ภัย ๔ อย่างของผู้ภาวนา (หลวงปู่ชอบ ฐานสโม)

​

ภัย ๔ อย่างของผู้ภาวนา

กลางดึกคืนหนึ่งขณะที่หลวงปู่กำลังจำวัดอยู่ ท่านได้สะดุ้งขึ้นอย่างแรง พระ ผู้ปฏิบัติอยู่ใกล้ๆ ต่างรีบจัดหมอนและผ้าห่มถวายท่าน องค์หนึ่งสงสัยจึงกราบเรียนถามท่านว่า ท่านสะดุ้งตื่นด้วยเหตุใด หลวงปู่เลยบอกศิษย์ว่า ดูเมื่อกี้นี้ ไม่เห็นพระมีแต่จระเข้อยู่เต็มกุฏิ
ไปดูซิ นอนอยู่ใต้ถุนตัวหนึ่ง นอนอยู่บนเตียงตัวหนึ่ง ตัวใหญ่ๆ นอนอยู่ตรงกลาง ไปดูซิ... ใช่ไหม......

พระเณรรีบไปดู ก็จริงดังท่านว่า......!
กล่าวคือ แทนที่จะเห็นภาพพระเณร ศิษย์ของท่านกำลังนั่งภาวนาอย่างเอาเป็นเอาตาย ให้สมกับที่ปวารณาตัวถวายเป็นศิษย์พระกรรมฐาน แต่กลับมีพระเณรนอนอยู่ใต้ถุน.... บนเตียง..... องค์ใหญ่นั้นนอนตรงกลาง......

ไม่น่าประหลาดใจที่ทำไมบรรดาศิษย์จึงเกรงกลัวท่านกันนัก ท่านไม่ต้องลุกเดินไปตรวจตราดูใคร ท่านเป็นอัมพาต นอนอยู่กับที่ แตท่านก็ทราบได้ดี่วา ศิษย์คนไหนภาวนาหรือไม่

ผู้ไม่ภาวนา ท่านเห็นเป็นภาพจระเข้นอนกลิ้งเกลือกกองกิเลสอยู่.....!

หลวงปู่เตือนเสมอถึงภัย ๔ อย่างของพระกรรมฐาน ท่านสอนให้ศิษย์ของท่านควรระวัง.... ระวังเหมือนถ้าเฮาจะลงไปในฮ้วงน้ำข้ามโอฆสงสารก็ต้องระวังภัย ๔ อย่างคือ คลื่น หนึ่ง จระเข้ หนึ่ง วังน้ำวน หนึ่ง ....และ ปลาร้าย อีกหนึ่ง

ท่านบอกศิษย์ให้ระวัง ทั้งคลื่น ทั้งจระเข้ ทั้งวังน้ำวน และปลาร้าย

ความดื้อดึงไม่อดทนเชื่อฟังต่อโอวาทที่ครูบาอาจารย์พร่ำสอนแนะนำเปรียบด้วยภัย คือ คลื่น
ความเห็นแกปากแก่ท้อง เห็นแก่หลับแก่นอน ไม่บำเพ็ญเพียรเปรียบด้วยกับจระเข้

กามคุณ ๕ อย่าง .... รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส เปรียบด้วยภัย คือ วังน้ำวน ใครหลงติดกามคุณทั้ง ๕ นี้ก็จะ

 

อนุโมทนาด้วยครับ

(verygood)

 

สู้ๆครับผู้ปฏิบัติทุกคน

 

อนุโมทนา สาธุ ครับ
ได้ธรรมเลิศ คอยสอนใจอยู่เสมอ จะได้ไม่หลุดจากทางที่ต้องเดิน

 

เริ่มจากฝึก "สมาธิ" คือ ทรงจิตนิ่งในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก็เรียกว่าสมาธิ
ต่อมาใส่ "กุศโลบาย" ในสมาธิ เช่น น้อมจิตเอาดวงแก้วเป็นอารมณ์
(เพ่งก่อนจนเกิดนิมิตรติดตา หลับลืมก็เห็น) นี่เรียกว่า สมถะกรรมฐาน

เมื่อได้สมถะกรรมฐาน จะทดสอบกำลังสมถะ ก็ลอง "ภาวนา" ให้เป็น
ไปตามจิตต้องการ เช่น ภาวนาว่า ภาพนิมิตรขยายได้ หดได้ ฯลฯ

เมื่อได้ภาวนา ก็ลองตามดู สักแต่ว่าดูเฉยๆ สิ ไม่ทำอะไร ไม่ภาวนา
ดูว่า ธรรมชาติแท้มันเป็นอะไร อนิจจังไหม? เรียว่า "วิปัสสนา"

การฝึกจิตก็เป็นดังนี้แล...

 

//*...เนื้อนาบุญธรรมทานโดยแท้......ขออนุโมทนาบุญทุกท่านครับ

 

ขอร่วมอนุโมทนาสาธุกับธรรมะและข้อความข้างบนด้วยครับ
ครูบาอาจารย์สอนว่าการภาวนาถ้าจะให้ได้ผลต้องทำอย่างจริงจัง อาจจะถึงขั้นเอาชีวิตเดิมพันเลยทีเดียวเพื่อจะข้ามมหาสมุทรแห่งความทุกข์ ผมว่าแน่นอนนะ หวังของสูงจะปีนที่สูงต้องออกแรง มีความอดทน ฟันฝ่า ฯลฯ โดยดำเนินตามวิธีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ประกาศไว้แล้ว มีวิธีการอยู่ในนั้นหมด โดยผู้ทำต้องออกแรงทำเอง และพระอรหันต์ท่านทั้งหลายได้พิศูจน์ให้เห็นแล้วว่า มีจำนวนมากที่ท่านข้ามฝั่งพ้นแล้ว สาธุ สาธุ สาธุ พวกเราผู้ศรัททธาทั้งหลายคงจะเพียรพยายามกันอย่างไม่ย่อท้อ สักวันหนึ่งเราต้องไปถึงที่สุดเช่นกัน ทรัพย์สินเงินทองเป็นแสน ๆ ล้านคงไม่มีความหมาย การเกิดการตายซ้ำ ๆ ที่มีแต่ความน่าเบื่อหน่ายจะได้หยุดลงซะที ข้อความนี้ผมเขียนเพื่อให้กำลังใจทุกท่านรวทั้งตัวผมเองด้วยครับ.....อย่าย่อท้อนะเพราะกิเลสมันฉลาดแหลมคมกว่าจิตใจของปุถุชนคนธรรมดาแบบเรา ๆ หลายแสนเท่า ถ้าคลุกคลีอยู่กับมัน เสร็จมันแพ้มันอย่างเดียว ถ้าจิตนิ่งเสียมันน่าจะนิ่งตาม ถ้าเราหยุดเสียมันน่าจะหยุดตาม ถ้าเราดิ้นมันก็ดิ้นตาม ถ้าดับขันธ์ทั้ง 5 รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มันยังจะตามเราอีกไหมครับ ถ้าใครรู้ช่วยให้ความกระจ่างหน่อยครับ

 

ขอให้ผู้หวังทางนิพพานทุกท่าน พ้นภัยทั้ง ๔ อย่างเหล่านี้
ทุกท่านๆ นะครับ
โมทนา สาธุ

 

สาธุ ครับ พระคุณเจ้า หลวงปู่ชอบ ฐานสโม พระผู้ทรงอภิญญา ผู้เป็นครูบาอาจารย์ หลวงปู่ บุญญฤทธิ์ บัณฑิโต แห่งสวนทิพย์ ปากเกร็ด นนทบุรี (รีบไปกราบท่าน(แทนลป.ชอบ)กันนะครับ ท่านอายุ 90กว่าแล้วครับ)

รู้ ละ วาง ภัย สี่อย่างทำให้ก้าวหน้าในศีล สมาธิ ปัญญา ได้ครับ

 

เรียนคุณ "หาธรรม"

ทุกอย่างมีในพระไตรปิฎกแล้ว ล้นจนเกินล้น แต่ทำตามอย่างจริงจังเท่านั้น
ปัญหามันอยู่ที่ว่า คำศัพท์ มันเป็นศัพท์ของนักกระทำ ไม่ใช่นักวิจารย์ธรรม
ต้องกระทำ แล้วถามครูบาอาจารย์ ว่าแบบนี้ใช่ไหม ตรงทาง หรือหลง?


มันต้องกระทำ ถึงเห็นแจ้งด้วยตนเอง ว่ามันมีจริงๆ อย่างที่พระพุทธองค์ตรัส

 

ยกตัวอย่างเช่น

ตั้ง "สัจจะ" ว่าจะทำตามสัตย์ วันนี้ ฉันจะดูจิต ว่าฉันคิดอะไรบ้าง
ให้ได้ 1000 ครั้ง ในหนึ่งชั่วโมง วันต่อมาให้ได้ 2000 ครั้ง
ตามดูให้รู้เร็วๆๆๆ เร็วขึ้นๆๆ จนเห็นจิตหมดทุกดวง ไม่อรหันต์
ให้มันตายลงตรงนั้นไปเลย

ฝึก 1 สัปดาห์เห็นผล ยังไม่อรหันต์ แต่จะมีสติเร็วจนรู้สึกตัวได้

 

เมืองไทยเรามีแต่พระภิกษุ จึงเกิดแนวคิดว่าเพศหญิงเป็นศัตรูของพรหมจรรย์
แต่พระภิกษุณี และ สามเณรี คิดว่าผู้ชายเป็นศัตรูของพรหมจรรย์

แท้จริงแล้ว หญิงและชาย ต้องมีความระมัดระวังเท่าเทียมกัน !

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">ขออนุโมทนาค่ะ
จะน้อมจิต มาปฏิบัติ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนาครับ รู้สึกถึงความประมาณในชีวิตของคนเรานัก ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะใดก็ตามถ้าขาดสตินึกคิด ที่เป็นเหตุและผลแล้ว ไม่ทำความเพียรอย่างสม่ำเสมอแล้ว โอกาศเกิด ภัย ๔ อย่าง ที่ว่าไว้ก็อาจเกิดขึ้นกับคุณได้ คุณจะเอาอย่างไรในชีวิตนี้ คุณเลือกได้........

 

แนะนำเว็บไซต์ธรรมะที่น่าสนใจ :

แนะนำเว็บไซต์ธรรมะที่น่าสนใจ :

www.budpage.com
www.dharma.school.net.th
www.geocities.com/sakyaputto
www.84000.org