ชั่วช้าทั้งหลายให้
เป็นใหญ่

เมื่อเป็นเช่นนี้ตระ***ลใหญ่ๆ ทั้งหลาย ไม่อาจจะประกอบธุรกิจ
เลี้ยงชีพอยู่ได้ จึงพากันยกกุลธิดาให้แก่คนพาลผู้ต่ำช้า การอยู่ร่วมของคนพาลผู้ต่ำช้ากับกุลธิดาเหล่านั้นเหมือนถาดทอง
รองปัสสาวะสุนัขจิ้งจอกฉะนั้น

ข้อ 7 บุรุษคนหนึ่งฟั่นเชือก แล้วหย่อนไปที่ใกล้เท้านางสุนัขจิ้งจอก
ผอมโซตัวหนึ่ง ที่อยู่ใต้ตั่งที่บุรุษหนึ่ง มันกัดกินเชือกนั้น โดยบุรุษนั้นไม่รู้ตัว

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล หญิงสาวจะพากันมั่วสุมส่ำส่อน
กับผู้ชาย ลุ่มหลงในอบายมุขทั้งหลายเป็นคนทุศีล นางจะนำทรัพย์ของ
สามีที่หามาได้ ไปเสพสุรากับชายชู้ แม้ทรัพย์ที่เตรียมสำหรับลงทุนใน
กิจการ ก็นำไปผลาญใช้จ่ายบำเรอตน เป็นเหมือนนางสุนัขจิ้งจอกผอมโซ ที่นอนใต้ตั่งคอยกัดกินเชือกที่เขาฟั่นแล้ว หย่อนลงไว้ใกล้ๆ เท้าฉะนั้น

ข้อ 8 ตุ่มน้ำเต็มเปี่ยมลูกใหญ่ใบหนึ่ง ตั้งอยู่ที่ประตูเมือง ล้อมด้วยตุ่มเป็น
อันมาก ชนทุกชั้นเอาหม้อตักน้ำมาจากทุกทิศ เทใส่ลงในตุ่มที่เต็มแล้ว
น้ำก็ไหลล้นออกไป คนทั้งหลายก็ยังเทน้ำลงในตุ่มที่เต็มแล้วอยู่เรื่อยๆ ไม่มีใครสนใจในตุ่มที่ว่างเปล่าเลย

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล โลกจะเสื่อมเมืองเล็กเมืองน้อย
จะหมดความหมาย ทรัพย์สำรองของแผ่นดินจะถดถอยมีเหลือเพียง
เล็กน้อย ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหารบ้านเมือง จะเกณฑ์ให้ชาวเมืองแสวงหาทรัพย์มาส่งให้กับผู้ปกครองเมืองใหญ่ๆ จะไม่มีใครสนใจทรัพย์ที่จะสำรองไว้ในบ้านเรือนของตน เป็นเหมือนกับ
การเติมน้ำใส่ตุ่มที่เต็มแล้ว ไม่เหลียวแลตุ่มเปล่าๆ บ้างเลยฉะนั้น

ข้อ 9 สระโบกขรณีสระหนึ่ง เต็มไปด้วยดอกบัว5สี ลึกมีท่าโดยรอบด้าน สัตว์ทั้งหลายพากันลงดื่มน้ำในสระนั้นโดยรอบ น้ำที่อยู่ในที่ลึกกลางสระนั้น
ขุ่นมัว แต่น้ำในที่ซึ่งสัตว์ทั้งหลายพากันย่ำเหยียบกลับใสสะอาด ไม่ขุ่นมัว

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหารบ้านเมือง
ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ลุอำนาจด้วยอคติ วินิจฉัยคดีโดยไม่เป็นธรรม มุ่งหวังแต่สินบนขาดพรหมวิหารธรรมต่อประชาชนทั้งหลาย
เป็นผู้หยาบคาย กักขฬะ เบียดเบียนขูดรีดทรัพย์ของประชาชนใน
เมืองทั้งหลาย จนประชาชนต้องพากันทิ้งเมืองไปอยู่ในชนบท
สร้างถิ่นฐานในที่นั้น ในศูนย์กลางเมืองใหญ่ก็ว่างเปล่า แต่ชนบทกลับเป็นปึกแผ่นเป็นเหมือนน้ำกลางสระโบกขรณีขุ่น
น้ำที่ฝั่งโดยรอบกลับใส่ฉะนั้น

ข้อ 10 ข้าวสุกที่คนหุงในหม้อเดียวกัน แต่สุกไม่ทั่วถึงกัน บางส่วนแฉะ
บางส่วนดิบ บางส่วนสุกดี

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล เมื่อผู้เป็นใหญ่ปกครอง
บริการบ้านเมืองไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม แม้ข้าราชการ คหบดี
ประชาชนก็จะไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม แม้เทวดาทั้งหลายก็เช่นกัน
จึงยังฝนให้ตกไม่สม่ำเสมอ บางที่ฝนตกหนักจนเกิดน้ำท่วมข้าวกล้า
เสียหาย บางที่แห้งแล้งฝนไม่ตกจนข้าวกล้าเดอกไม้่ยวแห้ง บางที่ฝนตกดี
ข้าวกล้าอุดมสมบูรณ์ ข้าวกล้าที่หว่านในแผ่นดินเดียวกันจะเป็น 3 ส่วน เหมือนข้าวสุกที่หุงในหม้อเดียวกัน มีผลเป็น3อย่างฉะนั้น

ข้อ11 คนทั้งหลายเอาแก่นจันทร์ ราคาเรือนแสน ขายแลกกับนมส้มเน่า

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล เมื่อศาสนาของตถาคตเสื่อมโทรม
พวกภิกษุอลัชชีเห็นแก่ปัจจัย จะมีมาก ภิกษุเหล่านั้นจะพากันแสดงธรรม
มีตถาคตเพื่อปัจจัย4 ไม่แสดงธรรมเพื่อนำให้ชนทั้งหลายพ้นจากกองทุกข์
มุ่งตรงพระนิพพาน ภิกษุทั้งหลายจะพากันนั่งตามสี่แยก
ท้องถนนแสดงธรรมแลกปัจจัย เอาธรรมที่ตถาคตแสดงไว้
มีค่าควรแก่พระนิพพานไปแลกปัจจัย4 จะเป็นเหมือนฝูงชนเอาแก่นจันทร์มีราคาเรือนแสนไปขายแลกนมส้มเน่าฉะนั้น

ข้อ 12 กะโหลกน้ำเต้าจมน้ำได้

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล เมื่อโลกหมุนไปถึงยุคเสื่อมผู้เป็นใหญ่
ปกครองบริหารบ้านเมือง ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ไม่แต่งตั้ง ผู้สมบูรณ์ด้วย ประสบการณ์ความรู้ความสามารถ แต่ไปแต่งตั้งแก่ผู้ทุศีลไห้เป็นใหญ่ ผู้สมบูรณ์ด้วยคุณทั้งหลายจะยากจนลง ถ้อยคำของ พวกทุศีลจะเป็นที่หน้าเชื่อถือทั้งในที่ประชุมของผู้ปกครองแผ่นดิน
ในที่สาธารณชน แม้ในที่โรงศาล แม้ในที่ประชุมสงฆ์ เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เป็นเหมือนกะโหลกน้ำเต้าจะจมลงฉะนั้น

ข้อ 13 แท่งหินทึบก้อนใหญ่ลอยน้ำได้เหมือนเรือ

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล เมื่อผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหาร
บ้านเมือง เป็นผู้ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม จะแต่งตั้งผู้ไม่มีศีลให้เป็นใหญ่ ชนพวกมีคุณทั้งหลายจะตกยาก ชนทั้งหลายจะพากันเคารพใน
พวกที่เป็นใหญ่ฝ่ายเดียว ถ้อยคำของชนผู้เป็นบัณฑิตฉลาดในการวิจัย จะไม่เป็นที่น่าเชื่อถือในที่ประชุมของผู้ปกครองแผ่นดิน ในที่สาธารณชน
ในที่โรงศาล แม้ในที่ประชุมสงฆ์ก็เช่นกัน ถ้อยคำของภิกษุผู้มีศีลจะไม่
หนักแน่นมั่นคง ไม่เป็นที่เชื่อถือ เป็นเหมือนแท่งหินทึบที่ลอยน้ำได้ฉะนั้น

ข้อ 14 ฝูงลูกเขียด วิ่งไล่กวดงูเห่าตัวใหญ่กัดเนื้อจนขาดเหมือนตัด
ก้านบัวแล้วกลืนกิน

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล เมื่อโลกเสื่อมโทรมลง
คนทั้งหลายมีราคะจริตแรงกล้า ปล่อยตัวปล่อยใจตามอำนาจกิเลส หลงไหลยอมตนอยู่ในอำนาจของภรรยาผู้อ่อนวัย คนรับใช้บริวาร
ทรัพย์สินเงินทอง จะอยู่ในครอบครองของเธอ เมื่อสามีถามถึง
ทรัพย์สินเงินทองว่าเก็บไว้ที่ใด ก็จะถูกภรรยาผู้อ่อนวัยด่าทอด้วย
คำหยาบคาย ประดุจทิ่มตำด้วยหยกคือปาก กดขี่ไว้ในอำนาจเหมือน
ทาสและคนรับใช้ เพื่อรักษาความเป็นใหญ่ของตน เหมือนฝูงลูกเขียดพากันกัดกินฝูงงูเห่าซึ่งมีพิษร้ายฉะนั้น

ข้อ 15 ฝูงพญาหงส์ทอง พากันแวดล้อมกาผู้ประกอบด้วยความชั่ว
เที่ยวหากินตามหมู่บ้าน

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหาร
แผ่นดิน จะเป็นผู้ไม่ฉลาดในกิจการทั้งปวง แต่งตั้งพวกรับใช้ใกล้ชิด
สนิทสนมให้เป็นใหญ่ ผู้ที่สมบูรณ์คุณทั้งหลายเมื่อไม่ได้รับการอุ้มชู
สนับสนุน ก็จะพากันปรนนิบัติรับใช้ ผู้เป็นใหญ่ทั้งหลาย เหมือนฝูงหงส์ทอง แวดล้อมเป็นบริวารฉะนั้น

ข้อ 16 ฝูงแกะพากันไล่กวดฝูงเสือเหลือง กัดกินกันอย่างมูมมาม เสือดาว เสือโคร่งเพียงแค่เห็นฝูงแกะอยู่ห่างๆ ก็สะดุ้งกลัว พากันวิ่งหนี
หลบซ่อนเข้าในป่ารก

พุทธพยากรณ์ ในอนาคตกาล ผู้เป็นใหญ่ปกครองบริหารบ้านเมือง
ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม จะได้ที่ปรึกษาเป็นคนละโมบ ทุศีล ผู้เป็นใหญ่จะเชื่อฟังถ้อยคำของที่ปรึกษาเหล่านั้น แม้ในที่ประชุม ในโรงศาล พวกที่ปรึกษาจะพากันรุกยึดเอาที่ดินทรัพย์สินของชนทั้งหลาย หากมีผู้ใดโต้เถียงก็จะถูกลงโทษ ถูกข่มขู่ ชนทั้งหลายต่างต้องยอมตาม กลับไปนอนหวาดผวาอยู่บ้านไปตามๆกัน แม้ภิกษุผู้ชั่วช้าทั้งหลาย ก็จะพากันเบียดเบียนภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รักตามชอบใจ ภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก เมื่อถูกเบียดเบียน ต่างก็พากันเข้าป่า หลบซ่อนอยู่ เป็นเหมือนฝูงเสือเหลือง เสือดาว และเสือโคร่งทั้งหลายพากันหลบหนีเพราะกลัวฝูงแกะฉะนั้น

จะเห็นว่าตัวแปรสำคัญที่มีอิทธิพลต่อความวุ่นวายของบ้านเมืองคือ ผู้เป็นใหญ่ปกครองบ้านเมืองไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ในโอกาสที่ประเทศไทยของเราจะเข้าสู่ระบบการเลือกตั้งใหม่ตามรัฐธรรมนูญไทย ฉบับปีพุทธศักราช 2540 โดยจะมีการเลือกตั้งซึ่งวุฒิสมาชิก ในต้นปี2543นี้ จึงขอให้ประชาชนชาวไทยทุกท่านได้ตระหนักถึงพุทธพยากรณ์ทั้ง 16 ประการ

ดังพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีเปิดงานชุมนุมลูกเสือแห่งชาติ ครั้งที่6 ณ ค่ายลูกเสือวชิราวุธ
อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ในวันพฤหัสบดีที่ 11 ธันวาคม 2512
มีใจความตอนหนึ่งว่า

 

เข้ามาอ่านคะ

 

เข้ามาอ่านครับ.......... แล้วก็โพสบอกด้วยครับ ..งิงิ

 

ขออย่าให้ประพฤติเช่นนี้บังเกิดเป็นนิสัยของข้าพเจ้า และขออย่าให้มีกรรมแบบ

นี้เกิดขึ้นในชีวิตของข้าพเจ้าเลย สาธุ.....รักพ่อ เห็นแล้ว อ่านแล้ว น้ำตาไหล

ครับ

 

กรรม........

 

กรรมแท้

 

เสื่อมลงแล้วจริงๆ
น่าอนารใจ

 

อืม สังเวช

 

กรรม...

 

ไม่ต้องอะไร มีให้เห็นใกล้ตัว

ทิ้งคุณตายายให้อาศัยอยู่ในบ้านนนอกอย่างอดๆอยากๆ อายุเกือบ70กว่าแล้วทุกวันทำงานแทบตายแรกเศษเงินเพื่อกินข้าว

ก่อนหน้านั้นเจ้าลูกชาติชั่วนั่นมันหลอกเอาที่ดินของ2ท่านนี้ไป แล้วก็ทิ้งไปเลย

ทุกวันนี้บ้านเราต้องเป็นทางเลือกในการทำมาหากินของท่าน...

เจ็บปวดแทน บ้านเมืองเรามันวิปริตไปแล้ว

 

พุทธทำนายมีไห้เห็นอยู่ทั้วไปในประเทศนี้ ขออนุโมทนากับกระทู้นี้ครับ

 

*** สารโปรดมวลมนุษย์ จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดในจักรวาล ****

ศาสนศาสตร์ในโลกที่เราอาศัยอยู่นี้ แท้จริงแล้วมีเพียงหนึ่งเดียว....เพราะทุกชีวิตทุกดวงวิญญาณ จะต้องอยู่อาศัยบนโลกมนุษย์ด้วยหลักเดียวที่ปักไว้อย่างมั่นคง นิ่ง ไม่กระดุกกระดิก นั้นคือ

 

เรื่องของคุณลุงคงต้องฟังหูไว้หู เพราะดูข่าวอีกวันไม่ใช่อย่างที่ลุงเล่า ลูกชายบอกว่าพ่อทิ้งไปตั้งแต่ตัวเขาอายุ ห้าขวบและแม่ต้องเลี้ยงตัวเขากับน้องชายมาโดยที่พ่อไม่เคยเหลียวแลเลย มาตอนนี้พอแก่แล้วไม่มีคนดูแล จะกลับไปให้เขาเลี้ยง ดูแล ตัวเขาก็อยากเลี้ยง แต่ญาติทางฝ่ายแม่ไม่ยอมเพราะโกรธที่ทิ้งไปไม่เคยดูแล เลี้ยงดูลูกเมียเลย มีแต่แม่และญาติทางแม่ช่วยกันเลี้ยงดูมา บ้านก็ของแม่ สรุปว่าไม่เคยเลี้ยงดูมาแต่อ้างว่าความเป็นพ่อจะไปไห้เขาดูแลตอนแก่ ญาติทางแม่ที่เลี้ยงดูเขามาก็ไม่ยอมให้อยู่ที่บ้านนี้ เราว่าลูกน่าสงสารกว่า ผู้ชายตัวโตๆร้องไห้และเราดูว่าเขาร้องจริงๆไม่ได้ร้องเหมือนแสร้ง คือถ้าเป็นเรามันคงเจ็บปวดมากที่ต้องเลือก แต่เราเลือกแม่หรือญาติฝ่ายแม่หรือใครก็ตามที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เราเด็กๆ มากกว่าคนที่อ้างว่าเป็นพ่อ หรือแม่แต่ไม่เคยทำหน้าที่ของตัวเอง แต่เราเชื่อเรื่องกรรม ทำอย่างไรได้อย่างนั้น เราเชื่อว่าถ้าเลี้ยงเขามาอย่างดีด้วยความรักตัวเราแสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ให้เขาเห็นมาตลอดเด็กจะซึมซับไปเองโดยอัตโนมัติไม่ต้องสอนเขามากมายทำให้ดูเป็นการสอนที่ดีที่สุด เราไม่ค่อยชอบเลยที่นังสือพิมพ์ชอบโทษแต่ลูกว่าไม่กตัญญู ยกตัวอย่างเช่นเรื่องพ่อดาราหลายๆคนที่พอลูกไม่ให้เงินตามที่ตัวเองต้องการก็จะบอกหนังสือพิมพ์ว่าไม่เลี้ยงดูทำให้เสียชื่อว่าไม่กตัญญู อย่างบางรายทนไม่ไหวเช่นตอนเมจิหนังสือพิมพ์ก็ด่าว่าไม่กตัญญู เขาก็บอกว่าจะดูแลตามที่เขาสามารถทำได้ไม่ไช่ตามที่พ่อต้องการว่าอยากใด้บ้านราคาสี่ห้าล้าน รถด้วยเพราะตอนนี้ไม่มีบ้านอยู่ ตอนนี้ไม่สบายไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้วไม่ดีต้องไปโรงพยาบาลเอกชนค่ารักษาต้องจ่ายเดือนละสองแสนเป็นอย่างต่ำต้องจ่ายทุกเดือนเธอบอกไม่สามารถทำตามที่พ่อเรียกร้องได้ เธอบอกว่าสมัยก่อนพ่อมีฐานะดีมากก็มีเมียน้อยเยอะมากต่อมาก็มีเมียใหม่ ทิ้งแม่และเธอทำให้แม่ต้องหอบหิ้วเธอกลับญี่ปุ่นแม่ต้องทำงานหนักมากเพื่อเลี้ยงดูเธอ พ่อก็ไม่เคยติดต่อไปเลย เธอกลับมาก็ไม่ได้ติดต่อพ่อเลยก็คิดว่าสุขสบายดี จนได้รับการติดต่อมาก็ให้ตัวแทนไปพบสองครั้งแล้วแต่ตกลงกันไม่ได้เรื่องที่พ่อต้องการ ก็ถูกขู่ว่าจะบอกหนังสือพิมพ์เธอก็บอกเธอไม่มีให้จริงๆจนเป็นข่าวทางหนังสือพิมพ์ว่าทอดทิ้งพ่อ พอลูกกล้าที่จะพูดความจริงที่สังคมไทยมองว่าอกตัญญู เหมือนขายพ่อของตัวเอง เราคิดว่าคงเกินจะอดทน พ่อก็บอกหนังสือพิมพ์ว่าไม่ต้องการเงินทองที่พูดไปเลยแต่อยากเจอลูกเท่านั้นเพราะลูกส่งแต่ตัวแทนมาไม่ยอมมาด้วยตัวเอง เราก็ไม่เห็นว่าหนังสือพิมพ์จะว่าอะไรพ่อมีแต่บอกให้ลูกกตัญญู ให้มากๆ ไม่เห็นบอกว่าคนที่เป็นพ่อควรเป็นพ่อที่ดีด้วย หรือสมาชิกท่านอื่นๆว่าไง ต้องขอโทษด้วยที่พาดพิงถึงคนอื่น(คุณเมจิ)เพราะตอนนั้นนานมากแล้วนะอ่านข่าวแล้วรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมทำไมต้องโทษต้องว่าแต่เด็กทำไมไม่ถามเหตุผล เราเชื่อว่าคนทุกคนรักพ่อแม่ของตัวเองทุกคน จะเลี้ยงมาหรือไม่ก็ตามแต่ถ้าเขาทิ้งหรือไม่ดูแลเลยมันต้องมีสาเหตุ คงต้องมองย้อนกลับบ้าง (แต่ที่เป็นคนเลวจริงๆก็มีแต่ก็ไม่น่าจะเยอะมากเราว่านะ)

 

อ่านแล้วเศร้า

ไว้เป็นธรรมทาน
พ่อเรานั้นหายไปหลายปีกลับมาได้1-2เดือนก็หายไปอีกปล่อยให้เราและครอบครัวที่มีผู้หญิงอยู่ด้วยกัน 6 คน แม่เราคนเดียวเลี้ยง อีก6คน ส่วนพ่อเรานั้นไปทำงานบางทีก็ส่งเงินมาบ้างบางทีก็หายไป แต่เราไม่ได้โกรธพ่อเรานะ สิ่งที่เราคิดท่านให้ ร่างกายที่ครบ 32 ประการ แค่นี้บุญก็หนักมากมายทดแทนไม่ได้ จะเรียกร้องให้เค้ามาดูแลเรามันเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้พ่อเราก็กลับมาบ้านท่านอยากให้เราดูแลไหม เปล่าเลยพ่อเราท่านไปๆมาๆแบบนี้ตลอดเราเคยขอร้องให้อยู่บ้านจะเลี้ยงดูท่านเองแต่ท่านไม่เอา ด้วยความเป็นลูกนะไม่ต้องมีข้ออ้างอะไรหรอกนะค่ะ ที่บอกว่าท่านทิ้งเราไปมันก็ไม่ผิด มันอยู่ที่คุณคิด คิดในสิ่งดีคุณก็ดูแลพ่อที่ทิ้งคุณไป คิดให้ตัวเองทุกข์คุณก็คิดว่าท่านไม่เคยมาดูดำดูแดงเราเลย( จะดำเนินรอยตามท่านทำไมในสิ่งที่เราเห็นว่ามันไม่ถูกต้อง)
ที่เขียนมานี้ อยากให้มีหลายแนวคิดอย่าคิดแค่เอาอารมณ์ความรู้สึก มันเกิดดับๆทุกๆวินาที เอาความดี ทำดีไว้ดีกว่า