เปิดมิติ ทะลุจักรวาล

เปิดมิติ ทะลุจักรวาล

เรื่องเล่ากับประสบการณ์ในสมาธิ กับความมหัศจรรย์แห่งจิต ที่ล้ำลึกยากที่เราจะจินตนาการไปถึง เรามิอาจพิสูจน์ได้ว่าสิ่งที่เล่าบอกไปนี้มันเป็นจริงหรือไม่ เพราะยังไม่มีเทคโนโลยีด้านอากาศยานที่ก้าวหน้าถึงขั้นจะเดินทางไปยังที่ต่างๆได้ทั่วจักรวาล ฉะนั้นขอให้ทุกท่านอ่านสนุกๆในแบบนวนิยายเพียงเท่านั้น แต่เรื่องราวที่ได้เล่าบอกต่อจากนี้ไป เป็นสิ่งที่ตุ้ยเขารู้ เขาเห็น และยืนยันว่า เขาสามารถไปที่นั่นได้ด้วยวิธีการถอดกายทิพย์ออกท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ ทั่วทั้งจักวาล โดยการเข้าไปในประตูมิติจากโลก แล้วเข้าไปในอุโมงค์มิตินั้นๆ

ขอให้สนุก กับการท่องดวงดาวไปกับตุ้ยครับ

ตุ้ย อริยะบุญ

 

[FONT=&quot]เมื่อเรามองไปออกไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน มันทำให้เราอดที่จะคิดไม่ได้ว่าที่นอกโลกที่ไกลออกไปนั้น มันจะมีเพื่อนต่างดาวบ้างหรือไม่ วิชาดาราศาสตร์ สอนเราว่า ดาวฤกษ์ เป็นดาวที่มีแสงในตัวเอง ลองสมมติว่านั่นคือดวงอาทิตย์อีกดวงที่ไกลออกไปไม่รู้กี่ล้านปีแสง เมื่อเราจ้องดู เราจะเห็นแสงกระพริบๆ สลับไป สลับมา เป็นอีกหนึ่งสนามพลังงานเช่นกันกับดวงอาทิตย์ของระบบสุริยะจักวาลของเรา มันคงมีชีวิตต่างดาวที่มีสภาพไม่ต่างจากเรา ทั้งวิวัฒนาการที่ไม่สูง หรือทั้งที่วิวัฒนาการขั้นสูง[/FONT]

[FONT=&quot]วิวัฒนาการในมุมมองของคนทั่วไปคงเข้าใจเพียงว่า มีความก้าวหน้าเทคโนโลยีที่ทันสมัย ล้ำยุคหากจะมองถึงวิวัฒนาการนี้ ขอสนใจเกี่ยวกับวิวัฒนาการที่ย้อนเข้ามาภายในนี้จะสำคัญยิ่งกว่า ซึ่งถือเป็นวิวัฒนาการที่แท้จริง แต่ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีหากวิวัฒน์หากถูกทางมันก็จะเชื่อมโยงและย้อนกลับมาเพื่อเกื้อหนุนให้มวลมนุษย์ทั้งดาวดวงนี้และดาวดวงอื่นเข้าถึงวิวัฒนาการภายในนี้เช่นเดิม ไม่ได้แยก แตกต่างไปที่ใดเลย[/FONT]

[FONT=&quot]ลองพิจารณาดูกระดูกพระอริยะเจ้าทำไมถึงเป็น คริสตอล แต่เราเรียกว่า พระธาตุ แล้วทำไมจิตที่หลุดพ้นดังกล่าวนี้จึงไม่มาเวียนเกิด เวียนตายอีก สมมติว่าจิตได้หลุดพ้นจากสนามพลังงานที่ว่านี้ไปเสียแล้ว[/FONT]

[FONT=&quot]วันนี้ก็เช่นเดิมเช่นทุกวัน ตุ้ยเข้ามาห้องพระพร้อมคุณพ่อเพื่อไหว้พระ และนั่งสมาธิ แล้ว วันนี้เรื่องที่คุณพ่อฟังจากตุ้ยนั้น ทำให้ต้องสะดุ้งโหยง เพราะมันแปลก พิสดาร เหนือจินตนาการจนมิอาจจะจะเข้าใจในสิ่งที่เขาเล่านั้นได้ทั้งหมด[/FONT]
[FONT=&quot]คุณพ่อจึงพยายามเก็บทุกรายละเอียดที่เขาเล่าแล้วนำมาเล่าสู่ท่านผู้อ่านได้ลองโปรดใช้วิจารณญาณเอาเองว่าสิ่งที่เขาเล่าให้คุณพ่อฟัง ไม่ขอยืนยันว่ามันจะเป็นจริง หรืออาจจะจริงก็ไม่รู้ เพียงแต่เล่าตามที่เขาพูดออกมาหลังจากถอนจากสมาธิ และทำหน้าที่เป็นผู้ถ่ายทอดสิ่งที่ตุ้ยเขายืนยันเองว่าเขาสามารถเดินทางไปสถานที่แห่งนั้นด้วยวิธี[/FONT]
[FONT=&quot]การถอดกายทิพย์ ในสมาธิขั้น ฌาน เมื่อพบเจอว่าเป็นอย่างไร เขาก็นำมาเล่าให้ฟัง พร้อมกับวาดภาพถึงสิ่งที่เขาเห็นมา ทั้งนี้และเท่านั้นแล้วแต่ท่านผู้อ่านจะเป็นผู้พิจารณาเอง และการนำมาเล่านี้เพื่อเป็นวิทยาทาน แก่ท่านที่สนใจ [/FONT]

[FONT=&quot]“ พ่อครับ พ่อสวดมนต์เสร็จตั้งแต่เมื่อไหร่”[/FONT]
[FONT=&quot]เสียงตุ้ยถามขึ้น ในขณะที่คุณพ่อออกจากสมาธิ แล้วนั่งจ้องมองผู้เป็นลูกชายอยู่นานเกือบ ครึ่งชั่วโมง เพราะคุณพ่อ[FONT=&quot]เอง สวดมนต์เสร็จไปตั้งนานแล้ว แล้วก็เข้าสมาธิไปแช่อยู่ในอารมณ์ ปีติ สุข อยู่พักใหญ่ แต่ตุ้ยก็ยังมิได้ถอนออกจากสมาธิ แต่คุณพ่อก็แปลกใจอยู่ว่าวันนี้ ตุ้ยทำไมจึงเข้าสมาธินานกว่าทุกวัน[/FONT][/FONT]

[FONT=&quot]“ นานแล้วครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ ตุ้ยไม่ได้ยินเสียงพ่อเลย”[/FONT]
[FONT=&quot]“ พ่อ ตุ้ยเห็นประตูเปิดออกกลางหน้าอกตุ้ย”[/FONT]

[FONT=&quot]อีกและ..วันนี้งานเข้า ลูกชายมาแปลก คุณพ่อเริ่มใจระทึกอีกวันกับเรื่องที่เขาเล่า แต่ขณะที่ตุ้ยยังมิทันได้สบตากับคุณพ่อ เขากลับไปมองที่พระพุทธรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหมู่บูชา เขาพูดขึ้นอีกว่า[/FONT]
[FONT=&quot]“ พ่อ พระพุทธเจ้าท่านเก่งมั้ย “[/FONT]

[FONT=&quot]คุณพ่อไม่สนใจคำถามที่เจ้าตุ้ยถามตอนนั้นแต่สงสัยว่าประตูอะไร ยังไง คืออะไร ที่ว่าประตูเปิดออกที่กลางหน้าอก[/FONT]
[FONT=&quot]“ประตูอะไรครับ พ่อ งง!”[/FONT]

[FONT=&quot]คุณพ่อถามแบบยั่วยุให้ลูกชายเล่าออกมาเองโดยไม่ใช้คำถามนำ เพราะรู้ว่าสิ่งที่ตุ้ย พบเจอมาในวันนี้ มันคงไม่ธรรมดาเป็นแน่ [/FONT]

[FONT=&quot]“ ประตูที่หน้าอกตุ้ยเองครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ ลองเล่าให้พ่อฟังซิลูก มันเป็นไงครับ “[/FONT]
[FONT=&quot]“พอตุ้ยนับลมหายใจไปสามครั้งก็เห็นดวงอาทิตย์ จากนั้นตุ้ยก็มองดวงอาทิตย์สว่างจ้าเลยครับ มันเหมือนแก้วใสๆ ตุ้ยเห็นพระพุทธเจ้า ท่านนั่งสมาธิแล้วมีพระนั่งล้อมเต็มเลยพ่อ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ แล้วตุ้ยทำไมไปเห็นครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“พ่อ ตุ้ยเห็นตัวเองเป็นพระนะ”[/FONT]

[FONT=&quot] ภาพนิมิต นี้มันคืออะไร คุณพ่อมีคำถามขึ้นมาในใจทันที ทำไมตุ้ยเห็นพระพุทธเจ้าบ่อยขนาดนี้ นี่นับได้ก็ เกือบสิบครั้งไปแล้วเพียงแค่เวลาไม่ถึง สองเดือน [/FONT]

[FONT=&quot]“แล้วตุ้ยก็นึกถึงตัวตุ้ย ที่อยู่บ้านกับพ่อ ทีนี้ตุ้ยกลับมาเห็นดวงแก้วใสๆนั้น มันเหมือนกับตุ้ยเคยเข้าไปในแสงนั้นตุ้ยเลยเดินเข้าไป พอเข้าไปใกล้ ๆ แสงนั้นมันเป็นรูเปิดออกครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“แล้วทำไมตุ้ยรู้ว่ามัน เปิดจากหน้าอกตุ้ยเองครับ”[/FONT]

[FONT=&quot] คุณพ่อถามไป ใจก็ระทึกไป กับสิ่งที่เขาเล่าให้ฟัง[/FONT]
[FONT=&quot]“แรกๆมันจะหมุนๆครับแต่ตุ้ยรู้นะที่หมุนมันหมุนที่กลางหน้าอกตุ้ย”[/FONT]
[FONT=&quot] คุณพ่อไม่สนใจแล้วว่าทำไมมันหมุน แต่สนใจว่าเขาทำไงต่อ[/FONT]
[FONT=&quot]“ แล้วตุ้ยทำไงต่อลูก”[/FONT]

[FONT=&quot]ตอนนี้ แม่เจ้าตุ้ย เดินเข้ามาฟังด้วย ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ยืนฟังสิ่งที่คุณพ่อกับลูกชายคุยกันอยู่พักหนึ่ง เลยเดินเข้ามาสมทบ[FONT=&quot] แต่มิได้ถามอะไร เพียงแต่นั่งฟังอยู่ข้างๆ[/FONT][/FONT]

[FONT=&quot]“ตุ้ยก็เดินเข้าไปในประตูนั้นครับมันเป็นรูนะพ่อเหมือนรูกระต่ายมันมีหลายรูนะไม่ได้มีรูเดียวเป็นท่อเชื่อมต่อกันไปมาครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“พอเข้าไปเป็นไงครับ”[/FONT]

[FONT=&quot]ตอนนี้ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ นั่งมองตากัน ทำตาปริบๆ ใจก็จดจ่อเรื่องที่ตุ้ยเล่า เหมือนรอฟังนิทานจากผู้ใหญ่เล่าก่อนนอน[/FONT]
[FONT=&quot]“ตุ้ยเดินเข้าไป สอง สามก้าวครับ แล้วมันก็ วูบไปเลย”[/FONT]
[FONT=&quot]“วูบยังไงครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“มันวูบไป แล้วก็ไปโผล่ที่ไหนไม่รู้ครับ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ที่ไหนครับ”[/FONT]
[FONT=&quot] คุณพ่อถามกระชั้นเข้าไปอีก [/FONT]
[FONT=&quot]“ไม่รู้ครับ ตุ้ยยืนดูอยู่ไม่นาน มันไม่เหมือนบ้านเรา ตุ้ยเลยเดินกลับมา แล้วก็เห็นพ่อนั่งจ้องตุ้ยอยู่นี่แหละ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ที่ว่าไม่เหมือนบ้านเรา มันเป็นไงครับ “[/FONT]
[FONT=&quot]“ตุ้ยเห็นต้นไม้ ต้นใหญ่ มากพ่อ ลูกโตด้วย ใบมันสีออกม่วงๆครับ หญ้าก็มีสีม่วงๆพ่อ ตุ้ยว่ามันแปลกๆตุ้ยเลยเดินกลับมาทางเดิมครับ”[/FONT]

[FONT=&quot] แล้วมันคือที่ไหนหว่า........คุณพ่อรำพึงในใจ[/FONT]

 

จักวาลนี้มันช่างมีความมหัศจรรย์ ล้ำลึก ซึ่งในความมหัศจรรย์นี้ มันเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันอย่างเป็นระบบในสากลจักวาล เพราะหนึ่งคือสรรพสิ่ง ทุกอย่างล้วนเชื่อมโยงกัน ประเภทที่ว่า เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว

เมื่อวานนี้ว่าตุ้ยก็นั่งสมาธินานแล้ว แต่วันนี้นานกว่าเมื่อวานอีก คุณพ่อเข้าสมาธิอยู่นาน กะว่าวันนี้จะให้ผู้เป็นลูกชายถอนออกจากสมาธิแล้วค่อยมาเรียก แต่ก็ต้องผิดหวัง เพราะคุณพ่อถอนออกจากสมาธิก่อน คุณพ่อเข้าสมาธิเกือบชั่วโมง แต่พอถอนออกมาก็ยังเห็นเจ้าตุ้ยนั่งนิ่งเป็นหุ่นไม่ไหวติงดังเดิม เหมือนตอนที่คุณพ่อยังไม่เข้าสมาธิ พักใหญ่เจ้าตุ้ยก็ลืมตาขึ้นพร้อมกับพูดขึ้นว่า

“พ่อ ตุ้ยไปเที่ยวมา”
“อ้าว..... พูดเป็นเล่น ก็นั่งอยู่กับคุณพ่อ”
ตุ้ยขยับตัวหันหน้ามาที่คุณพ่อ แล้วทำหน้าทะเล้น นิดๆ คุณพ่อเองก็มองแบบสงสัย ในสิ่งที่เขาพูดถึง

“พ่อเมื่อกี่ตุ้ยไปเที่ยวมาจริงๆ เห็นพวกต่างดาวด้วย”
เอาละหว่าวันนี้ .....อะไรอีกหนอลูกชายคนนี้ มีแต่เรื่องแปลกๆ มาเล่าให้ฟังหลังจากถอนออกจากสมาธิ เออแต่แปลก ทำไมเจ้าตุ้ยพูดถึงต่างดาว ความสงสัยของคุณพ่อวิ่งปรูดขึ้นเต็มพิกัดทันที ความคิดผุดขึ้นในหัวทันทีว่าหรือมันจะเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืน หรือว่า....!!!
“ตุ้ยเข้าไปในรูที่เล่าให้พ่อฟังเมื่อวานนั่นรึ”
“ครับ ตุ้ยเข้าไปในรูนั้นอีก”

คุณพ่อหูผึ่งทันที มองไปที่ตุ้ยแต่ยังไว้ทีท่า เพื่อแสดงออกให้ลูกชายเห็นว่าเป็นเรื่อง ธรรมดาๆ ที่ไม่ได้ให้ความสนใจแต่อย่างใด แต่ในใจแล้ว ระทึก!!!!!!!!!

“พ่อครับ เขาสวมชุดเกราะด้วยนะ มีหนวดเหมือนปลาหมึกครับ แล้วมีตาสองตานะแต่ตาเขาไม่ได้ติดที่หัวนะ ตาเขาเป็นท่อต่อขึ้นไป อยู่ข้างบน แล้วมีสัญลักษณ์ที่กลางอกด้วยครับ “
“สัญลักษณ์ อะไรครับ”
“ไม่รู้ครับ แต่มีเหมือนกันทุกคนเลย เขามีสามนิ้วครับ“
“ตุ้ยจินตนาการไปเองรึเปล่าหรือไปดูการ์ตูนอะไร”

คุณพ่อถามลองเชิง เพื่อกระตุ้นให้เขาเล่าต่ออีก
“พ่อ ตุ้ยเห็นมาจริงๆนะ ตุ้ยไปที่นั่นมาเพราะตุ้ยเข้าไปในท่อนั้น แล้วตัวตุ้ยเองก็ตัวขาวๆ นะ ลอยได้ด้วย ตุ้ยไม่ได้เดินดูนะพ่อ ตุ้ยลอยไปบนท้องฟ้าดูพวกเขา พวกลูกน้องไม่เห็นตุ้ยหรอก แต่หัวหน้าเขาเห็นตุ้ย”
“อ้าว เขามีหัวหน้าด้วยหรือครับ”
“ครับ หัวหน้าเขาตัวใหญ่กว่าพวกลูกน้อง แต่สวมชุดเกราะเหมือนกันนะพ่อ หัวหน้าหนวดยาวกว่าพวกลูกน้อง”

คุณพ่อพยายามจะไล่เรียงถึงเหตุการณ์ รูปลักษณะของชาวต่างดาว พร้อมทั้งลักษณะสถานที่ที่ตุ้ยเขาไปเห็นมา ในตอนนั้นให้ได้มากที่สุด แต่ตอนนั้นคำถามคุณพ่อไม่เป็นระบบเอาเสียเลย มั่วมากๆ

แต่มีสิ่งหนึ่งที่พยายามไม่แสดงออกคือ น้ำเสียงที่ธรรมดา เรียบเฉย เขาพูดอะไรมาก็ถามต่อ
“พ่อ หัวหน้าเขาถามตุ้ยด้วย ว่ามาได้ยังไง ตุ้ยบอกว่าตุ้ย เห็นประตูมันเปิด เลยเข้ามา”
“แล้วเขาคุยอะไรกับตุ้ยอีกรึเปล่า อ้าว! ทำไมคุยกันรู้เรื่องครับ”
“ไม่รู้พ่อ เขาถามมาตุ้ยก็ตอบ เขาชี้ให้ดูบ้านเรือนเขาด้วยพ่อ”
“บ้านเขาเป็นไงครับ “
“พ่อตุ้ยวาดให้ดูดีกว่านะ มันบอกไม่ถูก”
“ดีครับ งั้นตุ้ยวาดชาวต่างดาวด้วยนะ เดี๋ยวพอออกจากห้องพระ แล้วค่อยไปวาดให้พ่อดูที่โต๊ะทำงานพ่อก็ได้”
“ครับ”
“เออ... พ่อลืมถาม ดาวนี้มันอยู่ที่ไหนครับ”
“มันอยู่ไกลจากบ้านเรามากเลยนะพ่อ มีดวงอาทิตย์ด้วยครับดวงใหญ่กว่าบ้านเราอีกนะ”
“งั้นเขาก็มีกลางคืนซิ”
“ใช่ครับเขามีกลางคืน กลางวันเหมือนเรา“

 

-+ ปู๋เสื่อรอ +-
..................

 

รออ่านต่อนะครับ ขอบคุณ คุณพ่อ และน้องตุ้ย นะครับ

 

ตอนเด็กๆ ผมอยากรู้ว่าจักรวาลมันสิ้นสุดตรงไหน ไกลแค่ไหน ต่อไปมันจะเป็นอะไร เป็นกำแพง หรือว่า จักรวาลจะไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ มันเป็นสิ่งที่น่าค้นหามากเลยครับ

ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะครับ

รออ่านต่อด้วยคนครับ

 

ยินดีด้วยครับ กับการเดินทางครั้งใหม่ อย่าพึ่งท้อหรือกลัวนะครับ

"ท้อเป็นถ่าน ผ่านเป็นเพชร"

 

รออ่านอยู่น๊า
หายไปไหนแล้ว ...

 

เมื่อท่านให้ด้วยจิตที่บริสุทธิ์ ท่านย่อมได้รับความบริสุทธิ์กลับไป ชีวิตคนเราไม่เราำไม่ได้สว่างไสว ไปเสียทุกคน เมื่อเรารู้ว่าเรามืดมนไปด้วยกรรม จงพยายามลบล้างขัดถูกกรรมนั้น แล้วท่านจะพบความสว่างสดใส สะอาดในที่สุด.....คำสอนพระพุทธองค์

 

ตุ้ย อยากรู้ว่าดาวที่ว่ามีต้นไม้สีม่วง มีต้นไม้ก็ต้องมีน้ำ แหล่ม...ทีหลังเผื่อได้ไปเที่ยวจะเอายำยำหมูสับติดไปด้วย ไปนั่งกินบะหมี่บนดวงดาว..หุหุ

 

ผู้พเนจรไปต่างดาว ที่รู้แม้กระทั่งช่องว่างแห่งกาลเวลา
รู้แม้กระทั่งการเคลื่อนของรูหนอนอวกาศ
รู้แม้กระทั่งมีระยะเวลาเปิดปิด
คงมีแต่หนูตุ้ยนี่ละ ที่อธิบายออกมาได้อย่างอัศจรรย์

น้าๆตามอ่านจนติดงอมพระรามแล้วจ๊ะ^^ มาต่อเร็วๆนะ

 

ตุ้ยหายไปไหนรออ่านอยู่นะครับ

 

บุญบารมีที่สร้างสมเอาไว้ไม่เท่ากัน อย่าหมิ่นเขาถ้าเราทำไม่ได้

 

จิตใจเด็กสะอาดและซื่อตรงครับ ญาณทัสนะแจ่มชัดกว่าผู้ใหญ่ แต่ต้องระวังนิดนึงครับ ตรงที่เด็กจะถูกจูงรู้จูงญาณได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่ครับ...

 

คุณอริยะบุญ มาต่อเร็วๆน๊า รอๆๆค่าา

 

ชอบเรื่องแนวนี้มากเลยค่ะ^^

 

ผมสงสัยมานานมากแล้วฮะ ทุกครั้งที่เงยหน้ามองท้องฟ้า สงสัยว่าจุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหนหนอ?มันช่างเวิ้งว้างไร้ขอบซ่ะจริงๆ ผมเคยได้ฟังเรื่องราวเหล่านี้จากเพื่อนคนนึง คล้ายกับคุณตุ้ยเลยฮะ

 

ภาพความจริงที่ถูกต้อง...

 

เข้ามาติดตามด้วยคนครับ

 

มารอและให้กำลังใจเช่นกระทู้เดิมครับ