8888 หยามคนกรุงยังสุขอยู่จริงหรือ?

ปราชญ์พร่ำรำพรรณ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

<o> </o>​

อาบหมอกแทนน้ำยามเช้า<o></o>​

ชิมน้ำค้างพราวยอดหญ้า<o></o>​

เบิกอรุณรุ่งแสงสุริยา<o></o>​

เยื้อกายาหันหน้าสู่ตะวัน<o></o>​

<o> </o>​

หมู่มวลดอกไม้ในป่า<o></o>​

เรียงรายเบื้องหลังทิวเขา<o></o>​

แลลับสลับเงินเทา<o></o>​

หมู่นกบินเร่าร้อยเรียง<o></o>​

<o> </o>​

ริมธารเย็นใสไหลเอื่อย<o></o>​

เลี้ยงเรื่อยตลอดสัตว์สองลำน้ำ<o></o>​

สรรพชีวิตเวียนว่ายในธารธรรม<o></o>​

หมุนเวียนเปลี่ยนผันอยู่ชั่วกาล<o></o>​

<o> </o>​

เกิดร้องก้องไห้น้ำตาไหล<o></o>​

มือกำคว้าไขว่โหยหารัก<o></o>​

เกิดก็ทุกข์ด้วยขาดมรรค<o></o>​

เมื่อไหร่หนอประจักษ์พ้นทุกข์จริง<o></o>​

<o> </o>​

เสียงสวดบทสุขาวดีพุทธ<o></o>​

เปรียบประดุจธารธรรมไม่เหือดแห้ง<o></o>​

ไหลเรื่อยหล่อเลี้ยงสัตว์สำแดง<o></o>​

ปราบสิ้นกิเลสมารแฝงใจคน<o></o>​

<o> </o>​

ข้าพูดกับปฐพี<o></o>​

ทุ่งนานี้หวนกลับหา<o></o>​

สุขล้ำแดนใดในหล้า<o></o>​

สุขกว่าปฐพีนี้ไม่มี<o></o>​

<o> </o>​

ลมเอื่อยเรื่อยเฉื่อยฉิว<o></o>​

เข้าลูบจูบผิวนวลเบา<o></o>​

เยื้องย้ายซ้ายขวาเร็วเข้า<o></o>​

สองแขนกลืนหายดังสายลม<o></o>​

<o> </o>​

จิตหนึ่งดวงเดียวธรรมชาติ<o></o>​

สุขสะอาดสงบสดใส<o></o>​

เปล่งล้ำปัญญาพงไพร<o></o>​

ปริญญาหญ้าไซร้ใครจักเทียม<o></o>​

<o> </o>​

พระแม่ธรณีนี้สอนข้า<o></o>​

พระแม่คงคาให้อ่านเขียน<o></o>​

พระแม่วาโยให้พร่ำเรียน<o></o>​

พระแม่เตโชเปลี่ยนให้คิดเอา<o></o>​

<o> </o>​

พระแม่โพสพหล่อเลี้ยง<o></o>​

บุญคุณเพียงชีพไม่แทนได้<o></o>​

วนเวียนเกิดซ้ำมากมาย<o></o>​

พระแม่ทั้งหลายเลี้ยงทุกคน<o></o>​

<o> </o>​

ลูกแม่ประชุมกรมานอนเกิด<o></o>​

จากธาตุสี่มาเถิดสู่โลกหล้า<o></o>​

เลือนลับหายจากฟ้าจุติมา<o></o>​

ประชุมร่วมแม่ทั้งห้าเป็นร่างตน<o></o>​

<o> </o>​

ปราชญ์ชาวนาลูกแม่พระ<o></o>​

รับกิจฝากมา ธ ล้ำเลิศ<o></o>​

ทิ้งนิพพานอันประเสริฐ<o></o>​

จึ่งรับกิจมาเกิดเพื่อจรรโลง<o></o>​

<o> </o>​

หนึ่งในกองทัพธรรมล้ำฟ้า<o></o>​

ร่วมทุกข์สุขข้าไม่เคยสน<o></o>​

โลกแห่งความเสื่อมนี้ไม่ใช่ตน<o></o>​

​

 

***มึน***

 

*
*
*
* ดาวทั้งสี่ดวงเรียงกันลงมา น่าจะหมายถึงสิ่งดีๆ ลงมาจากข้างบน?
+-\inf. แฝงว่า หมายถึง การรบรากันไม่หยุด

_/\_.|.-.| her. ท่านแสดงความเคารพต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ศรัทธาท่าน


ครั้งกระนั้น

BangkokMetroPol.mem.her....

ท่านหมายถึงว่า ประชาชนชาวกรุงจะจดจำข้าพเจ้า


อิๆๆ แปลมั่วล่ะก๊า...

 

อืม งง งงงงงงงงงงงงงง

 

จะคนกรุงหรือนอกกรุง ตอนนี้ก็หนาวๆ ร้อนๆ พิกลอยู่นา
จะคนในประเทศหรือนอกประเทศ ตอนนี้ก็ร้อนๆ หนาวๆ พิกลอยู่นา

 

จิต สงบใน จิต
หาอะไรกันหนอคนกรุง?

 

ตอนเช้าก่อนไปทำงาน ผมเอาอาหารเหลือไปวางไว้หน้ารั้วบ้าน สักพักพวกน้องหมาก็เข้ามาแย่งกันกิน ตัวที่อ่อนแอก็ต้องอยู่นอกวง ผมก็เลยต้องเขวี้ยงอาหารไปนอกวงด้วย ทำให้คิดถึงกลอนที่เจ้าของกระทู้แต่งขึ้นมา ชีวิตคนในสังคมทุกวันนี้ดูน่าเวทนาอย่างไรไม่รู้ ต้องแย่งกันกิน แย่งกันกอบโกย ใช้ชีวิตไปตามแรงเหวี่ยงแบบไร้สติ เลยต้องหาสมมุติวัตถุมาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
ซึ่งมันก็ไม่ทำให้จิตใจงอกงามขึ้นมาได้เลย

 

!!!!!!!!???

 

ผิดมั้ย ถ้าบางครั้งเราก็เจอมรสุมจากคนเลวในสังคม จนอยากให้เกิดการล้างโลกกันไปเลย เพราะเท่าที่เป็นอยู่ทำดีไม่ได้ดี เนี้ย คิดว่า คนดีเขาจะมีกำลังใจทำต่อไปได้แค่ไหน คนเราสำคัญชัยชนะนั้นเพื่ออะไร ถ้าขาดกำลังใจแล้วสั้ย คิดว่า เขาจะทำไปทำไม ถ้าถูกกลั่นแกล้วเสมอ หนะ....เออ

 

สำหรับข้าน้อยแล้วก็ให้ตาย ข้าน้อยก็ไม่เสียดาย เพราะตอนมีชีวิต ทำผิดน้อยมาก ส่วนใหญ่ในวัยเด็ก

 

สำหรับข้าน้อยแล้วก็ให้ตาย ข้าน้อยก็ไม่เสียดาย เพราะตอนมีชีวิต ทำผิดน้อยมาก ส่วนใหญ่ในวัยเด็ก

 

ดีครับทุกกระทู้
อันแรกอะคับ งง นิดหน่อยแต่อ่าน 10 เที่ยวก็เข้าใจครับ
แต่อันสุดท้ายนี้สิ มีแต่รูป ดูมา 100 เที่ยวก็ไม่เข้าใจ
สาธุ

 

อา...... ข้าน้อยด้อยปัญญา.......(กระผมไม่เข้าใจความหมายภาพเลยขอรับ)

 

*** หนึ่งเดียวในจักรวาล ****

ศาสนศาสตร์...มีหนึ่งเดียวในโลก

 

คนแต่งกวีนี้เนี่ยสุดยอดมากเลยค่ะ อ่านแล้วปลงได้เลยค่ะ ชอบจัง

 

ครูของมวลประชา

โลกของเราโสมมหนักหนา
อดสูชั่วช้ามายาแสนกลกดขี่
อยุติธรรมนำส่องปฐพี
ทั่วทุกชีวีต้องตกอยู่ใต้อำนาจมัน

เยาวชนทุกข์ทนอีกหลาย
ยังถูกทำลายแนวคิดสลายเขากั้น
เราครูทุกคนจงรวมตัวกัน
ร่วมใจสร้างสรรสังคมใหม่ให้งอกงาม

ลุกขึ้นเถิดตื่นเถิดพี่น้องครูไทย
มองโลกกว้างไกลใจใฝ่สัจจธรรม
ความจริงทั้งมวลเป็นเครื่องชี้นำ
โค่นล้มสังคมแสนทรามจึงได้งอกงามสังคมวิไล

ขอครูไทยจงได้ไตร่ตรอง
โปรดจงได้มองสังคมอันแสนกว้างใหญ่
ท่านจึงจะสมเป็นคุณครูไทย
ครูต้องนำชัยเป็นขวัญใจของชาวประชา

เปนบทกวีที่สะท้อนสถานะการณ์จริงที่แอบแฝงในสังคมได้อย่างไพเราะ

ทำอย่างไรครูไทยจึงจะมีชีวิตความเปนอยู่ที่ดีกว่านี้?
ทำอย่างไรที่คนดีที่เรียนเก่งๆจึงอยากจะมาเปนครูไทย?

 

*** ตอบคุณ brushed...จากสติ จากตัวกระทำ จากสัจจะ ****

เลข ๗ คือ สัญลักษณ์ของโลกุตตระ...สิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดในจักรวาล
นั่นคือ พระไตรปิฎก ...รวบรวมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
คือ จิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่แห่งจักรวาล
คือ ผู้ที่จะนำสัตว์ให้หลุดพ้น...
รวบรวมทุกดวงวิญญาณที่หลงทางกระจัดกระจาย ของเขาและเธอทั้งหลาย ในสามโลก คือ สามภพ กลับสู่บ้านเดิม....คือแดนนิพพาน ที่มีอยู่จริงในธรรมชาติ
จึงเกิดเป็นภารกิจในยุค "พระศรีอาริย์"

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ก็ว่างั้นแหละ

 

ผมว่า การเขียนเป็นกลอนนั้นแปลว่า ..เก่งในเรื่องกาพย์กลอน
ตอนเรียนหนังสือ เวลาสอบ วิชาภาษาไทย..คะแนน ของ นักรียน โดยรวมต่ำมาก
มีน้อยคนนักที่ จะชอบ กลอน 10 คน อาจจะมี 1 คน
ถ้า ต้องการจะสอนคน ก็น่าจะสอนด้วยภาษาธรรมดา..ง่ายๆๆ คนทั่วไป อ่านได้ จะดีกว่า..ได้ผลกว่า.เป็นธรรมที่เน้นการอยู่ ร่วมกับธรรมชาติที่ดี...
สำนวนของ คุณ หณุมาณนำสาร..ตามอ่านมานานมาก..ตอนหลังไม่อ่านเลย..เพราะ ไม่ว่า จะอ่านอย่างไร..เปลี่ยนคำอํกษร อย่างใด....เน้นแต่เรื่องเดียว " สัจจธรรม"..เหมือนฟังโฆษณาอะไร สักอย่างทุกวัน..เลยเลี่ยนไป..นี่คือ ความเห็น ส่วนตัว