♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

โธ่ ถ้าข้าน้อยไปคุกเข่าแถวบ้าน ว่าที่ซือแป๋ ก็จมน้ำ พอดี ช่างอาภัพนัก
แล้ว ท่านว่าที่ซือแป๋ มีชูชีพรึยังคะ
เรือ ข้าวสาร อาหารแห้ง เชื้อเพลิง ฯลฯ

 

กวีเอกเราหายไปหลายท่านเลย

เป็นห่วง และเป็นกำลังใจให้นะค้า

 

มีข้าวสาร.....อาหารแห้ง....เป็นชูชีพ
ถ้าด่วนรีบ.....ใช้ถังแก๊ส.....เป็นเรือพาย
น้ำหลากมา...หากอยู่เกาะ...คงสบาย
ประทังกาย....ได้พักหนึ่ง....ค่อยว่ากัน ^_^!

 

@ศีลคือปกติไม่คะ............นองกาย
สมาธิใจมั่นโปร่งภาย........ในใส
ปัญญารู้ชัดอาย..............ยะตะ นะเฮย
ชัดปลงวางสว่างใจ..........หนึ่งเดียว พุทธแฮ
หากยังต้องมัวเทียว..........รับศีล
จึ่งครั้นผิดศีลผิน.............ขอต่อ
ใจเราหากรักษ์ศีล............ห่อนได้
จักให้ใครปะก่อ..............ต่อศีล
รับศีลไว้ต่อศีล................มากมาย
สุดท้ายศีลมลาย.............ตกใคร
ตั้งใจเองรักษ์กาย...........ก็ศีล
สมาธิปัญญาชัดไว..........ช่วยศีล สมบูรณ์
สุดท้ายอยู่ที่ทำพูน..........หรือไม่
หากไม่ไฉนธรรมไกล้.......จักเห็น
สำนักโน้นนี้ดีให้.............วิ่งเวียน ลำเค็ญ
แต่ตนกลับบ่เย็น.............ตกตน ฤาใคร@
(ยกมาจากกระทู้ [URL="http://palungjit.org/posts/5256007[/COLOR][/SIZE][/URL] ไม่เกี่ยวกับใครนะเอย )

 

น้ำไหลหลากแรงเหลือ...กำลัง
ต้านแรงน้ำทานรั้ง.....ฝืนฝ่า
น้ำหลากมาประดัง....ท่วมท้น..ล้นผ่าน
มากกำลังเกินกว่า.....ยากฟื้น..คืนเดิม
*************************************
น้ำไหลหลาก แรงเหลือ กำลังต้าน
แรงน้ำทาน รั้งฝืน ฝ่าน้ำหลาก
มาประดัง ท่วมท้น ล้นผ่านมาก
กำลังเกิน กว่ายาก ฟื้นคืนเดิม ...

กลบทโคลงกลอน
สร้อยฟ้ามาลา​

 

ได้เพียงทำใจมิ.......................ตามไหล
น้ำหลากฝนช้ำเกินรับไหว.....ยากต้าน
ได้เพียงปัญญาเหตุไข...........การณ์เตรียม
ไว้เตรียมพร้อมใจต้าน..............ภัยหน้า มาเยือน

ได้เพียง.......................ทำใจมิ..................ตามไหลน้ำ
หลากฝนช้ำ..............เกินรับไหว...............ยากต้านได้
เพียงปัญญา...............เหตุไข....................การณ์เตรียมไว้
เตรียมพร้อมใจ............ต้านภัยหน้า................มาเยือน

กลบทโคลงกลอน(ใช่ป่าว มิรุ)
สุดฟ้ามาลัย​

 

ยามน้ำมาปลาผุด.....ว่ายเวียน
วนอึงละอลเตียน......ทุ่งน้ำ
พลุ่งพล่านพาลเฉวียน..ระเริง...เหลิงเล่น
นานอันตธานน้ำ......แห้งแล้ง..ปลาตาย
*************************

ยามน้ำมา ปลาผุด ว่ายเวียนวน
อึงละอล เตียนทุ่ง น้ำพลุ่งพล่าน
พาลเฉวียน ระเริง เหลิงเล่นนาน
อันตธาน น้ำแห้ง แล้งปลาตาย...

กลบทโคลงกลอน
สร้อยฟ้ามาลา​

 

คุณสร้อยฟ้ามาลา กวีเอก รายงานตัวอีกหนึ่งท่าน

ขาดคุณขวัญเทวา ไอดอลของข้าน้อยอีกด้วย

 

คุณสร้อยฟ้ามาลา กวีเอก รายงานตัวอีกหนึ่งท่าน

ขาดคุณขวัญเทวา ไอดอลของข้าน้อยอีกด้วย

 

โอ้ น้ำมาปลากินมด
โธ่น้ำลดเหลือแต่ตอเป็นไฉน
ยามน้ำมาฝูงตะเข้ลอยละล่อง
คึกคะนองหวาดเสียวกลัวมันหิว
......

แหง่กๆ ไปต่อไปไหว
พรุ่งนี้มาลองใหม่

 

*ยามน้ำมาหนีก่อน ........เพราะเห็น ก่อนนา
ฝูงปลามาว่ายเวียนเป็น.....ตะเข้
ว่ายฉวัดเฉวียงเล็ง..........ร่อนเร่
ปลาโอ้เอ้เสร็จตะเข้.........เหลิงเล่น นานไป
^_^
ยามน้ำมา...หนีก่อนเพราะ....เห็นก่อนนา (ยาม=ฅนที่มีอาชีพเป็นยามเฝ้า= รักษาการณ์)
ฝูงปลามา....ว่ายเวียนเป็น....ตะเข้ (ตะเข้ = จรเข้)
ว่ายฉวัด......เฉวียงเล็ง.......ร่อนเร่
ปลาโอ้เอ้.....เสร็จตะเข้..... เหลิงเล่นนานไป

กลบทโคลงกลอน(ใช่ป่าว มิรุ)
สุดฟ้ามาลัย
^_^​

<!-- google_ad_section_end -->

 

สู้สู้
**********
^_^​

 

สวัสดีจ้าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ แวะมาทักทายจ๊ะ..ทุกคนเก่งๆกันจังเลย..สุดยอด

 

สวัสดีจ่ะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ^^

 

สวัสดี ฮับ ^^ ......

 

น้ำมาปลากินมดหมด
น้ำลดเหลือแต่ตอผุด
น้ำบูดปลาก็ตาย
น้ำลายทำหูบูด
น้ำลายปล่อยให้บูดดีกว่า
น้ำมาเท่าใดให้น้ำใจเท่านั้น

 

สวัสดีสวัสดิ์มี.........ศรีสวัสดิ์
นานเยี่ยมนะต้นสัก....สวัสดี
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ราคุเรียวซาย
โอ้ น้ำมาปลากินมด
โธ่น้ำลดเหลือแต่ตอเป็นไฉน
ยามน้ำมาฝูงตะเข้ลอยละล่อง
คึกคะนองหวาดเสียวกลัวมันหิว
......

แหง่กๆ ไปต่อไปไหว
พรุ่งนี้มาลองใหม่
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ฝูงตะเข้หายนะ..............ตะเอง
กลอนแรกคะนองเกรง......เสียวไส้
กลอนต่อมาบรรเลง.........เข้หาย กลายตอ
ก่อน้ำใจส่อให้..............น้ำมาก เจิ่งนอง

ฝูงตะเข้..........หายนะ...... ตะเองกลอน
แรกคะนอง....เกรงเสียว.......ไส้กลอนต่อ
มาบรรเลง......เข้หาย......... กลายตอก่อ
น้ำใจส่อ.......ให้น้ำมาก.....เจิ่งนอง ( เพราะน้ำมากน้ำใจมาก ไง.... ^_^ )

 

สร้อยฟ้า
เห็นด้วยกับราคุฯ..........พร้อมเพรียง หนึ่งเสียง
สร้อยฟ้ามาลาเรียง........กวี
เอกดุจเสกสร้างเตรียม....วาจา
ร้อยเรียงสมวจี.............กวี เอกแล

ขวัญเทวา
นั่นสิขาดขวัญเทวา........หายไหน
ไปอยู่แห่งที่ใด๋.............เงาหน
เคยเอ่ยเอื้อนกวีใส.........ไพเราะ
เทพไท้จงบันดล............จงมา

 

พี่รักเจ้าเท่ากับตะเข้รักน้ำ
กุญชรหวงงา มฤคาหวงเขา
ยังไม่เท่าพี่หวงนงเยาว์

เอ
แต่งใหม่

อันตะเข้ตัวงามน้ำลายย้อย
น้ำมาพลอยได้ว่ายข้ามขอบขัญฑ์
เปลี่ยนบรรยากาศและอาหารเป็นอัศจรรย์
เริงรื่นพลันยามหิวได้กินปลา

 

....เอ...มาอารมณ์ไหนเนี่ย???? ......^_^!?