เอาตัณหาพาสู่พระนิพพาน

ถ้าไม่มีความอยาก กระตือรือร้น(ตัณหา) ที่จะปฏิบัติเพื่อไปสู่นิพพาน จะไปถึงนิพพานได้อย่างไร ก็คงนั่งเฉยๆ ไม่ทำอะไร ไม่มีตัณหาหรือความอยากเป็นจุดเริ่มต้นปฏิบัติ ยิ่งไม่มีทางสู่นิพพานได้เลย.......ลองคิดให้ดีแสดงว่า ยังไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ตัณหาพาสู่นิพพาน

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุค่ะ_/|\_

 

สาธุ สาธุ ใช้อธิษฐาน ศรัทธา วิริยะ แทนตัณหาจะมีประโยชน์กว่ามาก

 

ทีแรกเหมือนว่าไม่น่าไปกันได้ อ่านไปจึงพอเห็นทางไป มองต่อไป ๆ ก็ไม่ใช้จะได้ง่ายนะครับ อนุโทนาสาธุ ๆ ๆ ครับ

 

ลองพิจารณาระหว่างความหมายของคำว่า" ตัณหา " กับ " ฉันทะ "(วิริยะ จิตตะ วิมังสา) ครับ.....

 

หากโลกนี้ได้ทุกอย่างตามที่คิด ทั้งชีวิตจะเอาของกองที่ไหน ?
ขออนุโมทนาฯ
พออยู่ พอกิน พอใช้ พอดี พบพอเพียงจึง......เพียงพอ
รักในหลวง

 

อ้าว...ตัณหาไม่ได้พาไปสร้างกิเลสหรอกหรือครับ ตกลงนี่เขาสอนกันแบบนี้แล้วหรือ เอาตัณหาพาไปนิพพานเนี่ย?

ก็นิพพานมันพ้นไปจากกิเลส ตัณหา อุปาทาน แล้วจะเอาตัณหาพาไปนิพพานได้อย่างไรเล่า สอนกันแบบนี้ก็ไม่จบเสียทีสิ

 

เป็นความรู้ทางธรรมที่แยบยลดีมาก


.

 

ultimatetruth อ่านตรงนี้อีกรอบนะ

ลางเนื้อชอบลางยา ก่อนจะว่าอะไรคิดก่อน อย่าหานรกเข้าตัวเอง

 

ตามที่ข้าพเจ้าเข้าใจด้วยปัญญาอันน้อยนิด..... ท่านหมายถึงว่าพวกที่หวังจะเอาตัณหาพาสู่นิพพานก็มี อย่างเช่นลัทธิ"ตันตระ" ที่อาศัยเอาความเพลิดเพลินเช่นดนตรี หรือการเสพกามมาใช้ในการเข้าสมาธิ โดยการจดจ่ออยู่กับอารมณ์ขณะนั้น ซึ่งลัทธิพวกนี้ก็ได้สูญหายไปแล้ว เพราะไม่สามารถนำไปสู่นิพพานหรือความหลุดพ้นได้จริง มีแต่จะทำให้หลง ยึดติด เพลิดเพลินห่างไกลทางหลุดพ้น แต่มรรคที่พระพุทธเจ้าสอนนั้นคือการเจริญสติ ละ วาง กิเลส อัตตาซึ่งสามารถนำไปสู่ความหลุดพ้นได้จริง^ ^

 

เห็นด้วยครับ อนุโมทนา สาธุครับ

 

ไม่ใช่ลางเนื้อชอบลางยาหรอกครับ เขาเรียกว่าจริต แปลง่ายๆว่า ฉันชอบแบบนี้ใครจะทำไม

เพราะสมาธิแบบทำเอานั้นก็คือการเข้าไปยึดกับสภาวะอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งให้คงที่ ซึ่งมันผิดกฏไตรลักษณ์ ผลที่ได้คือการทำสมาธินั้นเป็นการเจริญอัตตาไปแทน

สอนกันแบบนี้ก็พากันลงนรกหมดทั้งคนสอนคนฝึก เพราะมันผิดธรรม