ถ้าเปลี่ยนชื่อแล้วช่วยได้จริง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ?

พระเจ้าพิมพิสารมีพระราชโอรสผู้หลงผิดพระองค์หนึ่งคือพระเจ้าอชาตศัตรู ซึ่งประสูติจากพระนาง เวเทหิ และเป็นรัชทายาทก่อนประสูติ ขณะทรงพระครรภ์ นางเวเทหิทรงมีอาการแพ้พระครรภ์ทรงกระหายอยากเสวยพระโลหิตจากพระพาหาข้างขวาของพระสวามี พระเจ้าพิมพิสารจึงกรีดเอาพระโลหิตของพระองค์ให้พระนางเวเทหิเสวย โหราจารย์ได้ทำนายว่า พระโอรสของพระองค์จะปิตุฆาต คือปลงพระชนม์พระเจ้า พิมพิสาร
พระเจ้าพิมพิสารทรงรักใคร่พระราชโอรสมาก แม้จะได้ทรงสดับคำทำนายที่ร้ายแรงเช่นนั้น และแม้พระนางเวเทหิจะได้ทรงพยายามทำลายพระครรภ์เพื่อป้องกันภัยแก่พระองค์ แต่เมื่อพระเจ้าพิมพิสารทรงทราบก็ทรงห้ามเสียและโปรดให้ดูแลรักษาพระครรภ์เป็นอย่างดี เมื่อพระราชโอรสประสูติแล้ว ได้ทรงขนานพระนามว่า อชาตศัตรู (ผู้เกิดมาไม่เป็นศัตรู) เมื่ออชาตศัตรูเจริญวัยขึ้น ได้เลื่อมใสในพระเทวทัตจึงถูกพระเทวทัตชักชวนให้ทำปิตุฆาตโดยพระเจ้าอชาตศัตรูมีพระบัญชาให้ขังพระราชบิดาของพระองค์ ห้ามมิให้คนอื่นเข้าพบนอกจากพระนางเวเทหิและต่อมาทรงห้ามเด็ดขาด แม้แต่พระเวเทหิเองก็มิได้ทรงเข้าพบทั้งนี้เพื่อปิดกั้นหนทางมิให้พระนางเวเทหิมีโอกาสซุกซ่อนอาหารเข้าไปถวายพระสวามี และจะได้เร่งให้พระเจ้า พิมพิสารสวรรคตไปตามแผนการ แต่พระเจ้าพิมพิสารทรงเป็นอริยบุคคล สามารถเสวยสุขมีความอิ่มพระทัยด้วยการเสด็จจงกรม จึงทรงพระชนม์อยู่ต่อไปได้อีก ในขั้นสุดท้ายพระเจ้าอชาตศัตรูจึงให้กรีดพระบาทของพระเจ้าพิมพิสารเสียทั้งสองข้าง เพื่อไม่ให้เสด็จจงกรมได้ต่อไป เป็นเหตุให้พระองค์สวรรคต
ในขณะเดียวกับที่พระเจ้าพิมพิสารสวรรคตนั้นเอง พระโอรสของพระเจ้าอชาติศัตรูก็ประสูติ พระเจ้าอชาตศัตรูทรงมีความรักใคร่เสน่หาในพระโอรสมาก จึงทรงสำนึกขึ้นได้ว่าพระเจ้าพิมพิสารคงจะทรงรักใคร่พระองค์เช่นนั้นเหมือนกัน ครั้นสำนกได้ก็ตรัสรับสั่งให้ปล่อยพระราชบิดา แต่ปรากฏว่าพระราชบิดาได้สวรรคตเสียก่อนแล้ว ทำให้พระเจ้าอชาตศัตรูเสียพระทัยเป็นอันมาก และได้จัดการถวายพระเพลิงพระบรมศพของพระราชบิดาอย่างสมพระเกียรติ

-----------------------------------------------------------------

 

มีกรรมเปนทายาท มีกรรมเปนเผ่าพันธ์
ตระกูลนี้ ลูกฆ่าพ่อ ๗ โตคร

 

การเปลี่ยนชื่อ เปนการเปลี่ยนกระแสธาตุที่มากระทบตน
เปลี่ยนชื่อ ช่วยได้ 30 % เปนอย่างมาก

แต่ทั้งนี้ นิสัยเดิม(สันดาน) ไม่ได้เปลี่ยน เลยเหมือนกับว่าไม่มีอิทธพล
การที่ต้องการราชบังลลังก์ เพราะโมหะ
ในกระบวน โทสะ โมหะ และโลภะ แล้ว
โมหะ เปนอาการที่คงอยู่ยาวนานกว่า อย่างอื่น

โทสะ เปนการกระทำที่รุนแรง แต่ไม่นานก็บรรเทา
โลภะ ก็ไม่หนักเท่า โมหะ

น่าจะวิเคราะห์ ได้ว่า ลูกหลานท่านทั้งหลาย ไม่ได้เจริญกรรมฐาน
อันเปนตัวที่ทำให้โมหะลดน้อยถอยลงไป

การเจริญอานาปานสติ เพื่อคุม คนที่มี โมหะ ได้ดี
เรียกอีกอย่างหนึ่ง คือ โมหะจริต หรือ จุติที่มาจากราหู นั่นเอง

 

แล้วเปลี่ยนชื่อตอนไหน??? เห็นใช้อยู่ชื่อเดียว




...

 

การปรับเปลี่ยนชื่อ เป็นการดึงพลังจากดวงดาวและตัวเลขเข้ามาช่วย เพื่อปรับเปลี่ยนกระแสอย่างที่คุณแสนสวาท ว่าไว้ แต่ส่วนหนึ่งมาจาก กรรมเก่า เป็นตัวกำหนด ถ้าเจ้ากรรมนายเวร และกรรมเก่าไม่ลดทอนลงไป การเปลี่ยนชื่อใหม่ เพื่อตัดกระแส ย่อมเป็นไปไม่ได้

หลาย ๆ คนตั้งใจเปลี่ยนชื่อ แต่มีเหตุตายก่อน จึงไม่ได้เปลี่ยนก็มีเยอะ

ส่วนการเปลี่ยน ชื่อ ให้ตั้งต้นชีวิตใหม่ หลังจากนี้ การเปลี่ยนชื่อใหม่ เหมือนเกิดใหม่ก็ให้เลือกทำแต่สิ่งดีๆ ให้ชีวิต สิ่งไม่ดีก็ให้ละทิ้งไป อย่าได้ทำอีก ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนไป ยึดมั่นในความดีและศีลธรรม ชีวิตจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ครับ

 

การปรับเปลี่ยนชื่อ เป็นการดึงพลังจากดวงดาวและตัวเลขเข้ามาช่วย เพื่อปรับเปลี่ยนกระแสอย่างที่คุณแสนสวาท ว่าไว้ แต่ส่วนหนึ่งมาจาก กรรมเก่า เป็นตัวกำหนด ถ้าเจ้ากรรมนายเวร และกรรมเก่าไม่ลดทอนลงไป การเปลี่ยนชื่อใหม่ เพื่อตัดกระแส ย่อมเป็นไปไม่ได้

หลาย ๆ คนตั้งใจเปลี่ยนชื่อ แต่มีเหตุตายก่อน จึงไม่ได้เปลี่ยนก็มีเยอะ

ส่วนการเปลี่ยน ชื่อ ให้ตั้งต้นชีวิตใหม่ หลังจากนี้ การเปลี่ยนชื่อใหม่ เหมือนเกิดใหม่ก็ให้เลือกทำแต่สิ่งดีๆ ให้ชีวิต สิ่งไม่ดีก็ให้ละทิ้งไป อย่าได้ทำอีก ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนไป ยึดมั่นในความดีและศีลธรรม ชีวิตจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ครับ

 

อรรถกถา นามสิทธิชาดก ว่าด้วย ชื่อไม่เป็นของสำคัญ

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้หวังความสำเร็จโดยชื่อ รูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้มีคำเริ่มต้นว่า ชีวกญฺจ มตํ ทิสฺวา ดังนี้.


ได้ยินว่า กุลบุตรผู้หนึ่ง โดยนามชื่อว่า ปาปกะ บวชถวายชีวิตในพระศาสนา เมื่อถูกพวกภิกษุเรียกว่า มาเถิดอาวุโส ปาปกะ หยุดเถิดอาวุโส ปาปกะ ก็คิดว่า ในโลกผู้ที่มีชื่อว่า ปาปกะ เขากล่าวกันว่า ลามกเป็นตัวกาฬกรรณี เราต้องให้พระอุปัชฌาย์อาจารย์หาชื่อ ที่ประกอบไปด้วยมงคลอย่างอื่น เธอเข้าไปหาอุปัชฌาย์อาจารย์ กราบเรียนว่า ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ชื่อของผมเป็นอัปมงคล กรุณาตั้งชื่ออย่างอื่นให้กระผมเถิด. ครั้งนั้น อาจารย์และอุปัชฌาย์ ก็กล่าวกะเธออย่างนี้ว่า ชื่อเป็นเพียงบัญญัติสำหรับเรียกกัน ขึ้นชื่อว่าความสำเร็จประโยชน์ไรๆ มิได้มีเพราะชื่อเลย เธอจงพอใจชื่อของตนนั้นเถิด. เธอคงยังอ้อนวอนอยู่ร่ำไป ความที่เธอมุ่งความสำเร็จโดยชื่อนี้ เกิดแพร่หลายกระจายไปในสงฆ์.


อยู่มาวันหนึ่ง ภิกษุทั้งหลายนั่งประชุมกันในธรรมสภา ตั้งเรื่องสนทนากันว่า ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย ได้ยินว่า ภิกษุโน้นมุ่งความสำเร็จโดยชื่อ ขอให้ช่วยหาชื่อที่เป็นมงคลให้ พระบรมศาสดาเสด็จมาสู่ธรรมสภา ตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอประชุมสนทนากันด้วยเรื่องอะไร.


เมื่อภิกษุทั้งหลายกราบทูลให้ทรงทราบแล้ว ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น แม้ในกาลก่อน เธอก็มุ่งความสำเร็จเพราะชื่อเหมือนกัน แล้วทรงนำเอาเรื่องในอดีตมาสาธก ดังต่อไปนี้ :-


ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นอาจารย์ทิศาปาโมกข์ บอกมนต์กะมาณพ ๕๐๐ ในพระนครตักกสิลา มาณพผู้หนึ่งของท่าน ชื่อ ปาปกะ โดยนาม ถูกเขาเรียกอยู่ว่า มาเถิดปาปกะ ไปเถิดปาปกะ คิดว่า ชื่อของเราเป็นอัปมงคล ต้องขอให้อาจารย์ตั้งชื่ออื่นให้ใหม่ เขาไปหาอาจารย์ เรียนว่า ท่านอาจารย์ขอรับ ชื่อของกระผมเป็นอัปมงคล โปรดตั้งชื่ออย่างอื่นให้เถิดขอรับ ครั้งนั้น อาจารย์ได้กล่าวกะเขาว่า ไปเถิดพ่อ เจ้าจงเที่ยวไปตามชนบทแล้ว กำหนดเอาชื่อที่เป็นมงคล ชื่อหนึ่งที่ตนชอบใจอย่างยิ่งแล้วมา เราจักเปลี่ยนชื่อของเจ้าเป็นชื่ออย่างอื่น. เขารับคำว่า ดีแล้ว ขอรับ ถือเอาเสบียงออกเดินทางไปท่องเที่ยวไปตามคามนิคมชนบท ลุถึงนครแห่งหนึ่ง


ในพระนครนั้นแหละ มีบุรุษผู้หนึ่ง ชื่อว่า ชีวกะ (บุญรอด) โดยนาม ตายลง เห็นหมู่ญาติกำลังหามเขาไปสู่ป่าช้า จึงถามว่า ชายผู้นี้ชื่ออะไร? หมู่ญาติตอบว่า จะชื่อว่า ชีวกะ(บุญรอด) ก็ดี อชีวก(ไม่รอดก็ดี) ก็ตายทั้งนั้น ชื่อเป็นเพียงบัญญัติสำหรับเรียกกัน เจ้านี่ เห็นจะโง่กระมัง. เขาฟังคำนั้นแล้วมีความรู้สึกเฉยๆ ในเรื่องชื่อ เดินทางกลับเข้าเมืองของตน.


ครั้งนั้น พวกนายทุนกำลังจับนางทาสีผู้หนึ่งซึ่งไม่ให้ดอกเบี้ยให้นั่งที่ประตู เฆี่ยนด้วยเชือก และนางทาสีผู้นั้นก็มีชื่อว่า ธนปาลี(คนมีทรัพย์) เขาเดินเรื่อยไปตามท้องถนน เห็นนางถูกเฆี่ยน ก็ถามว่า มันไม่ยอมให้ดอกเบี้ย เขาถามว่า ก็นางมีชื่ออย่างไรเล่า? พวกนายทุนตอบว่า นางชื่อ ธนปาลี(คนมีทรัพย์). เขาถามว่า แม้จะมีชื่อธนปาลี โดยนาม ก็ยังไม่อาจให้เงินแค่ดอกเบี้ยหรือ? พวกนายทุนตอบว่า จะชื่อธนปาลี คนรวยก็ดี จะชื่ออธนปาลี คนจนก็ดี เป็นคนเข็ญใจได้ทั้งนั้น ชื่อเป็นเพียงบัญญัติสำหรับเรียกกัน เจ้านี่เห็นจะโง่แน่. เขายิ่งรู้สึกเฉยๆ ในเรื่องชื่อยิ่งขึ้น เดินออกจากเมืองไปตามทาง


ในระหว่างทางพบคนหลงทาง ถามว่า ผู้เป็นเจ้าเที่ยวทำอะไรอยู่เล่า? เขาตอบว่า ข้าพเจ้าหลงทางเสียแล้ว เขาย้อนถามว่า ก็คุณชื่อไรเล่า? เขาตอบว่า ข้าพเจ้าชื่อ ปันถกะ(ผู้เจนทาง) เขาถามว่า ขนาดชื่อปันถกะ ยังหลงทางอีกหรือ? คนหลงทางกล่าวว่า จะชื่อปันถกะ(ชำนาญทาง) หรือชื่ออปันถกะ (ไม่ชำนาญทาง) ก็มีโอกาสหลงทางได้เท่ากัน ชื่อเป็นบัญญัติสำหรับเรียกกัน ก็ท่านเองเห็นจะโง่แน่. เขาเลยวางเฉยในเรื่องชื่อ ไปสู่สำนักของพระโพธิสัตว์.


ครั้นพระโพธิสัตว์ถามว่า อย่างไรเล่า พ่อคุณ เจ้าได้ชื่อที่ถูกในมาแล้วหรือ? ก็เรียนท่านว่า ท่านอาจารย์ขอรับ
ธรรมดา คนเราถึงจะชื่อว่าชีวก แม้จะชื่ออชีวก คงตายเท่ากัน
ถึงจะชื่อ ธนปาลี แม้จะชื่อ อธนปาลี ก็เป็นทุคคตะได้ทั้งนั้น
ถึงจะชื่อปันถกะ แม้จะชื่ออปันถกะ ก็หลงทางได้เหมือนกัน


ชื่อเป็นเพียงบัญญัติสำหรับเรียกกัน ความสำเร็จเพราะชื่อมิได้มีเลย ความสำเร็จมีได้เพราะการกระทำเท่านั้น พอกันทีเรื่องชื่อสำหรับกระผม กระผมขอใช้ชื่อเดิมนั่นแหละต่อไป. พระโพธิสัตว์เทียบเคียงเรื่องที่เขาเห็น และกรรมที่เขากระทำ แล้วกล่าวคาถานี้ ความว่า :-

"เพราะเห็นคนชื่อชีวกะตาย นางธนปาลีตกยาก นายปันถกะหลงทางในป่า เจ้าปาปกะจึงกลับมา" ดังนี้.

บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ปุนราคโต ความว่า เพราะเห็นเหตุ ๓ อย่างเหล่านี้ จึงหวนกลับมา ร อักษร ท่านกล่าวไว้ด้วยอำนาจแห่งสนธิ.

พระบรมศาสดาทรงนำอดีตนิทานนี้มาแล้ว ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้น แม้ในปางก่อน เธอก็มุ่งความสำเร็จ เพราะชื่อมาแล้วเหมือนกัน


แล้วทรงประชุมชาดกว่า
มาณพผู้มุ่งความสำเร็จเพราะชื่อในครั้งนั้น ได้มาเป็นภิกษุผู้มุ่งความสำเร็จเพราะชื่อในบัดนี้
บริษัทของอาจารย์ได้มาเป็น พุทธบริษัท
ส่วนอาจารย์ได้มาเป็น เราตถาคต ฉะนี้แล.

 

ที่นำมาแสดงให้เห็นต้องการสื่อให้รู้ชัดว่าแม้โหราจารย์ได้ทำนายว่า พระโอรสของพระเจ้าพิมพิสารจะปิตุฆาตท่านชื่อตั้งชื่อให้ว่า อชาตศัตรู (ผู้เกิดมาไม่เป็นศัตรู)

แต่สุดท้ายแล้วด้วยอำนาจแห่งกรรม พระเจ้าอชาตศัตรูก็ทำปิตุฆาตจริงดังที่โหราจารย์ได้ทำนายไว้

จึงแสดงให้เห็นว่า การจะเปลี่ยนชื่อ หรือ ตั้งชื่อใด ก็ไม่สามารถเปลี่ยนผลแห่งกรรมที่ต้องได้ืรับได้ครับ

เปลี่ยนเป็นสร้างกรรมดี จะดีกว่า