ทำไมมีแต่คนอ้างคำสอนของครูบาต่างๆมากกว่าพระไตรปิฏก

สงสัยน่ะครับ อ้างอาจารย์ต่างๆมาว่าปฏิบัติแบบนั้นแบบนี้ พอเราท้วงว่าไม่ตรงกับที่พระไตรปิฏกบอกเอาไว้ เขาก็ว่าเรายึดติดกับตำรามากไป


สงสัยจะเน่าซะแล้วศาสนาในบ้านเรา (สร้างถาวรวัตถุใหญ่โต....แต่ไม่สร้างคำสอนที่ถูกต้อง)

 

หากเข้าใจคำว่า "สายบุญ สายกรรม"

จักรำงับ ความสงสัยไปได้ระดับหนึ่ง

สังเกตดู หากใคร เป็นศิษย์อาจารย์ใด หรือศึกษาจากอาจารย์ใด

ผู้นั้นมักจะติดปาก หรือคำพูด หรือคำเทศน์ ของอาจารย์ท่านนั้น

ซึ่งเป็นสิ่งบ่งบอก โดยธาตุ หรือพันธุกรรมทางจิต

แต่เหล่านี้ วางหมาก กันได้

 

เรื่องธรรมดาครับ....เรื่องธรรมดาของโลก...

 

เห็นด้วยนะน้อง

เคยนำพระวจนะ พระไตรปิฏกมาโพสบ่อยๆ ไม่ค่อยเห็นใครโมทนา

อันนี้ก็ไม่ได้หวังจะให้ใครมาโมทนา แค่มีคนสนใจพระสัทธรรมบ้างก็ต่ออายุพุทธศาสนาแล้ว

ทานไม่ได้ ก็ปล่อยอุเปกขาไป ศึกษาต่อไปนะครับ เรารู้ของเราเงียบๆ

 

อันที่จริงผมก็ไม่เดือดร้อนนะ แต่รับไม่ได้คือพระอรหันต์เยอะมาก บางคนมีญาณอย่างนั้นอย่างนี้อีก เห็นแล้วอนาถใจ

ทั้งๆที่อถรรกถาก็ได้บอกเอาไว้แล้วว่าพระอรหันต์หมดไปแล้ว


อีกอย่างชาวพุทธหันไปศรัทธาแต่เครื่องรางของขลัง และเรื่องอิทธิปาฏิหารไปซะงั้น

 

อืมนั่นนาสิ เอามาแล้วก็บิดเบียน พอคนอื่นท้วงก็แขวะใส่ ถ้าหลวมตัวไปมีอารมณ์กับคนเหล่านี้เมื่อไรก็เข้าทางให้เสียจิตโดยไร้ประโยชน์ แบบที่เมื่อคืนสบโอกาสนิดเดียว ผมเกิดอหังการทันที พอนึกได้ก็สงบปล่อยมันไป

 

จัดไป อย่าให้เสีย

ประเด็นนี้ถูกใจ ซัวเจ๋ง

 

เหตุที่เป็นแบบนั้น เพราะไปศรัทธาแต่ตัวอักษร
หากศรัทธะ ด้วยพละ 5 แล้ว ย่อมไหลไปศรัทธา พระรัตนไตย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เพราะฝังลงในจิต ไม่ว่าแหล่งจะมาจากที่ไหน หาก 3 องค์มาประชุมกันได้เมื่อไร
ก็จะมีความอ่อนน้อมถ่อมตน เคารพ พระรัตนไตย เคารพพระธรรม และมีความเคารพพระสงฆ์
เพราะเกิดจากการสัมรวมอินทรี ของเราเป็นอันดับแรก หากเราแก้ไขที่ใจเราก่อน

 

หลบภัย กล่าวได้ดี ครบถ้วน

 

-เข้าใจผิดหรือเปล่าครับ "พระอรหันต์จะมีอยู่คู่โลกตราบใดที่คนปฏิบัติธรรมให้ถึงธรรม" เคยได้ยินไหมครับ อีกอย่างหนึ่งติดวัตถุมงคลดีกว่าติดวัตถุอัปมงคล และผู้ที่แสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ได้ก็แสดงว่าจิตของผู้นั้นทรงความดีในระดับหนึ่ง อย่าพึ่งไปตำหนิเขา แต่เราเองแม้ความสงบแห่งจิตสักเล็กน้อยทำได้หรือยัง

 

บทว่า พระธรรมจักเป็นศาสดาแทนเรา นั้น ไม่ได้หมายถึงไปยึดตำราแต่อย่างไร

เพียงแต่ว่า พระธรรมที่ศึกษากันนั้นเป็นรากฐานของวิชา

อันปรมัตถ์ธรรมนั้น มีอยู่ก่อนพุทธองค์แล้ว พุทธเป็นผู้ไปพบและทรงจำแนกแจกแจงสั่งสอน

ไม่ว่าพระพุทธเจ้ากี่พระองค์ภายหน้าล้วนตรัสรู้สิ่งนี้ ซึ่งเป็นพระสัพญูของพุทธเจ้าเท่านั้น

ธรรมที่ลึกซึ้งนี้ปุถุชนเห็นไม่ได้ สาวกก็เห็นไม่ได้ ถ้าไม่ได้ฟังธรรมพุทธองค์

สมัยนี้พระสัทธรรมคำสอนยังมีอยู่ การพิจารณาศึกษาย่อมยังสัทธาให้บริบูรณ์ได้

อย่างน้อยก็เกิดสัมมาทิฏฐิ รู้จักกุศล อกุศลเป็นอย่างไร

 

เคยได้ยินคำว่าหนอนแทะคัมภีร์หรือเปล่าครับ หรือคำว่าเถรใบลานเปล่า ปริยัติหรือจะสู้ปฏิบัติ มีลายแทงสมบัติแต่ไม่เคยเดินตามลายแทงคุณคิดว่าคนนั้นจะเจอขุมทรัพย์หรือเปล่าหล่ะ

 

เอาคำสอนมาเป็นบันไดก็พอ

 

ทำใจไว้เลยนะน้อง

เดี๋ยวจะมีมาอีกเยอะ บ้าหอบฟาง บ้าตำรา

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด ธรรมอยู่ที่ใจอะไรทำนองนี้

มิสู้เข้าป่าเข้าพงไปเลย ^^

 

เพราะถ้า พระไตรปิฏก ไม่ได้แปล มาเป็น ภาษาไทย โดย พระอรหันต์ ครับ

ทำให้ บางส่วน กับความเป็นจริง แปลความหมาย ความเข้าใจ คลาดเคลื่อน แล้วก็ การใช้ คำ ภาษาไทย ยุคนั้น กับ ปัจจุบัน บางคำ บางความหมาย คำเดียวกัน แต่ คนละความหมาย

และก็ตามความเข้าใจ ขั้น ธรรม ของผู้แปล

แล้ว คำพูดที่ได้ยินบ่อยๆ ใบไม้ในกำมือ กับ ใบไม้ในป่า ครับ

แล้วก็ ใน ประไตรปิฏก นั้น บอกถึง วิธีการ ที่นำไป สู่ มรรค ผล นิพพาน

แต่ พระอรหันต์ ในปัจจุบัน นั้น ท่าน สามารถ สอน สิ่งที่ไม่มีใน พระไตรปิฏก ที่ไม่ได้ถูก บันทึก ไว้ได้ครับ

อื่น..

ปล.ความเห็นส่วนตัว ไม่ต้องเอาไปอ้างอิงใดๆ ครับ ผมยังมีกิเลสเต็มหัว บางเรื่อง อาจเข้าใจผิด ได้

 

ช่ายๆ เลยเห็น ปิดกระทู้เป็นประจำนั้นแระ
เพราะสู้กระแส ใจตัวเองไม่ได้
แบบนี้เข้าป่าไปเลยก็ดี แบบนี้เอาตัวรอดไหม คะ

 

คิดเล่นๆ ไม่จริงจังอะไร

หากวันนี้ไม่มีแล้วพระธรรม พระไตรปิฏกให้ศึกษา

เหลือแต่เจ้าสำนัก เจ้าลักธิ ล้วนแต่ตั้งคำภีย์คำสอน ตีความเองตามใจชอบมาสั่งสอน จะเป็นอย่างไร

และหากพระไตรปิฏกไม่ถูกสังคยนาตั้งแต่ต้นแล้วไซร์

มีแต่คำสอนที่ท่องจำกันมาแทน เมื่อผ่านยุคสมัยไปซัก๑๐๐ปี

พระธรรมจะคลาดเคลื่อนตามปัญญาผู้ตีความขนาดไหน

เมื่อองค์ธรรมตรัสรู้ขาดหายบางส่วน การเข้าถึงย่อมคลาดเคลื่อน ข้อนี้มีอยู่ไหมเล่า

นี่ขนาดยังมีพระไตรปิฏก ยังแตกนิกายกัน เพราะความขัดแย้งทางธรรม

สำนักนี้ก็ว่าตนถูก สำนักนั้นก็ว่าตนถูก อาจารย์ตนบรรลุอยู่เห็นๆนี่ไง มันก็โต้กันไปมา

แล้วตกลงจะเชื่อใครดี กรณีนี้ มหายานจะสังคยานาทียังต้องกลับมาศึกษาพระไตรปิฏกของเรา เถรวาท

 

นายซัวเจ๋งไม่เคยปิดกระทู้นี่ครับ มีแต่จขกทอื่นๆ.เอือม ^^

 

ตอบว่า เอาตัวรอดได้อยู่ เพราะความรู้มี แผนที่ก็มี รอผลปฏเวธ อันเกิดจากปฏิบัติ

แต่ไม่แน่ใจว่า รู้ซะอย่างนี้แล้วว่า พระธรรมที่บัญญัติสั่งสอนอยู่ในกายใจเราทั้งนั้น

คงไม่โง่เข้าพงไปให้งูกัดหรอก ^^

เอานะ แค่นี้นะ รู้สึกแย่งซีน จขกท.

 

เพราะพระธรรมไม่ได้ แล่นเข้าไปให้ใจ เพียงแต่อยากแสดง
รู้ไหม พระธรรมที่มีค่ามักจะมาในเวลาที่เหมาะสมเสมอ
หากเรารู้ว่า คงรู้นะว่าจะต้องทำอย่างไร ไม่อยากให้เหตุการณ์เป็นแบบนี้
ถือว่า ย้ำยี เพราะความไม่รอบไม่ครอบ ไม่ศึกษา ไม่ปฏิบัติ
มันเลยดูเพี้ยนๆ ไป คนที่ถือสารต้องเข้าใจสาร และเป็นหนึ่งเดียวในสาร
ไม่มีการเข้าใจผิด ไม่มีการเข้าใจถูก แต่ความเป็น และความจริงโดยตัวเอง
ไม่ได้ว่า ซัวเจ๋ง เพราะปกติ ซัวเจ๋งถือว่าดีในสายตาหลบภัย
ที่ไม่มีพิษภัยมาก แต่มั่วกับสารไปหน่อยเท่านั้นเอง