ทำไมบางคนเรียนเก่งมาก สอบเข้าที่ไหนก็ติด ขอทุนก็ได้ทั้งๆที่ฐานะก็ดี

หนูมองชีวิตของ บางคน(และคนใกล้ตัว)เรียนเก่ง หน้าตาดี ฐานะทางบ้านดี(ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะไม่คิดมาก)แต่ที่ต้องเขียนถามเพราะ คนที่เรียนเก่งมีวิธีเรียนยังไงหนูก็ทำ (แต่ไม่ได้เที่ยว เหมือนเค้าเพราะพ่อเสียตั้งแต่เด็กต้องทำงานช่วยทางบ้าน)เหนื่อยมาก แต่ไม่บ่นเพราะอยากเรียนเก่งอยากสอบติดแพทย์จุฬาฯ แต่ผลคือสอบหลายครั้งแล้ว จนเพื่อนๆที่เรียนมหาลัยจะจบกันแล้วหนูยังหาที่เรียนไม่ได้เลยยังรอลุ้นที่เรียนอยู่เลยคะ ปีนี้จะสอบแพทย์กสพทเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เคยคิดฆ่าตัวตายก็หลายครั้ง ถ้าไม่ติดมีแม่ หนูตายไปนานแล้วละคะ ทำไมโลกถึงเอียงขนาดนี้ บางคน เกิดมาหัวดี เรียนเก่ง เก่งได้ทุกวิชา สอบเข้าที่ไหนก็ติด สอบเข้าเรียนแพทย์ ได้ทุน ทั้งๆที่ฐานะทางบ้านก็ดี อยากรู้จริงๆเค้าทำกรรมดีอะไร จึงประสบความสำเร็จในการศึกษา หนูจะได้ทำบ้าง ขอบคุณคะ

 

อืม เราว่านะบางทีคนเราน่ะก็มีความพอใจในสิ่งที่ตัวเองได้ไม่เท่ากันหรอกค่ะ
บางคนเขาได้แค่มหาวิทยาลัยที่ไม่ดัง ไม่ติดอันดับแต่เค้าก็พอใจ และภูมิใจแล้ว

เราว่าเธอน่าจะเปลี่ยนมุมมองใหม่นะลองมองไปดูคนที่เค้าแย่กว่าเธอ

เธอบอกว่าเธออยากสอบได้แพทย์จุฬาแสดงว่าเธอก็ต้องหัวดีแต่ที่เธอมองตัวเองว่า

หัวไม่ดี เราว่าเพราะเธอมองแต่ข้างบน ทำไมไม่ลองมองข้างล่างบ้างล่ะค่ะ

เราว่าเธอน่ะเก่งนะแล้วแพทย์น่ะ มีตั้ง12สถาบันไม่ใช่เหรอ จบมาจากไหนก็ใช้คำว่า

นำหน้าว่าแพทย์หญิงเหมือนกันหมด เราว่าถ้าเธอรักอาชีพนี้จริงๆแล้วล่ะก็ คงไม่เกี่ยงเรื่อง

สถาบันใช่ไหม เธออยากฆ่าตัวตาย ทำไมเธอไม่ลองนึกว่าแล้วไอ้คนที่มันเอนท์ไม่ติดอ่ะ

ต้องเข้าม.เปิด หรือเอกชนล่ะ ทั้งที่เลือกคณะกลางๆม.ไม่ดังอ่ะ มันจะความรู้สึกแย่แค่ไหน

เราไม่ได้ว่าเธอหรอกนะเพราะเราเข้าใจดีเราเองก็เข้าม.ปีนี้ เราไม่ได้จุฬา หรือม.ดังๆ

เราไม่ได้เรียนคณะแพทย์หรือสายสุขภาพ เราเรียนแค่คณะวิทย์ธรรมดา

ยังไงเราว่าการเข้าม.เป็นแค่ก้าวแรก ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ของจริงต้องชีวิตของการ

ทำงาน ก้าวเดินต่อไปนะเราเป็นกำลังใจให้ เราว่าเธอคิดว่าถ้าได้เข้าที่ดีๆโอกาสก็จะดีใช่มั้ย

เรารู้ว่าเธออยากให้แม่สบาย แต่เราว่าแค่เธอเป็นคนดีและช่วยแม่ทำงานเราว่าแม่เธอก็ดีใจ

มากแล้วล่ะ แค่นี้แม่เรายังดีใจเลย เออ เรื่องที่ว่าทำไงถึงเรียนเก่งหรือ เราว่านะมันเป็น

เพราะชาติก่อนที่เราทำไว้ แต่ยังไงชาตินี้เป็นคนดี ก็พอแล้ว สังคมเราตอนนี้ต้องการ

คนดีมากกว่าคนเก่งนะ สู้ๆเป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ขอคุณมากนะคะ คือเหตุที่หนูมีความประทับใจคณะแพทย์จุฬาฯเริ่มจาก หนูอยากเรียนมาก ไม่ได้ยึดติดที่ไหน ขอเพียงเป็นมหาลัยของรัฐเพราะกลัวเรื่องค่าใช้จ่าย แต่ถ้าถามในใจลึกๆหนูอยยากเรียนแพทย์ ศิริราช แต่พอสมัคร จ่ายเงินไป ปรากฏว่า GPAไม่ถึง3ทำให้ไม่มีสิทธิสอบ ตอนนั้นยอมรับว่าเสียใจมากเพราะจ่ายเงินไปแล้ว ทำไมไม่บอกก่อนว่ากำหนกเกรด ไม่อย่างนั้นจะไม่สมัครให้เสียเงินเสียเวลา และเสียใจ(สอบไม่ติดยังไม่เสียใจเท่า)แต่พอไปดูรับตรง แพทย์จุฬาฯ ไม่กำหนดเกรด เลยได้ไปสมัคร ครั้งแรกที่ก้าวเข้าไป น้ำตาไหล หนูบอกกับตัวเองว่าหนู จต้องกลับมาที่นี่ให้ได้ อาจารย์ที่นั้นพอรู้ว่าหนูมาจากต่างจังหวัด ท่านก็เมตตา แพทย์จุฬาฯไม่ได้เป็นอย่างที่หนูคิดเลย พอหนูไม่ติดก็สอบแพทย์ กสพท ลงแพทย์ ทั้ง4อันดับ ก็ลงต่างจังหวัดที่คะแนน ต่ำลงมาๆ ไม่ได้ยึดติดเฉพาะแพทย์จุฬาฯเลยคะ แต่ที่เขียน หมายถึง นักเรียนที่ได้ทั้งแพทย์จุฬาฯ(แพทย์ในฝันของหนู )เค้ายัง ติดแพทย์ศิริราช ได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ(โดยเลือกประเทศได้ ทั้งๆที่ฐานะทางบ้านเค้าก็ดี)หนูถามเพราะ ยอมรับว่าอิจฉา อยากเป็นบาง เพราะถ้าฐานะทางบ้านดี หนูเรียนเอกชนหรือต่างประเทศ แต่ในความเป้นจริง พ่อตายตั้งแต่เด็ก แม่เป้นอัมพฤก พี่ชายมีครอบครัวแล้ว หนูก็ทำงานพิเศษไปด้วย เรียนไปด้วย ใช้เงินเก็บแม่(แล้วหนูจจะกล้าเรียนมหาลัยเอกชนเหรอคะ) หวังว่าคุณ FCMคงเข้าใจนะคะ ฝากถึงท่านอื่นๆ หนูเคยคิดว่าการสอบ ต้องอาศัยความเก่ง แต่ตอนนี้หนูว่า โอกาสสำคัญกว่า คนสอบไม่ติดอาจจะเก่งกว่าคนสอบติดก็ได้ เพียงแต่เค้าไม่มีโอกาส หนูคิดว่า โอกาสเพราะเค้าทำบุญมาดี ซึ่งบุญนี้ละ หนูอยากรู้มากคือ เค้าทำไรมา ใครรู้ช่วยบอกด้วยนะคะ ขอบพระคุณคะ

 

สู้ๆ ครับ มองโลกในแง่ดี แล้วอย่ายอมแพ้นะครับ

 

1แพทย์ จุฬาฯ 2แพทย์ รามา 3แพทย์ ขอนแก่น 4แพทย์ นเรศวร ถ้าถามใจหนูก็อยากเรียนแพทย์จุฬาฯ ไม่ใช่เพราะมหาลัยดัง แต่เพราะ อาจารย์ที่นั้นต่างหากคะ ขอบคุณคะ

 

ขออธิบายเพิ่มเติมนะคะ ก่อนที่จะไปเข้าไปในคณะแพทย์จุฬาฯ เคยมองว่า เป็นสถาบันของคนรวย คงจะไม่สนใจ ชาวบ้าน เด็กต่างจังหวัดหรอก คงจะหัวสูง แต่พอได้ไปจริงๆตรงข้ามเลยคะ ชาวบ้านไปรักษา นุงผ้าถุง เค้าก็ดูแล ดี เป็นโรงพยาบาล ประชาชนจริงๆ หนูมองตรงนี้ ไม่ได้มองว่าเป้นสถาบันดัง กับเด็กนักเรียนต่างจังหวัดเห็นชัดเลยว่า ให้กำลังใจดีมาก(ตอนเข้าไป สั่นคะ เจอแต่เด็กเตรียมอุดม มหิยานุสรณ์ แล้วหนู รร บ้านนอก)ถ้าไม่ได้อาจารย์พูดคุย ตอนนั้น หนูคิดว่าอาจจะอยากเดินกลับบ้านเปลี่ยนใจไม่สอบแล้วแพทย์ แต่เพราะวันนั้นได้คุยกับอาจารย์ จึงมีหนูวันนี้ที่จะพยายามสอบอีกครั้ง

 

อย่าไปเครียดมากครับน้อง......ชีวิตไม่ได้มีแค่สอบติดมหาวิทยาลัย.....

 

สวดมนต์เช้าเย็นตามสูตรหลวงพ่อจรัญ และนั่งสมาธิตอนตื่นนอนและก่อนนอนทุกวัน เวลาอ่านหนังสือก็ให้ระลึกถึงลมหายใจ( พยายามหายใจเข้าให้ถึงท้อง ) อยู่เสมอ พี่เคยลองมาแล้วคับ จากที่เคยเรียนเกรดเฉลี่ยได้ 1 กว่าๆเอง จนเดี๋ยวนี้พี่สอบอะไรก็ติด สอบรับราชการก็ได้อันดับ 1 หรือไม่ก็เลขตัวเดียวแทบทุกครั้ง ( คือสอบเปลี่ยนสายงาน ) ขอให้น้องสมหวังดังที่ตั้งใจแต่ต้องปล่อยวางนะคับ เพราะพี่ก็เคยลำบากเหมือนน้องมาก่อน

 

สำคัญที่โอกาสครับ...แต่คนเรียนเก่งบางทีก็ไม่ได้ว่าจะได้ที่ทำงานดีเสมอไปนะครับ...เป็นกำลังจัย...เด็กบ้านเหมือนกัน....สู้ๆๆคับ

 

ทุกอย่างมีเหตุทั้งนั้น

เค้าทำกรรมดีมามากในกาลก่อน

จึงได้เรียนเก่ง ประสบความสำเร็จ

จะเห็นได้ว่าบางคนไม่ต้องตั้งใจเรียนมาก ไม่ต้องอ่านมาก

ผลสอบออกมาได้มากกว่าคนที่ขยันแทบเป็นแทบตายอีก

อย่าไปอิจฉาคนอื่นเลย พอใจในสิ่งที่ตนเองมีนะ

นิ้วมือของเรายังยาวไม่เท่ากันเลย

หากแต่ความเสมอภาค เท่าเทียมกันอย่างแท้จริงนั้นย่อมไม่มี

ด้วยเหตุเพราะทำกรรมมาแตกต่างกัน ผลที่ได้รับจึงผิดแผกแตกต่างกันออกไป

ยิ่งเราไปคิดอิจฉา อยากได้โน่นอยากได้นี่

เราก็คงจะไม่มีความสุขเลย รู้จักคำว่า " พอเพียง " นะครับผม

เป็นกำลังใจให้นะครับ

 

ให้นั่งสมาธิ ภาวนาค่ะ พี่ว่ามันช่วยได้นะ แต่ก่อนตอนอยู่มัธยม สอบได้อันดับท้ายๆ แต่พอเข้ามหาลัย ก็เริ่มศึกษาธรรมะ ภาวนาบ่อยขึ้น ทำให้เรามีสติจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้นานๆ จำได้แม่นขึ้น สอบได้ลำดับต้นๆบ่อยๆ แล้วที่สำคัญเป็นการทำบุญที่ไม่เสียเงินด้วย

ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ.....สู้ๆๆจ้า^^

 

ที่จริงแล้ว เรียนแพย์ที่ไหน ก็ไม่เหมือนกัน แต่ละที่ก็ให้ประสบการณ์ความรู้ต่างๆกันไป

 

สำหรับพี่นะ ต้องบอกว่า
โชคดีที่ไม่ได้เอนทรานซ์ ไม่งั้น ทุกวันนี้ยังต้องเป็นลูกจ้างเขา
พี่ไม่ได้เอ็น เพราะกลัวติด แล้วเรียนไม่ไหว เนื่องจาก ป่วยหนัก

โชคดีตรงไหน เพราะสุดท้าย พี่ต้องมาขวขวาย เป็นเจ้านายตัวเอง ทำงานตัวเอง
ไม่ต้องมีเพื่อนร่วมงานที่ทำให้เราอึดอัด ฯลฯ

แถมได้นอนกลางวันได้ด้วย ไม่ต้องมีเจ้านายมาคอยจับผิด

อยากให้มองต่างมุมบ้างค่ะ

 

เรียนหรือทำงานอะไรก็ได้แต่ขอให้เป็นคนดี ผมมีตัวอย่างครอบครัวลุงและป้าของผมเองซึ่งเป็นคนจีนมาจากแผ่นดินใหญ่ท่านมีลูก4คน แต่ละคนเรียนเก่งมากลูกชายคนโตออกจะเกเรหน่อยเคยเรียนวิศวะไฟฟ้าจุฬาฯแต่ถูกรีไทร์สุดท้ายก็มาจบวิศวะบางมด คนรองเป็นผู้หญิงจบแพทย์ศิริราช คนต่อมาผู้ชายจบแพทย์เชียงใหม่ ส่วนคนสุดท้ายผู้ชายน่าจะเก่งที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมดเพราะช่วงเรียนตั้งแต่ประถม - มัธยมปลายที่1ตลอดและพูดภาษาอังกฤษได้คล่องมาก เตรียมตัวที่จะสอบแพทย์แต่มาเสียชีวิตเสียก่อนเพราะตกน้ำตาย แต่ทุกวันนี้แม่เค้ามาบ่นให้ญาติๆผู้ใหญ่ฟังว่าอยู่กับลูกสาวก็ลำบากลูกสาวหลงสามีมากและสามีก็เป็นแพทย์แต่เจ้าชู้มากไม่ค่อยชอบแม่ยายเพราะแม่ยายไปอาศัยอยู่ด้วยพวกหลานๆก็ติดนิสัยพ่อไม่ค่อยชอบยาย เวลาทำกับข้าวให้หลานๆทานหลานๆจะไม่ชอบใจเพราะเป็นอาหารสมัยเก่าที่พวกลูกๆเคยชอบทานแต่หลานเกิดสมัยปัจจุบันจะไม่ชอบต้องออกไปทานนอกบ้านอาหารก็เหลือทิ้งตลอดลูกสาวก็มาบ่นแม่ ไม่ให้แม่ทำอาหาร ให้อยู่เฉยๆ ลูกชายคนโตก็มีเมียหลายคนมีๆเลิกๆไม่เป็นหลัก ส่วนคนที่จบแพทย์เชียงใหม่เป็นคนที่ดีมากใจเย็นแต่ก็เลิกกับภรรยาบ้านแตกเพราะภรรยานอกลู่ คุณลองนึกดูลูกๆทุกคนเก่งใช่ไหม แต่ทุกวันนี้แม่ที่อายุ 80 กว่าปียังไม่มีความสุขเลย

 

ถ้าพูดถึงเรื่ื่องชาติก่อนเขาทำอะไรมาบ้างละก็ ผมกะบ่ฮู่ดอก แต่อานิสงค์อย่างนั้นคงจะ
ถวายเทียนเข้าพรรษา-จะเป็นเหมือนแสงสว่างนำทางแห่งปัญญา
สร้างหนังสือถวายวัด เช่น หนังสือสวดมนต์,พระไตรปิฎก,
หัดเข้าวัดสวดมนต์บ้างก็ดี จะเป็นอานิสงค์ เรื่องของความฉลาด

 

ก็เท่านั้นแล่ะไปยึดติดกับนี้ทำไม
ดูคุณตันสิ จบแค่ ม.3 เริ่มต้น ขายหนังสือพิมพ์